Υπό συνδικαλιστικό εκβιασμό: Τα απεργιακά μέτρα στην Κύπρο ήταν άκρως πολιτική πράξη που ανοίγει το θέμα για το ρόλο των Δ.Σ. των Ημικρατικών…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εργατική Πρωτομαγιά: Σε απεργιακούς ρυθμούς όλη η χώρα, ολοκληρώθηκαν οι διαδηλώσεις και οι πορείες – Εριξαν κόκκινη μπογιά στο σιντριβάνι στο Σύνταγμα

Εργατική Πρωτομαγιά: Πότε έγινε ο πρώτος επεισοδιακός εορτασμός στην Ελλάδα* Τα πρώτα αιτήματα και η σύνδεση με τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου [video]

Ημέρα απεργίας η Μεγάλη Τετάρτη: Πώς θα κινηθούν το μετρό, τα τραμ, τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και τα πλοία, ποιοι κλάδοι εργαζομένων συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις [βίντεο]

Της ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΤΑΡΑΜΟΥΝΤΑ, Φιλελεύθερος

Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου θεωρείτο ως η ναυαρχίδα των Ημικρατικών Οργανισμών, από την εποχή της παντοδυναμίας του ημιδημόσιου τομέα, μέχρι και σήμερα.

Η δύναμη που έχουν στα χέρια τους, το να μπορούν, ανά πάσα στιγμή κρίνουν σκόπιμο, να κατεβάσουν το διακόπτη και να βυθίσουν τη χώρα ολόκληρη ή μέρος αυτής στο σκοτάδι, αξιοποιείται δεόντως. Είναι ένα υπερόπλο στα χέρια των συνδικαλιστών, που μπορούν να αποφασίζουν όπως και ότι θέλουν.

Ιδιαίτερα σε περίοδο προεκλογική, κατά την οποία το πολιτικό προσωπικό γνωρίζουμε πως λειτουργεί. Άλλωστε η γνωστή φράση της παλιάς καραβάνας της πολιτικής και πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Μιχάλη Παπαπέτρου, ότι ικανοποιούνται τα αιτήματα όποιου πέξει πουρού έξω από τη Βουλή, βρίσκεται εφαρμογή και σήμερα…

Τα απεργιακά μέτρα στην ΑΗΚ, ήταν άκρως πολιτική και όχι συνδικαλιστική πράξη, την ώρα που στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα, οι συνάδελφοί τους συνδικαλιστές συστήνουν αυτοσυγκράτηση ακόμη και τους τομείς όπου σαρωτικά αποφασίζονται πλεονασμοί…

Πέραν από προκλητική για την πλειοψηφία των εργαζομένων η απόφαση ήταν άκρως πολιτική, γιατί θέλησαν να «εκβιάσουν» την κυβέρνηση όπως και τους υποψήφιους προέδρους για να πετύχουν στοχεύσεις που έχουν να κάνουν με το λειτουργικό μοντέλο του συγκεκριμένου Ημικρατικού Οργανισμού. Και προφανώς έγινε με την ανοχή του διοικητικού συμβουλίου που επέλεξε να τηρήσει σιγήν ιχθύος… Και βγήκε απλώς μετά τη μεσολαβητική πρωτοβουλία του Υπουργού Εργασίας Κυριάκου Κούσιου, απλώς για να «εκφράσει την ικανοποίηση του με την απόφαση των Συντεχνιών για αναστολή των μέτρων που είχαν εξαγγελθεί.

• Μια απόφαση σύνεσης και ευθύνης μέσα σε δύσκολες εποχές για όλους. Η αναστολή των μέτρων συμβάλλει στη συνέχιση του εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών για επίλυση των διαφόρων θεμάτων που απασχολούν τον Οργανισμό».

Για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν να εξευρεθούν χίλιες δύο δικαιολογίες ως προς το πώς διαχειρίστηκαν την όλη υπόθεση. Το ίδιο δεν μπορεί να ισχύσει για το διοικητικό συμβούλιο. Διορίζονται από την Κυβέρνηση και θεωρούνται βραχίονας της κυβερνητικής πολιτικής. Αν διαφωνούν με αυτή, αν έχουν άλλες αντιλήψεις ως προς το πεδίο δράσης στον Οργανισμό στον οποίο διορίζονται ας μην αποδεχτούν το διορισμό. Τόσο απλά.

Γεννάται ένα ζήτημα: Είναι χρήσιμοι ακόμη αυτοί οι Ημικρατικοί Οργανισμοί στη μορφή που είχαν δημιουργηθεί πριν από δεκαετίες; Χρειάζεται να αλλάξουν τρόπο λειτουργίας, δράσης; Μήπως κάποιοι έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και πρέπει να περάσουν σε κάτι άλλο, πιο αποδοτικό, πιο αποτελεσματικό.

Γιατί να έχουν διοικητικά συμβούλια, στα οποία μετέχουν οι «επίλεκτοι» των εκάστοτε κυβερνώντων και όχι οι πιο ικανοί, οι γνώστες του αντικειμένου σε ένα έκαστο Οργανισμό. Τι περισσότερο προσφέρουν αυτά τα συμβούλια, πέραν από πολιτικές πλάτες, από τις διευθύνσεις των Οργανισμών που γνωρίζουν τι κάνουν και με ποιους έχουν να κάνουν; Οι διευθύνσεις των Οργανισμών τι ρόλο παίζουν;

Οι εργοδοτικές οργανώσεις πάντως άδραξαν την ευκαιρία και έριξαν το γάντι – όχι για πρώτη φορά- για τη νομοθετική ρύθμιση των απεργιών σε ουσιώδεις υπηρεσίες και η απρόσκοπτη παροχή ηλεκτρισμού είναι τέτοια υπηρεσία. Υπογράμμισε συγκεκριμένα:

«Η ΟΕΒ θεωρεί πλέον ότι όση ευθύνη φέρουν Συνδικαλιστικές Οργανώσεις που εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου που να ρυθμίζει την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας στις ουσιώδεις υπηρεσίες, την ίδια ή και μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η πολιτεία που κωφεύει στις απεγνωσμένες εκκλήσεις της ΟΕΒ για την νομοθέτηση της συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων για τη διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών σε ουσιώδεις υπηρεσίες.Ήρθε η ώρα επιτέλους να αναλάβει η πολιτεία τις ευθύνες της έναντι των επιχειρήσεων, εργαζομένων και πολιτών που βρίσκονται ξανά όμηροι μιας μικρής ομάδας εργαζομένων».

Το ΚΕΒΕ στη δική του παρέμβασή του κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος επισημαίνοντας: «Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η ορθότητα της θέσης του ΚΕΒΕ για νομοθετική ρύθμιση των απεργιών στις ουσιώδεις υπηρεσίες, ώστε να υπάρχει το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο που θα προστατεύει τους καταναλωτές και την κοινωνία».

• Τις τελευταίες μέρες εκτέθηκαν πέραν της ΑΗΚ και άλλοι δύο Ημικρατικοί Οργανισμοί, για συγκεκριμένες δράσεις τους. Το ΡΙΚ με το κουλουβάχατο που έγινε στα ψηλά δώματά του, με εμπλοκή μέλος του διοικητικού συμβουλίου και υψηλόβαθμου στελέχους του σε μια μεταξύ τους διαμάζη που επηρεάζει και το Ίδρυμα. Και ο ΘΟΚ με αφορμή τη λογοκρισία από Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας σε παιδική παράσταση του έργου «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» του Ιούλιου Βερν.

Εγέρθηκε θέμα για την ύπαρξη και λειτουργία αυτής καθαυτής της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας. Ο ΘΟΚ στην ανακοίνωσή του, χαρακτήρισε αναχρονιστικό και λογοκριτικό το συγκεκριμένο όργανο και αξίωσε από το ΥΠΑΝ να προχωρήσει άμεσα στην οριστική κατάργησή του. Ο ΘΟΚ δικαιολογήθηκε ότι μέχρι τότε, είναι υποχρεωμένος, παρά την αντίθετη βούλησή του, να συμμορφωθεί με την απόφαση της Επιτροπής για αφαίρεση της φράσης στις παραστάσεις για σχολεία (φράσης που είχε προκαλέσει αντιδράσεις και ενεργοποίησε τη συγκεκριμένη Επιτροπή του Υπουργείου).

Ταπεινή μας γνώμη είναι άκρως αναγκαία μια συζήτηση ευρύτερη που να αφορά το μέλλον των Ημικρατικών Οργανισμών και των προσφερόμενων υπηρεσιών τους. Χρειάζεται να υπάρχουν παράλληλες υπηρεσίες στο δημόσιο και τον ημιδημόσιο τομέα;

Μήπως οι Ημικρατικοί Οργανισμοί λειτουργούν ως σεϊχάτα – όπως τα αποκαλούσε επί δεξιών κυβερνήσεων ο ιστορικός ηγέτης του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου – των κομμάτων για να ικανοποιούν τις πελατειακές τους σχέσεις; Θα πείτε είναι τώρα μια στροφή πριν από τις προεδρικές εκλογές να γίνει μια τέτοια αυτοκριτική για τους Ημικρατικούς, τη χρησιμότητά τους, την αποδοτικότητά τους, την αποτελεσματικότητά τους, την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών;

Στην Κύπρο ζούμε και φρονούμε ότι κανένας δεν αποτολμά να αγγίξει ένα τέτοιο ζήτημα για το οποίο πολιτικοί ηγέτες και κόμματα «κάηκαν». Ιδιαίτερα παραμονές προεδρικών εκλογών.

• Μπορεί αν θέλει

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συμπληρώνει τη δεκαετία παρουσία του, στο πηδάλιο της Κυπριακής Πολιτείας. Είναι πολιτικός παλιάς κοπής και έχει τη φήμη του πολιτικού που τολμά. Στον ίδιο εναπόκειται να κάνει τομές. Κόστος δεν πρόκειται να έχει.

Όσο δυσάρεστη θα είναι μια απόφασή του για το είδος και την ποιότητα των Ημικρατικών Οργανισμών που μπορεί να έχει η Κυπριακή Πολιτεία, μπορεί να είναι ωφέλιμη για τον κόσμο. Ο ίδιος συχνά- πυκνά δήλωνε πως προτιμά να είναι ωφέλιμος παρά αρεστός. Ιδού πεδίο δράσης λαμπρόν…

Ίσως έτσι κάνει κάποια απόσβεση για την ευθύνη των επιλογών του σε Ημικρατικούς που άνοιξαν την όρεξη πολλών… για μεγάλα πολιτικά ανοίγματα… αφού ικανοποιούσαν όποιους τους κτυπούσαν την πόρτα.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Τι είναι αυτό που “σκοτώνει” τον Πρόεδρο Αναστασιάδη; Αποκαλύπτει στο Omega TV τον Μακάριο Δρουσιώτη, λέει ότι ήταν υπάλληλος του από το 2003!!!! (video)