Θα είναι το 2024 η χρονιά των δυναμικών αποφάσεων για την ενίσχυση του στόλου ή οι πλωτοί «εφιάλτες» θα βρουν την κερκόπορτα;
FILE PHOTO: Το 2023 ήταν μια χρονιά υποσχέσεων για το πολεμικό ναυτικό, η ελπίδα είναι το 2024 να υλοποιηθεί τουλάχιστον κάτι από κάποια προγράμματα. Πηγή εικόνας: Πολεμικό Ναυτικό
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Απόλυτος ο Πάιατ για το καυτό καλοκαίρι του 2020 στο Καστελόριζο: Δεν θέλουμε να ξαναδούμε αυτό που συνέβη με τις (παράνομες) γεωτρητικές προσπάθειες της Τουρκίας
Το Κοσσυφοπέδιο και η “σχέση” με την τουρκική αποσχιστική οντότητα στην Κύπρο: Η Λευκωσία να προσέξει όσους ανακινούν τέτοιου είδους ζητήματα με κίνδυνο για το νησί
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL
Το 2024 έκανε ποδαρικό και με την έναρξη του νέου έτους, ξεκινά και η αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση της υλοποίησης των υποχρεώσεων που έχουν τα επιτελεία.
Οι τρεις βασικοί κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων, παραμένουν προσηλωμένοι- όσο γίνεται με τα μέσα που διαθέτουν- στην διατήρηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας που απαιτούν οι περιστάσεις.
Μπορεί να διάγουμε ίσως την πιο μακρά περίοδο «ήρεμων νερών» με τη γείτονα, ωστόσο η Άγκυρα παρά τον στρατηγικό διάλογο και την υπογραφή του, ουδέποτε εγκατέλειψε τις πάγιες διεκδικήσεις της, τις στρατηγικές της θέσεις για το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, αλλά και το casus belli.
Το τελευταίο αποτελεί ίσως τον πιο βασικό λόγο που η Αθήνα δεν μπορεί να ρισκάρει για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που συνέβη στο παρελθόν και που η πολιτεία είχε κληθεί για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Την ίδια στιγμή ωστόσο δεν περνά σε καμία περίπτωση απαρατήρητη και η στασιμότητα για αποφάσεις που δεν λαμβάνονται και που το αμέσως επόμενο διάστημα δεν αποκλείεται να υπάρχουν συνέπειες…
Και μπορεί να λέγεται στον δημόσιο διάλογο πως η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο ν’ ανασχεδιάσει τα προγράμματα που θα ενισχύσουν σημαντικά την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά τα όσα έχουν ειπωθεί έως τώρα, δείχνουν μια νέα πορεία που σε ορισμένα σημεία δε συμβαδίζει (ακόμη και σε κόστη), με τις ανάγκες που έχει δημιουργήσει η πολιτική αναποφασιστικότητα του παρελθόντος.
Πολλά θα εξαρτηθούν φυσικά, από την σύνθεση της νέας ηγεσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, που θα προκύψει μετά το ΚΥΣΕΑ, το οποίο δεν αποκλείεται να συνεδριάσει εντός του πρώτου 15θημέρου του Ιανουαρίου.
Το «φάντασμα» που προειδοποιεί…
Πάντως εφόσον τηρηθούν όσα έχουν σχεδιάσει στο ναυτικό επιτελείο, το αμέσως επόμενο διάστημα δεν αποκλείεται να ξεκινήσει η διαδικασία της ακινησίας ενός εκ των «φαντασμάτων» του πολεμικού ναυτικού.
Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των υποχρεώσεων στις οποίες αναφερθήκαμε πιο πάνω, μόνο για τον έλεγχο του λεγόμενου και «μαύρου πλοίου», οι Γερμανοί κατασκευαστές απαιτούν περίπου 1 εκ. ευρώ για να ταξιδέψουν έως τη Σαλαμίνα και να πραγματοποιήσουν την πρώτη αυτοψία.
Τα υποβρύχια τύπου 214, που έκαναν την μεγάλη διαφορά κατά την ελληνοτουρκική κρίση του 2020, εισέρχονται χρονικά σε διαδικασία που θα πρέπει να ληφθούν όσο το δυνατόν πιο άμεσες αποφάσεις για το μέλλον τους.
Και σε καμία περίπτωση, σημειώνουν άριστα πληροφορημένες πηγές από το ναυτικό επιτελείο, δεν μπορούμε να φτάσουμε να «παίζουμε κρυφτό».
Ένα τέτοιο γεγονός θα οδηγούσε σε νέο θρίλερ με αναβαθμίσεις, παρόμοιο με αυτό που βιώνουν στο ναυτικό επιτελείο και τον στόλο με τις φρεγάτες ΜΕΚΟ.
Το 2023 γράφαμε πως η χρονιά ανήκει στο πολεμικό ναυτικό. Τα γεγονότα όμως, διέψευσαν τις ελπίδες που είχαν δημιουργηθεί μετά τις υποσχέσεις που είχαν πάρει στο πολεμικό ναυτικό, για την επερχόμενη αναβάθμιση της ναυτικής αποτρεπτικής δύναμης του ελληνικού στόλου.
Ο «εφιάλτης» βρίσκει ευκαιρία…
Η αναποφασιστικότητα πολιτικών αποφάσεων, παρά τις εισηγήσεις του ναυτικού επιτελείου και τα δυσάρεστα γεγονότα με το ντόμινο παραιτήσεων από τον στόλο, δεν έχουν οδηγήσει σε συμπεράσματα ώστε να σχεδιαστεί μια ουσιαστική ρότα.
Μάλιστα το σενάριο των νέων πλοίων για το 2024 φαίνεται δύσκολο ν’ ανέβει στις προτεραιότητες, ώστε να γίνει η «υπέρβαση» για μια τέτοια κυβερνητική απόφαση.
Αντιθέτως οι «εφιάλτες» παραμένουν ενεργοί, ως πρόταση ενδιάμεσης λύσης. Κανείς δεν μπορεί ν’ αποκλείσει ότι ανάμεσα στις λύσεις ή πιο σωστά στις προτάσεις που πέφτουν στο τραπέζι, υπάρχει και εκείνη της μεγαλύτερης ναυπηγικής εμπλοκής της Ελλάδας, για πολεμικά πλοία που θεωρητικά θα «χτιστούν» από ελληνικά χέρια.
Αν όμως επικρατήσουν τέτοιες προτάσεις, αυτό μεταφράζεται σ’ ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, που αν δώσει πολεμικά πλοία στον ελληνικό στόλο, αυτό θα συμβεί το λιγότερο σε μια 10ετία.
Άρα ως τότε, οι «εφιάλτες» που το ναυτικό επιτελείο έχει απορρίψει ξανά και ξανά, αυτοί που βρέθηκαν τελευταίοι σε επιχειρησιακές αξιολογήσεις, θα βρίσκονται πάντα ως πρόταση σε ετοιμότητα να «τρομάζουν» τα στελέχη του ναυτικού.
Και επειδή διαρκώς καταγράφουμε το αφήγημα περί του επανασχεδιασμού που οδηγεί προς τις νέες τεχνολογίες, ερωτήματα όπως τι θα γίνει με τον εκσυγχρονισμό των πυραυλακάτων, την αντικατάσταση των παλαιότερων τύπων, τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, των υποβρυχίων, κ.α. παραμένουν δυστυχώς αναπάντητα.
Οι νέες τεχνολογίες είναι ικανές να επιτηρήσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, ίσως και μεγαλύτερο από μια μάχιμη μονάδα που πλέει στο Αιγαίο.
Όμως στο νησιωτικό περιβάλλον της Ελλάδας, την διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, την αποτροπή οποιασδήποτε επιτήδειας εν πλω κίνησης, την απάντηση δίνει αποκλειστικά η αποστολή των στελεχών του ναυτικού, που είναι άριστα εκπαιδευμένα σε όλες τις μορφές ναυτικών ενεργειών και πολέμου.
Και αυτά τα στελέχη είναι που επιβαίνουν σε ικανές μονάδες επιφανείας ή υποβρύχια του στόλου, στα σύγχρονα «ξύλινα τείχη»…
Ο «Στόλος Θαλάσση Κρατείν», η φράση αυτή συμπυκνώνει τη σημασία που αποδίδει ο Ηρόδοτος στην ισχύ που παρέχει σ’ ένα κράτος ο πολεμικός του στόλος. Και σε ελεύθερη απόδοση αποτελεί αναγνώριση του βασικού έργου του στόλου, να κυριαρχεί δηλαδή στη θάλασσα.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE