Βγαίνουν… βολικοί σκελετοί από τα ντουλάπια της ΕΣΣΔ: 71 χρόνια από το θάνατο του Στάλιν ζητούν έρευνα για εμπλοκή ξένων πρακτόρων – Ίσως εννοούν ότι ο Μπερια ήταν πράκτορας [videos]
FILE PHOTO: Russian Communist party members and supporters of former Soviet leader Joseph Stalin attend a ceremony to lay flowers at his grave on the Red Square next to the Kremlin Wall in Moscow, Russia, 21 December 2023. EPA, MAXIM SHIPENKOV
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στις 5 Μαρτίου του 1953 ο στυγνός δικτάτορας – πατερούλης της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγασβίλι (Στάλιν) βρίσκεται νεκρός στο κρεβάτι του με επίσημη αιτία θανάτου την εγκεφαλική αιμορραγία.
Ο αμφιλεγόμενος ηγέτης, ήταν μια όντως εμβληματική μορφή για την παγκόσμια ιστορία που οδήγησε το λαό του στη νίκη κατά του ναζισμού αλλά ευθύνεται και για εκατομμύρια θανάτους Σοβιετικών πολιτών.
Από την πρώτη στιγμή του θανάτου του διατυπώθηκαν πολλά σενάρια και εκφράστηκαν αμφιβολίες. Οι περισσότεροι από όσους αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή του φυσιολογικού θανάτου δείχνουν ως υπεύθυνο τον «αρχιεκκαθαριστή» του, αρχηγό της μυστικής αστυνομίας, Λαβρέντι Μπέρια
Η κόρη του Σβετλάνα θα πει το τι εντύπωση της έκανε η συμπεριφορά του Μπέρια, όταν τελικά ο Στάλιν ξεψύχησε στις 5 Μαρτίου – θάνατός του καταγράφηκε στις 21:50: «Ο Μπέρια ήταν ο πρώτος που έτρεξε στη μεγάλη αίθουσα όπου όλοι περίμεναν αμίλητοι και εκεί στην απόλυτη σιωπή αναφώνησε με τη βροντερή φωνή και με έντονη διάθεση: Το αυτοκίνητο γρήγορα το αυτοκίνητο. Ήταν πολύ παράξενη η αντίδραση του Μπέρια δεδομένου του συνταρακτικού συμβάντος και της ατμόσφαιρας».
Οι γιατροί που διενέργησαν νεκροψία – νεκροτομή στο πτώμα του Στάλιν είπαν ότι είχε υποστεί εσωτερική αιμορραγία στον εγκέφαλο στους μυς της καρδιάς και στον βλεννογόνο του στομάχου· κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η γνωστή χρόνια υπέρταση από την οποία υπέφερε είχε προκαλέσει τις αιμορραγίες!
Σύμφωνα όμως με τις σύγχρονες αναλύσεις δεν ήταν αυτή η αιτία της αιμορραγίας. Η υψηλή αρτηριακή πίεση θα μπορούσε πράγματι να είχε προκαλέσει εγκεφαλική αιμορραγία, αλλά δεν θα έκανε τον Στάλιν να εξεμεί αίμα, ούτε θα είχε προκαλέσει τη γαστρεντερική αιμορραγία.
- Μία πολύ πιο πιθανή αιτία για μία τέτοιου είδους εσωτερική αιμορραγία είναι η άοσμη και άχρωμη χημική ουσία βαρφαρίνη, ένα ισχυρό αντιπηκτικό που είχε μόλις τεθεί σε κυκλοφορία στη Σοβιετική Ένωση. Πιστεύεται ότι ο Λαυρέντι Μπέρια έριξε βαρφαρίνη στο κρασί του Στάλιν εκείνο το βράδυ. Και είχε κάθε λόγο να το κάνει γιατί φοβόταν ότι το όνομά του ήταν το επόμενο στη λίστα των εκτελέσεων.
Όλα αυτά σε επίπεδο φημών και σεναρίων. Έως τώρα, καθώς στην71η επέτειο του θανάτου του, το κόμμα Κομμουνιστές της Ρωσίας ζήτησε από την υπηρεσία ασφαλείας FSB και κορυφαίους εισαγγελείς να ερευνήσουν για ενδεχόμενη ανάμιξη δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών στο θάνατο του σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν το 1953, μετέδωσε σήμερα το πρακτορείο ειδήσεων RIA.
«Το κόμμα απευθύνθηκε στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και στην FSB με αίτημα να ελέγξουν την πιθανή ανάμιξη δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών στο θάνατο του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν», δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Σεργκέι Μαλίνκοβιτς, σύμφωνα με το RIA.
«Πολλές μαρτυρίες από συγχρόνους του Στάλιν κάνουν λόγο για πιθανή δηλητηρίαση του ηγέτη των σοβιετικών εθνών από πράκτορες δυτικής επιρροής», δήλωσε ο Μαλίνκοβιτς σύμφωνα με το RIA.
Δεν έγινε αμέσως σαφές αν η FSB ή το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα απάντησε στο αίτημα του κόμματος.
Σήμερα είναι η 71η επέτειος του θανάτου του Στάλιν, ο οποίος ηγήθηκε της Σοβιετικής Ένωσης από το 1924 μέχρι την ημέρα που πέθανε. Η αιτία του θανάτου του ήταν αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, σύμφωνα με την κυβέρνηση.
Ο Στάλιν επέβλεψε την ταχεία εκβιομηχάνιση της Ρωσίας, αλλά στη διάρκεια της διακυβέρνησής του εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε εκκαθαρίσεις, στα στρατόπεδα εργασίας του Γκουλάγκ και από λιμούς.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει κάνει μια μετρημένη αποτίμηση του Στάλιν, εγκωμιάζοντας την ηγεσία του στον πόλεμο, αλλά καταδικάζοντας ως «ολοκληρωτική» την εσωτερική πολιτική του.
Το κόμμα Κομμουνιστές της Ρωσίας (CPCR) ιδρύθηκε το 2012. Ο κύριος αντίπαλός του στα αριστερά του ρωσικού πολιτικού φάσματος είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (CPRF), το οποίο αυτοχαρακτηρίζεται διάδοχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Μαλίνκοβιτς είπε στο RIA πως εκπρόσωποι του κόμματός του θα καταθέσουν σήμερα άνθη στην προτομή του Στάλιν στο Τείχος του Κρεμλίνου.
Ο Ψυχρός Πόλεμος και τα τελευταία έτη του Στάλιν
Με τη λήξη του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Ρώσοι που είχαν αντέξει τόσες πολλές κακουχίες κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, τώρα ήλπιζαν ότι οι ζωές τους θα βελτιώνονταν. Στο μυαλό του Στάλιν, φυσικά, μια τέτοια σκέψη παρουσίαζε έναν κίνδυνο: Εάν οι άνθρωποι άρχιζαν να λαχταρούν κάτι καλύτερο, ίσως να επαναστατούσαν. Κατά συνέπεια άρχισε τώρα μια προσπάθεια διατήρησης του ελέγχου.
Το περιβάλλον του αναδιαρθρώθηκε. Ο Λαυρέντι Μπέρια παρέμεινε στην εξουσία ως επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας, αλλά ο Μόλοτοφ άρχισε να εξασθενεί σε δύναμη και ο Μαλενκόβ, που είχε απολαύσει την εμπιστοσύνη του Στάλιν από την αρχή του πολέμου, αντικαταστάθηκε από Αντρέι Χανόι, ο οποίος οδήγησε μια ανανεωμένη ιδεολογική επίθεση.
Οι στρατιώτες που είχαν δει πάρα πολύ την ακμάζουσα δύση τέθηκαν υπό περιορισμό στα στρατόπεδα για να τους αποτρέψουν από “τη μόλυνση” του πληθυσμού με ανατρεπτικές ιδέες. Υπήρξε μια νέα εκκαθάριση του στρατού, στον οποίο ακόμη και ο μεγάλος Ζούκοβ ανέλαβε μία ελάσσονα επαρχιακή διοίκηση και μια νέα πολιτιστική επίθεση προωθήθηκε ενάντια στις εφημερίδες και την υπόλοιπη λογοτεχνία που θεωρήθηκε απειλητική για το καθεστώς.
Φιλοσοβιετικές κυβερνήσεις εγκαθιδρύθηκαν στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Τσεχοσλοβακία και κομμουνιστικά κράτη επεκράτησαν στη Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία. Η Φινλανδία διατήρησε την επίσημη ανεξαρτησία της, αλλά ήταν πολιτικά απομονωμένη και οικονομικά εξαρτώμενη από τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Στάλιν ήλπισε ότι η απόσυρση των Αμερικανών από την Ευρώπη θα οδηγούσε στη σοβιετική ηγεμονία σε ολόκληρη την ήπειρο. Η αμερικανική βοήθεια προς την αντικομουνιστική πλευρά στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο άλλαξε την κατάσταση. Η Ανατολική Γερμανία πιστοποιήθηκε ως χωριστή χώρα το 1949, κυβερνώμενη από τους Γερμανούς κομμουνιστές.
Επιπλέον, ο Στάλιν έλαβε την απόφαση να μεταπηδήσει στον άμεσο έλεγχο των δορυφόρων του στην κεντρική Ευρώπη: όλες οι χώρες επρόκειτο να κυβερνηθούν από τα τοπικά κομμουνιστικά κόμματα που προσπάθησαν να εφαρμόσουν το σοβιετικό πρότυπο τοπικά.
Ο Στάλιν είδε τη σταθεροποίηση της σοβιετικής δύναμης στην περιοχή ως απαραίτητο βήμα προκειμένου να προστατεύσει την ΕΣΣΔ με το να την περιβάλει με χώρες με φιλικές κυβερνήσεις, για να ενεργήσουν ως ενδιάμεση δομική ενότητα ενάντια σε πιθανούς εισβολείς.
Οι σχέσεις μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του πρώην συμμάχων της του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ψυχράνθηκαν σύντομα, και έδωσαν τόπο σε μια παρατεταμένη περίοδο έντασης και δυσπιστίας μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης, γνωστής ως Ψυχρός Πόλεμος.
Στη χώρα του ο Στάλιν παρουσιάστηκε ως μεγάλος εν καιρώ πολέμου ηγέτης που είχε οδηγήσει την Ε.Σ.Σ.Δ. στη νίκη ενάντια στους Ναζί. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’40, ο ρωσικός εθνικισμός συνέχισε να αυξάνεται.
Οι εσωτερικές κατασταλτικές πολιτικές του Στάλιν συνεχίστηκαν και εντάθηκαν (συμπεριλαμβάνοντας και τα προσφάτως προσαρτημένα εδάφη), αλλά δεν έφθασαν ποτέ της δεκαετίας του ’30. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, οι αντισημιτικές εκστρατείες του 1948 – 1953 ήταν μόνο οι πρόδρομοι μιας μεγαλύτερης επερχόμενης καταστολής, αλλά εάν τέτοια σχέδια πράγματι υπήρξαν, ο Στάλιν πέθανε προτού μπορέσει να τα εφαρμόσει.
Ο θάνατός του έσωσε πολλούς από τις φυλακές και τα βασανιστήρια. Μεταξύ αυτών πολλοί προέρχονταν από το χώρο των πολιτικών, όπως ο Βιατσεσλάβ Μολότοφ και ο Αναστάς Μικογιάν, όλοι ύποπτοι για κατασκοπεία υπέρ των ΗΠΑ, της Βρετανίας ή (όπως ο Μικογιάν) των Εβραίων. Το τελευταίο έτος του Στάλιν, το 1952, ήταν ιδιαίτερα απάνθρωπο.[26]
Μέσω μιας σειράς ανακοινώσεων, οι Σοβιετικοί πολίτες ήταν ενήμεροι ότι ο Στάλιν ήταν σοβαρά άρρωστος. Στις τέσσερις το πρωί της 6ης Μαρτίου 1953, αναγγέλθηκε από τον κρατικό ραδιοσταθμό:
«Η καρδιά του συντρόφου ηγέτη και συνεχιστή της μεγαλοφυΐας του σκοπού του Λένιν, του σοφού ηγέτη και δασκάλου του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Σοβιετικής Ένωσης, έπαψε να χτυπά.»
Ο Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, ο επονομαζόμενος Στάλιν, 73 ετών, είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και είχε πεθάνει στις 9:50 μ.μ. στις 5 Μαρτίου 1953.
Το σώμα του πλύθηκε από μια νοσοκόμα και μεταφέρθηκε έπειτα μέσα σε ένα άσπρο αυτοκίνητο στο νεκροτομείο του Κρεμλίνου. Εκεί έγινε η νεκροψία. Αφού ολοκληρώθηκε η νεκροψία, το σώμα του δόθηκε στους ταριχευτές ώστε να το προετοιμάσουν για το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα.
Με πληροφορίες και από Reuters μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ
Λονδίνο, Βρετανία
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE