Το Μαρόκο διαλύεται, ο Μωάμεθ Στ’ είναι άφαντος στο Παρίσι, κουρασμένος και άρρωστος: Ρωγμές στα θεμέλια της δυναστείας των απογόνων του Προφήτη [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Γαλλία διαθέτει 300 πυρηνικές βόμβες και οι Ηνωμένες Πολιτείες πυρηνικά όπλα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, εδώ και πολλές δεκαετίες: Φτάσαμε στο κατακάθι της καταστροφής;

Θύελλα αντιδράσεων κατά Μακρόν μετά τις δηλώσεις για εμπλοκή των πυρηνικών της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή άμυνα: «Εθνικό κίνδυνο» τον αποκαλεί η αντιπολίτευση

Άνοιξε πανιά το ιστιοφόρο Belem, η Ολυμπιακή Φλόγα ξεκίνησε το θαλάσσιο ταξίδι της για τη Μασσαλία με τη συνοδεία 1.000 πλοίων [video]

Ένα βίντεο ενός λεπτού, χωρίς ήχο. Τα τηλεοπτικά κανάλια του Βασιλείου το παίζουν γρήγορα: ο ηλικιωμένος ηγέτης  φορώντας djellaba (μακριά ολόσωμη φορεσιά) και φέσι, δίπλα στον νεαρό διάδοχο Moulay, μπροστά στην νομενκλατούρα των υπουργών και των στρατηγών.

«Συνάντηση εργασίας», διάβαζαν οι παρουσιαστές. Και μια επίσημη δήλωση: «Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς έδωσε τις πιο φωτισμένες οδηγίες του για να διεξαχθούν γρήγορα οι επιχειρήσεις διάσωσης που προετοιμάζονται στο έδαφος».

Αυτό είναι όλο; Αυτό είναι όλο: Ενώ ηγέτες από όλο τον κόσμο στέλνουν στο Μαρόκο συλλυπητήρια μηνύματα και προσφορές βοήθειας, στο Ραμπάτ υπάρχει ένας μονάρχης που όλοι αποκαλούν «ο βασιλιάς με το ζόρι» και που και αυτή τη φορά, περισσότερο από άλλες φορές, είναι ανύπαρκτος. Τις πρώτες τρεις ημέρες, καμία ομιλία στον κόσμο Καμία επίσκεψη στις σεισμογενείς περιοχές, ούτε καν στο Μαρακές. Καμία ευχαριστία στις ξένες χώρες. Τίποτα.

Ο Μωάμεθ ΣΤ’ κηρύσσει εθνικό πένθος και καλεί μόνο τα 15 χιλιάδες τζαμιά στο Μαρόκο να απαγγείλουν την Προσευχή των Απόντων, προς τιμήν των 2.500 νεκρών. Αμήν. Χωρίς να γνωριζουν ότι ο πραγματικός απών είναι αυτός.

Ο βασιλιάς σιωπά. Ο βασιλιάς είναι κουρασμένος. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Και ακόμη και σε μια χώρα ασυνήθιστη σε κριτική και αντιπολίτευση, σε καφετέριες, γραφεία και σταθμούς όπου είναι υποχρεωτικό να εμφανίζεται πάντα μια φωτογραφία του βασιλικού οίκου, το ερώτημα αναμειγνύεται με δυσαρέσκεια: τι έγινε με τον M τον 6ο; (σ.σ. Μοχάμεντ ο 6ος)

Από το μεγάλο σοκ μέχρι την πρώτη του εμφάνιση στο βίντεο της «συνάντησης εργασίας» το Σάββατο, πέρασαν 18 ώρες απόλυτης σιωπής. Το βράδυ της Παρασκευής ο βασιλιάς βρισκόταν, όπως συμβαίνει τώρα πολύ συχνά, στο Παρίσι: ανάμεσα στο ιδιωτικό του κάστρο και το παλάτι των 1.600 τετραγωνικών μέτρων (του 1 εκατομ 800 χιλιάδων ευρώ) στο Champ de Mars, ακριβώς κάτω από τον Πύργο του Άιφελ, αλλά με φώτα σβησμένα την Κυριακή το βράδυ σε ένδειξη πένθους.

«Λόγοι υγείας» τον είχαν φέρει στη Γαλλία την 1η Σεπτεμβρίου και εν μέρει είναι έτσι: ο Μ6ος πάσχει από σαρκοείδωση, μια ανοσολογική ασθένεια που απειλεί το μυοκάρδιο, το 2018 και το 2020 υποβλήθηκε σε διπλή εγχείρηση καρδιάς στο Παρίσι και το Ραμπάτ. «Αλλά τώρα περνάει περισσότερο χρόνο σε όλο τον κόσμο παρά στο σπίτι», λέει χαμηλόφωνα ένας Μαροκινός δημοσιογράφος: η γαλλική εξοχή, η βίλα του στη Γκαμπόν, οι καλεσμένοι στον Κόλπο, χίλια άκρως μυστικά ταξίδια, ένας παράξενος εσωτερικός κύκλος από μέλη της οικογένειας και από φίλους πρωταθλητές πολεμικών τεχνών που τον συνοδεύουν παντού και (λέγεται) επηρεάζουν τις επιλογές του.

Ακόμη και κατά τη διάρκεια του Covid, ποιος ξέρει πού ήταν αυτός ο άφαντος βασιλιάς.

«Το μυστήριο των εξαφανίσεων του Μωάμεθ ΣΤ΄», έγραψε ο Economist τον Απρίλιο. Επίσης στα τέλη Αυγούστου, και για τέταρτη συνεχή χρονιά, ο M6ος ξέφυγε στο αρχιπέλαγος Alhucemas και δεν ήθελε να γίνει κανένα πάρτι ή πυροτεχνήματα για τα εξηκοστά γενέθλιά του.

Ήταν έκπληξη άραγε που ο βασιλιάς εξαφανίστηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, ενώ το Μαρόκο διαλυόταν; Αντίθετα είναι έκπληξη, αν μη τι άλλο, ότι ο Μοχάμεντ τώρα αγωνίζεται να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης.

Η πρώτη έκτακτη κυβερνητική συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε 60 ώρες μετά τον σεισμό και εκτός από τις καταγγελίες για τη μεγάλη απουσία και τις καθυστερήσεις στις προσπάθειες αρωγής, υπήρξε και κριτική για τη μεγάλης κλίμακας σπατάλη: μόνο λίγες χώρες έγιναν δεκτές ως δωρητές βοήθειας. και μεταξύ αυτών η Ισπανία (η οποία πρόσφατα ευθυγραμμίστηκε με το Ραμπάτ για την αναγνώριση της Δυτικής Σαχάρας) και το Κατάρ (στενός σύμμαχος στο μαροκινό λόμπι, όπως αποδείχθηκε στο σκάνδαλο Qatargate στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).

Το χαστούκι στη Γαλλία ήταν πολύ ηχηρό, έστω κι αν είναι προβλέψιμο: οι σχέσεις με τα Ηλύσια ήταν παγωμένες εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, από το ξέσπασμα του σκανδάλου των υποκλοπών Pegasus, και δεν υπάρχει Γάλλος πρεσβευτής στο Ραμπάτ. Τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο Εμανουέλ Μακρόν υποβάθμισε και είπε ότι «οι σχέσεις με τον βασιλιά Μοχάμεν ΣΤ’ είναι φιλικές»,  εκείνος απάντησε σκληρά ότι «οι σχέσεις δεν είναι ούτε καλές ούτε φιλικές». Στο Παρίσι τα περίμεναν όλα αυτά. Και ο γαλλικός Τύπος, το πρωί της Δευτέρας, δεν συγκρατήθηκε στις επιθέσεις του κατά του μονάρχη.

Στο Μαρόκο, όχι.

Δεν υπάρχει πραγματική αντιπολίτευση και ο εικοστός δεύτερος μονάρχης της δυναστείας των Αλαουιτών, ο «άμεσος απόγονος του Μωάμεθ, δεν μπορεί να επικριθεί ανοιχτά: πριν από χρόνια, όταν ένα περιοδικό ξεκίνησε μια έρευνα για να μετρήσει τη δημοτικότητά του, παρενέβη η κρατική λογοκρισία

Η κακή διάθεση αυτή τη στιγμή είναι απλώς ένα βουητό. Ακόμα κι αν ο Μ6ος, κοντά στο ένα τέταρτο του αιώνα στον θρόνο, φαίνεται όλο και πιο απόμακρος. Η σκιά εκείνου του νεαρού κυρίαρχου που στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αποκαλούνταν «ο ρεπουμπλικανός μονάρχης», «ο κοσμικός εκσυγχρονιστής», επαινέθηκε για τις λαμπρές του σπουδές ως οικονομολόγος στη Νίκαια, για την επιλογή της συζύγου με κόκκινα μαλλιά. και την ιστορία  για τις μεταρρυθμίσεις της στο οικογενειακό δίκαιο σε μια φυλετική Βόρεια Αφρική, για την υπεράσπιση των γυναικών. «Είμαι ο πρώτος υπηρέτης των Μαροκινών», είπε τότε, και η σιωπηλή επιφύλαξη του («η βασιλική πομπή του σέβεται ακόμη και τα φανάρια!») θεωρούνταν πάντα αρετή.

Τι απέγινε εκείνος ο βασιλιάς, που ξαναεμφανίστηκε προχθές γκρίζος, ζαρωμένος, σχεδόν λυγισμένος; Η ευχή που του έκανε ο τρομερός πατέρας Χασάν Β’, πριν πεθάνει, σίγουρα έπεσε στους ώμους του, σχεδόν σαν κατάρα («Ελπίζω να έχεις μια δύσκολη ζωή, να μπορέσεις να δείξεις την αξία σου»): από τα χρόνια της Αλ Κάιντα και από τις επιθέσεις στην Αραβική Άνοιξη, από την κλιματική κρίση μέχρι την πανδημία, δεν έλειψε τίποτα από τη βασιλεία του Μ6ου.

Ο γέρος Χασάν ήταν διάσημος για το ότι έφτανε πάντα αργά, «ένας βασιλιάς είναι πιο αξιόπιστος αν φτάνει αργότερα».

Ο γιος Μοχάμεντ ήθελε πάντα να ξεχωρίζει για την εξαιρετική του ακρίβεια: όχι αυτή τη φορά.

Με πληροφορίες από corriere.it
Ελλάδα Αθήνα 

11η Σεπτεμβρίου 2001: Τα 102 λεπτά που άλλαξαν τις ΗΠΑ και τον κόσμο – 22 χρόνια μετά, η Νέα Υόρκη μετρά ακόμη νεκρούς [videos]