Υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα ανασύστασης της Aριστεράς στην Τουρκία; Για να αντιμετωπιστεί η αυταρχική μονοκρατορία του “Σουλτάνου” Ερντογάν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Επιβεβαιώνει ο Ερντογάν την πλήρη αναστολή εμπορικών σχέσεων με το Ισραήλ: Θα παρακολουθούμε τις συνέπειες, απειλεί, αλλά το Εβραϊκό Κρατος δεν μασά!

Νέο παραλήρημα και όψιμα μαθήματα… Δημοκρατίας από τον ισλαμιστή Ερντογάν: Οι Νεοναζί κυρίευσαν την Ευρώπη, η Τουρκία, «σημαιοφόρος του Ισλάμ»

Ακόμα ένα αστείο από τον Ερντογάν… Μέχρι την μόνιμη κατάπαυση του πυρός η διακοπή εμπορικών συναλλαγών με το Ισραήλ: Διευκρινίσεις από τον ισλαμιστή υπουργό Εμπορίου της Τουρκίας

Το Foreign Affairs δημοσιεύει ανάλυση του Halil Karaveli αναφέρεται στην δυνατότητα ανασύστασης της αριστεράς στην Τουρκία για να αντιμετωπιστεί η αυταρχική μονοκρατορία του Ερντογάν.

Για τους Τούρκους δημοκράτες, η περασμένη άνοιξη υποτίθεται ότι ήταν μια στιγμή θριάμβου. Μετά από περισσότερες από δύο δεκαετίες όλο και πιο αυταρχικής διακυβέρνησης, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν, φαινόταν έτοιμος να χάσει την εξουσία. Η ισχυρή οικονομική ανάπτυξη της χώρας είχε τελειώσει.

Η τουρκική λίρα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση, καθιστώντας τα βασικά αγαθά απλησίαστα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Όταν ένας καταστροφικός σεισμός τον Φεβρουάριο του 2023 σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, ο Ερντογάν απέτυχε να αντιδράσει έγκαιρα.

Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι οι προεδρικές εκλογές του Μαΐου θα ήταν ντέρμπυ, αλλά ότι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογου θα αναδεικνυόταν νικητής.

Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε. Ενισχυμένος από τα ενδοτικά μέσα ενημέρωσης που έπνιγαν κάθε κακή είδηση, ο Ερντογάν ήρθε πρώτος κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών και στη συνέχεια νίκησε άνετα τον Κιλιτσντάρογλου στον δεύτερο γύρο.

Το κόμμα του Ερντογάν και οι σύμμαχοί του κέρδισαν μια τεράστια πλειοψηφία στο κοινοβούλιο της Τουρκίας, εν μέρει χάρη στους νέους εκλογικούς νόμους που έκαναν το σώμα να στραφεί υπέρ του κυβερνώντος κόμματος. Ο Ερντογάν φαίνεται τώρα να είναι πιο ισχυρός από ποτέ. Η νίκη αυτή άφησε τις φιλοδημοκρατικές δυνάμεις της Τουρκίας απογοητευμένες (…)

Αλλά μια οδός που δεν έχει δοκιμάσει η αντιπολίτευση θα μπορούσε να φέρει την αλλαγή – και είναι μια οδός που η ήττα του Κιλιτσντάρογλου καθιστά ακόμη πιο σαφή.

Αν και ο Κιλιτσντάρογλου ηγείται του σοσιαλδημοκρατικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), προσπάθησε να νικήσει τον Ερντογάν κατεβαίνοντας ως υποψήφιος της Δεξιάς, ανταγωνιζόμενος με πολιτικούς όρους που έθεσε ο Πρόεδρος.

Ο Κιλιτσντάρογλου ασπάστηκε τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές και τήρησε αντιμεταναστευτική στάση. Υποσχέθηκε να διατηρήσει τις σκληρές πολιτικές του καθεστώτος κατά των Κούρδων εκλεγμένων αντιπροσώπων. Δεν είναι, επομένως, περίεργο που ηττήθηκε πανηγυρικά- δεν προσέφερε ποτέ μια ιδεολογική εναλλακτική λύση στους απογοητευμένους πολίτες της χώρας.

Αν η αντιπολίτευση θέλει να αποκαταστήσει την τουρκική δημοκρατία, πρέπει να αρχίσει να διαμορφώνει μια τέτοια αντίθεση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προβάλλει ένα προοδευτικό πρόγραμμα, αντί να κάνει εκστρατεία με συντηρητικούς όρους, και να δημιουργήσει ένα βιώσιμο εργατικό κίνημα.

Με άλλα λόγια, για να τα βάλει με το καθεστώς Ερντογάν, η τουρκική αντιπολίτευση πρέπει να στραφεί αποφασιστικά προς τα αριστερά.

Η αναβίωση της πολιτικής αριστεράς της Τουρκίας θα είναι μια τρομακτική πρόκληση. Οι Τούρκοι αριστεροί αντιμετωπίζουν σοβαρή κρατική καταπίεση και θα αγωνιστούν να ξεπεράσουν τις θρησκευτικές και εθνικιστικές πολιτικές ταυτότητας που έχουν δώσει το πάνω χέρι στη Δεξιά. Αλλά οι αντίπαλοι του Ερντογάν μπορούν να αντλήσουν από τις επιτυχίες του παρελθόντος.

Οι αριστεροί αντιστάθηκαν στους στρατιωτικούς κυβερνήτες της Τουρκίας στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και επανέφεραν τη δημοκρατία στη χώρα. Το κατάφεραν απευθυνόμενοι ρητά στην ταξική ιδεολογία, χρησιμοποιώντας την έκκληση για κοινωνική δικαιοσύνη για να υπερβούν τις εθνοτικές και θρησκευτικές διαιρέσεις (…)

ΠΗΓΗ: Foreign Affairs, ανάλυση του Halil Karaveli – How to Save Turkish Democracy

“Τίποτε, λοιπόν, δεν έχει τελειώσει πριν να έχει τελειώσει.”: Δεν είναι βέβαιη η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ εξαιτίας και πάλι της Τουρκίας, “βράχος” ο Μενέντεζ