Αντίπαλος είναι η Τουρκία, δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι: Ο ρεαλισμός και η γνώση μιας άλλης πραγματικότητας στην Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γεραπετρίτης: «Τα θαλάσσια πάρκα θα γίνουν, είναι μια δέσμευση αμιγώς περιβαλλοντικού χαρακτήρα»

Επιστολή-κόλαφος 70 βουλευτών εναντίον του Ερντογάν και των μπάτσων του: Απαιτούν από τον Άντονι Μπλίνκεν να καταστήσει την Τουρκία υπεύθυνη για τις πράξεις τους

Ως “Χώρα Ιδιαίτερης Ανησυχίας” ζητά το HALC να χαρακτηριστεί η Τουρκία: Παραβιάζει συστηματικά τις θρησκευτικές ελευθερίες, προκαλεί συνέχεια τους Ορθοδόξους πιστούς

Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Ο κ. Νίκος Κατσουρίδης, γνωστός πολιτικός της αριστεράς, με χαρακτηριστική τη βαθυστόχαστη και αναλυτική πολιτική του σκέψη και κρίση, δημοσίευσε στον ημερήσιο Τύπο άρθρο με τίτλο «Ρεαλισμός ίσον γνώση της πραγματικότητας».

Στο άρθρο αναλύει την έννοια του ρεαλισμού και την εμπλουτίζει με απαραίτητο συστατικό τη γνώση των περιφερειακών, ευρωπαϊκών και διεθνών δεδομένων, τα οποία επηρεάζουν ή/και καθορίζουν τις διεργασίες για επίτευξη λύσης του Κυπριακού.

Τονίζει ότι η γνώση και αναγνώριση της επίδρασης αυτών των δεδομένων είναι σημαντική. Τονίζει ότι δεν μπορούμε από μόνοι μας να καθορίζουμε την πορεία του εθνικού θέματος με βάση το δίκαιο και τις δικές μας προσδοκίες και στόχους.

Ιδιαίτερα η οικονομία και η αντιμετώπιση των προβλημάτων της δεν μπορεί να αποτελεί αποκλειστικά κυπριακή υπόθεση, επειδή πολλές αποφάσεις πρέπει να είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και με την καθοριστική θέση της Ε.Ε. στις αποφάσεις για πολλά θέματα.

Ο αγώνας για τα δίκαια της Κύπρου πρέπει να είναι προσαρμοσμένος με τις περιφερειακές προοπτικές των γειτονικών χωρών, με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και με τις ενέργειες και δραστηριότητες των μεγάλων δυνάμεων, που πολλές φορές είναι άδικες, αδικαιολόγητες, με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ιδιαίτερα στην οικονομία πρέπει να ενεργούμε ως μέλος της Ε.Ε., προς την οποία έχουμε εκχωρήσει πολλά δικαιώματα.

• Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω πρέπει να κατανοούμε ότι δεν μπορούμε να ενεργούμε στηριζόμενοι μόνο στο δίκαιο του αγώνα μας και στο διεθνές, που σήμερα έχει αποκτήσει ελαστικές και άδικες ιδιότητες. Έτσι θα είμαστε ρεαλιστές και θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.

Όμως πρέπει να τονίσουμε ότι ρεαλισμός δεν είναι η παράδοση στη δύναμη του ισχυρού και η αποδοχή των όρων του, επειδή είμαστε η αδύνατη πλευρά. Ο ρεαλισμός επιβάλλει ιδιαίτερα στους αδύνατους να είναι ανυποχώρητοι υπερασπιστές των κόκκινων γραμμών στις υποχωρήσεις τους για συμβιβασμό.

Στην περίπτωση της Κύπρου ο ρεαλισμός πρέπει να λαμβάνει υπόψη του και ένα άλλο στοιχείο, που πρέπει να είναι υπέρτερο από την πρόθεσή μας για προσαρμογή στα δεδομένα του περιφερειακού και του διεθνούς παράγοντα. Αυτό το στοιχείο είναι η δεδομένη τουρκική επεκτατικότητα, η συνεχής αμφισβήτηση των όρων του διεθνούς δικαίου, η μη τήρηση των συμφωνιών και οι διαχρονικοί στόχοι της Τουρκίας.

Τελευταίος στόχος της Τουρκίας είναι η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.) και η αντικατάστασή της με τη συνεργασία δύο συνιστώντων κρατών με ισότιμη κυριαρχία. Πιθανόν με αυτή την ακραία απαίτηση να μας πείσει να αποδεχτούμε την κατάργηση της Κ.Δ. και να αποδεχτεί τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ).

Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και ο ρεαλισμός λέει, ότι τότε θα καταντήσει η Κ.Δ. συνιστώσα πολιτεία, χωρίς διεθνή αναγνώριση, αλλά αναζητώντας διεθνή κηδεμόνα για τα δίκαιά της. Τότε η Τουρκία θα ελέγχει όλη την Κύπρο και σε κάθε ενέργεια που θα καταπατά το διεθνές δίκαιο θα συναντά την ανοχή του διεθνούς παράγοντα και της Ε.Ε. που η ΔΔΟ θα είναι ισότιμο μέλος της, τη στήριξη του ΝΑΤΟ, την εποικοδομητική ασάφεια της Βρετανίας και την κλήση για αυτοσυγκράτηση των ΗΠΑ.

Για την Κύπρο ο ρεαλισμός δεν είναι μόνο η γνώση της πραγματικότητας, αλλά και η γνώση της τουρκικής πολιτικής, του αμετάθετου στόχου της για επανάκτηση της Κύπρου, του τρόπου που ερμηνεύει και εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο και τη βεβαιότητα, ότι θα έχει την ανοχή αυτών που τη θεωρούν απαραίτητο και μοναδικό σύμμαχο.

Ο συμβιβασμός είναι ρεαλισμός, όταν η διαφορά είναι με κανονικές χώρες που σέβονται τις διεθνείς συμφωνίες και το διεθνές δίκαιο. Συμβιβασμός με την Τουρκία όμως σημαίνει παράδοση και αποδοχή των όρων της. Και ο πρώτος φανερός στόχος της είναι η κατάργηση της Κ.Δ., η νομιμοποίηση της κατοχής και η μετατροπή της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο,

Η Κύπρος γνώρισε αυτή την πραγματικότητα των συμφερόντων το 1974 και τα χρόνια που ακολούθησαν. Την επιβεβαιώνουμε τώρα με την αδιαφορία των μεγάλων και τη μοναξιά και αδικία που διαπιστώνουμε, όταν η Τουρκία δολοφονεί τους Κούρδους και ο διεθνής παράγοντας παρακολουθεί αδιάφορος.

Η επανένωση απλώς δεν θα είναι απελευθέρωση, αλλά νομιμοποίηση της διχοτόμησης και έλεγχος από την Τουρκία ολόκληρης της Κύπρου. Αυτό δεν είναι ρεαλισμός. Είναι αυτοκτονία.

• Αντίπαλος είναι η Τουρκία

Αντίπαλος μας δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι. Είναι η Τουρκία, που περιφρονεί το διεθνές δίκαιο και θέλει στην αρχή να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο και μετά να την επανακτήσει, σύμφωνα με το σχέδιο Ερίμ.

Πρώτα όμως επιδιώκει κατάργηση της Κ.Δ. Δεν υπάρχει ρεαλισμός, αν δεν λάβουμε υπόψη τα πιο πάνω χαρακτηριστικά της Τουρκίας.

Αναγνωρίζουμε ότι αν υπάρξει λύση του Κυπριακού, αυτή θα είναι μόνο με ΔΔΟ. Αλλά όχι με τη ΔΔΟ, που επιδιώκει η Τουρκία και που συζητά η πλευρά μας, κάνοντας συνεχώς υποχωρήσεις.

Η Τουρκία πήρε όσα ήθελε. Τώρα μένει μόνο η κατάργηση της Κ.Δ., ώστε η Κύπρος να καταστεί τουρκικό προτεκτοράτο. Αν συμβεί αυτό θα σημάνει το τέλος του Ελληνισμού στην Κύπρο. Αυτό δεν είναι κινδυνολογία. Είναι ρεαλισμός.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Οταν αφαιρούνται σελίδες από βιβλία, αυτά δεν έχουν πλέον καμία αξία: Η δικαστική απόφαση για Ιγνατίου-Βενιζέλο που ξεγύμνωσε ένα “συγγραφέα”…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Χειραψίες, πλατιά χαμόγελα και το Κυπριακό στα αζήτητα: Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης χαμένος στο θέατρο του παραλόγου… (video)