Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους στους ακροδεξιούς εμπρηστές: Οι κίνδυνοι για τη Δημοκρατία από τη συνεργασία με λαϊκίστικα κόμματα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ανησυχητική ανασύνταξη της ακροδεξιάς στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Οι διαπραγματεύσεις Όρμπαν και Μοραβιέτσκι με τη Λεπέν – Ο ρόλος της Μελόνι

«Το ταξίδι της Αμάλθειας είναι ταξίδι ελπίδας και ανθρωπιάς», δήλωσε ο Αλάρ Κάρις: Εμβάθυνση της συνεργασίας τους, συμφώνησαν ο Χριστοδουλίδης και ο Πρόεδρος της Εσθονίας

Νίκος Χριστοδουλίδης: Η Κύπρος ενθουσιώδης υποστηρικτής της νέας εταιρικής σχέσης ΕΕ και Αιγύπτου – Συνέντευξη στην εφημερίδα Al-Ahram

Τους κινδύνους από τη διαφαινόμενη σύγκλιση των κεντρώων κομμάτων της Ευρώπης με ριζοσπάστες λαϊκιστές, ακόμα κι όταν αυτοί αψηφούν ανοιχτά την κοινοβουλευτική δημοκρατία, επιχειρεί να αναδείξει άρθρο γνώμης του EUObserver, (κείμενο Caroline De Gruyter).

Σημειώνεται ειδικότερα ότι στη σημερινή Ευρώπη υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να αμφιβάλλει κανείς για το κατά πόσον ισχύει η περίφημη ρήση του Γάλλου φιλοσόφου Raymond Aron, ότι στο τέλος της ημέρας, «οι δημοκρατίες θα κερδίσουν, υπό τον όρο όμως ότι πράγματι το θέλουν».

Θέλουν πραγματικά οι δημοκράτες να νικήσουν ή θα προτιμούσαν να προτάξουν τα βραχυπρόθεσμα εκλογικά κέρδη;, διερωτάται η συντάκτρια.

Όπως εξηγεί, οι Γάλλοι σοσιαλδημοκράτες άφησαν τους εαυτούς τους να παρασυρθούν από τον ριζοσπαστικό αριστερό δημαγωγό Jean-Luc Mélenchon. Οι Γάλλοι κεντροδεξιοί Républicains αντιγράφουν τον ακροδεξιό λόγο της Marine Le Pen, καθιστώντας το πρόγραμμά της mainstream.

Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα στις ΗΠΑ παραδόθηκε στα καπρίτσια του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ οι Συντηρητικοί του Ηνωμένου Βασιλείου καταβροχθίστηκαν από μερικούς ριζοσπάστες υποστηρικτές του Brexit.

Στο μεταξύ, εν όψει των ευρωεκλογών του επόμενου έτους, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (η κεντροδεξιά οικογένεια της Ευρώπης) έκανε μια απότομη στροφή προς τα δεξιά προσπαθώντας να ανατρέψει τμήματα της Πράσινης Συμφωνίας της Ευρώπης και υιοθετώντας μερικά από τα αιχμηρά συνθήματα της ακροδεξιάς για τη μετανάστευση.

Στην Ολλανδία, ο διάδοχος του κεντροδεξιού κόμματος VVD του πρωθυπουργού Mark Rutte άνοιξε την πόρτα για συνεργασία με το ακροδεξιό αντιμεταναστευτικό κόμμα PVV, του οποίου ο αρχηγός έχει χαρακτηρίσει το κοινοβούλιο «ψεύτικο».  

Και ο κατάλογος των μετριοπαθών κομμάτων που εγκαταλείπουν το πολιτικό κέντρο είναι πολύ μεγαλύτερος, παρατηρεί η συντάκτρια. Γιατί όμως τα κεντρώα κόμματα αφήνουν τους εαυτούς τους να παρασύρονται από ριζοσπάστες λαϊκιστές, ακόμα κι όταν αυτοί σνομπάρουν ανοιχτά την κοινοβουλευτική δημοκρατία;

Δεν έχει παρά να διαβάσει  κανείς το σύντομο θεατρικό έργο του Ελβετού αρχιτέκτονα και συγγραφέα Max Frisch, «Biedermann und die Brandstifter» για να βρει την απάντηση, σημειώνει η συντάκτρια.

Το κύριο ερώτημα που πραγματεύεται ο συγγραφέας εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακά επίκαιρο: γιατί οι άνθρωποι είναι συχνά τόσο αδύναμοι όταν το κακό έρχεται στο δρόμο τους;

Η συντάκτρια κάνει τον παραλληλισμό με τον κύριο χαρακτήρα του έργου, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όποιος οικειοθελώς ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του στους εμπρηστές θα δει τελικά το σπίτι του να παραδίδεται στις φλόγες. υπονοώντας ότι η συνεργασία με κόμματα που απαξιούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, όσα πρόσκαιρα κέρδη κι αν επιφέρει, θα έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυση του όλου οικοδομήματος.

ΠΗΓΗ: EUObserver, Caroline De Gruyter – Do democrats really *want* to win? 

Συνεργάτης του Τραμπ κρίνεται ένοχος για περιφρόνηση του Κογκρέσου και παρακώλυση έρευνας σχετικά με την επίθεση στο Καπιτώλιο