epa11096891 Police stand guard after protesters spilled red water on the floor during a march calling for the immediate release of Israeli hostages held by Hamas in Gaza, outside the prime minister’s residence in Jerusalem, 22 January 2024. EPA, ABIR SULTAN
«Η ελευθερία μας είναι ατελής χωρίς την ελευθερία των Παλαιστινίων»
Νέλσον Μαντέλα, 1997
Η Νότιος Αφρική κατάθεσε στις 29 Δεκ. 2023 προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) ενάντια στο Ισραήλ με την κατηγορία της Γενοκτονίας[1] για τον πόλεμο που το Ισραήλ διεξάγει για πάνω από τρείς μήνες τώρα στην Γάζα .
Η Διεθνής κοινή γνώμη σοκαρισμένη από την αγριότητα της επίθεσης[2] της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτ. 2023, στην αρχή συντάχθηκε με το μέρος του Ισραήλ, στην βάση του «Δικαιώματος της Αυτοάμυνας». Λίγοι μόνο σκέφτηκαν τότε να υπερασπιστούν και το δικαίωμα των Παλαιστινίων να αποτινάξουν την κατοχή.
Πολύ σύντομα, η βαρβαρότητα της Ισραηλινής «αυτοάμυνας» μετάστρεψε την Διεθνή κοινή γνώμη εναντίον του Ισραήλ: Πλήρης διακοπή νερού, ηλεκτρισμού τηλεπικοινωνιών για 2.3 εκατομμύρια ανθρώπους, 24,000 νεκροί Παλαιστίνιοι μέσα σε 100 μέρες πολέμου (17,000 γυναικόπαιδα), χιλιάδες θαμμένοι κάτω από τα ερείπια, καταστροφή του 80% της αστικής υποδομής, πέραν του 80% του πληθυσμού έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά, όπου εκτός από τους συνεχείς βομβαρδισμούς διατρέχουν κίνδυνο λιμοκτονίας, και χολέρας λόγω της πλήρους κατάρρευσης των υγειονομικών συνθηκών.
Το σκηνικό κόλασης συμπληρώνεται από τη διενέργεια ακρωτηριασμών χωρίς αναισθητικό στα λιγοστά νοσοκομεία που ακόμα υποτυπωδώς λειτουργούν.
Η Νότιος Αφρική, με μακρά παράδοση αγωνιστικής αλληλεγγύης[3] στον αγώνα για ελευθερία του Παλαιστινιακού λαού από τον καιρό του αγώνα ενάντια στο Απαρτχάιντ δεν μπορούσε να μείνει άπραγη από την σε απευθείας μετάδοση της αδιάκριτης θανάτωσης εκατοντάδων αμάχων καθημερινά.
Η Ισραηλινή κοινωνία σοκαρίστηκε βαθιά από την κατηγορία, θεωρώντας ότι σαν απόγονοι θυμάτων της ναζιστικής γενοκτονίας, δεν μπορούν (sic) να κατηγορούνται οι ίδιοι για γενοκτονία ενώ Ισραηλινοί επίσημοι κατηγόρησαν την Νότιο Αφρική ότι αποτελεί τον «νομικό βραχίονα της Χαμάς» και ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από τη Ν. Αφρική.
Οι δύο πλευρές, Νότιος Αφρική (18/01/24) και Ισραήλ (19/01/24) αγόρευσαν ήδη ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου στην Χάγη
Θα πρέπει καταρχάς να διευκρινιστεί ότι οι κατηγορίες επικεντρώνονται μόνο στην Γενοκτονία (έγκλημα κατά της ανθρωπότητας) και όχι στις κατηγορίες για Εθνοκάθαρση[4] ή για Απαρτχάιντ[5].
Συνοπτικά:
1ο σημείο: Περιγράφονται με εξαιρετική λεπτομέρεια, οι τρομακτικές πράξεις του IDF (Israeli Defence Forces) που διέπραξε εναντίον των Παλαιστινίων μετά τις 7 Οκτωβρίου. Το Ισραήλ καταγγέλλεται ότι έχει χρησιμοποιήσει δεκάδες χιλιάδες τόνους βομβών (έξι χιλιάδες την βδομάδα), των οποίων η ισχύς ξεπερνά δύο πυρηνικές βόμβες. Οι περισσότερες είναι κυρίως «ηλίθιες» βόμβες (και όχι «έξυπνες» που κτυπούν τον στόχο τους με ακρίβεια) και χιλιάδες από αυτές είναι των 2000 λιβρών (οι μεγαλύτερες συμβατικές βόμβες) που χρησιμοποιούνται για να ισοπεδώσουν αδιάκριτα ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Υπήρξε επίσης αναφορά στο ότι μόνο και μόνο η ολοκληρωτική διακοπή του ηλεκτρισμού, της υδροδότησης, των καυσίμων και των τηλεπικοινωνιών αποτελούν από μόνα τους εγκλήματα πολέμου (συλλογική τιμωρία ενός ολόκληρου λαού).
2ο σημείο: Το κατηγορητήριο αναφέρεται στην διαχρονική συμπεριφορά του Ισραήλ απέναντι στους κάτοικους της Γάζας τους οποίους αντιμετώπισε μέσω του ολοκληρωτικού αποκλεισμού από το 2006, σαν έγκλειστα ζώα, αναφέροντας σωρεία εκθέσεων του ΟΗΕ που περιγράφουν την σκληρότητα της μεταχείρισης των Παλαιστινίων. Η αναφορά σε προηγούμενες πολεμικές επιχειρήσεις και εισβολές στη Γάζα (2008-2009, 2012, 2014) καταδεικνύει την διαχρονική αντιμετώπιση των Παλαιστινίων της Γάζας μέσω ωμής βίας. Το κατηγορητήριο καταλήγει ότι οι πράξεις του IDF μετά την 7η Οκτωβρίου αποτελούν τη συνέχεια της προηγούμενης Ισραηλινής συμπεριφοράς σε ακόμα πιο ακραία μορφή.
3ο σημείο: Η στοιχειοθέτηση πρόθεσης αποτελεί κομβικό σημείο για ν΄ αποδειχθεί το έγκλημα της γενοκτονίας γι’ αυτό και το κατηγορητήριο παραθέτει πλήθος παραδειγμάτων από δηλώσεις κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων που απανθρωποιούν (dehumanise) τους Παλαιστίνιους: ενδεικτικά, η δήλωση του Νετανιάχου για την εξόντωση από τους Εβραίους του βιβλικού λαού των Αμαλέκ, η αναφορά του Υπ. Άμυνας ότι «αντιμετωπίζουμε ανθρώπινα ζώα και θα τους συμπεριφερθούμε σαν τέτοια», μέχρι τις αναφορές του Ισραηλινού Προέδρου ότι «δεν υπάρχουν αθώοι Παλαιστίνιοι» και ακόμα την αναφορά Ισραηλινού υπουργού για την χρήση πυρηνικών για αφανισμό της Γάζας.
Υπενθυμίζεται η ναζιστική ρητορική ενάντια στους Εβραίους («αρουραίοι») που «εκπαίδευσε» την Γερμανική κοινωνία για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων που παραλληλίζεται με την Ισραηλινή ρητορική απανθρωποίησης των παλαιστινίων («ανθρώπινα ζώα»). Εν ολίγοις, το κατηγορητήριο συμπεραίνει ότι οι πράξεις του IDF στην Γάζα, διασυνδέονται με τις δηλώσεις των κυβερνητικών και στρατιωτικών αξιωματούχων, και την πρόθεση για «συλλογική τιμωρία» των Παλαιστινίων. Τέλος, οι αναφορές σε περιστατικά έκδηλου ρατσισμού της Ισραηλινής κοινωνίας, που μετουσιώνουν την πολιτική πρόθεση σε πράξη επι του εδάφους από τους Ισραηλινούς[6]
Συνοπτικά:
Σχολιαστές εγνωσμένου κύρους όπως μεταξύ άλλων ο καθηγητής John Mearsheimer αποδήμησαν τα Ισραηλινά επιχειρήματα:
1ο σημείο: Η σύμβαση της Γενεύης του 1948, ρητά προβλέπει ότι οπουδήποτε κράτος έχει υπογράψει την εν λόγω σύμβαση μπορεί να προσάψει κατηγορία σε οποιοδήποτε άλλο κράτος που την έχει επίσης υπογράψει χωρίς να είναι το ένα κράτος θύμα του άλλου[7], ούτε προβλέπει την ανάγκη συνομιλιών μεταξύ των δύο σαν προϋπόθεση προτού κατατεθεί η καταγγελία.
2ο σημείο: Τόσο το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζί, όσο και οι αποτρόπαιες πράξεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, είναι άσχετες με την κατηγορία της γενοκτονίας, η οποία βασίζεται σε γεγονότα και πράξεις του Ισραήλ κατά την διάρκεια του πολέμου της Γάζας μετά την 7η Οκτωβρίου.
3ο σημείο: Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα δεν συνεπάγεται το δικαίωμα στην γενοκτονία, στη συλλογική τιμωρία ενός λαού και στους αδιάκριτους βομβαρδισμούς με αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων αμάχων. Η αδιάκριτη ρίψη δεκάδων χιλιάδων τόνων βομβών (μεταξύ των οποίων και οι γιγαντιαίες βόμβες 2000 λιβρών) εναντίον ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων. και η πλήρης διακοπή νερού, ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών δεν αποτελούν μέρος του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» αλλά πολιτική συλλογικής τιμωρίας.
4ο σημείο: Πέραν του βομβαρδισμού συγκεντρώσεων χιλιάδων προσφύγων που κατέφυγαν σε σχολεία και νοσοκομεία, η υπόδειξη «ασφαλών» διαδρόμων και περιοχών για μετακίνηση των αμάχων αποδείχθηκαν στην πράξη ως παραπλανητικές αφού οι εν λόγω διάδρομοι και περιοχές αποτέλεσαν και αποτελούν στόχους βομβαρδισμών, πλήττοντας κατ΄ επανάληψη μεταξύ άλλων και ασθενοφόρα. Όσο για τις ανατινάξεις παγιδευμένων κτιρίων από την Χαμάς, υπάρχουν βίντεο που δημοσιοποιούν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί στρατιώτες, που τους δείχνει να πυροδοτούν εκρηκτικά για την κατεδάφιση ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων.
5ο σημείο: Δεν είναι όλοι οι πόλεμοι γενοκτονικοί, αυτός όμως στη Γάζα είναι. Η αναφορά στους αδιάκριτους συμμαχικούς βομβαρδισμούς Γερμανικών και Ιαπωνικών πόλεων είναι παρελκυστική. Οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί καθαρά μη στρατιωτικών στόχων κατά τον Β΄ΠΠ (π.χ. Δρέσδη, Χιροσίμα) αποτελούν στην ουσία εγκλήματα πολέμου (οι σύμμαχοι δεν δικάστηκαν γι’ αυτά αφού ήταν οι νικητές). Η σύμβαση της Γενεύης του 1948 καθώς και το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο δημιουργήθηκαν ακριβώς για προστατέψουν τους αμάχους από τέτοιες πράξεις σε μελλοντικούς πολέμους.
6ο σημείο: Η Ισραηλινή Υπεράσπιση απέτυχε να αποδείξει ότι τόσο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός όσο και ο Υπουργός Άμυνας είναι «μη σημαίνοντες» αξιωματούχοι ούτε και να αποκλείσει την διασύνδεση των δηλώσεων αυτών με τις δηλώσεις και πράξεις των Ισραηλινών στρατιωτών στην Γάζα.
Η λήψη απόφασης από το ΔΔΧ για γενοκτονία αναμένεται να πάρει χρόνια, όμως η Νότιος Αφρική ζήτησε την έκδοση ενδιάμεσης απόφασης για πλήρη κατάπαυση του πυρός που αναμένεται να πάρει μερικές εβδομάδες.
Επι του πρακτέου όμως, ακόμα και να εκδοθεί τέτοια απόφαση για παύση των εχθροπραξιών, δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί της Ισραηλινής κυβέρνησης, αφού ο Νετανιάχου δήλωσε ότι «ούτε η Χάγη, ούτε κανένας άλλος δεν θα εμποδίσουν το Ισραήλ να συνεχίσει τον πόλεμο». Εκείνο που αποκλειστικά ενδιαφέρει την Ισραηλινή κυβέρνηση, είναι η γνώμη της Αμερικανικής κυβέρνησης και η απρόσκοπτη οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική βοήθεια από τις ΗΠΑ.
Παρόλο που το Ισραήλ δεν έχει πια την ίδια ακλόνητη υποστήριξη της Αμερικανικής κοινής γνώμης (ιδίως μεταξύ των νέων) όπως στο παρελθόν, η υποστήριξη της Αμερικανικής κυβέρνησης δεν φαίνεται να κλονίζεται – παρά την παρασκηνιακή δυσαρέσκεια και τις «προτροπές» προς το Ισραήλ να «ελαχιστοποιήσει» (sic) τις απώλειες αμάχων.
Η Αμερικανική όμως υποστήριξη προς το Ισραήλ, στοιχίζει πολύ ακριβά στις ΗΠΑ: πέραν του μουσουλμανικού κόσμου και ο Παγκόσμιος Νότος επίσης συντάσσεται με τους Παλαιστινίους και στέκεται απέναντι στις ΗΠΑ, επιτείνοντας ακόμα περισσότερο την πορεία κρίσης της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ ενώ «ξαλαφρώνουν» την Ρωσία και την Κίνα.
Μια πιθανή έκδοση ενδιάμεσης απόφασης για κατάπαυση του πυρός (πολύ δε περισσότερο η καταδικαστική απόφαση για γενοκτονία) από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, θα αποτελεί πρωτίστως πολιτική νίκη για τους Παλαιστινίους, ένα προσεταιρισμό της Διεθνούς κοινής γνώμης που στο παρελθόν συντασσόταν καταλυτικά υπέρ του Ισραήλ (ιδιαίτερα στη Δύση).
Μια τέτοια πιθανή καταδικαστική απόφαση, θ΄ αποτελεί ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, καίρια πολιτική ήττα για τις ΗΠΑ και την Βρετανία που ακατάπαυστα τροφοδοτούν την γενοκτονική πολεμική μηχανή του Ισραήλ.
Πόσο πιθανή είναι η έκδοση τέτοιων αποφάσεων με δεδομένη την σύνθεση[8] του ΔΔΧ που περιλαμβάνει 15 δικαστές με κάποιους να προέρχονται από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ;
Με δεδομένη την πολιτική βαρύτητα μιας καταδικαστικής για το Ισραήλ απόφασης του ΔΔΧ, και με βάση μια κυνική πολιτική αντιμετώπιση, αναμένεται ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ισραήλ θα εξασκήσουν αφόρητες πιέσεις προς τις χώρες προέλευσης των δικαστών του ΔΔΧ ώστε να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους (Ιαπωνία, Αυστραλία), θεωρούνται «σίγουρες», όπως και η Γερμανία[9]. Ρωσία και Κίνα έχουν βρεγμένη την φωλιά τους (Ουκρανία, Ουϊγούροι) ενώ ερωτηματικό αποτελεί η Γαλλία. Οι υπόλοιπες χώρες, μέλη των BRICS και άλλες, αναμένεται να δεχτούν πιέσεις τόσο διπλωματικές όσο και οικονομικές.
Σε περίπτωση που οι πιέσεις αυτές δεν αποδώσουν, τότε αναμένεται να υπερτερήσει η Δικαιοσύνη έναντι του Πολιτικού Κυνισμού δεδομένων των καθόλα τεκμηριωμένων στοιχείων της Νότιας Αφρικής στη βάση γεγονότων από τη μια και των αδύναμων επιχειρημάτων της Ισραηλινής υπεράσπισης από την άλλη.
Ακόμα όμως κι έτσι δεν αναμένεται δυστυχώς να τεθεί τέρμα στην ανθρωποσφαγή στην Γάζα, ενώ ταυτόχρονα, έχουν ανάψει πολλές σπίθες που απειλούν με γενικευμένη περιφερειακή ανάφλεξη (Λίβανος, Υεμένη, Ιράν, Πακιστάν) στην Μέση Ανατολή κάτι που συμφέρει μόνο στην τυχοδιωκτική κυβέρνηση του Ισραήλ.
Η κατάθεση από τη Νότια Αφρική αγωγής για γενοκτονία εναντίον του Ισραήλ, εν μέσω γενικευμένης ανυποληψίας των κυβερνήσεων της Δύσης, μπορεί να διασώζει την τιμή και αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας μπροστά στο δράμα της Γάζας, θα πρέπει όμως πλέον και η ανθρωπότητα να σώσει η ίδια τον εαυτό της απαιτώντας μαζικά και επιτακτικά τον τερματισμό του πολέμου.
[1] Η προσφυγή έγινε στην βάση της Σύμβασης της Γενεύης του 1948 για την καταπολέμηση και τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας.
[2] Συνολικά 1200 νεκροί, οι περισσότεροι άμαχοι, άνκαι δεν είναι γνωστοί οι θάνατοι από φίλια πυρά μετά που αντέδρασε η IDF. Υπήρξαν επίσης και 240 όμηρο σχεδόν όλοι άμαχοι μεταξύ των οποίων και παιδιά.
[3] Βλέπε ομιλία του Νέλσον Μαντέλα για την Παλαιστίνη.
[4] Εθνοκάθαρση: Βλέπε διαρρεύσαν έγγραφο του Ισραηλινού Υπουργείου Ασφάλειας καθώς και την περιγραφή του οράματος του «Μεγάλου Ισραήλ» από Νετανιάχου και άλλους Ισραηλινούς αξιωματούχους.
[5] Βλέπε σχετικές εκθέσεις τόσο από ΟΗΕ όσο και από Διεθνείς και Ισραηλινές Οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Amnesty International, Human Rights Watch, B’Tselem,
[6] Βλέπε ενδεικτικά παιδική χορωδία από Εβραιόπουλα που τραγουδούν για την εξάλειψη των Παλαιστινίων, και χορούς και τραγούδια Ισραηλινών στρατιωτών στο μέτωπο της Γάζας που «υπόσχονται» την εξαφάνιση των Παλαιστινίων
[7] Βλέπε π.χ. την υπόθεση Γκάμπια vs Μυανμάρ (2019) για καταγγελία διάπραξης γενοκτονίας ενάντια στην κοινότητα των Ροχίνγκα από την Μυανμάρ.
[8] Οι δικαστές του ΔΔΧ προέρχονται (από ένα μέλος ανά χώρα) από: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Μαρόκο, Σομαλία, Ουγκάντα, Ινδία, Λίβανος, Τζαμάικα, Ιαπωνία, Γερμανία, Αυστραλία, Βραζιλία.
[9] Η Γερμανική κυβέρνηση εξέφρασε ήδη την αντίθεση της στην καταδίκη του Ισραήλ, επισύροντάς την έντονη αντίδραση της Ναμίμπια, θύμα γενοκτονίας η ίδια του Γερμανικού αποικισμού το 1904 – 1908 – βλέπε εδώ.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE