Ποιος στη Λευκωσία άκουγε τους Απόδημους που έλεγαν να αναβαθμιστούν οι σχέσεις με το Ισραήλ; Κανένας… Ο ρόλος και η σημασία των Κυπρίων της Διασποράς

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αφίχθη και στη Μεγαλόνησο το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα: Ξεκίνησε η μεταφορά του από τους μοτοσικλετιστές σε όλες τις περιοχές της ελεύθερης Κύπρου

Σήμερα, επιστρέφουμε στις πηγές της πίστης μας και της παράδοσής μας, για να αντλήσουμε δύναμη (για την Κύπρο μας): Το Πασχαλινό μήνυμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας

O Σαντίκ Καν επανεξελέγη τρίτη φορά δήμαρχος Λονδίνου: “Το Κοράνι στο Μπάκιγχαμ” λένε οι επικριτές του…

Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΙΜΠΙΣΙΗ, Φιλελεύθερος

Η διασπορά για κάθε λαό/έθνος είναι σημαντική σε όποια χώρα κι αν βρίσκεται ή δραστηριοποιείται. Δεν είναι απλώς κάποιοι ακόμα πολίτες της συγκεκριμένης χώρας, όπως οι άλλοι.

Έχουν μια διπλή ιδιότητα και παράλληλα ένα διπλό καθήκον. Είναι πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις στη χώρα που διαμένουν, αλλά συνάμα αισθάνονται ότι είναι πολίτες με υποχρεώσεις έναντι της χώρας από την οποία κατάγονται (είτε έχουν γεννηθεί εκεί οι ίδιοι είτε απ’ εκεί κατάγονται οι γονείς τους).

Το γεγονός ότι ζουν μακριά από τον τόπο τους, τη χώρα καταγωγής τους, πολλές φορές μας οδηγεί στο να θεωρούμε ότι αυτοί είναι «ξένοι», ότι «δεν είναι εδώ για να γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις», αλλά και ότι «δεν τους πέφτει λόγος, καλά την έχουν εκεί που βρίσκονται».

Για μικρά κράτη όπως η Κύπρος οι απόδημοι, οι Κύπριοι της διασποράς, αποτελούν ένα πολύτιμο και ισχυρό εργαλείο στις χώρες όπου διαμένουν και δραστηριοποιούνται.

Στην μετά τα γεγονότα του 1974 περίοδο υπήρχε μια, ενδεχομένως, λανθασμένη αντίληψη στην Κύπρο ως προς το ρόλο των Κυπρίων της διασποράς, ιδιαίτερα σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία. Υπήρχε από τις τότε πολιτικές ηγεσίες του τόπου η εντύπωση:

• α) οι απόδημοι είναι υποχρεωμένοι να βοηθούν τον τόπο τους, και
• β) τα πράγματα σε άλλες χώρες λειτουργούν όπως και στην Κύπρο.

Όπως υπήρχε και η εντύπωση πως μπορεί στην Κύπρο να λένε ότι θέλουν, π.χ. εναντίον Βρετανών και Αμερικανών, κι αυτά να μην επηρεάζουν τις όποιες ενέργειες των αποδήμων στο Λονδίνο ή στην Ουάσιγκτον.

Μιλώντας το βράδυ της Τρίτης, στο παγκόσμιο συνέδριο Κυπρίων της Διασποράς, ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, αναφέρθηκε στη δική του εμπειρία, όπως την είχε βιώσει 45 χρόνια πριν ως νεαρός απόδημος, το 1978:

Είχε ζητήσει τότε μαζική προώθηση μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης μίας εκστρατείας στις ΗΠΑ και ο κόσμος γελούσε. Είχε καλέσει τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας να αναγνωρίσουν το Κράτος του Ισραήλ και να αποκτήσουν διπλωματικούς δεσμούς γιατί το Ισραήλ και η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή «που μας βοηθούσαν με το εμπάργκο εκείνη την εποχή, ήταν μεγίστης σημασίας».

Είχε αναφερθεί στην ανάγκη στενών σχέσεων μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Ηνωμένων Πολιτειών, γιατί είναι η μόνη χώρα που μπορεί να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για να καταλήξουν σε κάποιου είδους λύση.

Στην Κύπρο τότε, αλλά και μετά, άκουγαν όλα αυτά και γελούσαν ή χασκογελούσαν. Γιατί ως γνωστό οι πολιτικοί στην Κύπρο και ξέρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Ούτε και μπορούσαν να αντιληφθούν πως λειτουργούσε το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα και κυρίως πως μπορούσε οποιαδήποτε χώρα, ανεξαρτήτως μεγέθους, να κερδίσει πόντους μέσα στην Ουάσιγκτον.

Στο κέντρο όπου λαμβάνονταν οι αποφάσεις και καθοριζόταν η πολιτική όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και πολλών άλλων κρατών ιδιαίτερα στο χώρο της Δύσης.

Ούτε βεβαίως ήταν σε θέση να αντιληφθούν στη Λευκωσία το ρόλο που μπορούσε να παίξει το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι. Απλώς προσπαθούσαν συνεχώς να καλύψουν αυτή τους την αδυναμία να δουν πραγματικό κόσμο εκτός Κύπρου με διάφορα σενάρια συνωμοσιολογίας.

Οι Κύπριοι της διασποράς, π.χ. εκείνοι που ζουν στις ΗΠΑ, ξέρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο το πως λειτουργεί το αμερικανικό σύστημα και τι χρειάζεται να γίνει προκειμένου να περάσουν θέσεις και μηνύματα στα κέντρα λήψεως αποφάσεων στην Ουάσιγκτον. Εκεί παίζουν ρόλο τα λόμπι και όχι οι κουμπάροι και οι γνωστοί.

Η Τουρκία τις τελευταίες δύο δεκαετίες δαπάνησε πολλά εκατομμύρια για να περάσει τις θέσεις της εντός της Ουάσιγκτον. Για κάποια περίοδο τα κατάφερε. Παρά την προσπάθεια της Τουρκίας τα δεδομένα όσον αφορά την πολιτική των ΗΠΑ άλλαξε όταν:

1. Βελτιώθηκαν στο μάξιμουμ οι σχέσεις Κύπρου και Ελλάδας με Ισραήλ, 2. Αναβαθμίστηκαν οι σχέσεις Κύπρου και ΗΠΑ.

Όχι το 1978 όταν ο νεαρός τότε Φίλιπ Κρίστοφερ τα έλεγε, αλλά κοντά τέσσερις δεκαετίες μετά.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Τα τουρκικά παιχνίδια κατάληψης εδαφών: Η νεκρή ζώνη δεν είναι κατεχόμενη περιοχή, είναι έδαφος που παραχώρησε η Κύπρος στην Ειρηνευτιή Δύναμη