Είκοσι επτά χρόνια συμπληρώθηκαν από τον θάνατο του Τάσου Ισαάκ στην Κύπρο. Φωτογραφία ΚΥΠΕ
Ήταν 11 Αυγούστου 1996, όταν ο διαδηλωτής Τάσος Ισαάκ δολοφονήθηκε βάναυσα στην «Πράσινη Ζώνη» στη Δερύνεια. Όχλος Τουρκοκυπρίων ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν τουρκοκύπριοι αστυνομικοί και μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι», επιτέθηκαν σε ελληνοκύπριους διαδηλωτές.
Ο Τάσος Ισαάκ, που ήταν ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους που είχαν εισέλθει στην «Πράσινη Ζώνη», ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και στα μάτια ανδρών της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ, που παρακολουθούσαν άπραγοι.
Στις 22 Νοεμβρίου 1996, η Κυπριακή Αστυνομία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ εναντίων των:
Στις 28 Απριλίου 1997, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Θεόδωρος Πάγκαλος, βάπτισε στο Παραλίμνι, μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα, την κόρη του Τάσου Ισαάκ, στην οποία δόθηκε το όνομα Αναστασία. Η Χάρις Αλεξίου της αφιέρωσε το «Τραγούδι του Χελιδονιού», που έγραψε ειδικά γι’ αυτήν.
Στις 24 Ιουνίου 2008, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε ένοχη την Τουρκία για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, βάσει του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Επίσης, επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Τάσου Ισαάκ.
Κανείς από τους δολοφόνους δεν έχει καταδικαστεί.
Η 27η επέτειος της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ δεν βρίσκει την Κύπρο λεύτερη. Τη βρίσκει τουρκοκρατούμενη, 49 χρόνια μετά την εισβολή. Τη βρίσκει αφημένη στις θυσίες των δύο ηρώων που σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά.
Τη βρίσκει, δυστυχώς, ανήμπορη να τιμήσει τον Τάσο και τον Σολωμό, ανίκανη να απαιτήσει ένα μνημείο της προκοπής για τους δύο λεβέντες του Παραλιμνίου. Κι ακόμα και χωρίς επιβολή, κατά παράβαση των εντολών όσων ικετεύουν για κάποιο συμβιβασμό, τη βρίσκει φανερά απομακρυσμένη από τον αγώνα για την πεντασύλλαβη που κινητοποιεί ακόμα τη μνήμη του Τάσου και του Σολωμού.
Η 11η Αυγούστου προστατεύεται και θα προστατεύεται ως ιστορική ημερομηνία της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Διότι η πράξη του Τάσου Ισαάκ ήταν πράξη υπεράσπισης ολόκληρης της ανθρωπότητας και το άλμα του, άλμα χιλιάδων χρόνων.
Η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού δεν θα ξεχάσει τον Τάσο, που έπεσε μες στη φωτιά την ώρα που πολλοί χειροκροτούσαν. Δεν θα ξεχάσει την αβουλία της κυπριακής πολιτείας για τα εντάλματα εις βάρος των δολοφόνων του Τάσου και του Σολωμού, μέχρι να αναπαυθούν οι ψυχές τους και να επικρατήσει η μνήμη ενάντια στη λήθη, ο άνθρωπος ενάντια στην εξουσία: Memento mori.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE