Δεν πρέπει να τα παρατήσουμε…Πόσο πικρός είναι και τούτος ο Ιούλης! Είναι μέρες μνήμης, αλλά είναι και μέρες αναστοχασμού, μελέτης και σχεδιασμού για το μέλλον…
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με ελλαδικές ψήφους το Κόσσοβο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης- αρνητική εξέλιξη για την Κύπρο: Θα δημιουργήσει προηγούμενο με την αποσχιστική οντότητα, το κατοχικό καθεστώς
Το «Έξω από το κουτί» των προσαρμοστικών και το βελούδινο διαζύγιο: Βασικά τι μας λένε; Να παραδώσουμε την Κύπρο στην επιρροή της Τουρκίας…
Κάθε Ιούλη οι πικρές μνήμες επανέρχονται. Για κάποιους είναι μια «επετειακή» ανάγκη. Για τους πολλούς είναι η πικρή ανάμνηση όσων έζησαν το 1974. Για τους νεότερους είναι η μνήμη πως μεγάλωσαν σε συνθήκες ημικατοχής.
Είναι κι αυτοί που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την Ιστoρία, να δικαιολογήσουν άμεσα ή έμμεσα το πραξικόπημα και την εισβολή, φορτώνοντας την ευθύνη στο θύμα. Διότι ασφαλώς τα όποια λάθη της ελληνικής πλευράς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εισβολή και προπάντων τη συνεχιζόμενη κατοχή.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και παραμένει μια ανεξάρτητη Πολιτεία και κανένας διεθνής νόμος δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατοχή των εδαφών της από τον εισβολέα.
Γνωρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι αναθεωρητές πως με τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, με όλη την πείρα που συσσωρεύτηκε, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούν να συμβιώσουν χωρίς κανένα πρόβλημα, στο πλαίσιο μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι δε τραγικό να ακούονται γενναίες φωνές από Τουρκοκύπριους που μιλούν για κατοχή και να υπάρχουν Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες που άμεσα ή έμμεσα να τη δικαιολογούν. Ως πρόσφατα μάλιστα και θαυμαστές του Ερντογάν!
- Οι επέτειοι είναι για να θυμόμαστε βέβαια, είναι μέρες μνήμης, αλλά είναι και μέρες αναστοχασμού, μελέτης και σχεδιασμού για το μέλλον. Οι καλοθελητές επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάρι για τις «χαμένες ευκαιρίες».
Επαναλαμβάνουν, όπως το κάνουν συνεχώς εδώ και μισό αιώνα, κάθε φορά που γίνεται μια προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, πως τάχατες είναι η «τελευταία ευκαιρία». Μόνον πολιτικά αστοιχείωτοι μπορούν να μιλούν συνεχώς για «τελευταία ευκαιρία» και πάντα να διαψεύδονται από τα γεγονότα. Όσο ένα πρόβλημα παραμένει άλυτο πάντα θα αναζητείται η λύση του.
Στην ουσία η θεωρία της τελευταίας ευκαιρίας χρησιμοποιείται ως πολιτικός εκβιασμός για να υποχρεωθεί ο λαός να αποδεχθεί τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής.
Δεν έχει κανείς παρά να θυμηθεί τον εκβιασμό που ασκήθηκε με το σχέδιο Ανάν και που κατά κόρον επαναλαμβανόταν ότι επρόκειτο για την τελευταία ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού.
Και ω του θαύματος, μας παρουσιάσθηκαν ξανά και ξανά νέες ευκαιρίες που και πάλι κάθε μια βαφτιζόταν ως η «τελευταία» ευκαιρία. Δεν σημαίνει φυσικά πως δεν πρέπει να αρπάξουμε την όποια ευκαιρία παρουσιαστεί και να καταβάλουμε την αναγκαία προσπάθεια για την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, παρά το κατάντημα στο οποίο την έχουν φέρει σήμερα οι πολιτικοί της, οι πάσης φύσεως χωρίς όραμα ελίτ της, είναι σε θέση να επιδιώξει τη λύση εκείνη που θα διασώζει την ίδια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της, όπως και τα συλλογικά δικαιώματά τους.
Οι Αγγλοαμερικανοί φίλοι της Άγκυρας γνωρίζουν ότι η Κύπρος με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανέτρεψε εν μέρει τις ισορροπίες που δημιούργησε η εισβολή και η κατοχή.
Γνωρίζουν, όπως το γνωρίζουν και στην Άγκυρα, πως η όποια ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, η όποια συνεργασία της με την ΕΕ, απόλυτα αναγκαία για την Τουρκία, περνά και από τη Λευκωσία.
Ανεξάρτητα αν η Λευκωσία και η Αθήνα απέτυχαν οικτρά να χρησιμοποιήσουν το ευρωπαϊκό χαρτί. Ευρωπαϊκή προοπτική δεν σημαίνει φυσικά ένταξη. Αυτή μάλλον ενταφιάστηκε για πάντα. Σημαίνει όμως μια ειδική σχέση με την Ευρώπη που μένει για την ώρα απροσδιόριστη. Οποιεσδήποτε και να είναι οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της, όχι με πλήρη ένταξη αλλά με μιας μορφής ειδική σχέση, δεν πρόκειται να ανακοπεί ποτέ.
Αυτός ο προσανατολισμός άρχισε με τους τελευταίους σουλτάνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και οριοθετήθηκε αργότερα από τους Νεοτούρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ.
- Σε αυτόν τον προσανατολισμό προσχώρησαν και οι ισλαμιστές για τους δικούς τους λόγους. Τα δε συμφέροντα της Δύσης είναι τέτοια, γεωστρατηγικά, γεωπολιτικά και οικονομικά, που παρά τα μουρμουρητά ή και τις κραυγές που ακούονται σε κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν πρόκειται να αφεθεί εύκολα η Τουρκία εκτός δυτικής επιρροής.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν θα ωθήσουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία στα άκρα, δεν θα δημιουργήσουν ένα δεύτερο Ιράν στην περιοχή.
Σε μας εναπόκειται να οριοθετήσουμε τη δική μας πολιτική στη βάση αυτών των δεδομένων και να υιοθετήσουμε την αναγκαία στρατηγική επιβίωσης μας. Προπάντων που η γεωπολιτική αξία της Κύπρου ενισχύθηκε σημαντικά με την ανακάλυψη του φυσικού αερίου και τη μετατροπή της περιοχής σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο. Το θέμα είναι να μην καρπωθούν άλλοι αυτή τη γεωπολιτική αξία. Να μην την παραδώσουμε οι ίδιοι στην Άγκυρα και το ΝΑΤΟ, όπως με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί αν συνεχίσουμε να συζητούμε λύση που θα νομιμοποιεί τα δεδομένα της κατοχής.
Αν οι οι πολίτες αποδεχτούν μια συμφωνία κατάλυσης του νόμιμου κράτους που διαθέτουμε. Με άλλα λόγια να μην παραδώσουμε το μοναδικό όπλο επιβίωσης που έχουμε στα χέρια μας, την Κυπριακή Δημοκρατία. Και αντί για δομή κράτους με αναγνωρισμένη διεθνή προσωπικότητα, να δεχτούμε την υποβάθμισή μας σε κοινότητα.
Οι διεθνείς ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο αυτή τη στιγμή, οι δυνατότητες που μας παρέχει η θέση μας στην ΕΕ, μάς ανοίγουν κάποιους δρόμους και κάποιες δυνατότητες. Εξυπακούεται η κοινή στρατηγική ανάσχεσης-αποτροπής με την Αθήνα.
- Εξυπακούεται η αλλαγή στρατηγικής πλεύσης για να μη μετατραπεί η Κύπρος σε τουρκικό προτεκτοράτο με τις ευλογίες των Εγγλέζων, Αμερικανών και ΝΑΤΟ. Αυτά αναλύθηκαν επανειλημμένα στο παρελθόν.
Οι μνήμες του Ιούλη πρέπει να καθοδηγούν τα βήματά μας στην οργάνωση μιας δημοκρατικής, κοσμικής Πολιτείας, με σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των πολιτών της, όποια και να είναι η καταγωγή τους, η θρησκεία ή η γλώσσα τους. Με μια κοινή πολιτική ταυτότητα, ρεπουμπλικανική και ευρωπαϊκή, που δεν θα θέτει υπό διαπραγμάτευση την όποια εθνική ταυτότητα των πολιτών.
Υ.Γ. Στην Αθήνα ο Μητσοτάκης έφτιαξε μια κυβέρνηση με 63 υπουργούς κι ας μιλούσε ο ίδιος το 2019 απαξιωτικά για τα 47 μέλη της κυβέρνησης Τσίπρα. Η αλαζονεία ενός πρωθυπουργού που νομίζει μπορεί να τα κάνει όλα. Με ένα μείγμα ακροδεξιών και νεοφιλελεύθερων αλλά και πάλαι ποτέ κορυφαίων πασόκων που μετατράπηκαν σε θεραπαινίδες της Δεξιάς.
*Στέφανος Κωνσταντινίδης
Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.
[email protected]
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE