Πως σώθηκε ο Πύργος της Πίζας: Θα γέρνει πάντα, αλλά είναι ασφαλής για τα επόμενα 200 χρόνια – Θαύμα της μηχανικής, κλείνει 850 χρόνια ζωής και οι Ιταλοί του ετοιμάζουν πάρτι [videos]
View of the Leaning Tower of Pisa and the Duomo via wikimedia.org
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με συμμετοχή της Κύπρου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας: Η μεγάλη αεροναυτική άσκηση “ΕΥΝΟΜΙΑ” στην Ανατολική Μεσόγειο στις 11 με 15 Σεπτεμβρίου
Πού βρίσκεται τo έργο του αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ, Ελλάδας, Κύπρου και Ιταλίας; Εντός του 2023 η επενδυτική απόφαση από τη ΔΕΠΑ Διεθνών Έργων και την ιταλική Edison
Η δωρεάν επίσκεψη τη νύχτα, σήμερα, όλων των μνημείων της Piazza dei Miracoli στην Πίζα, είναι το δώρο που κάνει η Pisan Opera Primaziale στο κοινό για τα γενέθλια του πιο διάσημου «κομματιού» της, τα 850 χρόνια του Κεκλιμένου Πύργου, η τοποθέτηση της πρώτης πέτρας χρονολογείται στις 9 Αυγούστου 1173. Θα είναι μια μεγάλη μέρα γιορτής.
Οι τελετές θα ξεκινήσουν μπροστά στο μουσείο Sinopie και θα συνεχιστούν με τον ήχο των καμπάνων που θα χτυπούν από το καμπαναριό του πιο διάσημου πύργου στον κόσμο. Στις 21.30 θα φωταγωγηθεί το καμπαναριό του Καθεδρικού Ναού, ο Κεκλιμένος Πύργος και το λογότυπο της 850ης επετείου θα προβληθεί στον εξωτερικό τοίχο του μουσείου Opera del Duomo.
Έχουν προγραμματιστεί μια σειρά από εκδηλώσεις που θα ανακοινωθούν αύριο σε συνέντευξη Τύπου και οι οποίες θα διαρκέσουν 12 μήνες. Απόψε λεύθερη είσοδος σε όλα τα μνημεία της Piazza del Duomo εκτός, όμως, από τον Πύργο ακριβώς επειδή είναι φωτισμένος και δεν είναι επισκέψιμος για λόγους ασφαλείας.
Στο Gradual of the Cathedral δωρεάν συναυλία από τον διεθνούς φήμης Ιρανό πιανίστα Ramin Bahrami, που θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ερμηνευτές του Μπαχ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μουσική των Μπαχ, Μπετόβεν, Μότσαρτ, Μπραμς, Σοπέν, Ραχμανίνοφ και Μόμπου.
Ο Πύργος που θα γιορτάσει αύριο τα 850α γενέθλιά του, ζει με εξαιρετική υγεία σήμερα, αλλά πέρασε μια περίοδο που ήταν βαριά άρρωστος. Όπως τον Σεπτέμβριο του 1995, όταν οι εμπειρογνώμονες της Επιτροπής για την προστασία επέλεξαν να δοκιμάσουν μια άγκυρα στο έδαφος για να μειώσουν την κλίση: δεν λειτούργησε και κάποιοι φοβήθηκαν το χειρότερο. Αντίθετα, η επιμονή του Michele Jamiolkowski, ενός γεωτεχνικού μηχανικού και προέδρου αυτής της επιτροπής που πέθανε πρόσφατα, βρήκε τη νικητήρια λύση, δηλαδή την υποεκσκαφή του εδάφους που μείωσε την κλίση και έσωσε οριστικά τον Πύργο.
«Η διάσωση του καμπαναριού – παρατηρεί ο πρόεδρος της Primatial Opera, Andrea Maestrelli – μας επιτρέπει να φτάσουμε σήμερα στους εορτασμούς της 850ης επετείου, αλλά πάνω από όλα είναι ακόμα σήμερα δυνατό να εκτιμήσουμε τη σχεδιαστική προσπάθεια των προγόνων μας για την υλοποίηση του, τη διάταξη των μνημείων στην πλατεία του Καθεδρικού Ναού -αν και χτισμένα σε διαφορετικές εποχές- όχι τυχαία αλλά σαν να αντιπροσωπεύουν το μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής. Ξεκινώντας από τη γέννηση (το Βαπτιστήριο) πηγαίνουμε στη χριστιανική ζωή (τον Καθεδρικό Ναό και το καμπαναριό του) , στα βάσανα (το Νοσοκομείο σήμερα μέρος του Μουσείου Sinopie) και στο θάνατο (Camposanto Monumentale)».
“Ωστόσο, οι μεγάλες επιτυχίες που σημειώθηκαν στο παρελθόν δεν πρέπει να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η αποστολή έχει ολοκληρωθεί – καταλήγει -. Το μέλλον βασίζεται σε δύο συνεργιστικές λέξεις: βιωσιμότητα και φιλοξενία. Θέλουμε να κοιτάξουμε τα επόμενα χρόνια σκεπτόμενοι ένα καμπαναριό που είναι πάντα φωτισμένο με ανανεώσιμες πηγές και καθαρό και προσβάσιμο σε κάθε μορφή αναπηρίας.Οι ομορφιές της Piazza dei Miracoli πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους γιατί σχεδιάστηκαν και δημιουργήθηκαν για όλους».
Η ιστορία του Κεκλιμένου Πύργου της Πίζας
Η κλίση του Πύργου άρχισε κατά τη διάρκεια της κατασκευής του και οφειλόταν στην ανεπαρκή θεμελίωση πάνω στο έδαφος, καθώς ήταν πολύ μαλακό με αποτέλεσμα να αδυνατεί να υποστηρίζει το βάρος της υποδομής. ‘Ηδη κατά τις δεκαετίες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής, η κλίση αυξήθηκε και συνέχισε να αυξάνεται σταδιακά μέχρι τη σταθεροποίηση του Πύργου (σύνδεση και την εν μέρει διόρθωση του) από προσπάθειες που καταβλήθηκαν στα τέλη του 20ου και αρχές του 21ου αιώνα.
Το ύψος του πύργου είναι 55,86 μ. (183,27 πόδια) από τη χαμηλότερη πλευρά του εδάφους και 56,67 μ. (185,93 πόδια) από την υψηλότερη. Το πλάτος των τοιχωμάτων της βάσης του είναι 2,44 μ. (8ft 0.06 in) ενώ το βάρος του υπολογίζεται στους 14.450 τόνους (16.000 short tons). Ο πύργος διαθέτει 296 ή 294 σκαλοπάτια καθώς ο έβδομος όροφος έχει δύο λιγότερα στην βόρεια πλευρά της σκάλας. Πριν από τις εργασίες αναστήλωσης που διενεργήθηκαν μεταξύ των ετών 1990 και 2001, ο πύργος είχε κλίση σε γωνία 5,5 μοιρών εν αντιθέσει με τη σημερινή κλίση του πύργου που υπολογίζεται περίπου στις 3,97 μοίρες. Αυτό σημαίνει ότι η κορυφή του πύργου μετατοπίστηκε οριζόντια από το κέντρο του 3,9 μ. (12 πόδια 10 in).
Τα τραύματα και οι επανορθώσεις
Λέγεται ότι ο Γαλιλαίο Γαλιλέι (Galileo Galilei) έριξε δύο οβίδες με διαφορετικές μάζες από τον πύργο, για να αποδείξει ότι η ταχύτητα κατά τη πτώση αντικειμένων, είναι ανεξάρτητη από τη μάζα τους. Ωστόσο, η κύρια πηγή άντλησης της εν λόγω πληροφορίας είναι η βιογραφία Racconto istorico della vita di Galileo, που γράφτηκε από τον γραμματέα του Γαλιλαίο, Βιντσέντσο Βιβιάνι (Vincenzo Viviani) και δημοσιεύθηκε το 1717, πολύ καιρό μετά το θάνατο του Βιβιάνι.
Κατά τη διάρκεια του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σύμμαχοι ανακάλυψαν ότι οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν τον πύργο ως παρατηρητήριο. Ένας λοχίας από τον Στρατό των ΗΠΑ που απεστάλη προκειμένου να επιβεβαιώσει την παρουσία των γερμανικών στρατευμάτων στον πύργο, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του καθεδρικού ναού και το καμπαναριό του και συνεπώς απέφυγε να προβεί σε διαταγή πυροβολικής επίθεσης, απαλλάσσοντας το αρχιτεκτονικό αυτό κόσμημα από την καταστροφή,
Πολυάριθμες προσπάθειες έχουν καταβληθεί για την επαναφορά του πύργου σε έναν κατακόρυφο προσανατολισμό ή τουλάχιστον προκειμένου να αποτραπεί από την πτώση. Δυστυχώς, οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες ναυάγησαν, ορισμένες μάλιστα επιδείνωσαν τη κλίση του. Στις 27 Φεβρουαρίου 1964, η κυβέρνηση της Ιταλίας ζήτησε βοήθεια με σκοπό να προληφθεί ο πύργος από την κατάρρευση. Θεωρήθηκε, ωστόσο, σημαντικό να διατηρηθεί η τρέχουσα κλίση του, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο, ιδιαίτερο στοιχείο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην προώθηση της τουριστικής βιομηχανίας της Πίζας.
Μια πολυεθνική ομάδα εργασίας αποτελούμενη από μηχανικούς, μαθηματικούς και ιστορικούς συγκεντρώθηκε στα νησιά Αζόρες με σκοπό να συζητηθούν οι πιθανοί τρόποι σταθεροποίησης του πύργου. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι η κλίση αυξανόταν σε συνδυασμό με τα πιο μαλακά θεμέλια της χαμηλότερης πλευράς του. Παράλληλα, πολλές μέθοδοι προτάθηκαν για τη σταθεροποίηση του, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης 800 τόνων αντίβαρων μολύβδου στην ανυψωμένη πλευρά της βάσης του.
Ο Πύργος της Πίζας καθώς και γειτονικά οικοδομήματα όπως ο Καθεδρικός Ναός, το Βαπτιστήριο και το Κοιμητήριο συμπεριλαμβάνονται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Πιάτσα Ντελ Ντουόμο, υπό την αιγίδα της UNESCO (Piazza del Duomo UNESCO World Heritage Site), όπως ανακηρύχθηκε το 1987.
Στις 7 Ιανουαρίου 1990, έπειτα από περισσότερες από δυο δεκαετίες διαρκών μελετών που αφορούσαν τη σταθεροποίηση και εξαιτίας της αιφνίδιας κατάρρευσης του καμπαναριού του Καθεδρικού Ναού της Παβία (Torre civica di Pavia) το 1989, απαγορεύτηκε η είσοδος στους επισκέπτες. Οι καμπάνες αφαιρέθηκαν προκειμένου να μειωθεί μερικό βάρος ενώ 18 χαλύβδινοι τένοντες αγκίστρωσαν τον πύργο στο έδαφος δημιουργώντας έτσι μια ασφαλή ανάσχεση στον κίνδυνο κατάρρευσης.
Οι πολυκατοικίες και τα σπίτια στον δρόμο για τον πύργο εκκενώθηκαν για λόγους ασφαλείας. Η λύση που επιλέχθηκε για να αποφευχθεί η κατάρρευση του πύργου ήταν να μετατοπιστεί ο κατακόρυφος άξονας ελαφρώς σε μια πιο ασφαλή γωνία, αφαιρώντας 38 κυβικά μέτρα (1·342 κυβικές ίντσες) χώματος κάτω από τη βάση της υπερυψωμένης κατάληξης του. Συνεπώς, ο πύργος ισιώθηκε κατά 45 εκατοστά (17,7 inches), επιστρέφοντας έτσι στην θέση που είχε το 1838. Έπειτα από μια δεκαετία διορθωτικής ανοικοδόμησης και προσπαθειών σταθεροποίησης, ο πύργος κρίθηκε εκ νέου επισκέψιμος στις 15 Δεκεμβρίου 2001 και ανακηρύχθηκε ως σταθερός για τουλάχιστον 300 χρόνια ακόμη.
Τον Μάιο του 2008, μηχανικοί ανακοίνωσαν πως ο πύργος είχε σταθεροποιηθεί και για πρώτη φόρα στην μακρόχρονη ιστορία του, είχε σταματήσει να κινείται. Επίσης, δήλωσαν πως θα παραμείνει έτσι για τουλάχιστον 200 χρόνια.
Με πληροφορίες από ansa.it και wikipedia.org
Ελλάδα Αθήνα
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE