Novartis και φούμαρα: Ποιος έδινε εντολές στον Ρασπούτιν; Ο τσάρος Νικόλαος από το μνήμα;
FILE PHOTO: Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (Δ), ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου (Κ) και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος (Α) στην Ολομέλεια της Βουλής. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Συνηθίζεται πλέον στην πολιτική ζωή του τόπου κάθε νεοεκλεγμένη κυβέρνηση να στήνει και μιά-δυό προανακριτικές για πεπραγμένα της προηγούμενης.
- Η διαδικασία πολύ σπάνια καταλήγει σε παραπομπές και ειδικά δικαστήρια, ακόμη σπανιότερα βοηθά στην νομική τεκμηρίωση αξιόποινων πράξεων, πλην όμως απασχολεί για αρκετούς μήνες τα μέσα ενημέρωσης. Και αυτό είναι βολικό. Πρόκειται για ένα γελοίο σόου πολιτικών εντυπώσεων που ευτελίζει στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και την θεσμική βαρύτητα της σχετικής κοινοβουλευτικής πρόνοιας.
Στην περίπτωση της Novartis η προανακριτική εις βάρος του «Ρασπούτιν-Παπαγγελόπουλου» είναι απολύτως βέβαιο ότι γίνεται αποκλειστικά και μόνο για τις εντυπώσεις και αν περιοριστεί σε ανακύκλωση των όσων ξέρουμε μέχρι σήμερα θα αποδειχτεί, όπως λένε τα πιτσιρίκια, εντελώς…«μούφα». Ακριβώς γιατί δεν υπάρχει καμία στοιχειοθετημένη κατηγορία που να συνδέει τον πρώην υπουργό με την εξύφανση συνομωσίας που είχε τάχα μου στόχο την νομική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Δόξα τω θεώ οι περισσότεροι από αυτούς που σήμερα εξανίστανται είδαν ήδη τις υποθέσεις τους να μπαίνουν στο αρχείο από την ίδια την εισαγγελέα Τουλουπάκη, που σύμφωνα με την παραφιλολογία, αποτέλεσε «άβουλο εκτελεστικό όργανο» του Ρασπούτιν.
Το μόνο που μπορεί να καταλογισθεί στον Παπαγγελόπουλο, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία είναι…υπερβάλων εισαγγελικός ζήλος και βιασύνη να εξαγγείλει ότι ανακάλυψε το πολιτικό σκάνδαλο του αιώνα. Για δηλώσεις όμως, έστω και άστοχες, δεν παραπέμπεται ένας πρώην υπουργός γιατί αλλιώς θα έπρεπε οι μισοί και πλέον πολιτικοί της χώρας να ξεκουράζονται στη στενή…
- Ένα πρώτο συμπέρασμα λοιπόν, είναι ότι το «κατηγορητήριο» που στήνεται βιαστικά πάνω στο υπόμνημα Σαμαρά εις βάρος Παπαγγελόπουλου, είναι εξαιρετικά αδύναμο, έως και παιδαριώδες. Θα πρέπει να αποδειχτεί στη διαδικασία ότι ο πρώην υπουργός «φύτεψε» τους προστατευόμενους μάρτυρες και τους υποχρέωσε με κάποιο τρόπο να καταθέσουν για τις «τροχήλατες βαλίτσες με τα μωβ χαρτονομίσματα» και τις άλλες πικάντικες πτυχές του υποτιθέμενου λαδώματος των πολιτικών. Η υπόθεση ωστόσο, δεν μοιάζει να είναι έτσι. Οι μάρτυρες αυτοί υπήρξαν. Δεν τους φύτεψε κάποιος υπουργός.
Όχι ένας, αλλά τρείς πρώην υπάλληλοι ή συνεργάτες της Novartis βρέθηκαν να καταθέτουν για χρηματισμό πολιτικών και μάλιστα να κατονομάζουν συγκεκριμένα πρόσωπα. Με αυτά τα ασυνήθιστα δεδομένα οποιοσδήποτε από εμάς θα μιλούσε για κολοσσιαίο σκάνδαλο. Ισως ο Παπαγγελόπουλος, λόγω της πολύχρονης εισαγγελικής του πείρας σε αυτή την χώρα των παραδόξων, έπρεπε να βαστάει μικρό καλάθι.
Το πρώτο ερώτημα που θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να απαντηθεί πριν φτάσουμε στον Ρασπούτιν και τους πρίγκηπες της τσαρικής αυλής που θέλουν να τον εξοντώσουν αφορά τους ίδιους τους προστατευόμενους μάρτυρες. Ποιος τους βρήκε, ποιος τους έπεισε να καταθέσουν και τι είδους ανταλλάγματα προσδοκούσαν; Η αποκάλυψη της ταυτότητας ενός από αυτούς (Μανιαδάκης) κατέδειξε μια διαδικασία εντελώς πρόχειρη και νομικά έωλη που οδηγεί πρόσωπα μειωμένης αξιοπιστίας (και ακεραιότητας…) να εναλλάσσουν ρόλο «κουκουλοφόρου-κατηγορούμενου». Στο τέλος να δείτε θα κληθούν και ως …μάρτυρες κατηγορίας στην Προανακριτική.
Ποιος τους βρήκε όλους αυτούς και έκρινε τις μαρτυρίες τους; Αν θυμάμαι καλά την υπόθεση χειριζόταν η προκάτοχος της κ. Τουλουπάκη, η γνωστή κυρία Ράικου που πρωτοεισήγαγε στα μέσα ενημέρωσης τον όρο Ρασπούτιν, φωτογραφίζοντας τον Παπαγγελόπουλο, αλλά χωρίς να προχωρήσει σε συγκεκριμένες καταγγελίες για τη δράση του όπως είχε προαναγγείλει.
Η Ράικου έφυγε μαύρη νύχτα υποβάλλοντας παραίτηση για μία σειρά λόγων που μάλλον δεν έχουν σχέση μόνο με τη Novartis. Oφείλει όμως, επειδή εκείνη πρώτη μίλησε για Ρασπούτιν να ανοίξει το στόμα της και να εξηγήσει με στοιχεία τι ακριβώς εννοούσε, πριν ξεκινήσει ολόκληρη προανακριτική με αφορμή την αινιγματική της τοποθέτηση.
- Πιθανόν ο Παπαγγελόπουλος εκείνη την περίοδο να αδημονούσε και να την πίεσε ως πολιτικός της προιστάμενος να «τρέξει» πιο γρήγορα μια υπόθεση τεράστιου δημόσιου ενδιαφέροντος (και συμφέροντος). Αλλά και σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε να μιλάμε για μία απλή υπέρβαση καθήκοντος. Όχι για εγκληματικές συμμορίες που έστηναν σκευωρίες με στόχο την παγίδευση πολιτικών αντιπάλων.
Η στοχοποίηση του Παπαγγελόπουλου ως αδύναμου κρίκου της υπόθεσης είναι εύκολη, για την κυβέρνηση αλλά η ταυτόχρονη…απαλλαγή του Τσίπρα, ένεκα…μεγαθυμίας, του Κυριάκου δεν συνάδει με την απλή λογική. Αν υπόθεταμε ότι ο «Μίμης» ήταν ο mastermind μιας συνομωσίας, (ολίγον ζαβής, αφού δεν προσέγγισε ούτε από μακριά τον στόχο της) ποιος του έδινε εντολές; Ο τσάρος Νικόλαος από το μνήμα του;…
Για να τελειώνουμε λοιπόν: Ασφαλώς και υπάρχουν ερωτηματικά για την ανορθόδοξη μεθοδολογία της διερεύνησης του(υπαρκτού) σκανδάλου Novartis, τις αλληλοκατηγορίες μεταξύ εισαγγελέων, τις γλαφυρές περιγραφές των μαρτύρων και την συνακόλουθη έξαψη της κοινής γνώμης που έμεινε…στα κρύα του λουτρού. Ομως η υπόθεση «Ρασπούτιν» με τα μέχρι τώρα δεδομένα φαίνεται γελοία. Εξυπηρετεί μόνον τις επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης και ανόητες μικροκομματικές σκοπιμότητες. Για να σταθεί, με το νομικό σκεπτικό της μαρτυρίας Σαμαρά, θα πρέπει να αποδειχτεί ότι ο Παπαγγελόπουλος έστηνε τους ψευδομάρτυρες στην καρέκλα και με το πιστόλι στον κρόταφο τους έβαζε να αποστηθίσουν τσιτάτα που υπαγόρευε με κουκούλα ο… Βαξεβάνης.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας ΔΕΝ λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Βαριές σκιές στις Ένοπλες Δυνάμεις: Τα τέσσερα σενάρια για την κλοπή των όπλων στη Λέρο