Κι όμως, ο Πούτιν φοβάται τους Ρώσους και τη αδιαφορία τους για τον πόλεμό του: Θέλει σοβιετικά ποσοστά για να επιβάλει νέα επιστράτευση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εξαρτάται η τύχη της ανθρωπότητας από τις «διαθέσεις» της Τεχνητής νοημοσύνης; Οι ΗΠΑ καλούν Κίνα και Ρωσία να δεσμευτούν ότι άνθρωποι θα ελέγχουν τα πυρηνικά τους όπλα

Δριμύ κατηγορώ των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας για εκτεταμένη χρήση χημικών, την ώρα που η Μόσχα βομβαρδίζει την Οδησσό με βαλλιστικούς πυραύλους

Συναγερμός στην ΕΕ για το «Portal Kombat»: Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πανευρωπαϊκό δίκτυο προπαγάνδας του Πούτιν που απειλεί τις Ευρωεκλογές

Για πολλούς είναι ήδη γνωστό το αποτέλεσμα των ρωσικών προεδρικών εκλογών, που έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν μεταξύ 15 και 17 Μαρτίου.

Ο Πρόεδρος Vladimir Putin αντιμετωπίζει μικρό ανταγωνισμό από τους άλλους υποψηφίους στο ψηφοδέλτιο, αφού η εκλογική επιτροπή απέκλεισε κάθε αμφισβητία που θα μπορούσε να έχει συγκεντρώσει κάποια δημόσια υποστήριξη από το να είναι υποψήφιος.

Όπως σημειώνει στο Al Jazeera, σε άρθρο γνώμης ο Boris Bondarev, πρώην Ρώσος διπλωμάτης, που παραιτήθηκε το 2022, διαμαρτυρόμενος για την εισβολή στην Ουκρανία 

• Η Yekaterina Duntsova, πρώην δημοσιογράφος της τηλεόρασης, η οποία τον Νοέμβριο ανακοίνωσε την πρόθεσή της να θέσει υποψηφιότητα, αποκλείστηκε λίγο μετά την υποβολή της αίτησής της. Η υποψηφιότητά της είχε προσελκύσει πάρα πολύ την προσοχή και το ενδιαφέρον του κοινού για το Κρεμλίνο.
• Ο Boris Nadezhdin, ένας φιλελεύθερος πολιτικός, ο οποίος είχε ζητήσει τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, δεν επετράπη επίσης να είναι υποψήφιος, αφού έδειξε τη δυνατότητα να προσελκύσει την ψήφο κατά του Putin.

Ο Putin σαφώς δεν θέλει να τεθεί υπό αμφισβήτηση η εκλογική του νίκη και θα ήθελε να δει μια συντριπτική νίκη που θα του έδινε την εντολή να συνεχίσει τις πολιτικές του, συμπεριλαμβανομένης αυτής που αποκαλεί «η ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία. Μια συντριπτική νίκη θα «αποδείκνυε» ότι η ρωσική κοινωνία υποστηρίζει πλήρως τον πόλεμό του και θα του επέτρεπε να λάβει αντιδημοφιλή μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της ανακοίνωσης ενός δεύτερου κύματος κινητοποίησης.

Το σχέδιο του Putin είναι πιθανό να συγκεντρώσει αρκετά στρατεύματα για να ξεκινήσει μια νέα μεγάλη επίθεση, να σπάσει τις ουκρανικές άμυνες και να καταλάβει το Χάρκοβο, την Οδησσό και ίσως ακόμη και το Κίεβο. Στη συνέχεια, ελπίζει ότι ο Donald Trump θα έρθει στην εξουσία στις ΗΠΑ και θα διαπραγματευτεί και θα υπογράψει μία ειρηνευτική συμφωνία με ρωσικούς όρους.

• Ο λόγος για τον οποίο το Κρεμλίνο επιζητεί απεγνωσμένα μία τόσο μεγάλη νίκη στις προεδρικές εκλογές είναι επειδή συνειδητοποιεί ότι η πλειοψηφία του ρωσικού πληθυσμού δεν είναι πολύ ενθουσιώδης για τον πόλεμο.

Επί του παρόντος, όλοι οι επίσημοι δημοσκόποι στη χώρα αναφέρουν στις έρευνές τους υψηλή υποστήριξη για τον πόλεμο (περίπου 70%). Αλλά η μέθοδος ψηφοφορίας τους περιλαμβάνει το στενό ερώτημα «Υποστηρίζετε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση;» Δεδομένης της ψήφισης νομοθεσίας που ποινικοποιεί την κριτική του ρωσικού στρατού και της κράτησης και φυλάκισης πολλών που τόλμησαν να δηλώσουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στον πόλεμο, λίγοι ερωτηθέντες θα ήταν πρόθυμοι να πουν «όχι» και θα κινδύνευαν να βρεθούν σε μπελάδες. Το Κρεμλίνο το γνωρίζει αυτό.

Ανεξάρτητοι δημοσκόποι, όπως το Chronicles Project, λαμβάνουν υπόψη αυτόν τον φόβο και προσθέτουν περισσότερες ερωτήσεις για να προσδιορίσουν το δημόσιο αίσθημα, όπως «Υποστηρίζετε το τέλος της επιχείρησης;» και «Υποστηρίζετε ότι η κορυφαία προτεραιότητα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού πρέπει να είναι ο στρατός». Αυτή η προσέγγιση αποκαλύπτει ότι οι «συνεπείς υποστηρικτές του πολέμου» είναι μόλις το 17% αυτών των δημοσκοπήσεων. Ανάμεσά τους είναι αναμφίβολα, δημόσιοι υπάλληλοι και άτομα που απασχολούνται στο στρατιωτικό-βιομηχανικό οικοδόμημα, το οποίο λαμβάνει τώρα μεγάλες κρατικές παραγγελίες και οδηγεί μέρος της βραχυπρόθεσμης οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.

Αν κοιτάξετε τους λογαριασμούς Telegram των κορυφαίων «πολεμικών ανταποκριτών» –φιλοκυβερνητικών μπλόγκερ που γράφουν για τον πόλεμο– το κυρίαρχο θέμα στα μηνύματα και τις αναρτήσεις τους δεν είναι οι νίκες των ρωσικών στρατευμάτων, η αποτελεσματικότητα των ρωσικών όπλων ή ακόμη και η συνεχής κριτική για την κακή κατάσταση των πραγμάτων στον ρωσικό στρατό, τη διαφθορά κ.λπ. Μάλλον, είναι η περιφρόνησή τους για την αντιληπτή δημόσια αδιαφορία για τον πόλεμο. Αυτοί οι μπλόγκερ διαμαρτύρονται συνεχώς για τους απλούς Ρώσους που επιδεικνύουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης και ακόμη και μερικές φορές εχθρότητα προς τους συμμετέχοντες στην «ειδική επιχείρηση».

Πράγματι, η πλειονότητα των Ρώσων – που μπορεί να απαντήσει «ναι» σε μια ερώτηση σχετικά με το εάν υποστηρίζει τον πόλεμο– γενικά προσπαθεί να μην σκέφτεται τη σύγκρουση ή να μην αναμειγνύεται καθόλου στην πολιτική. Πολλοί από αυτούς θεωρούν τον πόλεμο αναπόφευκτο και αισθάνονται ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι ‘αυτό.

• Αυτό είναι, αναμφίβολα, μία αντανάκλαση αυτού που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «μαθημένη αδυναμία» – το αποτέλεσμα δεκαετιών ζωής κάτω από καταπιεστικά καθεστώτα. Αυτή η σιωπηλή και παθητική υπακοή -ένας τρόπος επιβίωσης- πολύ συχνά εκλαμβάνεται εσφαλμένα ως υποστήριξη για το καθεστώς του Putin και τον πόλεμο.

Την ίδια στιγμή, υπάρχει μία μεγάλη μερίδα, περίπου το 20%, οι οποίοι είναι ανοιχτά κατά του πολέμου και του καθεστώτος του Putin. Πρόκειται για άτομα με δημοκρατικές και αντιπολεμικές πεποιθήσεις.

Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2022, βγήκαν στους δρόμους για να δείξουν την αντίθεσή τους στην ολοκληρωτική εισβολή στην Ουκρανία. Περίπου 20.000 άνθρωποι συνελήφθησαν σε ολόκληρη τη χώρα, γεγονός που αντικατοπτρίζει το εύρος και την κλίμακα αυτών των διαδηλώσεων. Η έκταση του αισθήματος κατά του Putin φάνηκε επίσης από την άνευ προηγουμένου συμμετοχή στον αποχαιρετισμό του πολιτικού της αντιπολίτευσης Alexey Navalny, ο οποίος πέθανε στη φυλακή τον Φεβρουάριο. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν για να αποχαιρετήσουν και να καταθέσουν λουλούδια στον τάφο ενός ανθρώπου που είχε αφιερώσει ολόκληρη την πολιτική του καριέρα στην καταπολέμηση του καθεστώτος του Putin.

Αντίθετα, οι κηδείες εξεχουσών φιλοπολεμικών προσωπικοτήτων, όπως ο ιδρυτής της εταιρείας μισθοφόρων Wagner, Yevgeny Prigozhin, ο οποίος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα τον Αύγουστο, και του Vladen Tatarsky, ενός γνωστού «πολεμικού ανταποκριτή» που δολοφονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη τον περασμένο Απρίλιο, δεν συγκέντρωσαν τέτοια πλήθη.

Αυτή η ομάδα αντιφρονούντων πολιτών έχει τώρα κληθεί να αμφισβητήσει τον Putin στις κάλπες. Μέλη της ρωσικής αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης της χήρας του Navalny, Yulia, έχουν ενθαρρύνει τον κόσμο να εμφανιστεί στα εκλογικά τμήματα και είτε να ψηφίσει για οποιονδήποτε από τους άλλους υποψηφίους στο ψηφοδέλτιο είτε να ακυρώσει τη διαδικασία. Η ιδέα είναι η συρρίκνωση της αναμενόμενης νίκης του Putin από το 80 ή 90% σε, ας πούμε, 45-55%.

• Ο υφιστάμενος πρόεδρος θα εξακολουθούσε να κερδίζει, αλλά μία τόσο μεγάλη ψήφος διαμαρτυρίας θα έδειχνε στο Κρεμλίνο και στην πολιτική ελίτ ότι δεν έχει πραγματικά το είδος της νομιμότητας που ισχυρίζεται.

Είναι αυτή μία βιώσιμη στρατηγική; Καταρχήν, η αδρανής πλειοψηφία τείνει να αγνοεί τις εκλογές. Όσοι εμφανιστούν, πιθανότατα θα ψηφίσουν τον Putin όχι επειδή υποστηρίζουν ό,τι κάνει, αλλά επειδή γι’ αυτούς είναι σύμβολο σταθερότητας και η μόνη ελπίδα ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί. Είναι ακόμα αρκετά δύσκολο για την απολιτική πλειοψηφία να κάνει μία άμεση λογική σύνδεση μεταξύ του Προέδρου, των πολιτικών του και της επιδείνωσης της κατάστασης στη Ρωσία. Τείνουν να συνδέουν το επίπεδο και τις συνθήκες διαβίωσής τους άμεσα με τις τοπικές αρχές, το πολύ με τους κυβερνήτες. Ο Putin προσωπικά είναι πάντα πάνω από το πεδίο της φθοράς.

Η χαμηλή προσέλευση στις κάλπες του εκλογικού ακροατηρίου του Putin θα μπορούσε να ευνοήσει το σχέδιο της αντιπολίτευσης, αλλά μόνον εάν το εκλογικό σώμα κατά του Putin κινητοποιηθεί για να εμφανιστεί στα εκλογικά τμήματα.

• Ένα από τα κύρια εμπόδια σε αυτό είναι η αντίληψη πολλών αντιπολεμικών Ρώσων πολιτών ότι οι εκλογές είναι απλώς ένα θέαμα και δεν έχει νόημα να συμμετέχουν σε αυτές. Εάν αυτή η απροθυμία προσέλευσης ξεπεραστεί, τότε, μπορεί να γίνουμε μάρτυρες μιας ψήφου διαμαρτυρίας αρκετά σημαντικής ώστε να πλήξει τους ισχυρισμούς νομιμότητας του Putin, κάτι που θα μπορούσε να αμβλύνει την πολεμική ζέση και να σπείρει έναν σπόρο αμφιβολίας στην πολιτική ελίτ.

Φυσικά, δεν υπάρχουν εγγυήσεις, αλλά μεταξύ δράσης και αδράνειας, οι αντιπολιτευόμενοι Ρώσοι πρέπει να επιλέξουν δράση. Εάν ο Putin κερδίσει με 80-90% των ψήφων, θα το παρουσιάσει ως ένδειξη εθνικής υποστήριξης και θα ξεκινήσει το σχέδιό του για περαιτέρω εδραίωση της εξουσίας και κλιμάκωση της στρατιωτικής δράσης στην Ουκρανία και στην Ευρώπη.

Al Jazeera [Why Putin is desperate for a big election win]

Η Κριμαία ήταν απλώς μια τροχιοδεικτική του Πούτιν: 10 χρόνια από τη βίαια ενσωμάτωση της χερσονήσου στη Ρωσία