Το “Δεν Ξεχνώ” και τα διδάγματα της Ιστορίας: Απαιτείται πορεία διεκδίκησης μέσα από τις παραμέτρους που το ίδιο το καταστατικό του ΟΗΕ καθορίζει…
Στιγμιότυπο από την εκδήλωση για τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του 1974, στο Προεδρικό Μέγαρο, στη Λευκωσία. Φωτογραφία ΓΤΠ, PIO
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στις 19 Ιουλίου 1974 και ενώ ο αποβατικός στόλος της Τουρκίας είχε επισημανθεί ότι προσέγγιζε τις ακτές της Κερύνειας για απόβαση, η προδομένη Κυπριακή Δημοκρατία είχε διαβεβαιώσεις από την Χούντα της Ελλάδος «… ότι οι Τούρκοι κάνουν απλή επίδειξη δυνάμεως».
Γι’ αυτό και δεν τέθηκαν ποτέ ή έγκαιρα σε εφαρμογή τα αναγκαία μέτρα των επιχειρησιακών σχεδιασμών για την απόκρουση της εισβολής. Μόνο κάποιοι ηρωικοί αξιωματικοί και οπλίτες λειτούργησαν κατά το καθήκον που ο αρχαίος όρκος καθόρισε «ου καταισχύνω τα όπλα τα ιερά» σε συνδυασμό με το «αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών, την πατρίδαν δε ουκ ελάσσω παραδώσω».
Σήμερα όλη αυτή η προδοσία και η επακόλουθη παράνομη εισβολή, κατοχή, εποικισμός «εξελίχθηκε» κατά τη διεθνή διπλωματία, ως «ίση ευθύνη» των «δύο μερών» (λέγε δύο κοινοτήτων ή «μελλοντικών συνιστώντων κρατών») και όσων άλλων συμμετείχαν στην πενταμερή διάσκεψη της Ελβετίας.
- Όσοι θυσιάστηκαν «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» παραμένουν αδικαίωτοι όπως η προδομένη Κερύνεια, η Μόρφου, η Αμμόχωστος, ο Απόστολος Ανδρέας και όλη η υπό κατοχή περιοχή πέραν από το συρματόπλεγμα της ντροπής.
Η Τουρκία ανενόχλητη πλέον μεθοδεύει, ανυποχώρητα τα επεκτατικά της σχέδια σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη χειρότερη γι’ αυτή περίπτωση, θα «δεχθεί», αφού συμφωνηθούν και τα «δικαιώματα και ελευθερίες» των Τούρκων πολιτών στην Κύπρο, μακρά παραμονή στρατού της και εξ’ επιτροπής προεδρία, να διαφοροποιηθούν τα εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα που προφανώς θα της είναι αχρείαστα, αφού θα ασκεί πλέον αποτελεσματικό διοικητικό έλεγχο ολόκληρης της νήσου.
Απαραίτητο είναι, τέτοιες ώρες και με τις όσες εμπειρίες αποκτήσαμε από τα διαχρονικά σφάλματα μας, όλοι οι πολιτικοί ηγέτες στην Ελλάδα και στην Κυπριακή Δημοκρατία, να συναγάγουν τα ορθά συμπεράσματα περί τα αιτήματα των καιρών, να δουν με βλέμμα οξυδερκές το μέλλον, να λειτουργήσουν συλλογικά και σε σύμπνοια, ώστε να δονήσουν τους μουδιασμένους αρμούς της ιστορίας και να εμφυσήσουν στην καρδιά του λαού νέα πνοή αυτοπεποίθησης, διεκδικώντας ότι δικαιούται κάθε πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσοι αντιστάθηκαν, όσοι αγωνίστηκαν και όσοι χάθηκαν, δικαιωματικά μας κρίνουν και σήμερα που ζούμε σε συνθήκες που συνιστούν μια φοβερή βαθύκολπη τραγικότητα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ιστορία λειτουργεί ως πυξίδα και φάρος για τους αγώνες των λαών.
Γι’ αυτό κάθε τέτοια τραγική, διπλή επέτειος πρέπει να ακονίζει τη μνήμη, να σμιλεύει τη συνείδηση μέσα στη φωτιά της ιστορικής γνώσης και της πολιτικής ανάλυσης, να εντοπίζει τα αίτια και αιτιατά για την πορεία που υπήρξε ως συνέπεια της δικής μας υποχωρητικότητας, αναλύοντας επιτέλους ορθά τους λόγους για την πορεία των γεγονότων τότε το 1974 και έκτοτε μέχρι σήμερα σε σχέση με την καταπάτηση του δικαίου και των δικαιωμάτων μας.
- Καιρός μνήμης και πρόσθετης ευθύνης για όλους, να υψώσουμε την ταπείνωση σε αγωνιστικότητα, να κατασιγάσουμε τα προσωπικά και μικροκομματικά προεκλογικά ή μόνιμα πάθη και να συναιρέσουμε το εγώ σε εμείς.
Οι κοινότυπες αναφορές για την προδοσία, την τραγωδία και τον όλεθρο που επισώρευσε η τουρκική εισβολή, κατοχή και εποικισμός, όταν δεν συνοδεύονται από βαθύ προβληματισμό, ορθή άντληση συμπερασμάτων και καθιέρωση μιας κοινής στρατηγικής, για μια νέα, ορθότερη πορεία, συντελούν στην ύπνωση συνειδήσεων, στην αδρανοποίηση και σε πορεία επανάληψης λαθών και υποχωρήσεων.
Πορεία διεκδίκησης μέσα από τις παραμέτρους που το ίδιο το καταστατικό του ΟΗΕ καθορίζει, σε συνδυασμό με ότι επίσης ορίζει το κοινοτικό κεκτημένο.
Παράλληλα η καταδίκη του δίδυμου εγκλήματος σε βάρος του τόπου και του λαού, πέραν από καθήκον, πρέπει να συντελεί στη διαπίστωση και να αποκαλύπτει πλήρως σ’ όλους εμάς, τα από μακρού εφαρμοσθέντα υποχθόνια σχέδια της Τουρκίας και όσων τότε και σήμερα την στηρίζουν που αποβλέπουν στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ταυτόχρονα να συντελεί στην υπογράμμιση της ανάγκης, ώστε η ιστορική μνήμη του λαού μας να συνεχίσει να διατηρείται ζωντανή, για την αποφυγή παρόμοιων λαθών. Είναι κύρια η ώρα για υπόμνηση της δέσμευσης για τη συνέχιση αμετακίνητα, αποφασιστικά και καθημερινά του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας.
- Πρέπει όμως να είναι ξεκάθαρη η επιθυμία του θύματος, προς τους ισχυρούς της γης και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι πρέπει να επιτύχουμε λύση που να διασφαλίζει όλα και όσα δικαιώματα μας παρέχει η ιδιότητα του Κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για ένα ισότιμο ευρωπαϊκό μέλλον για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως το έχουν, ως αναφαίρετο δικαίωμα, όλοι οι άλλοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επιδίωξη που αποτελεί συνταγματικό, ηθικό και πραγματικό καθήκον που βαραίνει τον καθένα μας και πάνω από όλους τον Πρόεδρο και τις Κομματικές ηγεσίες.
Είναι η ώρα της παραδοχής ότι, τα 43 χρόνια που πέρασαν, οι υποχωρήσεις μας ήταν μια αποδεδειγμένα λανθασμένη πορεία, που διευκόλυνε την Τουρκική αδιαλλαξία. Ώρα για αλλαγή πορείας, για μια πραγματική διεκδίκηση δίκαιης λύσης.
*Δικηγόρος, πρώην βουλευτής.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE