Ποιος διαπράττει «συλλογική τιμωρία» στη Γάζα; Η Χαμάς ή το Ισραήλ; Πάντως, η τρομοκρατική οργάνωση ήταν αυτή που προκάλεσε το Εβραϊκό Κράτος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

“Τυφλά” κτυπήματα στη Λωρίδα της Γάζας: Τουλάχιστον 22 νεκροί από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές των τελευταίων ωρών

Νέο βίντεο δημοσίευσε η Χαμάς: Δείχνει δύο Ισραηλινούς ομήρους να εκλιπαρούν για την απελευθέρωσή τους [video]

Αναχώρησε το Jennifer από την Λάρνακα για την Γάζα, με ανθρωπιστική βοήθεια απο τα ΗΑΕ: Το επιβεβαίωσε ο Λετυμπιώτης

Του DANIEL TAUB*, Τελ Αβίβ

Ο ισχυρισμός ορισμένων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων πως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς συνιστούν συλλογική τιμωρία του λαού της Γάζας, είναι νομικά εσφαλμένος και επικίνδυνος επί του πρακτέου.

Η συλλογική τιμωρία, όπως ορίζεται στο διεθνές δίκαιο, είναι προσανατολισμένη προς το παρελθόν. Σχετίζεται με γεγονότα που έχουν διαπραχθεί και δεν επιτρέπει την τιμωρία ανθρώπων για εγκλήματα για τα οποία δεν φέρουν οι ίδιοι προσωπική ευθύνη. Οι ενέργειες του Ισραήλ ωστόσο, είναι στραμμένες προς το μέλλον- επιδιώκουν να αποτρέψουν την επανάληψη της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου.

Οι ισραηλινοί στρατιώτες που χάνουν την ζωή τους στον πολέμο στη Γάζα, δεν έχουν αποστολή να τιμωρήσουν τον άμαχο πληθυσμό. Η αποστολή τους είναι να καταδιώξουν τους τρομοκράτες της Χαμάς, μέσα στα τούνελ και στα κέντρα διοίκησης της οργάνωσης, τα οποία ας μην ξεχνάμε, έχουν χτίστει εσκεμμένα κάτω από μη στρατιωτικές υποδομές.

• H πιθανότητα πρόκλησης θυμάτων ανάμεσα σε άμαχους, έναντι της ανάγκης για εξουδετέρωση ενός τρομοκρατικού οργανισμού, είναι μια επίπονη διεργασία, με την οποία το Ισραήλ βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπο.

Αλλά η συνήθης ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στη Γενεύη, που πρόσφατα καταδίκασε την ισραηλινή πολεμική επιχείρηση ως «συλλογική τιμωρία», δεν αναλογίστηκε την αναγκαιότητα για τέτοιες οδυνηρές διαδικασίες. Και επιπλέον, σ’ αυτή την ομάδα εμπειρογνωμόνων δεν υπήρχε κανένας ειδικός σε στρατιωτικά θέματα, που θα μπορούσε να αναλύσει τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που καθορίζουν την απόφαση για την εξόντωση ενός σημαντικού στρατιωτικού στόχου.

Ενός στόχου, που περιλαμβάνει 100.000 μαχητές, όπως ισχυρίζονται περήφανα οι ηγέτες της Χαμάς, εκατοντάδες μίλια υπόγειων τρομοκρατικών σηράγγων και χιλιάδες ρουκέτες και πύραυλους, που εξακολουθούν ακόμα να εκτοξεύονται κατά τους Ισραήλ, οδηγώντας αθώους Ισραηλινούς πολίτες σε καταφύγια.

Το μέγεθος της απειλής από την Χαμάς, που εσκεμμένα αναπτύσσεται μέσα σε κατοικημένες περιοχές, υποδηλώνει ότι ακόμη και εκτεταμένες ζημιές σε φαινομενικά μη-στρατιωτικές δομές, μπορεί να είναι θεμιτές. Θα έπρεπε να υπάρχει μια ουσιαστική συζήτηση σχετικά με τη ισορροπία μεταξύ απειλής και ζημιών, αλλά οι «ειδικοί» του ΟΗΕ, επέλεξαν απλώς να την αποφύγουν και να επιβραβεύσουν την κυνική στρατηγική της Χαμάς, που χρησιμοποιεί αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες.

Ο ισχυρισμός περί συλλογικής τιμωρίας χρησιμοποιείται και ως χαρακτηρισμός για τις εκκλήσεις του ισραηλινού στρατού προς τους κατοίκους της Γάζας, να εγκαταλείψουν τις οχυρωμένες από τρομοκράτες περιοχές και να μετακινηθούν νότια, σε ασφαλέστερους χώρους.

Παρόλο που η Χαμάς προσπαθεί να ανακόψει την μετακίνηση των αμάχων, αποκλείει τις οδικές εξόδους και κατάσχει τα κλειδιά των οχημάτων, διεθνείς αξιωματούχοι, όπως ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA), ισχυρίζονται ότι οι εντολές εκκένωσης της πόλης της Γάζας, αποτελούν στην πραγματικότητα μια μορφή συλλογικής τιμωρίας από το Ισραήλ.

• Ο παραλογισμός αυτού του ισχυρισμού γίνεται φανερός, όταν αναλογιστεί κανείς τις εναλλακτικές για ανάληψη δράσης που αφήνουν στο Ισραήλ: είτε να επιτεθεί στις τρομοκρατικές δομές που βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις απώλειες ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό.
• Ή να μην επιχειρήσει εναντίον στόχων που κρύβονται ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό, στέλνοντας το μήνυμα σε κάθε τρομοκρατική οργάνωση στον κόσμο, πως θα μπορούν να μείνουν ατιμώρητες.

Η εσφαλμένη χρήση του όρου «συλλογική τιμωρία» εφαρμόζεται επίσης και στην περίπτωση της επιφυλακτικής στάσης που τηρεί το Ισραήλ όσον αφορά στην μεταφορά προμηθειών στη Γάζα, καθώς προτάσσεται ως αναγκαία η εφαρμογή ουσιαστικών ρυθμίσεων που θα εγγυώνται ότι τα υλικά δεν θα καταλήξουν στη Χαμάς για να ενισχύσουν την τρομοκρατική της δραστηριότητα.

Η Ανιές Καλαμάρ, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, δήλωσε ότι το Ισραήλ έχει υποχρέωση να διασφαλίσει την κάλυψη των βασικών αναγκών των κατοίκων της Γάζας, διαφορετικά πρόκειται για συλλογική τιμωρία που ισοδυναμεί με έγκλημα πολέμου. Παρέλειψε όμως να σημειώσει ότι, όπως παραδέχθηκαν και αξιωματούχοι του ΟΗΕ, η Χαμάς οικειοποιείται τις προμήθειες που προορίζονται για τον λαό της Γάζας, συσσωρεύοντας στις υπόγειες σήραγγες τα αγαθά για τα μέλη της οργάνωσης, διαιωνίζοντας παράλληλα τα δεινά των πολιτών.

Πράγματι, ένας από τους πρώτους στόχους των επιθέσεων της Χαμάς σε αυτή τη σύρραξη, ήταν τα σημεία διέλευσης Ερέζ και Κέρεμ Σαλόμ, τα πιο καίρια περάσματα γιαμεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας για τους πολίτες της Γάζας. Το Ισραήλ δικαίως επεδίωξε να διασφαλιστεί ότι η βοήθεια θα φτάνει σ’αυτούς, και έτσι προχώρησε με νέες ρυθμίσεις που επιτρέπουν την είσοδο εκατό φορτηγών με προμήθειες την ημέρα.

Αξίζει ακόμα να εξετάσουμε την απαίτηση της Καλιμάρ προς το Ισραήλ, να αποκαταστήσει αμέσως την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στη Γάζα. Πριν τον πόλεμο, το Ισραήλ κάλυπτε περίπου 50% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας της Λωρίδας, μέσω της προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος από δέκα γραμμές μεταφοράς. Οι εννέα από τις δέκα αυτές γραμμές έχουν πληγεί από τις πυραυλικές επιθέσεις της ίδιας της Χαμάς, και έχουν πλέον τεθεί εκτός λειτουργίας.

Επιπλέον, η Χαμάς έχει κλέψει και αποθηκεύσει έως και ένα εκατομμύριο λίτρα καυσίμων, τα οποία χρησιμοποιεί για αερισμό των δαιδαλωδών σηράγγων της και λειτουργία των εκτοξευτήρων πυραύλων.

Οι κατηγορίες από μέλη της διεθνούς κοινότητας ότι η παράλειψη του Ισραήλ να παράσχει πρόσθετα καύσιμα για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών της Γάζας αποτελεί μια μορφή συλλογικής τιμωρίας, είναι απλά αδιανόητες.

• Απαιτούν ουσιαστικά από το Ισραήλ να χρηματοδοτήσει και να υποστηρίξει τον πόλεμο της τρομοκρατίας που διεξάγεται εναντίον του. Το διεθνές δίκαιο δεν είναι ‘σύμφωνο αυτοκτονίας’. Δεν παρέχει καμία πρόνοια για κάτι τέτοιο.

Υπάρχει πράγματι συλλογική τιμωρία του λαού της Γάζας, αυτή όμως διαπράττεται από τη Χαμάς, όχι από το Ισραήλ. Όποιοι επιλέγουν να φορτώσουν στο Ισραήλ την ευθύνη για τα δεινά των αθώων αμάχων που προκαλεί η Χαμάς, ωθούν δυστυχώς στην επιβράβευση αυτών των κτηνώδων τακτικών και στην υιοθέτηση τους από τρομοκρατικές ομάδες, σε άλλα μέρη.

Όσοι έχουν αληθινά ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, θα πρέπει να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα και να ρίξουν το φταίξιμο εκεί που πρέπει.

* Ο Ντάνιελ Ταούμπ είναι Ισραηλινός διπλωμάτης και διεθνής δικηγόρος. Υπηρέτησε ως μέλος των ομάδων επαφής στις ισραηλινο-συριακές και ισραηλινο-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις και ως πρέσβης του Ισραήλ στο Ηνωμένο Βασίλειο.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ο Χακάν Φιντάν ανέλαβε το σχέδιο αναγνώρισης του ψευδοκράτους της κατεχόμενης Κύπρου: Το δύσκολο εγχείρημα του πρώην αρχικατάσκοπου της Τουρκίας και οι ανησυχίες της Λευκωσίας