Η απογοήτευση των Αμερικανών με τον απρόβλεπτο Τούρκο σύμμαχο τους: Ας περιμένουμε να δούμε αν ο Ερντογάν θα επιβιώσει από τις κάλπες…
Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν ομιλεί σε οπαδούς του. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ανταπόκριση του Piotr Smolar από την Ουάσιγκτον στέκεται στο γεγονός ότι η Άγκυρα δεν προσκλήθηκε στη Σύνοδο κορυφής για τη Δημοκρατία που διοργάνωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν (Joe Biden).
Αποδίδει την απόφαση αυτή περισσότερο στη γεωπολιτική θέση των Ηνωμένων Πολιτειών παρά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Άγκυρα.
Στην έντυπη έκδοση φέρει τον τίτλο: “Η απογοήτευση των ΗΠΑ απέναντι σε έναν απρόβλεπτο Τούρκο σύμμαχο”
Και μόνο η ανάγνωση της ετήσιας έκθεσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το State Department, αρκεί για να δικαιολογήσει αυτή την απόφαση.
Το υπουργείο αφιερώνει σελίδες τόσο τεκμηριωμένες όσο και αυστηρές στην Τουρκία. Παρακολούθηση, δικαιοσύνη υπό επιρροή, αυθαίρετες συλλήψεις, εξαφανίσεις, βασανιστήρια, δολοφονίες, συχνά υπό την κάλυψη της καταπολέμησης της τρομοκρατίας: μια σκοτεινή εικόνα, η οποία ωστόσο δύσκολα αντικατοπτρίζεται, δημοσίως, στην αμερικανική στρατηγική έναντι της Άγκυρας.
- «Η μη πρόσκληση της Τουρκίας στη Σύνοδο κορυφής έχει να κάνει περισσότερο με τη γεωπολιτική και τη φθίνουσα βαρύτητα της χώρας στην αμερικανική διπλωματική στρατηγική παρά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία», εκτιμά η Gönül Tol, διευθύντρια του τουρκικού Κέντρου μελέτης στο Middle East Institute.
- «Το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Μέση Ανατολή έχει εξασθενίσει και η πολιτική του Erdogan είναι πολύ απρόβλεπτη».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται με την Τουρκία σε μια διπλωματία που εδώ και χρόνια τους δημιουργεί μια ματαίωση, μια απογοήτευση, η οποία μεγαλώνει, με αυτόν τον σύμμαχο εντός του ΝΑΤΟ, ο οποίος είναι μεν απαραίτητος στη νότια πλευρά της Συμμαχίας, αλλά ο οποίος διαφοροποιεί τις σχέσεις συμφερόντων του με καθεστώτα κάθε είδους.
Ένας σύμμαχος που δεν παρέχει όλες τις εγγυήσεις, εμποδίζοντας την ένταξη της Σουηδίας (και μέχρι πρόσφατα της Φινλανδίας) στο ΝΑΤΟ και που χρησιμεύει ως πλατφόρμα για τη Ρωσία για να παρακάμψει ένα μεγάλο μέρος των κυρώσεων που της επιβλήθηκαν από τη Δύση.
Ο Joe Biden και ο Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) συναντήθηκαν στα μέσα Νοεμβρίου του 2022, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του G20. Στις 18 Ιανουαρίου, ο Άντονι Μπλίνκεν (Antony Blinken) δέχθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (State Department) τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου (Mevlüt Çavusoglu).
Στις 14 Μαρτίου, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν (Jake Sullivan), υποδέχθηκε τον ομόλογό του, Ibrahim Kalin, για να συζητήσουν την επέκταση της συμφωνίας εξαγωγής σιτηρών της Ουκρανίας.
Οι επίσημες επαφές υπάρχουν. Αλλά από την έλευση του Joe Biden στο Λευκό Οίκο, η κυβέρνηση αναβάλει, όσο το δυνατόν περισσότερο, μια ειλικρινή εξήγηση σε δημόσια θέα.
«Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να μιλήσουν γι’ αυτό, ή το κάνουν με υπεκφυγές», σημειώνει ο Marc Pierini, πρώην Ευρωπαίος διπλωμάτης και ειδικός στην Τουρκία για τη δεξαμενή σκέψης Carnegie Europe. Θεωρείται, όπως και στην Ευρώπη, ότι ο Erdogan ζει πλέον σε άλλο πλανήτη. Αν τον αναλάβουμε, κινδυνεύει να το εκμεταλλευτεί για εκλογικούς σκοπούς, στις επικείμενες εκλογές. Η αμερικανική και ευρωπαϊκή στάση αναμονής μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
- Ας περιμένουμε να δούμε αν θα επιβιώσει από τις κάλπες. Υπάρχει ένα είδος σύσπασης των δημοκρατιών μπροστά σε αυτόν το θορυβώδη αυταρχικό που έχει πολλούς μοχλούς για να ασκήσει πίεση. [..]
Ωστόσο, ο Marc Pierini επισημαίνει ορισμένα όρια στην εργαλειοποίηση αυτής της εξωτερικής πολιτικής. Η Άγκυρα ξανάρχισε το διπλωματικό διάλογο με την Ελλάδα, η οποία ήταν επίσης μια από τις πρώτες χώρες που έστειλε βοήθεια μετά τον καταστροφικό σεισμό στις αρχές Φεβρουαρίου. [..]
«Ο Erdogan επιδιώκει να επιλύσει τις εντάσεις με τη Δύση, είναι έτοιμος να δώσει τα χέρια με όλους, ακόμη και με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Sissi», διαβεβαιώνει η Gönül Tol. «Έχει πάρα πολλά εσωτερικά προβλήματα για να αντέξει οικονομικά μια συγκρουσιακή εξωτερική πολιτική».
Ωστόσο, παραμένει ένα σημαντικό εμπόδιο, το οποίο η κυβέρνηση Biden ελπίζει κρυφά να άρει μετά τις τουρκικές εκλογές: την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ο Erdogan, που ανακοίνωσε την επικείμενη επικύρωση της φινλανδικής υποψηφιότητας, αντιτίθεται σε αυτήν της Στοκχόλμης, επιβάλλοντας στους Δυτικούς μια διάκριση μεταξύ των δύο χωρών. Μια μορφή ταπείνωσης για τις Ηνωμένες Πολιτείες. [..]
Η έλλειψη κατανόησης κυριαρχεί και στον τομέα των εξοπλισμών. Στις 2 Φεβρουαρίου, 29 γερουσιαστές και από τις δύο πολιτικές πλευρές έστειλαν επιστολή στον Joe Biden, αποτυπώνοντας στο χαρτί κάτι που ήταν ήδη στο μυαλό όλων, μεταξύ της επιθυμητής από την Άγκυρα παράδοσης των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-16 και της άρσης του τουρκικού μπλοκαρίσματος στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
«Μόλις τα ενταξιακά πρωτόκολλα επικυρωθούν από την Τουρκία, το Κογκρέσο θα μπορεί να εξετάσει την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών F-16. Ωστόσο, μια άρνηση να ενεργήσει προς αυτή την κατεύθυνση θα έθετε υπό αμφισβήτηση την εν εξελίξει πώληση», προειδοποιούν οι γερουσιαστές. [..]
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Le Monde, ανταπόκριση του Piotr Smolar – La frustration des Etats Unis face à un imprévisible allié turc
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE