Τι αντιλήφθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Άκης Σκέρτσος από το debate των πολιτικών αρχηγών

FILE PHOTO: Government spokesperson Akis Skertsos. ANA – MPA/ALEXANDROS BELTES




Το κυβερνητικό αφήγημα για τα συμπεράσματα του debate των πολιτικών αρχηγών το βράδυ της Τετάρτης ανέπτυξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Άκης Σκέρτσος κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών την Πέμπτη 11η Μαΐου.

Σύμφωνα με τον κ. Σκέρτσο,

Όσοι και όσες παρακολούθησαν τη χθεσινοβραδινή τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών, πιστεύω ότι αντιλήφθηκαν απολύτως αυτό που επισημαίνουμε εδώ και καιρό ενόψει των κρίσιμων εκλογών της 21ης Μαΐου: Ότι η μόνη σαφής, η μόνη καθαρή θέση διακυβέρνησης της χώρας είναι η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας.

Τι είδαμε εχθές το βράδυ; Έναν πολιτικό αρχηγό, τον Πρωθυπουργό, να παρουσιάζει με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης -παρά τη σφιχτή διαδικασία της τηλεαναναμέτρησης- τις προτεραιότητες του για την επόμενη τετραετία ώστε να συγκλίνει η Ελλάδα περισσότερο με την Ευρώπη σε μισθούς, δυναμική ανάπτυξη οικονομίας και των επενδύσεων, στη λειτουργία του Κράτους, στην ασφάλεια των συνόρων μας, στην υγεία και την παιδεία, για να γίνουμε όλοι -συλλογικά και ατομικά- καλύτεροι.

Είδαμε και ακούσαμε έναν πολιτικό αρχηγό, τον Πρωθυπουργό, να αναγνωρίζει ότι προφανώς η Κυβέρνηση του δεν έλυσε όλα τα προβλήματα , να αναγνωρίζει λάθη και αστοχίες, να αποφεύγει όμως τον τοξικό λόγο και την παρελθοντολογία και να κοιτάζει μπροστά και στις ρεαλιστικές λύσεις για να θεραπευθούν οι παθογένειες στη χώρα μας.

Εχθές το βράδυ όμως είδαμε και κάτι άλλο την πλήρη απομόνωση ενός πολιτικού αρχηγού, του κ. Τσίπρα, από την υπόλοιπη Κεντροαριστερά και Αριστερά ως προς το περιβόητο σχέδιό του για «προοδευτική διακυβέρνηση» και κυβερνήσεις συνεργασίας. Είδαμε να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα η δήθεν συμμαχία της αριστεράς, και να αναδεικνύεται αυτό που πραγματικά είναι: Μια πρόταση ακυβερνησίας και παραλυσίας, χωρίς πραγματικές προγραμματικές συγκλίσεις και με πολλές ετερόκλητες στρατηγικές.

  • Το ΚΚΕ επανέλαβε ότι δεν πρόκειται να συμπράξει σε μια τέτοια κυβέρνηση ούτε καν να δώσει ανοχή σε επιμέρους προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Ο κ. Ανδρουλάκης ξαναείπε εμμέσως το «ούτε Μητσοτάκης-ούτε Τσίπρας» χωρίς πάλι να μας διαφωτίσει ποιον θέλει για Πρωθυπουργό.
  • Ο κ. Βελόπουλος καταλάβαμε ότι και θέλει και δεν θέλει συνεργασίες.

Ο κ. Βαρουφάκης ήθελε αλλά δεν τον θέλουν οι άλλοι, ξεκαθάρισε πάντως ότι δεν εγκαταλείπει τη «Δήμητρα» του που όμως αποτάσσεται ο κ. Τσίπρας, έχοντας ωστόσο ένα κορυφαίο στέλεχος του, τον πρώην Υπουργό Οικονομικών, τον κ. Τσακαλώτο να οραματίζεται κάτι παρεμφερές, τα τοπικά νομίσματα. Κοινώς, μια σύγχρονη βαβέλ! Το λέγαμε από καιρό.

Έγινε, νομίζω, σαφές γιατί ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να απαξιώσει τη συγκεκριμένη τηλεαναμέτρηση, γιατί ακριβώς θα καταδείκνυε -όπως και έγινε- ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», ότι η συνεργασία για την οποία μιλάει, είναι -για να δανειστώ αυτό που ξαναείπε ο κ. Κουτσούμπας που έχει την πιο καθαρή θέση από όλους- μια συνεργασία μούφα! Όσο και αν ο κ. Τσίπρας έκανε εχθές το βράδυ ανοίγματα και εκκλήσεις και προσκλήσεις.

Μάθαμε βεβαίως και κάποια πράγματα που δεν ήταν ευρύτερα γνωστά: όπως ότι ο κ. Τσίπρας έχει τελικά κρυφή ατζέντα φορολόγησης εκ νέου των επιχειρήσεων, ότι ο κ. Ανδρουλακης θα καταργήσει εν μέρει τις δωρεάν γονικές παροχές ακίνητης περιουσίας, ότι ο κ. Βελόπουλος είναι και αυτός υπέρμαχος των παράλληλων νομισμάτων και ότι ο κ. Βαρουφάκης δεν έχει ιδέα πως θα διαχειριστεί μια πιθανή κρίση στα σύνορα, αν οψέποτε γινόταν κυβερνητικός εταίρος, αντιθέτως υποστηρίζει την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης.

Όχι ότι δεν θα την επιδιώξει ο κ. Τσίπρας αυτή τη συνεργασία -ανεξαρτήτως του τι ελέχθη στο debate- εφόσον οι αριθμοί από την κάλπη της 21ης Μαΐου το επιτρέψουν- το είπε άλλωστε και ο κ. Ζουράρις «θα συμμαχήσουμε και με τον κ. Βελόπουλο ακόμη και με το διάβολο αν χρειαστεί».

Για όλους αυτούς τους λόγους, η χαλαρή ψήφος διαμαρτυρίας στην κάλπη της απλής αναλογικής της 21ης Μαΐου προς κάποιον από τους εκπροσώπους της Αντιπολίτευσης ενέχει σοβαρό κίνδυνο να οδηγηθούμε σε σχήματα περιορισμένης κυβερνητικής ευθύνης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.

Με όσα αντιφατικά και εξωπραγματικά ακούστηκαν από τους επιθυμητούς εταίρους του ΣΥΡΙΖΑ, είναι προφανές ότι θα ήταν μια κυβέρνηση του ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Μια κυβέρνηση εν τέλει της παραλυσίας, των παρατεταμένων διαβουλεύσεων μέχρι να γεφυρωθούν αγεφύρωτες διαφορές, άρα μια συνθήκη πολιτικής αστάθειας που τελικά ανακόπτει την εθνική προσπάθεια να πάμε όλοι μαζί μπροστά και πιο μακριά.

Αυτή η Βαβέλ πάντως δεν φαίνεται να ενοχλεί τον κ. Τσίπρα αφού όπως παραδέχτηκε σε πρόσφατη συνέντευξη του στο «Mega» ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «άναρχο κόμμα και είναι υγεία να υπάρχουν πολλές φωνές αφού έχουν για συγκολλητική ουσία τις ιδέες τους». Μόνο που για να κυβερνηθεί μια χώρα και μάλιστα μια χώρα σαν την Ελλάδα που είναι σε μετάβαση και σε κίνηση προς τα εμπρός χρειάζονται όχι μόνο ιδέες και θεωρίες παιγνίων ή εύηχες δημαγωγικές κορώνες αλλά και κυρίως καλά μελετημένα, κοστολογημένα και υλοποιήσιμα σχέδια, κοστολογημένα που δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τη δημοσιονομική ευστάθεια της χώρας αλλά και τη δυναμική ανάπτυξης της οικονομίας όπως είναι το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Χωρίς να δημιουργούν τον κίνδυνο νέας εποπτείας και επιστροφής στις χειρότερες μέρες του 2015, όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ των 83 δισ. ευρώ που ούτε στο debate τελικά μάθαμε από τον κ. Τσίπρα από που θα βρει τα λεφτά. Το μόνο χειρότερο πράγμα από ένα πρόγραμμα που κοστολογείται ως δημοσιονομικά εξωφρενικό , όπως αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα πρόγραμμα που δεν μπορεί να κοστολογηθεί διότι βρίθει από αόριστες προτάσεις και γενικότητες, από τίποτα συγκεκριμένο ώστε να μπορεί να αποτιμηθεί με ακρίβεια. Και αυτό δυστυχώς είναι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χθες το βράδυ έκανε μια σαφή πρόταση στους πολιτικούς αρχηγούς: Να στείλουν όλοι και επίσημα τα προγράμματα τους είτε στο Γ.Λ.Κ. είτε στην Τράπεζας της Ελλάδος για να κοστολογηθούν ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες -προ της κάλπης- πόσο στοιχίζει κάθε μέτρο, πόσο θα μας στοιχίσει κάθε μέτρο. Δεν ακούσαμε από κανένα αρχηγό να ανταποκρίνεται στην πρόταση του Πρωθυπουργού, η οποία παραμένει στο τραπέζι.

Φαίνεται όμως ότι ο κ. Τσίπρας συνειδητά ποντάρει στο «μαύρο» και αναφέρομαι στη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση του κόμματος Κασιδιάρη. Ήταν προφάσεις εν αμαρτίαις όλα όσα έλεγε για να δικαιολογήσει ότι δεν ψήφισε τη διάταξη μας προκειμένου να μην μπει στη Βουλή υπό το μανδύα πολιτικού κόμματος μια εγκληματική οργάνωση και δικαιωθήκαμε από τον Άρειο Πάγο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να ψαρέψει στα θολά όπως είπαμε από την πρώτη στιγμή και επιβεβαιώνεται από την επίσημη ανακοίνωση του μορφώματος Κασιδιάρη για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν οι ψηφοφόροι του στις επικείμενες εκλογές, ξεκάθαρα υπέρ της αντιπολίτευσης. Δεν πρόκειται φυσικά να κάνω αναπαραγωγή από αυτό το βήμα το τι λέει μια εγκληματική οργάνωση. Θα θυμίσω μόνο ξανά ποιος έδωσε τη μάχη να μείνει εκτός Βουλής η εγκληματική οργάνωση και ποιος ήταν απών.

Η Ελλάδα του 2023 είναι καλύτερη από την Ελλάδα του 2019 και του 2015. H Ελλάδα αλλάζει. Θα παραθέσω μόνο μερικά πρόσφατα παραδείγματα για το τι σημαίνει στην πράξη για τις ζωές των ανθρώπων το δίλημμα «μπροστά ή πίσω»:

Μητσοτάκης στα Τρίκαλα: Το ντιμπέιτ έδειξε ότι υπάρχει μια αξιόπιστη πολιτική πρόταση κι ένας προοδευτικός αχταρμάς

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: