Η Ευρώπη με σπασμένο… πηδάλιο στην παγκόσμια τρικυμία: Σπάνε όλα τα «ρήγματα» στις γεωπολιτικές… πλάκες και τα χειρότερα δεν είναι η Ουκρανία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πογκρόμ του Πούτιν κατά δημοσιογράφων της ομάδας του Αλεξέι Ναβάλνι για την παραγωγή βίντεο: Όσοι δεν έχουν φύγει στο εξωτερικό, συλλαμβάνονται

Ολα λάθος: To δόγμα «μπίζνες έναντι ειρήνης» άφησε ανοχύρωτη τη Γερμανία απέναντι σε κατασκοπεία και δολιοφθορά από Ρωσία και Κίνα-Αφέλεια ή απόλυτος ωφελιμισμός; [videos]

Άνοιξε πανιά το ιστιοφόρο Belem, η Ολυμπιακή Φλόγα ξεκίνησε το θαλάσσιο ταξίδι της για τη Μασσαλία με τη συνοδεία 1.000 πλοίων [video]

Την αμφισβήτηση των ισορροπιών και τη νέα πιο κεντρική θέση, της οποίας επωφελούνται οι ανατολικές χώρες της Ευρώπης, από τον πόλεμο στην Ουκρανία, επισημαίνει δημοσίευμα της Isabelle Lasserre στη γαλλική Le Figaro

Σε αυτό, η δημοσιογράφος σημειώνει, ότι ο πολιτικός πυρετός που ακολούθησε τις δηλώσεις του Emmanuel Macron, ότι «δεν αποκλείσει» την αποστολή «στρατευμάτων» στην Ουκρανία, τόσο στην Εθνοσυνέλευση, αλλά και σε ορισμένες συμμαχικές πρωτεύουσες της Γαλλίας, αποκαλύπτει την έκταση της ζάλης των Ευρωπαίων μπροστά στις επιταχυνόμενες αλλαγές στον κόσμο, με πρώτη καμπή την εξάντληση του γαλλογερμανικού κινητήρα.

Αναφέρεται στα διαφορετικά στρατηγικά οράματα Βερολίνου – Παρισιού, σημειώνοντας, ότι σε κάθε περίπτωση, ο Γάλλος πρόεδρος κατατάσσεται πλέον στο στρατόπεδο της αυστηρότητας, αυτό που στην «ανατολική» πλευρά προχωρά προς την κατεύθυνση της ιστορίας, ενώ με τη Γερμανία συντάσσονται οι «Club Med χώρες», αυτές της νότιας Ευρώπης, τα οικονομικά λάθη των οποίων κατήγγειλε πάντα.

Υπογραμμίζοντας την αλλαγή στάσης του Emmanuel Macron, από την ομιλία του στη Μπρατισλάβα τον Ιούνιο του 2023 και τη σκλήρυνσή του στις 26 Φεβρουαρίου, ερχόμενος πιο κοντά στο στρατόπεδο των σκληροπυρηνικών, αυτό της ανατολικής Ευρώπης, διερωτάται, αν αυτό μετατοπίζει το κέντρο βάρους της Ένωσης, με τον ευρωβουλευτή (LR) Arnaud Danjean, να σημειώνει: «Η στιγμή της αλήθειας θα έρθει μετά τις ευρωεκλογές. Τότε θα δούμε, αν επρόκειτο για πραγματική στρατηγική αλλαγή ή ουσιαστικά εκλογικές διακηρύξεις»

Kατά την άποψή της, η νέα θέση που απολαμβάνουν στην Ευρώπη οι ανατολικές χώρες, οι οποίες είχαν δίκιο για τη ρωσική απειλή, δεν αλλάζει απαραίτητα το κέντρο βάρους της ευρωπαϊκής απόφασης. Όπως σημειώνει, σίγουρα, οι ανατολικές χώρες ακούγονται όλο και περισσότερο και διεκδικούν ηγετικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και απαιτούν μεγαλύτερη επιρροή, αλλά όπως παρατηρεί π Arnaud Danjean, «η οικονομία και τα δημογραφικά στοιχεία παραμένουν στη Δύση».

Και αν η Πολωνία, χάρη στην Ουκρανία και την άφιξη μιας νέας πολιτικής ομάδας με επικεφαλής τον Donald Tusk, έχει ανακτήσει μια σημαντική θέση στην Ευρώπη, τα ανατολικά της ηπείρου επιβραδύνονται από την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, ενώ όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Ειρήνης, η οποία επιτρέπει στις χώρες της Ένωσης να παραδίδουν όπλα στην Ουκρανία, χρηματοδοτείται από τις χώρες ανάλογα με τον πλούτο τους, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό από τη «Γερμανία και τη Γαλλία…, προσθέτει η δημοσιογράφος.

Επισημαίνεται η επιβράδυνση της στροφής προς τα ανατολικά από τη Γερμανία, με τον πρώην πρέσβη Michel Duclos, σύμβουλο του Ινστιτούτου Montaigne, να σημειώνει: «Emmanuel Macron και Olaf Scholz παλεύουν για την ψυχή της Ανατολικής Ευρώπης. Ο καγκελάριος, αντιμετωπιζόμενος άσχημα από το Γάλλο πρόεδρο στο Παρίσι, φρενάρει, αρνούμενος να παραδώσει τους πυραύλους Taurus».

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται πως, ορισμένοι θεωρούν, ότι η αλλαγή της ρητορικής από τα Ηλύσια, στην πραγματικότητα στοχεύει, με τον ίδιο τρόπο, να «αποφύγει» τη στροφή προς τα ανατολικά, που ζητούν οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία. «Κατατάσσοντας στο στρατόπεδο του Μονάχου όλους όσους δεν συμφωνούν με τη νέα ρωσική πολιτική του, ο Emmanuel Macron εκμεταλλεύεται το ουκρανικό ζήτημα για εκλογικούς λόγους. Αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω από όλα, είναι να είναι ο ηγέτης της Ευρώπης, ο βασιλιάς της Ευρώπης», εξηγεί διπλωματική πηγή.

Το Παρίσι πρέπει να περάσει από τα «λόγια» σε «πραγματικές ενέργειες» αυξάνοντας τις αμυντικές δαπάνες και επιταχύνοντας την παραγωγή πυρομαχικών για την Ουκρανία, αλλά, όπως επισημαίνει η διπλωματική πηγή, «προς το παρόν, το λογισμικό δεν έχει αλλάξει», σημειώνει η δημοσιογράφος και προσθέτει: «πίσω από την πολιτική επικοινωνία, η αύξηση της στρατιωτικής υποστήριξης έχει καθυστερήσει πολύ, για να μην αναφέρουμε, ότι το 2024, η Γαλλία δεν μπορεί μόνη της να αναλάβει το «στρατηγικό άλμα», που ζήτησε ο Emmanuel Macron, ούτε τη μετάβαση σε μια πολεμική οικονομία». Για τον Michel Duclos, η σωτηρία μπορεί να έλθει μόνο από μια «ευθυγράμμιση» μεταξύ Λονδίνου, Παρισιού, Βερολίνου και Βαρσοβίας.

Ωστόσο, το στρατιωτικό αδιέξοδο στην Ουκρανία και οι ανατρεπτικές δηλώσεις του Emmanuel Macron άνοιξαν αβυσσαλέα ζητήματα στη Γαλλία και τη Γερμανία ζαλίζοντας ηγέτες και λαούς, αναφέρει η δημοσιογράφος, σημειώνοντας, ότι μέχρι σήμερα, οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες είχαν κάνει τα στραβά μάτια στους πολέμους του Putin, ελπίζοντας, μετά τη Γεωργία το 2008, την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και ξανά με την εισβολή του 2022, να σταματήσουν.

«Πολλοί εξακολουθούν να ελπίζουν, ότι είναι μόνο μια κρίση, ένας σπασμός. Όποιο κι αν είναι όμως το αποτέλεσμα, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει εκεί. Η Ρωσία, αν χάσει θα θέλει εκδίκηση. Αν κερδίσει, θα θέλει να συνεχίσει», υποστηρίζει ο Michel Duclos, με την δημοσιογράφο να θεωρεί, ότι για το Παρίσι, ο πραγματικός ίλιγγος είναι αναμφίβολα αυτός που προέρχεται από την Ουάσιγκτον και υπό αυτήν την έννοια, οι δηλώσεις του Emmanuel Macron είχαν την αξία της προειδοποίησης, πριν από τις ευρωεκλογές, για τις συνέπειες μιας επανεκλογής του Donald Trump το Νοέμβριο.

Στο ερώτημα, αν η κατάσταση στην Ουκρανία είναι τόσο σοβαρή, όσο λέγεται, ο ευρωβουλευτής Arnaud Danjean, απαντά: «Οι ελπίδες για την καλοκαιρινή αντεπίθεση ήταν υπερβολικά αισιόδοξες, όπως και οι ανησυχίες για μια πιθανή κατάρρευση της Ουκρανίας είναι αναμφισβήτητα υπερβολικά ανησυχητικές. Η αλήθεια είναι, ότι εδώ και έξι μήνες δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων. Η πολύ απαισιόδοξη εικόνα που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή, είναι πάνω από όλα μια προβολή εικασιών για τις αμερικανικές εκλογές»

Η τελευταία μεγάλη καμπή είναι παγκόσμια, καθώς ο πόλεμος έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα σύνορα της Ουκρανίας, σημειώνει η δημοσιογράφος, επισημαίνοντας την «εκδίωξη» της Γαλλίας στην Αφρική με τη ρωσική πολιτοφυλακή Wagner, τη χρήση υβριδικού πολέμου στην Ευρώπη, τη συσπείρωση των χωρών του «Παγκοσμίου Νότου» στον ΟΗΕ στο σχέδιο που φέρουν η Μόσχα και το Πεκίνο, και τη χρησιμοποίηση των «δεξιών τους χεριών», Ιράν και Τουρκίας, για να περιθωριοποιήσουν τη Δύση και να ανατρέψουν την διεθνή τάξη προς όφελός τους.

Η δημιουργία ενός ένατου συνασπισμού, αφιερωμένου στα βαθιά χτυπήματα κατά τη διάρκεια της διάσκεψης που διοργανώθηκε στα Ηλύσια στις 26 Φεβρουαρίου, φέρνοντας τη βοήθεια στην Ουκρανία σε ένα νέο κατώφλι, είναι μια απάντηση στον πόλεμο που κήρυξε ο Vladimir Putin, ενάντια στην «παγκόσμια Δύση», τονίζει η δημοσιογράφος, με τον Arnaud Danjean σημειώνει, ότι «πέρα από το σημαντικό ζήτημα της στρατιωτικής υποστήριξης για την Ουκρανία, ένα από τα κύρια προβλήματα είναι ο ακόμα πολύ σχετικός χαρακτήρας της οικονομικής και τεχνολογικής απομόνωσης του ρωσικού καθεστώτος, ιδίως μέσω της αποφυγής των κυρώσεων».

«Οι Ρώσοι αντίπαλοι μας ζητούν να παραμείνουμε ενωμένοι και να είμαστε υπομονετικοί, γιατί η διάβρωση του καθεστώτος είναι πραγματική, αλλά αργή», προσθέτει.

Le Figaro [L’Europe prise de vertige devant les bouleversements géopolitiques]

Εκλογές για την προεδρία του… ΚΑΠΗ των ΗΠΑ: Εκστρατεία 237 ημερών με κόστος $10 δισεκ. – Βασικός αντίπαλος για Μπάιντεν και Τραμπ, αποχή και αδιαφορία