Πέρα από την κόκκινη γραμμή: Παλαιστίνιος δημοσιογράφος κάνει ρεπορτάζ στα εβραϊκά για την ισραηλινή τηλεόραση και ακροβατεί ανάμεσα σε δυο εχθρικούς κόσμους
O Παλαιστίνιος δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιαστής στην ισραηλινή τηλεόραση, Σουλεϊμάν Μασουάντεχ. Screenshot via CNN
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Καθισμένος στο υπερμεγέθες γραφείο σε σχήμα μισοφέγγαρου σε ένα σκηνικό που φωτίζεται από τεράστιες οθόνες, ο Σουλεϊμάν Μασουάντεχ με κομψή εμφάνιση ταιριάζει ακριβώς με τους συναδέλφους του στον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Kan 11 του Ισραήλ.
Αλλά μεταξύ του ονόματός του και της πολύ ελαφριάς προφοράς στα εβραϊκά, είναι ξεκάθαρο ότι ο Μασουάντεχ είναι κάποιος που δεν εμφανίζεται συχνά στην ισραηλινή τηλεόραση.
Είναι ένας από τους λίγους Παλαιστίνιους δημοσιογράφους που μεταδίδουν τα ρεπορτάζ στα εβραϊκά, στην ισραηλινή τηλεόραση.
Ο Μαουσάντεχ δεν είναι ο πρώτος ή ο μοναδικός Παλαιστίνιος ρεπόρτερ στην ισραηλινή τηλεόραση – υπάρχουν αρκετοί για τις αραβικές υποθέσεις.
Αλλά ο Μασουάντεχ δεν καλύπτει μόνο τις «παλαιστινιακές» ιστορίες.
Πρόσφατα προήχθη σε πολιτικό ανταποκριτή και παρουσιαστή και αφήνει τη γενέτειρά του την Ιερουσαλήμ, για τους ουρανοξύστες του Τελ Αβίβ. Μέχρι τα 27 του, μόλις πριν από επτά χρόνια, δεν μιλούσε καν Εβραϊκά.
Μιλώντας στο CNN από τα στούντιο του Kan’s Jerusalem, ο Μασουάντεχ είπε ότι ζει τη ζωή του τώρα ανάμεσα σε δυο κόσμους, νιώθοντας μια συνεχή εσωτερική διαμάχη και μερικές φορές μια μάχη, όχι μόνο από το ότι είναι δημοσιογράφος, αλλά και από τις πιέσεις μιας κοινότητας που δεν εγκρίνει πάντα αυτό που κάνει.
«Γεννήθηκα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ σε παλαιστινιακή οικογένεια, με παλαιστινιακό πολιτισμό. Δεν ντρέπομαι να πω ότι είμαι Παλαιστίνιος . Αλλά ζω επίσης στο Ισραήλ και νιώθω επίσης Ισραηλινός κατά κάποιο τρόπο», είπε ο Μασουάντεχ.
«Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν, “ποιος είσαι;” Δεν γνωρίζω. Απλώς λέω ότι κατάγομαι από την Ιερουσαλήμ και είμαι δημοσιογράφος. Και αυτά είναι τα δύο πιο σημαντικά πράγματα της ταυτότητάς μου».
Προερχόμενος από την Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, ο Μασουάντεχ δεν έχει ισραηλινή υπηκοότητα. Είναι ένας από τους πολλούς Παλαιστίνιους, ως επί το πλείστον από την Ανατολική Ιερουσαλήμ , που διαθέτουν ισραηλινές ταυτότητες και άδεια διαμονής, αλλά ιορδανικό διαβατήριο. Αυτό το διαβατήριο, εξηγεί ο Μασουάντεχ, είναι μόνο ένα ταξιδιωτικό έγγραφο που κατέχουν πολλοί Παλαιστίνιοι και δεν παρέχει την ιορδανική υπηκοότητα.
Μεγάλωσε μέσα και γύρω από μερικά από τα πιο σημαντικά και αξιόλογα μέρη στον κόσμο. Παρακολούθησε ένα αυστηρό ισλαμικό σχολείο αποκλειστικά για αγόρια στην Παλιά Πόλη και έπαιξε ως παιδί στο συγκρότημα του τζαμιού Al-Aqsa – γνωστό στους Εβραίους ως Όρος του Ναού – τόπο τακτικών συγκρούσεων μεταξύ της ισραηλινής αστυνομίας και των Παλαιστινίων μουσουλμάνων που συχνά πυροδοτούν ευρύτερη σύγκρουση.
- Το Ισραήλ κατέλαβε την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία στον πόλεμο του 1967 και τώρα τη θεωρεί, μαζί με τη Δυτική Ιερουσαλήμ, ως μέρος της « αδιαίρετης πρωτεύουσάς » του.Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας θεωρεί ότι είναι κατεχόμενο έδαφος και οι Παλαιστίνιοι το θέλουν ως πρωτεύουσα του μελλοντικού τους κράτους.
Ο Μασουάντεχ λέει ότι το πρώτο του ενδιαφέρον για τη δημοσιογραφία ήρθε κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα, ή της Παλαιστινιακής εξέγερσης, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν γίνονταν συχνές βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και άλλες επιθέσεις στην Ιερουσαλήμ.
«Ήμασταν εκεί και κοιτούσαμε την τηλεόραση – την ισραηλινή τηλεόραση – και είδαμε, ξέρετε, τους καπνούς και τους ανθρώπους να ουρλιάζουν και δεν ήξερα τι γινόταν, δεν μιλούσα εβραϊκά. Μόλις κοίταξα την τηλεόραση ένιωσα ότι θέλω να είμαι εκεί, θέλω να κάνω κάτι», είπε ο Μασουάντεχ.
Αλλά η πορεία του προς τη δημοσιογραφία δεν ήταν καθόλου απλή.
Ενώ σπούδαζε λογιστική στο Παλαιστινιακό Πανεπιστήμιο Birzeit, ο Μασουάντεχ εργαζόταν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην Ιερουσαλήμ, όπου είπε ότι γρήγορα συνειδητοποίησε ότι οι κυρίως Εβραίοι σερβιτόροι που μιλούσαν Εβραϊκά έβγαζαν καλύτερα χρήματα, επειδή κέρδιζαν φιλοδωρήματα στο λόμπι όπου μπορούσαν να συνομιλήσουν με τους πελάτες.
«Αποφάσισα να εγκαταλείψω το πανεπιστήμιο και να πάω να βρω δουλειά γιατί είπα στον εαυτό μου ότι είναι καλύτερα να μην ξοδεύω, ξέρετε, τα χρόνια μου απλά δουλεύοντας για το τίποτα», είπε ο Μασουάντεχ.
Ένας φίλος του τον ενημέρωσε για μια υποτροφία που θα τον βοηθούσε να μάθει Εβραϊκά σε λιγότερο από ένα χρόνο. Στη συνέχεια μεταγράφηκε σε ένα ισραηλινό κολέγιο, όπου σπούδασε δημοσιογραφία – και έκανε πρακτική στο αραβικό κανάλι του Kan.
Μετά από λίγους μήνες, μετακόμισε στο κεντρικό εβραϊκό κανάλι και εργάστηκε ως παραγωγός πεδίου.
Ο πρώτος του ρόλος στον αέρα ήταν ως ρεπόρτερ αραβικών υποθέσεων.
«Το μισούσα πραγματικά. Δεν ξέρω γιατί, απλά είδα ότι όλοι οι Άραβες ρεπόρτερ, ή οι περισσότεροι Άραβες ρεπόρτερ στο Ισραήλ, είχαν αντικείμενο του ρεπορτάζ την αραβική κοινωνία ή κάτι τέτοιο και δεν μου άρεσε αυτό», είπε ο Μασουάντεχ.
«Είπα ότι μπορώ να είμαι δημοσιογράφος που καλύπτει Άραβες και Εβραίους, μπορώ να καλύψω την αστυνομία και να καλύψω την Κνεσέτ [το ισραηλινό κοινοβούλιο] ή να καλύψω το γραφείο του πρωθυπουργού όπως κάθε άλλος Εβραίος δημοσιογράφος».
Ως ανταποκριτής στην Ιερουσαλήμ, ο Μασουάντεχ άφησε πραγματικά το στίγμα του, κάνοντας ρεπορτάζ από τους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς κατά τη διάρκεια επιδρομών της αστυνομίας, για διαδηλώσεις στην Ανατολική Ιερουσαλήμ μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και για την ισραηλινή πολιτική.
Υπήρξε βασικός πυλώνας της πρόσφατης κάλυψης των μαζικών διαδηλώσεων κατά της σχεδιαζόμενης δικαστικής αναμόρφωσης της ισραηλινής κυβέρνησης, και έχει συναντήσει ακόμη και ακροδεξιές προσωπικότητες της νέας κυβέρνησης του Ισραήλ, όπως ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Itamar Ben Gvir, ο οποίος κάποτε καταδικάστηκε για ρατσισμό υποκίνηση κατά των Αράβων και υποστήριξη της τρομοκρατίας.
Αν και στην αρχή πίστευε ότι το υπόβαθρό του θα εμπόδιζε την ικανότητά του να κάνει ρεπορτάζ για όλους τους περίπλοκους, διαπλεκόμενους και τεταμένους τομείς της Ιερουσαλήμ, είπε ο Μασουάντεχ, αντίθετα σήμερα αισθάνεται ότι του άνοιξε την πόρτα.
«Όταν έχουμε ιστορίες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στην πραγματικότητα το γεγονός ότι έχω έρθει από εκεί και οι άνθρωποι με ξέρουν και οι άνθρωποι με ακούνε, μιλώ τη γλώσσα τους… τους κάνει να αισθάνονται άνετα να μου μιλάνε και μου έδωσε επίσης πρόσβαση», είπε.
«Έρχομαι στους [ισραηλινούς] αστυνομικούς, τους λέω την ιστορία μου και βλέπουν ότι μπορώ να κατανοήσω τόσο την αραβική κοινωνία όσο και την εβραϊκή κοινωνία, η οποία μου δίνει πρόσβαση και στους αστυνομικούς.
Έτσι, αν στην αρχή πίστευα ότι θα με περιόριζε – το να είμαι Άραβας, ή να καλύπτω την Ιερουσαλήμ ως Άραβας – στην πραγματικότητα ήταν το αντίθετο».
Οικογενειακή πίεση
Όμως, αποκάλυψε αυτό που λέει ότι είναι ένα «μόνιμο δίλημμα» – η αναφορά για το πότε «κάτι κακό συνέβη στην κοινωνία μου».
Το 2020, ο Μασουάντεχ αποκάλυψε πώς παραβιάζονταν οι περιορισμοί του Covid-19 στο τέμενος Al-Aqsa . Οι πιστοί συνωστίζονταν μέσα στο τζαμί, πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, χωρίς μάσκες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του.
«Θυμάμαι τον παππού μου να μου τηλεφωνεί και να μου λέει ότι όλοι εκεί μιλούν μαζί του και του λένε ότι αυτό που έκανε ο εγγονός του ήταν ντροπή για την κοινότητα. Και πρέπει, ξέρετε, να αφήσω τη δουλειά μου αμέσως τώρα», είπε ο Μασουάντεχ.
«Του είπα, «μπορεί να ήταν κακό αυτό που έκανα, αλλά δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου αν πέθαινες επειδή ο γιος σου προσευχήθηκε εκεί και επέστρεψε και κάθισε μαζί σου (στο) δείπνο και σε μόλυνε»».
Η πίεση από την οικογένειά του δεν έχει σταματήσει, λέει.
«Κάθε μέρα που πηγαίνω σε ένα δείπνο Παρασκευής με την οικογένειά μου, μου λένε: «Σε παρακαλώ απλά άφησε τη δουλειά. Απλά άφησέ το. Μας αρέσει να σε βλέπουμε στην τηλεόραση, μας δίνει μεγάλη υπερηφάνεια, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό πια», λέει ο Μασουάντεχ, προσθέτοντας ότι δέχεται απειλές θανάτου λόγω της δουλειάς του και μερικές φορές πηγαίνει στα ρεπορτάζ με άνδρες ασφαλείας.
Πλέον επισκέπτεται τους γονείς του μόνο τη νύχτα.
«Δέχομαι απειλές και από τις δύο πλευρές [παλαιστίνιους και ισραηλινούς], αλλά κυρίως από Παλαιστίνιους – δεν τους αρέσει το γεγονός ότι εργάζομαι για την ισραηλινή τηλεόραση», πρόσθεσε.
Λέει ότι απαντά στους επικριτές του ότι η παρουσία του στην αίθουσα σύνταξης και στην ισραηλινή τηλεόραση βοηθά να φέρει την παλαιστινιακή φωνή σε ένα μέρος όπου λείπει.
«Μερικές φορές, όταν πηγαίνω για ρεπορτάζ, έχω ανθρώπους να με απειλούν ότι πρέπει να φύγω επειδή εργάζομαι για ένα κατοχικό σύστημα. Η απάντησή μου σε αυτό είναι, εδώ κάνω τα πράγματα διαφορετικά. Μπορώ να επηρεάσω τη ζωή των ανθρώπων», λέει ο Μασουάντ , επικαλούμενος τουλάχιστον μια αστυνομική έρευνα και την τελική παύση αρκετών αξιωματικών μετά την αναφορά του ότι η ισραηλινή αστυνομία τραυμάτισε μια Παλαιστίνια.
- Και, λέει, η παρουσία του είναι επίσης ένας τρόπος να δείξει στους Ισραηλινούς ότι αν δοθούν στους νέους Παλαιστίνιους οι πόροι και η ευκαιρία, μπορούν να πετύχουν.
«Ως κάποιος που είναι από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι περισσότερες πιθανότητες [ήταν ] ότι στα 25 του χρόνια δεν θα ήταν ρεπόρτερ, αλλά τρομοκράτης που κουβαλάει μαχαίρι, ή ξέρετε, κάποιος [που] καθαρίζει αυτό το κτίριο. Για να γίνω πραγματικά δημοσιογράφος, αισθάνομαι ότι δίνω ένα μήνυμα για τον εβραϊκό λαό ότι αν δώσετε σε όλους τους ανθρώπους, τους πολίτες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ μια ευκαιρία όπως εγώ, όλοι μπορούν να είναι σαν εμένα».
Με πληροφορίες από CNN
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE