Λίγα λουλούδια για στους τάφους των νεκρών της Κύπρου, στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, στη Λευκωσία. ΑΠΕ- ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΕΘΑ, STR
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ – Hellas Journal
15η Ιουλίου 1974: Ήταν μία καυτή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, εκείνη η Δευτέρα, όταν ο αρχηγός της ΕΣΑ, ο αόρατος δικτάτορας, όπως τον χαρακτήριζαν, έδωσε την εντολή για την ανατροπή του Αρχιεπίσκοπου και νόμιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του «ξεροκέφαλου» Μακάριου.
Και τον χαρακτηρίζω πάντα «ξεροκέφαλο» επειδή έβλεπε τους κινδύνους και δεν τους αξιολογούσε σωστά. Κατ’ άλλους ήταν ο τύπος που δεν υπολόγιζε και δεν φοβόταν τίποτα. Ένοιωθε άτρωτος.
Ότι και να ήταν ο Μακάριος από πλευράς χαρακτήρα, ΔΕΝ δικαιολογείται το πραξικόπημα εναντίον του. Ήταν ένα έγκλημα το πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών, που ορθά καταγράφηκε ως προδοτικό. Ήταν πράξη εθνικής προδοσίας, διότι ήταν μέρος του τελικού σχεδίου. Δηλαδή:
Έτσι, στις 20 Ιουλίου 1974, οι Αττίλες εισέβαλαν στην Κύπρο και μέχρι σήμερα κατέχουν το 40% του εδάφους της.
Πολλοί, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, προσπάθησαν να ισχυριστούν ότι δεν είχε ευθύνη ο τότε υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χένρι Κίσιγκερ. Αυτό είναι καραμπινάτο ψέμα και όσοι το υποστηρίζουν προκαλούν γέλια στους βετεράνους Αμερικανούς διπλωμάτες που υπηρέτησαν με τον Κίσιγκερ.
Έχει αποδειχθεί με απόρρητα αμερικανικά έγγραφα αλλά και με πρόσφατες συνομιλίες πρώην στελεχών της CIA, που μας μίλησαν υπό καθεστώς ανωνυμίας, ότι ο Κίσιγκερ θεωρούσε τον Μακάριο πράκτορα των Σοβιετικών -ΔΕΝ ήταν είναι η αλήθεια- και ότι έθετε σε κίνδυνο τα στρατηγικά συμφέροντα της αμερικανικής υπερδύναμης στη Μεσόγειο. Ακόμα και αν είχε δίκιο ο Κίσιγκερ, η πράξη του πραξικοπήματος δεν ήταν η λύση.
Ως γνωστό, 1 συν 1 κάνουν 2, όχι 11. Είναι απλά τα πράγματα. Έπρεπε να φύγει ο Μακάριος από τη μέση και να προσκληθεί, στην ουσία, η Τουρκία να εισβάλει, ώστε το ΝΑΤΟ να ελέγχει το νησί, το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», όπως συνήθιζαν να το χαρακτηρίζουν στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, λόγω της στρατηγικής του σημασίας.
Βεβαίως, για να επιτύχουν τους σκοπούς τους, έπρεπε να διχάσουν το λαό. Το Σεπτέμβριο του 1971, έφτασε μυστικά στην Κύπρο ο Γεώργιος Γρίβας, ο «Διγενής» του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ο οποίος ξεκίνησε ένα εμφύλιο εναντίον του Μακάριου, που οδήγησε τον κυπριακό λαό σε μία άνευ προηγουμένου διχόνοια.
Ο Μακάριος και ο Γρίβας ήταν οι ηγέτες της ΕΟΚΑ. Πολέμησαν μαζί τους Εγγλέζους και όταν χάθηκε το όνειρο της Ένωσης με τη Μητέρα Ελλάδα, έγιναν εχθροί. Τους ένωναν στην αρχή ο αντικομμουνισμός τους και η αγάπη τους, σε σημείο υποταγής, στον Βασιλέα της Ελλάδας.
Αν οι Έλληνες της Κύπρου δεν ήταν διχασμένοι, ακόμα και αν προδόθηκε το νησί από τη Χούντα των Αθηνών, θα μπορούσαν να αμυνθούν και να διώξουν τον εισβολέα. Όπου τα παλικάρια πολέμησαν, οι Τούρκοι έχασαν. Αλλά δεν ήρθαν ποτέ ενισχύσεις και ο Δημήτριος Ιωαννίδης, αυτό το αισχρό κάθαρμα, έλεγε ότι οι εισβολείς θα πάρουν μόνο την Κερύνεια και θα σταματήσουν μέχρι τη Λευκωσία.
Στο τελευταίο του βιβλίο, ο Αλέξης Παπαχελάς περιλαμβάνει ένα τρομακτικό ντοκουμέντο. Ο Ιωαννίδης ο ίδιος ομιλεί για τις πρώτες ώρες της εισβολής, ως συνέταιρος των Τούρκων.
Αργότερα θα ισχυριστεί ότι οι Αμερικανοί τον εξαπάτησαν… Ως να μην είχε γνώση όλου του σχεδίου. Είναι απλά αδίστακτος ψεύτης, ένας αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που πρόδωσε τον όρκο του στην Πατρίδα. Θα είναι για πάντα ο Εφιάλτης της Κύπρου.
Μετά το προδοτικό πραξικόπημα και την άνανδρη τουρκική εισβολή, η Δημοκρατία επέστρεψε στον τόπο που γεννήθηκε. Η Χούντα, υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που επέστρεψε θριαμβευτής από το Παρίσι.
Έχω μελετήσει το αφήγημα των χουντικών, ότι τάχατες έγινε το πραξικόπημα και η εισβολή για να επιστρέψουν οι πολιτικοί. Αστεία πράγματα. Το διπλό έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής ήταν μέρος άλλου σχεδίου. Να αλώσει η Τουρκία την Κύπρο ώστε να την ελέγχει μέσω αυτής, το ΝΑΤΟ.
Η επιστροφή της Δημοκρατίας έγινε λόγω του πανικού του Κίσιγκερ, που είδε να συνταράσσεται ο κόσμος όλος. Πίστεψε ότι αν έπεφτε η Χούντα και επέστρεφαν οι πολιτικοί, θα πιστωνόταν ο ίδιος τη νίκη της Δημοκρατίας.
Όσοι αμφισβητούν την αλήθεια, και εισαγάγουν μύθους ότι πίσω από το Μακάριο βρισκόταν η τότε Σοβιετική Ένωση δεν έχουν μόνο καλπάζουσα φαντασία. Αλλά εξυπηρετούν την κατοχική Τουρκία και μόνο.
Ας αφήσουν την Κύπρο ήσυχη, που κλαίει μέχρι σήμερα τους νεκρούς της. Και οι πολιτικοί στην Ελλάδα, να μην ξεχνούν τι οφείλουν στο νησί. Διότι χωρίς το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή, η Χούντα δεν θα έπεφτε. Κατέρρευσε μόνο υπό το βάρος της άνευ προηγουμένου προδοσίας εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου. Τελεία και παύλα…
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE