Islamist President Recep Tayyip Erdoğan made a speech at the Ceremony for the Commencement of Duty of 6,992 Police Officers and the Commissioning of 1,573 New Vehicles at Istanbul Atatürk Airport. Photo via Turkish Presidency
Οι Διεθνείς Συνθήκες ορίζουν τα σύνορα των κρατών με την κυριαρχία και κατ΄επέκτασην τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Η αμφισβήτηση των Συνθηκών ισοδυναμεί με παρανομία.
Έτσι, το 1974 η Τουρκία εισέβαλε και έκτοτε κατέχει παράνομα έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, έτσι και οι σημερινές επιδιώξεις της Τουρκίας για ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) στο Αιγαίο καθώς και οι επεμβάσεις της στην Αν. Μεσόγειο είναι παράνομες.
Απέναντι στις τουρκικές παρανομίες, Ελλάδα και Κύπρος έχουν την πολιτική στήριξη της ΕΕ και άλλων δυνάμεων, αλλά η πρώτιστη ευθύνη για αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας και παρανομίας είναι δική μας και πρέπει να εδράζεται στον ορθολογισμό της αποτροπής.
Τις τελευταίες μέρες, τέσσερα ΜΜΕ παγκόσμιας εμβέλειας («Economist», «The National Interest», «Times» και «BBC»), σε αναλύσεις τους καταλήγουν στο κοινό συμπέρασμα ότι αυτή η Τουρκία με το καθεστώς Ερντογάν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την ΕΕ και αμφισβητείται η θέση της στο δυτικό στρατόπεδο.
Πώς ενεργεί Αθήνα και Λευκωσία, σε αυτή την γεωπολιτική αντιπαλότητα των μεγάλων δυνάμεων και τη δυνατότητα αξιόπιστων συμμαχιών;
Επιστρατευμένα εγχώρια κέντρα, κάποια με χρηματοδότηση έξωθεν (π.χ. ΕΛΙΑΜΕΠ), πολιτικοί και άλλοι με απεριόριστη προβολή στα ΜΜΕ, επιμένουν στην ίδια αποτυχημένη πολιτική του κατευνασμού, προσκολλημένοι στο δίλημμα «διάλογος ή πόλεμος», καταλήγοντας έτσι στις … συνεχείς παραχωρήσεις.
Εξού, η Αθήνα δεν έχει ασκήσει νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο επειδή η Τουρκία διατηρεί απειλή πολέμου («casus beli») σε τέτοια περίπτωση, ούτε στην θαλάσσια περιοχή νοτίως κι ανατολικά της Κρήτης, ούτε έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κύπρο, ενώ ταυτοχρόνως η Τουρκία έχει επέμβει με το παράνομο Τουρκολυβικό μνημόνιο στην Αν. Μεσόγειο. Στην κατρακύλα δεκαετιών προστέθηκε και το πλέον πρόσφατο.
Η Αθήνα δεν έχει υποβάλει τον «Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό», τον οποίον έχει υποχρέωση να καταθέσει στην ΕΕ (η προθεσμία έληξε το 2021), όπως έπραξε η Κύπρος. Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας εμμονικής πολιτικής η οποία έχει ηθικά κι αντικειμενικά πτωχεύσει εκ του αποτελέσματος αφού δεν στηρίζεται στον ορθολογισμό.
Τα ίδια είχαμε και με τη «Δήλωση της Μαδρίτης» (1997) μετά τα Ίμια, στην παρουσία Σημίτη-Ντεμιρέλ με πολλές φανφάρες. που όμως δεν αναχαίτισε αλλά … είχαμε αναβάθμιση του τουρκικού επεκτατισμού.
Σήμερα, στην πλέον ευνοϊκή συγκυρία με τον Ερντογάν «γωνιασμένο», όπως αναλυτές εξωτερικού τεκμηριώνουν, η «Διακήρυξη Φιλίας» εξυπηρετεί τον Ερντογάν ο οποίος επιδιώκει συγκεκριμένα «δώρα» και … θετική ατζέντα, αποσοβώντας την κρίση. Κι αντί για φιλία έχουμε τον «διάλογο» με τον τουρκικό επεκτατισμό και ακόμη πιο έντονη την εγχώρια παραφωνία στον ορθολογισμό!
(*) Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S και D), και Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο – [email protected]
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE