FILE PHOTO: Poland’s Prime Minister Mateusz Morawiecki speaks at a press conference at the government building in Chisinau, Moldova, 06 April 2023. EPA, DUMITRU DORU
Της SYLVIE KAUFFMANN, Le Monde
Ο Πολωνός πρωθυπουργός, Ματέους Μοραβιέτσκι, είναι βέβαιο ότι έχει διαβάσει τη «Μεγάλη Σκακιέρα», το περίφημο έργο που έγραψε το 1997 ο γεννημένος στην Πολωνία θεωρητικός των γεωστρατηγικών θεμάτων Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι.
Ο «Ζμπιγκ» εξηγεί εκεί ότι, χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία δεν θα μπορέσει ποτέ να ξαναγίνει μία ευρωασιατική αυτοκρατορία και γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει η Ουκρανία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και το ΝΑΤΟ.
Ο συγγραφέας αναφέρεται, επίσης, στο τρίγωνο της Βαϊμάρης (Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία), που θα μπορούσε να γίνει τετράγωνο με τη συμμετοχή της Ουκρανίας. Ένα ευρωπαϊκό τετράγωνο δημοκρατικής ισχύος.
Ο Μπερζίνσκι, ο οποίος πέθανε το 2017, θα ήταν ασφαλώς χαρούμενος αν έβλεπε την άνοδο της γενέτειράς του, έστω κι αν αυτό γίνεται με αφορμή το τραγικό γεγονός του πολέμου στην Ουκρανία. Η Πολωνία απηλλάγη από τον σοβιετικό ζυγό στα τέλη του 20ού αιώνα και εντάχθηκε στην ΕΕ τον 21ο αιώνα με μία ενέργεια που προκάλεσε τον θαυμασμό των εταίρων της.
Η πραγματικότητα δικαιολόγησε την εχθρότητα της Βαρσοβίας απέναντι στη Μόσχα, που το Βερολίνο και το Παρίσι θεωρούσαν ως τώρα εμμονική. Η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής έχουν, πλέον, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, υποστηρίζουν με μεγαλύτερη θέρμη το αφήγημά τους και πιέζουν τις άλλες χώρες να χορηγήσουν περισσότερα όπλα στην Ουκρανία.
Πρέπει, λοιπόν, να ακούσουμε με μεγαλύτερη προσοχή το όραμα του Πολωνού πρωθυπουργού για το μέλλον της Ευρώπης, που οι Πολωνοί θεωρούν ότι συμφωνεί με το πνεύμα της ομιλίας του Εμανουέλ Μακρόν στη Σορβόνη το 2017 και του Όλαφ Σολτς στην Πράγα το 2022.
Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Αντί για το τετράγωνο Γαλλία-Γερμανία-Πολωνία-Ουκρανία που φανταζόταν ο Μπρεζίνσκι, ο Μοραβιέτσκι θέλει έναν άξονα Πολωνίας-Ουκρανίας. Κάθε άλλο σύστημα, λέει, είναι ουτοπικό.
Ο Πολωνός πρωθυπουργός δεν διστάζει να καταγγείλει την ΕΕ για το «ακατανόητο σύστημα με το οποίο παίρνει αποφάσεις» και την προσπάθειά της να δημιουργήσει έναν νέο άνθρωπο, στερημένο από την εθνική ταυτότητά του», ενώ διαφωνεί και με τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι Βρυξέλλες, χαρακτηρίζοντάς τις «καμουφλάρισμα του φεντεραλισμού».
Δεν υπάρχει περίπτωση, έτσι, να δεχθεί η Βαρσοβία την πρόταση του Βερολίνου να αντικατασταθεί ο κανόνας της ομοφωνίας από την ενισχυμένη πλειοψηφία.
Τα πιόνια κινούνται, λοιπόν, στην ευρωπαϊκή σκακιέρα. Η ομάδα του Βίζεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία) διαλύθηκε λόγω των διχογνωμιών για τη Ρωσία και έδωσε τη θέση της στην ομάδα Πολωνία-Ρουμανία-Εσθονία-Λιθουανία-Λετονία-Φινλανδία, μία συμμαχία, δηλαδή, των θυμάτων του συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Δεν συμφωνούν όλες αυτές οι χώρες με την Πολωνία.
Το βάρος της ιστορίας είναι, όμως, εδώ πιο έντονο απ’ ό,τι στη Δύση, τα τραύματα πιο φρέσκα και η επιστροφή του τραγικού γίνεται αισθητή πιο έντονα.
Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της μετατόπισης του κέντρου βάρους της Ευρώπης για την οποία γίνεται τόσος λόγος.
(*) H Σιλβί Κοφμάν είναι αρθρογράφος της Monde – Πηγή: Le Monde μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE