Πέντε Ρώσοι νεκροί για κάθε Ουκρανό: Η μάχη για το Μπαχμούτ θα μείνει στην Ιστορία * Η “κρεατομηχανή” ως επίσημη πολεμική τακτική των Ρώσων [videos]

epa10567770 A Ukrainian serviceman of Adam Tactical Group gestures at a Ukrainian position at an undisclosed location near Bakhmut, Donetsk region, Ukraine, 10 April 2023. Russian troops entered Ukrainian territory on 24 February 2022, starting a conflict that has provoked destruction and a humanitarian crisis. EPA, OLEG PETRASYUK




Όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώσει επιτέλους, η πολιορκημένη πόλη Μπαχμούτ στην ανατολική Ουκρανία θα γίνει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολα της σύγκρουσης.

Ένα μέρος όπου η ευτυχία αντικαταστάθηκε βάναυσα από αιματοβαμμένα πεδία δολοφονιών.

Όπως γράφει αναφέρει σε δημοσίευμά του στο CNN ο αναλυτής διεθνών θεμάτων Michael Bociurkiw, το Μπαχμούτ θα καταγραφεί επίσης στην ιστορία ως μια μάχη που εξέθεσε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού την προσέγγιση της “κρεατομηχανής” που υιοθέτησαν οι ρωσικές δυνάμεις.

  • Είναι στο Μπαχμούτ που η αποστολή πολεμιστών σε μορφή κύματος επί κύματος  – συμπεριλαμβανομένων πρώην καταδίκων που στρατολογήθηκαν από την μισθοφορική οργάνωση Wagner – έγινε επίσημη στρατιωτική τακτική για την απομάκρυνση των ουκρανικών δυνάμεων από την πόλη.

Διεκδικώντας  ένα έπαθλο άκρως αμφισβητήσιμης στρατιωτικής αξίας, το Κρεμλίνο, που δεν φημίζεται για την εκτίμηση της ανθρώπινης ζωής –ακόμη και των πολιτών του– προχώρησε σε ένα νέο επίπεδο, όπου ανέχεται την απώλεια πολλών δικών του πολεμιστών για κάθε έναν  Ουκρανό.

«Οι Ρώσοι αυτή τη στιγμή, παρά την προσπάθειά τους επί έξι μήνες, με τεράστιο αριθμό προσωπικού και τεράστιο αριθμό απωλειών, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την πόλη και αυτή τη στιγμή έχουν σημειώσει πολύ, πολύ αργή πρόοδο», δήλωναν δυτικοί αξιωματούχοι σε μια ενημέρωση, την προηγούμενη εβδομάδα.

Διάφοροι ειδικοί και οντότητες έχουν θέσει υπό συζήτηση τη στρατιωτική σημασία της κατάληψης του Μπαχμούτ –μιας πόλης με πληθυσμό περίπου 70.000 κατοίκων πριν από τον πόλεμο– με τους περισσότερους να συμφωνούν ότι μια νίκη ή ήττα εκεί δεν θα άλλαζε την πορεία του πολέμου.

  • Αυτές τις μέρες, οι εναπομείναντες πιστεύεται ότι είναι λιγότεροι από 4.000, συμπεριλαμβανομένων 38 παιδιών.

Για τη ρωσική πλευρά φαίνεται πως η κατάληψη της πόλης θα έφερνε περιορισμένη στρατιωτική αξία, αλλά θα έδινε πιθανώς σημαντική προπαγανδιστική αξία για εσωτερική κατανάλωση – ειδικά για τα φιλοπόλεμα γεράκια και τους φιλοπόλεμους προπαγανδιστσές μπλόγκερ που ασκούσαν κριτική στην πολεμική προσπάθεια του Κρεμλίνου στην Ουκρανία.

Η κατάληψη του Μπαχμούτ θα ήταν το πρώτο κέρδος για τη Ρωσία από τότε που κατέλαβε (και αργότερα έχασε) την Χερσώνα της νότιας Ουκρανίας. Θα έφερνε επίσης μια ενίσχυση για την φήμη της Wagner, η οποία όπως αναφέρεται σε έγγραφα του Πενταγώνου που διέρρευσαν έχει 22.000 στρατιώτες μέσα και γύρω από το Μπαχμούτ  – πιθανώς να υπερτερούν αριθμητικά του ουκρανικού σώματος εκεί.

  • Αλλά ακόμα κι έτσι, αν γίνουν αποδεκτές οι εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ ότι οι  ρωσικές απώλειες είναι πέντε στρατιώτες για κάθε Ουκρανό , το κόστος είναι σημαντικό.

Η εκπληκτική αλλά όχι μη αναμενόμενη αντοχή των Ουκρανών

Το γεγονός ότι οι ουκρανικές δυνάμεις επέδειξαν τέτοια αντοχή στη μάχη για το Μπαχμούτ δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Στην πρώτη φάση του πολέμου, το 2014 – και όχι πολύ μακριά από το ίδιο το Μπαχμούτ – τα ουκρανικά στρατεύματα «cyborg» κράτησαν βαριά οπλισμένους αυτονομιστές και μισθοφόρους  που υποστηρίζονταν από τη Ρωσία στο διεθνές αεροδρόμιο του Ντονέτσκ επί 242 ημέρες.

Όπως και η τρέχουσα μάχη για το Μπαχμούτ, έγινε επίσης εμβληματική της επιμονής της Ουκρανίας να αμύνεται ενάντια στην επιθετικότητα της Ρωσίας – ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις ήταν πολύ λιγότερο προετοιμασμένες και εξοπλισμένες.

Μια πόλη  κύκνους στο ποτάμι και λουλούδια στις όχθες

Για τους Ουκρανούς,  η μέση πόλη και το μέσο χωριό παραπέμπουν σε μια ρομαντική εικόνα άψογα διατηρημένων κήπων περιτριγυρισμένων από ηλιοτρόπια και πάρκα με την παχιά σκιά των δένδρων. Τόποι με άφθονα πολιτιστικά και θρησκευτικά σύμβολα, όπως εκκλησίες με χρυσό τρούλο, πινακοθήκες και μουσεία.

Μια εικόνα ιδιαίτερα παρηγορητική, ειδικά σε περιόδους εκτοπισμού.

Το Μπαχμούτ δεν ήταν διαφορετικό: ο Andriy Yermak, επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, λέει ότι δημοσιογράφοι, ιστορικοί και ντόπιοι καλλιτέχνες την αποκαλούσαν εδώ και καιρό «μια από τις πιο γραφικές πόλεις στην ανατολική Ουκρανία».

Για ορισμένους Ουκρανούς, η φήμη του Μπαχμούτ ως φρουρίου εκτείνεται αιώνες πίσω, όταν η περιοχή πολεμήθηκε από δυνάμεις υπέρ και κατά της Μόσχας.

Τις πιο πρόσφατες δεκαετίες, κατά τη διάρκεια ενός τυπικού καλοκαιριού, οι όχθες του ποταμού Bakhmutka είναι γεμάτες με λουλούδια, πάρκα, βρύσες, πάπιες και κύκνους.

Μια πινακίδα στην είσοδο της πόλης καλωσόριζε τους επισκέπτες με το σύνθημα: «Bakhmut: A City Open for Good».

Πριν από τον πόλεμο, η πόλη – επίσημα γνωστή ως Artemivsk μέχρι το 2016 – ήταν μια ακμάζουσα μητρόπολη και κέντρο μάθησης. Είχε μια βιομηχανική βάση εξόρυξης αλατιού και γύψου και προσέλκυε τουρίστες με τη φυσική ομορφιά και την ιστορική αρχιτεκτονική της.

Στο αποκορύφωμά της, η τοπική παραγωγός αφρώδους οίνου ArtWine παρήγαγε περίπου 25 εκατομμύρια μπουκάλια ετησίως σε σπηλιές με μοναδικό μικροκλίμα. Κατάφερε μάλιστα να βρει νέους προμηθευτές για σταφύλια αφού η Κριμαία, η οποία προμήθευε το 70% των σταφυλιών που χρησιμοποιούνταν στην ετήσια παραγωγή της, προσαρτήθηκε παράνομα από τη Ρωσία.

 

Τακτική της καμένης γης

Αλλά η έκταση του βομβαρδισμού του Μπαχμούτ τους τελευταίους δέκα μήνες πιθανότατα θα καταστήσει την πόλη σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη.

«Δεν μοιάζει με αυτό που  ήταν πριν από ένα χρόνο. Το Μπαχμούτ έχει καταστραφεί ολοσχερώς ως πόλη, είναι αβίωτη», δήλωσαν δυτικοί αξιωματούχοι σε ενημέρωση την περασμένη εβδομάδα.

  • «Ο εχθρός μεταπήδησε στη λεγόμενη τακτική της καμένης γης που εφάρμοσε στη  Συρία. Καταστρέφει κτίρια και θέσεις με αεροπορικές επιδρομές και πυρά πυροβολικού», είπε ο συνταγματάρχης Oleksandr Syrskyi, διοικητής των χερσαίων δυνάμεων της Ουκρανίας στο Μπαχμούτ.

 

Η ιστορία, όπως έχουμε δει τόσες φορές κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, έχει τον τρόπο να επαναλαμβάνεται.

«Οι Σοβιετικοί είχαν κάνει μεγάλη ζημιά στο Μπαχμούτ για να εξαλείψουν το ουκρανικό πνεύμα», λέει ο Yevhen Hlibovytsky, πρώην πολιτικός δημοσιογράφος και ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης και συμβούλων pro.mova με έδρα το Κίεβο.

Η βαρύτητα της ρωσικής απανθρωπιάς σε μέρη όπως η Μπούτσα και το Μπαχμούτ ξεπερνά τα όρια του ανθρώπινου νου.

Στην Μπούτσα, Ρώσοι στρατιώτες άφησαν εκατοντάδες πολίτες νεκρούς στους δρόμους και σε ομαδικούς τάφους.

Η πολεμική ανταποκρίτρια Janine di Giovanni, η οποία έχει καλύψει συγκρούσεις από τη Συρία έως τη Ρουάντα, έγραψε σε ένα πρόσφατο άρθρο του Vanity Fair ότι οι ρωσικές θηριωδίες που είδε στη Μπούτσα, ξεπέρασαν οτιδήποτε είχε δει στο παρελθόν. Περιγράφοντας ένα νεαρό άνδρα θύμα, ανέφερε:

  • «Τα μάτια του βγήκαν έξω, τα δόντια του βγήκαν από το σαγόνι. Ένα μεταλλικό σουβλί που είχε μπει μέσα από το δεξί του μάτι είχε περάσει στην άλλη πλευρά του αριστερού του αυτιού».

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, προέκυψαν νέες αναφορές για ρωσική παράνομη υλοτομία σε «ανεξέλεγκτη, βάρβαρη» βιομηχανική κλίμακα που «αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον», σύμφωνα με την αναπληρώτρια υπουργό Άμυνας της Ουκρανίας Hanna Malyar .

Δεν είναι περίεργο λοιπόν, καθώς η  εισβολή ξεπερνά το όριο των 400 ημερών, ότι πολλοί Ουκρανοί πιστεύουν ότι η χώρα τους – η έδρα επτά μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO – καταστρέφεται συστηματικά από τις ρωσικές δυνάμεις.

Πού πάμε από εδώ;

Κανένας Ουκρανός, είτε εντός είτε εκτός της πατρίδας του δεν επιθυμεί να παραταθεί ο πόλεμος έστω για μια μέρα παραπάνω.

Την ίδια στιγμή, με τις ρωσικές δυνάμεις κυριολεκτικά να βιάζουν και να λεηλατούν το δρόμο τους μέσω της Ουκρανίας, η προθυμία να αποδεχθούν εδαφικές παραχωρήσεις είναι μηδενική.

Η ουκρανική ψυχή αιμορραγεί όσο ποτέ άλλοτε, αλλά η επιθυμία να πολεμήσει ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα είναι ακόμη πιο δυνατή.

Εν μέσω αναφορών που διέρρευσαν ότι η ουκρανική πλευρά έχει έλλειψη πυρομαχικών και όπλων –και υφίσταται μεγάλες απώλειες– τώρα είναι η ώρα για τη Δύση να ενισχύσει ακόμη περισσότερο το Κίεβο και να παράσχει στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις τη δύναμη που χρειάζονται για να ωθήσουν τους Ρώσους πίσω – στις γραμμές του 2014.

Είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψουμε πώς θα τελειώσει ο πόλεμος.

Ακόμα κι αν το Κρεμλίνο συμφωνήσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία, είναι πλούσιο το ιστορικό του σε παραβίαση διεθνών συμφωνιών. Οι δυτικοί ηγέτες θα χρειαστεί να επιστρατεύσουν θάρρος και φαντασία για να ωθήσουν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Όσο για τον Ζελένσκι, με τις επαναλαμβανόμενες δημοσκοπήσεις τους τελευταίους μήνες να δείχνουν ότι σχεδόν το 90% των Ουκρανών αντιτίθεται στις εδαφικές παραχωρήσεις , εάν η ειρήνη σήμαινε την παράδοση έστω και μιας ίντσας ουκρανικού εδάφους, θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένος να γίνει πολιτικά αντιδημοφιλής προκειμένου να τερματίσει έναν πόλεμο που αψηφά την επίλυση.

Ο Ουκρανός ιστορικός Volodymyr Masliychuk, από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου λέει το αλάτι, το οποίο υπάρχει σε άφθονη προσφορά στην περιοχή γύρω από το Μπαχμούτ, έχει πυροδοτήσει πολλές συγκρούσεις ανά τους αιώνες.

Για άλλη μια φορά, όπως φαίνεται, τα πλούτη του Μπαχμούτ πολεμούν.

«Η μάχη για το Μπαχμούτ τον χειμώνα-άνοιξη του 2023 θα μπει σίγουρα στα βιβλία της ιστορίας ως η πιο αιματηρή μάχη στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο Masliychuk.

Αλλά τι θα παραμείνει όταν τα όπλα σιωπήσουν; Πότε θα ανθίσουν ξανά τα λουλούδια του Μπαχμούτ;

 

 

Με πληροφορίες από CNN

Ύποπτες κινήσεις των Ρώσων στη Ζαπορίζια: Φόβοι για αποκλεισμό των εργαζομένων μέσα στο πυρηνικό εργοστάσιο

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: