«I Will Survive»: Η ιστορία πίσω από το απόλυτο τραγούδι χωρισμού της Γκλόρια Γκέινορ που επιβιώνει εδώ και 45 χρόνια [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Δεν είσαι ο Ντύλαν Τόμας, δεν είμαι η Πάτι Σμιθ»: Οι βασανισμένοι ποιητές και η συγκίνηση για το τραγούδι της Τέιλορ Σουίφτ [video]

Ξεκίνησε το 1ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ για τους Ωκεανούς: Βραβευμένες ταινίες, ντοκιμαντέρ και κινούμενα σχέδια από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στον κόσμο

Παραδοσιακά όργανα, φαγητό, καλή παρέα και τσιφτετέλι: Σαρώνει στο YouTube και τους eurofans η unplugged εκδοχή από το «Ζάρι» της Μαρίνας Σάττι [βίντεο]

Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ, ισχυρίζεται ένα άλλο τραγούδι. Αν το κάνουν πάντως, το I Will Survive, το τραγούδι ύμνος στη μετά τον χωρισμό εποχή, βρίσκεται στην κορυφή της play list τους.

Καθώς ένα νέο ντοκιμαντέρ για την ερμηνεύτριά του, Γκλόρια Γκέινορ κυκλοφόρησε, το BBC ρίχνει μια προσεκτική ματιά στο εμβληματικό τραγούδι και το πώς γεννήθηκε.

Από τους Beatles μέχρι την Τέιλορ Σουίφτ, η ποπ τραγουδοποιία βασιζόταν πάντα σε πιασάρικα γρέζια για να παγιδεύσει τους ακροατές – μερικές φορές είναι μια μελωδία που σου κολλάει στο μυαλό. Άλλες, ένας εύστοχος στίχος. Λίγα τραγούδια όμως σε παρασύρουν με τόσο αποτελεσματικά όσο το ντίσκο αριστούργημα που είδε το μουσικό φως το 1978. Ένα τραγούδι – συνώνυμο της τραγουδίστριας Γκλόρια Γκέινορ, 80 ετών σήμερα, που δίνει τον τίτλο μιας νέας ταινίας ντοκιμαντέρ για τη ζωή της, Gloria Gaynor: I Will Survive. «Αυτό το τραγούδι είναι η ιστορία μου», είπε η Γκέινορ σε πρόσφατη συνέντευξή της στον Independent.

«Στην αρχή φοβόμουν, ήμουν πετρωμένη» ξεκινάει το τραγούδι και λίγα ριφς μετά η Γκέινορ αποκαλύπτει ότι το αληθινό μήνυμα του τραγουδιού δεν είναι ο φόβος, αλλά η δύναμη, η ενδυνάμωση και η ανθεκτικότητα. «Μα μετά πέρασα τόσες νύχτες σκεπτόμενη πόσο λάθος με έκρινες», τραγουδάει με ένδοξη δύναμη και θέρμη. «Και δυνάμωσα και έμαθα πώς να τα πηγαίνω καλά».

«Πιστεύω ότι ο λόγος που είναι ένας τόσο αγαπημένος δίσκος είναι ότι τα grooves της ντίσκο είναι τόσο ρυθμικά και μετρημένα που εκτοξεύονται απόλυτα μετά από αυτό το αρχικό τρελό ξεκίνημα», λέει ο Oliver Keens, DJ της ντίσκο και αρθρογράφος της Independent. Ο Bestley, DJ και καλλιτέχνης με βαθιά γνώση της ντίσκο, της house και της σόουλ μουσικής, επισημαίνει ότι ο ρυθμός midtempo του I Will Survive των 117 bpms είναι μια «μεγάλη ταχύτητα για μεγάλα διαστήματα χορού» επειδή ανεβάζει τον καρδιακό ρυθμό με παρόμοιο τρόπο με την ελαφριά άσκηση.

Η επιρροή του τραγουδιού

Το I Will Survive δεν είναι απλώς μια αγαπημένη στιγμή της ντίσκο, είναι ορόσημο. Το 2016, καταχωρήθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ηχογράφησης, έναν κατάλογο ηχογραφήσεων «που θεωρούνται πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντικές» από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

Παρά το γεγονός ότι είναι 45 ετών, το ίδιο το τραγούδι διατηρεί μια απήχηση που εκτείνεται σε ολόκληρες γενιές. Το icon της Gen Z, Χάρι Στάιλς, το τραγούδησε για το Coachella το 2022, ενώ η Μαντόνα, μια από τις μεγαλύτερες survivors της ποπ, το τραγουδά στην τελευταία περιοδεία της.

Ακόμη και η μεγάλη επιτυχία της Μάιλι Σάιρους το 2023, το Flowers, η οποία πρόσφατα βραβεύτηκε στα Grammy, αν και όχι επίσημα, είναι φανερά επηρεασμένο από το τραγούδι. Όταν το Flowers κυκλοφόρησε πέρυσι, η Gaynor είπε επιδοκιμαστικά ότι «μεταφέρει τη δάδα της ενδυνάμωσης». Ο Bestley λέει ότι επειδή τα δύο τραγούδια «μπλέκονται πολύ καλά μεταξύ τους», συνδυάζουν τα Flowers και το I Will Survive στα DJ set τους για «μια στιγμή κορύφωσης».

Αν και η Γκέινορ είχε κι άλλες ντίσκο επιτυχίες, κυρίως με τη διασκευή της το 1974 στο Never Can Say Goodbye των Jackson 5, το I Will Survive έχει γίνει το αναμφισβήτητο ορόσημό της. Η νέα ταινία ντοκιμαντέρ για τη ζωή και την καριέρα της, Gloria Gaynor: I Will Survive, που έπαιξε στους κινηματογράφους των ΗΠΑ μόνο για μία μέρα στις 13 Φεβρουαρίου αποδεικνύει ότι το επίθετο της ταιριάζει απόλυτα.

Η ταινία παρακολουθεί τις επίμονες προσπάθειες της τραγουδίστριας να κάνει το πρώτο της γκόσπελ άλμπουμ στα μέσα της δεκαετίας του ’70 – παρόλο που ο μάνατζέρ της τη διαβεβαιώνει ότι «κανείς δεν το θέλει»– και ανατρέχει στα πολλά προσωπικά εμπόδια που έχει να ξεπεράσει.

Αυτά περιλαμβάνουν έναν γάμο 26 ετών με τον πρώην μάνατζέρ της, Lynwood Johnson, τον οποίο χώρισε το 2005 και τη δολοφονία της αδερφής της το 1995. Η Γκέινορ μιλά επίσης για σεξουαλική παρενόχληση πολλές φορές ενώ μεγάλωνε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ: από τον σύντροφο της μητέρας της όταν ήταν 12 ετών και ξανά στα 17 από τον ξάδερφο του φίλου της.

Άρχισε να τραγουδά επαγγελματικά στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ως μέλος του συγκροτήματος jazz-R&B The Soul Satisfiers, αλλά σημείωσε διεθνή επιτυχία μόνο ως σόλο καλλιτέχνης και μεταπήδησε στη ντίσκο τη δεκαετία του 1970. Όταν το I Will Survive ανέβηκε στο Νο1 στο τσαρτ σινγκλ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου το 1979, έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της. Το 1993, το I Will Survive επέστρεψε στο top 10 του Ηνωμένου Βασιλείου, αφού ο remixer Phil Kelsey του έδωσε μια πινελιά house μουσικής.

Η αρχική ντίσκο εκδοχή του τραγουδιού παραμένει μέχρι σήμερα αλλά με τα χρόνια, δεκάδες καλλιτέχνες έχουν βάλει τη δική τους σφραγίδα. Το 1996 και το 1997, τρεις πολύ διαφορετικές εκδοχές διασκευών κυκλοφόρησαν σε διάφορα εδάφη: το dance-pop remake της Diana Ross, μια αριστοκρατική μπαλάντα που επαναπροσδιορίστηκε από τον τραγουδιστή R&B Chantay Savage και μια τρελή alt-rock αναμόρφωση από τους Cake. Το 2008, η Γκέινορ χαρακτήρισε τη διασκευή των Cake ως τη «λιγότερο αγαπημένη της» επειδή το καλιφορνέζικο συγκρότημα «χρησιμοποιούσε βωμολοχίες» στους στίχους τους.

Η ιστορία 

Καθώς το I Will Survive είναι πλέον τόσο ενσωματωμένο στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα – ένα κλιπ με τον πρωταθλητή του τένις Novak Djokovic να το τραγουδάει σε μια γαλλική τηλεοπτική εκπομπή το 2007 έγινε viral νωρίτερα αυτό το μήνα, είναι εκπληκτικό να γνωρίζει κανείς ότι αρχικά προοριζόταν για πέταμα. Όταν ηχογραφήθηκε το 1978, προοριζόταν για το B-side ενός τότε δημοφιλούς τραγουδιού που ονομαζόταν Substitute, το οποίο είχε γίνει πρόσφατα επιτυχία για το νοτιοαφρικανικό ροκ συγκρότημα Clout. Η δισκογραφική της Γκέινορ, Casablanca, ζήτησε από τον δημιουργό Freddie Perren να παράγει ένα remake ντίσκο και εκείνος είπε ναι με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσε επίσης να κάνει την παραγωγή της B-side. Όταν έδειξε στην Γκέινορ τους στίχους του I Will Survive, ένα τραγούδι που είχε γράψει με τον συνάδελφό του τραγουδοποιό Dino Fekaris εκείνη είδε αμέσως τις δυνατότητές του. «Είπα ότι πρόκειται για έναν διαχρονικό στίχο», είπε πρόσφατα στο NPR. Θυμήθηκε επίσης ότι είπε στους συνεργάτες της: «Πώς μπορείς να το βάλεις αυτό στην πλευρά B;». Είπαν: «Αυτή είναι η συμφωνία».

Η Γκέινορ ήταν τόσο σίγουρη ότι το I Will Survive άξιζε μια σωστή ευκαιρία που το έδωσε στον Richie Kaczor, DJ στο πιο επιδραστικό νυχτερινό κέντρο της Νέας Υόρκης τότε, το Studio 54. «Το κοινό το αγάπησε αμέσως», είπε στο Forbes το 2020. «Σκέφτηκα, αυτό είναι επιτυχία. Το κοινό της Νέας Υόρκης δεν αγαπά αμέσως τίποτα». Έδωσα λοιπόν στον DJ μια στοίβα αντίτυπα για να τα δώσει στους φίλους του DJ». Σύντομα, το I Will Survive αποδείχτηκε τόσο δημοφιλές στις πίστες που η δισκογραφική της Γκέινορ το έκανε A-side και γρήγορα σκαρφάλωσε στα charts. Καθώς το I Will Survive κυριαρχούσε στη σκηνή της ντίσκο της Νέας Υόρκης, αγκαλιάζονταν επίσης 50 μίλια μακριά στο Fire Island, ένα παραλιακό θέρετρο δημοφιλές στην LGBTQ+ κοινότητα. Σε λίγο καιρό είχε γίνει ένας από τους βασικούς ύμνους του Gay Pride.

Περισσότερα από 40 χρόνια αργότερα, το 2022, το Time Out το έβαλε στην κορυφή της λίστας με τα “50 gay τραγούδια για τη γιορτή του Pride σε όλο το χρόνο». Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το λόγο. Στίχοι όπως «Νόμιζες ότι θα γίνω κομμάτια; Πίστευες ότι θα πέσω κάτω και θα πεθάνω;», χτυπούν χορδές σε όποιον πρέπει να αγωνιστεί για το δικαίωμά του να ζει όπως θέλει.

«Είναι ένα τραγούδι για την ενδυνάμωση και την αυτοπραγμάτωση, και επειδή οι στίχοι δεν αναφέρουν το φύλο του τραγουδιστή ή του ατόμου στον οποίο απευθύνεται, ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με αυτό», λέει ο Bestley. Το I Will Survive μπορεί να είναι ά-φυλο, αλλά επειδή η πιο διάσημη εκδοχή τραγουδιέται από την Γκέινορ, έχει υιοθετηθεί και ως γυναικείος ύμνος ενδυνάμωσης. Είναι η ιστορία κάποιου που σηκώνεται πάνω από την αγωνία που προκαλεί ο σκληροτράχηλος πρώην του και λέει: «Δεν είμαι ένα αλυσοδεμένο ανθρωπάκι ακόμα ερωτευμένο μαζί σου».

Η καθολική αποδοχή του θα μπορούσε επίσης να έχει τις ρίζες του στο γεγονός ότι το I Will Survive είναι ένα τολμηρό τραγούδι χωρισμού εμπνευσμένο από μια επαγγελματική –και όχι ρομαντική– αποτυχία. Ο Fekaris είπε ότι το έγραψε μετά την απόλυσή του από τη δουλειά του ως στιχουργός στη Motown Records. Οι στίχοι είναι ξεκάθαρα για να προχωρήσουμε μετά από μια αποτυχημένη σχέση, αλλά περιέχουν μια ευρύτερη αίσθηση ωμής ανθεκτικότητας και η Γκέινορ ενστάλαξε μια δική της ατυχία στην ερμηνεία της. «Ήμουν στη σκηνή και έπεσα προς τα πίσω πάνω από μια οθόνη και κατέληξα στο νοσοκομείο, παράλυτη από τη μέση και κάτω, αλλά ήξερα ότι θα μπορούσα να επιβιώσω», είπε στην Daily Telegraph το 2017.

Με πληροφορίες από BBC

Είναι προπομπός για τα Όσκαρ; Η ταινία «Oppenheimer» κέρδισε τρία βραβεία Σωματείου των Αμερικανών Ηθοποιών (SAG)