Τα φαντάσματα του παρελθόντος …”καθοδηγούν” την Κύπρο: Πως θα αναμετρηθούμε με τις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας; (video)
FILE PHOTO: Φανατικοί οπαδοί του Γεωργιου Γρίβα διαδηλώνουν έξω από τη Βουλή της Κύπρου. Φωτογραφία ΚΥΠΕ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σήμερα, επιστρέφουμε στις πηγές της πίστης μας και της παράδοσής μας, για να αντλήσουμε δύναμη (για την Κύπρο μας): Το Πασχαλινό μήνυμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
Κοιτάξτε υπουργό Εξωτερικών χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ… Φωτογραφίζεται σαν χάνος μπροστά στο απαράδεκτο σύνθημα “Γ….ται το Ισραήλ, ο Καπιταλισμός και το ΝΑΤΟ”!!!
Οι πολιτικοί του τόπου είναι που κράτησαν και κρατούν την κοπριά εκεί στις παρυφές του κομματικού σκηνικού για να αναμοχλεύουν όταν χρειάζεται για να αναδύει μπόχα, ικανή να σκεπάζει τα πάντα και να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, από τα ουσιώδη που καίνε.
Η κοπριά δεν είναι άλλη από το πραξικόπημα, από την προδοσία που οδήγησε στην τουρκική εισβολή. Κι αυτή καθαρά πολιτική πράξη γιατί έτσι βολεύει κάποιους γνωστούς και επώνυμους. Κομματικούς σχηματισμούς είτε κόκκινους είτε μπλε, είτε πράσινους…
Είναι εκεί γιατί μέχρι σήμερα το πολιτικό προσωπικό τούτου του δύσμοιρου τόπου δεν αποτόλμησε να προβεί σε κάθαρση, σε αυτοκριτική κυρίως όμως να κλείσει ένα κεφάλαιο οδυνηρότατο για τον τόπο και το λαό και να προχωρήσει πάρα κάτω.
Ισως ο μόνος που θα μπορούσε να επιβάλει κάτι τέτοιο να ήταν ο Μακάριος. Όμως έφυγε νωρίς, μετά την επιστροφή του με κλάδο ελαίας και οι πληγές είναι εκεί χαίνουσες…
- Η κοπριά είναι εκεί γιατί το πολιτικό προσωπικό του τόπου, ακόμη και εν έτει 2023 δεν τολμά να πάρει αποφάσεις που μπορεί να μην είναι δημοφιλείς, μπορεί να μην προσφέρουν ψήφους, μπορεί να «ενοχλήσουν» αλλά είναι άκρως απαραίτητες για να μπορέσει ο τόπος να πάει μπροστά. Για να μπορέσει να αφήσει πίσω το διχασμό το αίμα, τον εξευτελισμό, την αθλιότητα…
Οι Ισπανοί τόλμησαν και ξανάγραψαν τις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας τους. Αποκαθήλωσαν τον Φράνκο, μέσα σε μια νύχτα. Αθόρυβα. Και δεν ήταν ένας εύκολος δρόμος. Οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας μετά το θάνατο του Φράνκο επέλεξαν να αφήσουν πίσω τους το παρελθόν. Αυτό βόλευε. Ήθελαν, όπως διακήρυτταν, να εξασφαλίσουν μια ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία.
Στη βάση του «συμφώνου της λήθης» (pacto del olvido), έως τη δεκαετία του 2000 η επίσημη στάση απέναντι στο πρόσφατο παρελθόν, όπως διαβάζουμε. ισοδυναμούσε με τις έννοιες της λήθης και της εθνικής συμφιλίωσης και την επίμονη άρνηση εκ μέρους όλων των κυβερνήσεων για οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση περί αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης.
Όπως υπήρξαν μια σειρά από πρωτοβουλίες και εκστρατείες κοινωνικών φορέων που πρόβαλλαν το χρέος του ισπανικού κράτους προς τα θύματα του Φράνκο και το δικαίωμα των οικογενειών των θυμάτων να γνωρίσουν την αλήθεια για τους δικούς τους, ζητώντας επανορθώσεις και ιστορική αναγνώριση.
Οι κινητοποιήσεις άσκησαν πίεση στο πολιτικό σύστημα και έτσι η κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος υπό τον Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο ανακήρυξε το 2006 έτος ιστορικής μνήμης και υπέβαλε προς ψήφιση το 2007 τον νόμο που έμεινε γνωστός ως «Νόμος της Ιστορικής Μνήμης».
OMEGANEWS: Φεύγει με ήσυχη συνείδηση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης
Ο νόμος – διαβάζουμε- «διακήρυξε την έλλειψη νομιμότητας των φρανκικών δικαστηρίων, προέβλεψε κάποιες οικονομικές αποζημιώσεις για διαφορετικές κατηγορίες θυμάτων και την παροχή βοήθειας σε ιδιώτες, ώστε να εντοπιστούν και να ταυτιστούν σώματα νεκρών σε αταύτιστους τάφους, κατάργησε δημόσια σύμβολα που εξυμνούσαν το φρανκικό καθεστώς, ίδρυσε το Κέντρο Τεκμηρίωσης της Ιστορικής Μνήμης στη Σαλαμάνκα και προνόησε για την ανάπτυξη των Γενικών Αρχείων του Εμφυλίου Πολέμου.
Αναγνώρισε, ως άδικη οποιαδήποτε μορφή άσκησης προσωπικής βίας κινούμενης από πολιτικούς και ιδεολογικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου και της δικτατορίας ανεξάρτητα από την πλευρά ή τη γεωγραφική ζώνη στην οποία βρίσκονταν οι πολίτες που την υπέστησαν. Το άρθρο 7 βεβαίωνε ότι «σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξει αναγνώριση κληρονομικής ευθύνης από το κράτος ή οποιαδήποτε άλλη αρχή ή επανόρθωση οικονομικού η επαγγελματικού τύπου».
Ο Νόμος Ιστορικής Μνήμης, που προέβλεπε, μεταξύ άλλων την αποκαθήλωση των αγαλμάτων του Φράνκο, συνάντησε τις αντιδράσεις του Λαϊκού Κόμματος, που αντλεί ψήφους από τις τάξεις των ελάχιστων νοσταλγών της δικτατορίας, παρότι η ισπανική κοινωνία παρουσιάζεται να πρωτοτυπεί σε μια σειρά από ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο κόσμο.
- Η αποκαθήλωση έγινε μια νύχτα του Μάρτη του 2009 όταν «οι κάτοικοι του Σανταντέρ τη βόρεια Ισπανία ξύπνησαν από τον ήχο γερανού, που σήκωνε το χάλκινο έφιππο ανδριάντα του στρατηγού Φρανσίσκο Φράνκο από το βάθρο του για να τον οδηγήσει σε αποθήκη του δήμου.
Ενώ το άγαλμα του Φράνκο στο Σανταντέρ ήταν το τελευταίο στην ηπειρωτική Ισπανία, η αποκαθήλωσή του δεν συνοδεύθηκε από κινητοποίηση της ηχηρής μειοψηφίας των νοσταλγών του δικτατορικού καθεστώτος, που προτιμούν να τιμούν τη μνήμη του πολιτικού ειδώλου τους στις 20 Νοεμβρίου, ημερομηνία του θανάτου του το 1975».
Στο κυπριακό Κοινοβούλιο πολιτεύονται άτομα μιας νέας γενιάς από τα οποία θα αναμέναμε να έχουν διαφορετικά αντανακλαστικά από άλλους παλαιότερων γενιών. Επιλέγουν να λειτουργούν περισσότερο «οπαδικά» με έγνοια στο «κομματικό σκοράρισμα». Κι αυτό μπορεί να τους προσφέρει κέρδη πρόσκαιρα, όμως δεν λειτουργεί λυτρωτικά για τον τόπο…
Τον κρατά δέσμιο σε ένα παρελθόν που προκαλεί πόνο, που αφήνει ακόμη και σήμερα τεράστιο κόστος και δεν επιτρέπει το άνοιγμα μιας νέας καθαρής, άσπρης σελίδας… Τα φαντάσματα του παρελθόντος τα θέλουν στις κομματικές ντουλάπες για να τα βγάζουν σε περιδιάβαση κάθε φορά που έχουν πρόβλημα…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE