Νότια Κορέα, Τουρκία και Ισραήλ απειλούν την άλλοτε κραταιή γαλλική αμυντική βιομηχανία: Ψάχνει σωτηρία σε Ινδία, Εμιράτα και Ελλάδα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ξεκίνησε άγριος εμπορικός “πόλεμος” μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ: Ο Ταγίπ Ερντογάν μπλόκαρε τα λιμάνια για τις ισραηλινές εισαγωγές και εξαγωγές

Με διπλή γραμμή συνεδριάζει την Πέμπτη το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ: Ενδεχόμενο ανακωχής -απελευθέρωση ομήρων και στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα

Για τις γενοκτονίες των… άλλων: Η Τουρκία θα στηρίξει τη μήνυση που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο η Νότια Αφρική κατά του Ισραήλ, για τη Γάζα

Η Νότια Κορέα, η Τουρκία και το Ισραήλ αποτελούν τρομερούς ανταγωνιστές για το γαλλικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει ορισμένες αδυναμίες παρά τα πλεονεκτήματά του και τη θέση του ως τρίτου μεγαλύτερου εξαγωγέα όπλων στον κόσμο.

Αυτό επισημαίνεται σε ρεπορτάζ του Jean – Michel Bezat, στη γαλλική εφημερίδα Le Monde

Αρχικά σημειώνεται για τη Γαλλία ότι διαθέτει μια επιτυχημένη αμυντική βιομηχανική και τεχνολογική βάση (DITB): 4.000 εταιρείες που εργάζονται για τις ένοπλες δυνάμεις, 450 από τις οποίες θεωρούνται στρατηγικές, και 600 εξαγωγικές εταιρείες, όπως οι κολοσσοί Airbus, Dassault Aviation, Nexter, Naval Group, MBDA, Thales και Safran. [..]

Ωστόσο, όπως σχολιάζει ο Marc Chassillan, μηχανικός όπλων και σύμβουλος άμυνας, «η Γαλλία είναι χώρα με ένα μόνο προϊόν. Χωρίς το Rafale, θα περιθωριοποιηθεί». Η Γαλλία, σημειώνεται, χάνει έδαφος στην Ευρώπη και εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Αγωνίζεται να πουλήσει φρεγάτες και υποβρύχια σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά. Οι κατασκευαστές της έχουν εγκαταλείψει τον εξοπλισμό πεζικού και δεν παράγουν πλέον άρματα μάχης Leclerc, μια αποτυχία στην αγορά εξαγωγών.

Τα τεθωρακισμένα οχήματα Jaguar και Griffon, σχεδιασμένα περισσότερο για ασύμμετρες συγκρούσεις (Αφγανιστάν, Σαχέλ κ.λπ.), έχουν βρει αγοραστές μόνο στο Βέλγιο, χάρη στη στενή στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Παρισιού και Βρυξελλών. Αν και το όπλο Caesar έχει μεγάλη ζήτηση, η Nexter δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις αιτήσεις. Στον τομέα των χερσαίων εξοπλισμών, «η παγκόσμια προσφορά έχει γίνει πληθωρική», επισημαίνει, στη συνέχεια, ο Chassillan.

• Οι εξαγωγείς δεύτερης κατηγορίας (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Βραζιλία, Νότια Αφρική, Αίγυπτος, κ.λπ.) αποκτούν τη δική τους δυναμική, αλλά η κύρια ανησυχία των Γάλλων αφορά στους πιο «δυνατούς» ανταγωνιστές: Νότια Κορέα, Τουρκία και Ισραήλ.

Στην έκθεση της κυβέρνησης προς το Κοινοβούλιο για τις εξαγωγές όπλων το 2023 τονίζεται ότι «οι παίκτες αυτοί επωφελούνται από τη μετακίνηση των προϊόντων τους προς τα πάνω και τους ανεμπόδιστους ελέγχους των εξαγωγών», ενώ «ο ενδοευρωπαϊκός ανταγωνισμός συνεχίζεται αμείωτος».

Όταν η Πολωνία παρήγγειλε 1.000 άρματα μάχης Κ2, 500 οβιδοβόλα Κ9, εκατοντάδες πυραύλους και πενήντα αεροσκάφη FA-50 από τη Νότια Κορέα το 2022, οι κατασκευαστές στη Γηραιά Ήπειρο αιφνιδιάστηκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, υπενθυμίζει, σε άλλο σημείο, ο συντάκτης. [..] Σε μια Ευρώπη που επί τριάντα χρόνια είχε αποκλείσει το σενάριο μιας σύγκρουσης υψηλής έντασης, η βιομηχανική βάση έχει ατροφήσει, σχολιάζεται.

O Léo Péria-Peigné, ερευνητής στο Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (IFRI) – ο οποίος ετοιμάζει βιβλίο για τη γεωπολιτική των εξοπλισμών – υποστηρίζει για την Τουρκία ότι η δημιουργία μιας DTIB αποτελεί ζήτημα στρατηγικής κυριαρχίας. Η χώρα παράγει επίσης πολλά για τον μαζικό στρατό της. Οι εξαγωγές αποτελούν εγγύηση κερδοφορίας και θέλει επίσης να αποκτήσει μερίδιο από την ευρωπαϊκή αγορά, όπως η Νότια Κορέα. [..]

• Στη συνέχεια, αναφέρεται για τη Γαλλία ότι η πολιτική της εξελίσσεται εδώ και αρκετά χρόνια: ακολουθώντας τα χνάρια των Στρατιωτικών Πωλήσεων Εξωτερικού των Αμερικανών, «τίθεται σε εφαρμογή μια νέα λογική στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ κρατών», με στρατιωτικές, διπλωματικές και οικονομικές διαστάσεις, τονίζει ο Péria-Peigné, αναφέροντας την Ελλάδα, την Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Θα πρέπει να καταστεί δυνατή η δόμηση μιας μακροπρόθεσμης προσφοράς για την πώληση πολλών τύπων εξοπλισμών στην ίδια χώρα (αεροσκάφη, ελικόπτερα, φρεγάτες, δορυφόροι κ.λπ.), παραμένοντας στην αιχμή της τεχνολογίας. «Η Γαλλία θα παραμείνει μεταξύ των ηγετών με μια νέα γκάμα εξοπλισμού», υποστηρίζει ο ερευνητής του IFRI.

Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έφερε στο φως έναν νέο και ολοένα και πιο σημαντικό περιορισμό: το χρονοδιάγραμμα παράδοσης και τη διαθεσιμότητα του εξοπλισμού. «Τείνουν να γίνουν κεντρικά κριτήρια» στη διαπραγμάτευση των συμβάσεων, τονίζει επανειλημμένα στους κατασκευαστές ο υπουργός Άμυνας Sébastien Lecornu.

Διότι, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο κίνδυνος περιθωριοποίησης είναι πραγματικός. Κατά τον Jean-Pierre Maulny, αναπληρωτή διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων, από τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ των αγορών όπλων που πραγματοποίησαν οι χώρες της ΕΕ μεταξύ της έναρξης της σύγκρουσης στην Ουκρανία και του καλοκαιριού του 2023, το 78% πήγε σε μη ευρωπαϊκούς κατασκευαστές, με τους Αμερικανούς να παίρνουν το 63%. Από το 22% που απέμεινε για τους Ευρωπαίους, το Παρίσι κέρδισε μόλις το 12%, ή 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Πηγή Le Monde [Défense : l’industrie française menacée par de nouveaux concurrents]

Αστερίσκοι και «δίαιτα» στην τελική ευθεία για τα ελληνικά F-35: Αντίστροφη μέτρηση για την αμερικανική απάντηση, ενώ κυριαρχεί η αισιοδοξία στο Μέγαρο Μαξίμου