FILE PHOTO: Ο τάφος του Μάρκου Δράκου βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα, στη Λευκωσία, μαζί με άλλους ήρωες της ΕΟΚΑ. Φωτογραφία ΚΥΠΕ
Εν μέσω πρωτοφανών γεωπολιτικών ανακατατάξεων που σημαδεύονται από την νεοθωμανική απειλή αλλά και από την πρωτοφανή πολιτική ανηθικότητα που κυριαρχεί στη μαρτυρική μας πατρίδα, μνημονεύουμε τον ήρωα Μάρκο Δράκο, που φτερούγισε για την αθανασία χαράματα της 19ης Ιανουαρίου 1957.
Υποκλινόμαστε σήμερα μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας του «Λυκούργου» της ΕΟΚΑ, του 25χρονου γενναιόψυχου νέου από τη Λεύκα, στελέχους της ΟΧΕΝ του Παπασταύρου και συνδικαλιστή της ΣΕΚ, που έχοντας μερονυχτίς την Αγία Γραφή στην τσέπη, έδιδε ακατάπαυστα τον υπέρ ελευθερίας αγώνα.Διακρινόταν για την ανδρεία και την πίστη του στον Θεό και την Ελλάδα.
Γνώριζε πολύ καλά πως η ελευθερία ήθελε αρετήν αλλά και τόλμην. Στον Μάρκο Δράκο υπήρχαν και περίσσευαν και τα δύο.
Ο Αρχηγός Διγενής τον επέλεξε να δώσει το σύνθημα για την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Έτσι την πρώτη Απριλίου 1955 ηγήθηκε της ομάδας του με την επωνυμία «Αστραπή», η οποία ανατίναξε με απόλυτη επιτυχία την Κυπριακή Ραδιοφωνική Υπηρεσία, το μετέπειτα ΡΙΚ.
Μετά από προδοσία, ο Δράκος συνελήφθη από τους Άγγλους στις 30 Ιουνίου 1955 με την κατηγορία της κατοχής σφαιρών, και κρατήθηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μέχρι τις 15 Ιουλίου, οπότε μεταφέρθηκε στο Φρούριο της Κερύνειας με βάση το νέο νόμο περί κρατήσεως προσώπων άνευ δίκης. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1955 δραπέτευσε μαζί με άλλους αγωνιστές και επικηρύχθηκε με το ποσό των 5.000 λιρών.
Κατέφυγε μετά από διαταγή του Αρχηγού Διγενή στα βουνά του Κύκκου, όπου σχημάτισε την πρώτη ανταρτική ομάδα της περιοχής με την επωνυμία “Ουρανός”.
Εκεί κατασκεύασαν κρησφύγετα και άρχισαν εντατική εκπαίδευση. Διηύθυνε πολλές επιχειρήσεις εναντίον των Άγγλων, μεταξύ των οποίων και την ενέδρα στις 15 Δεκεμβρίου 1955 στο Μερσινάκι, όπου έπεσε μαχόμενος ο ήρωας Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθησαν οι αγωνιστές Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ, οι οποίοι απαγχονίστηκαν 8 μήνες μετά.
Ο Δράκος τραυματίστηκε στο κεφάλι κατάφερε όμως να διαφύγει. Μετά την μυστική περίθαλψη του ο Μάρκος κατέφυγε και πάλι στα λημέρια του Κύκκου, μαζί του κατέφυγε και ο Γρίβας Διγενής στις 17 Ιανουαρίου 1956 και παρέμεινε μαζί με την ομάδα μέχρι το Μάιο του ίδιου έτους.
Τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου 1957, ενώ προσπαθούσε, επικεφαλής της ομάδας του, να διασπάσει τον κλοιό των Άγγλων, που επεκτείνοντας τις έρευνές τους είχαν ασφυκτικά περικυκλώσει τη γύρω περιοχή και να οδηγήσει τους άνδρες του σε ασφαλέστερο μέρος, ενέπεσε σε ενεδρεύοντες Άγγλους στρατιώτες. Ο Δράκoς είχε δεχθεί στo σώμα τoυ πάvω από 40 σφαίρες. Ο θάνατόs του υπήρξε ακαριαίος. Τάφηκε μαζί με τoυς άλλoυς πεσόvτες στις Κεvτρικές Φυλακές.
Το όνομα του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο πάνθεο των ηρώων της Κυπριακής Ελευθερίας. Οι νεώτεροι που σήμερα βιώνουμε το απεχθές πρόσωπο της ημικατοχής, της πολιτικής αγυρτείας και της κοινωνικής αναλγησίας, μόνο ένα πράγμα ζητούμε από τον Μάρκο: Να μας δώσει λίγο από το αίμα του να καθαρίσουμε το δικό μας, αντλώντας πίστη και δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα για απαλλαγή από τους ντόπιους και ξένους εμπόρους των εθνών.
Εξήντα έξι χρόνια από την ηρωική του θυσία προσδοκούμε ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα ξαναβρούμε τον οραματιστή ηγέτη που θα μπεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα για απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών μας και δικαίωση της θυσίας του Μ. Δράκου και των συναγωνιστών του.
* Ο Ξενής Ξενοφώντος είναι δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE