Με την ενεργοποίηση της νέας συμφωνίας για την μετέπειτα τεχνική υποστήριξη, οι επιτελείς της πολεμικής αεροπορίας εκτιμούν ότι θ’ ανέβει ο αριθμός των διαθέσιμων ελικοπτέρων έρευνας διάσωσης. Πηγή: Πολεμική Αεροπορία
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL, Αθήνα
Η εισήγηση της πολεμικής αεροπορίας στο Συμβούλιο Αρχηγών για την αξιολόγηση που έκανε στα ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης, μπορεί να έφεραν ως προτεινόμενα τα ιταλικά AW-139, αλλά ο δρόμος μέχρι την τελική απόφαση και την υπογραφή της σύμβασης, δείχνει ιδιαίτερα μακρύς.
Μπορεί η εταιρεία των AW-139 να έχει εξηγήσει ότι η γραμμή παραγωγής μπορεί να αποδίδει δυο ελικόπτερα κάθε μήνα και περίπου εντός 2ετίας να έχουν παραδοθεί και τα 14 εξελιγμένα ελικόπτερα έρευνας- διάσωσης στην πολεμική αεροπορία, αλλά μέχρι να φτάσουμε σε εκείνες τις ημέρες και την αλλαγή σελίδας, προηγούνται άλλες που ως τώρα δεν έχουν γραφτεί…
Με τα παραπάνω ως δεδομένα τα Super Puma, τα ελικόπτερα με τον μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, αποτελούν έναν μονόδρομο, το λιγότερο δυο ή τρία χρόνια, ίσως και περισσότερα, που θ’ αποτελούν τον κύριο ανθρωπιστικό αλλά και Εθνικό βραχίονα, με τον οποίο η πολεμική αεροπορία θα προασπίζεται την αρμοδιότητα της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Το γεγονός ότι η Follow On Support το διάστημα αυτό βρίσκεται στο ελεγκτικό συνέδριο είναι ακτίδα φωτός για την μοίρα των «Από μηχανής Θεών», καθώς τα πολύπαθα ελικόπτερα θα έχουν την συντήρηση που απαιτείται ώστε ν’ ανέβει και η διαθεσιμότητα τους.
Μπορεί η συγκεκριμένη FOS να μην είναι εκατοντάδων εκατομμυρίων, αλλά και αυτές οι δεκάδες που προβλέπονται είναι ικανές να λειτουργήσουν καταλυτικά όπως επισημαίνουν πηγές του αεροπορικού επιτελείου, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες μιας μικρής «ανάστασης», για ορισμένα από τα ελικόπτερα.
Μια από τις κύριες εισηγήσεις- προτάσεις που έχουν γίνει προς το επιτελείο από τους χρήστες, είναι, η άφιξη των AW-139 να μη συνοδευτεί με την απαξίωση των Super Puma. Και αυτό διότι με το ελάχιστον κόστος και την εν συνεχεία υποστήριξη των συγκεκριμένων ελικοπτέρων, η πολεμική αεροπορία μπορεί να διευρύνει το «χέρι» της προς τον συνάνθρωπο, προφυλάσσοντας παράλληλα τα μελλοντικά, νέα αποκτήματα για την έρευνα/ διάσωση, κυρίως από τις ώρες των αεροδιακομηδών.
Απ’ εκεί και μετά οι λεγόμενες «500ώρες» επιθεωρήσεις είναι πιο εύκολο να βγουν και να λειτουργήσουν με τον ενδεδειγμένο τρόπο που θα δώσουν ανάσες σε ελικόπτερα και πληρώματα.
«Έξι ελικόπτερα Super Puma» μπορούν με σχετική ευκολία να υποστηριχθούν και πάντοτε θα βρίσκονται, ένα σε προγραμματισμένη συντήρηση και πέντε διαθέσιμα, λένε οι άνθρωποι που γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει η συμφωνία για την μετέπειτα τεχνική υποστήριξη. Και ομιλούν για έξι πτητικά μέσα με ρεαλισμό, υπολογίζοντας πάντα τον οικονομικό παράγοντα και ότι παρέχει το κράτος στην πολεμική αεροπορία για την συντήρηση των ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE