Γιατί τόσοι λίγοι θεατές; Η συναυλία για τον Μίκη θα μπορούσε να αγγίξει την σφαίρα ενός σπουδαίου πολιτιστικού γεγονότος
Οι λιγοστοι θεατές της συναυλίας στο Carnegie Hall. ETA PRESS
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Νεα Υόρκη.- Ισως η καλύτερη στιγμή σε μια συναυλία που είχε ως στόχο να τιμήσει την μνήμη (κατ’ αρχάς) του Μίκη Θεοδωρακη και κατόπιν φυσικά για να ξαναθυμηθουμε το τεράστιο έργο του.
Η στιγμή που η ορχήστρα “Μίκης Θεοδωρακης” έπαιξε αριστοτεχνικα το μουσικό θεμα της ταινίας “Ζορμπάς” και δόθηκε το σύνθημα στο κοινό να συμμετέχει ανάλογα με τον ρυθμό με παλαμάκια.
Ηταν μια μοναδική εκτέλεση, απο αυτές που ούτε στην περίφημη πλατφόρμα για βίντεο την “You Tube” δεν μπορείς να συναντήσεις.
Αν βέβαια η αίθουσα ήταν γεμάτη ίσως και να έσπαγε κάποιο ρεκόρ.
Σημασία είχε το γεγονός οτι το κοινό αντέδρασε θετικά και χειροκρότησε την “Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης” και φυσικά τους συντελεστές, από την Ελλάδα και ιδιαίτερα τους ανθρώπους που συμμετείχαν απο την Ομογένεια.
Παλαιότερα και πολύ πριν την Πανδημία, είχαμε την χαρά να ζήσουμε παρόμοιες σκηνές εντός του “Καρνεγκι Χολ” , με καλλιτέχνες που παρουσίασαν το έργο του Μίκη Θεοδωράκη.
Οι πιο παλιοί θυμούνται και την δική του συναυλία εκει.
Ομως άλλες εποχές τότε κι άλλες τώρα.
Δεν ξέρω τι έφταιγε αυτή την φορά, αλλά πιστέψτε με, ολα τα παιδιά στην σκηνή είχαν έρθει με όρεξη και αν ερχόταν και περισσότεροι θεατές, η συναυλία θα άγγιζε την σφαίρα ενός σπουδαίου πολιτιστικού γεγονότος.
Kαι τώρα βέβαια είχε τις ευχές και ευλογίες της Μαργαρίτας Θεοδωράκη, που ανέβηκε μαζί με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες στην σκηνή και τραγούδησε το φινάλε, με αποκορύφωμα το τραγούδι “Της Δικαιοσύνης ηλιε νοητε”
Το συμπέρασμα τελικά οτι πήγε καλά, δεν βγήκε μόνο από την σκηνή και τις ερμηνείες αλλά κι απο τα παρασκήνια.
Για παραδειγμα έχοντας λίγο χρόνο και γνωρίζοντας οτι οι καλλιτέχνες βγαίνουν απο την πίσω πόρτα στο Κάρνεγκι Χολ, δηλαδή απο τον δρόμο 56, περιμέναμε εκεί για να τους δούμε και φυσικά να τους συγχαρούμε.
Πράγματι, στα σχόλια γνωστών και αγνώστων προς τους καλλιτέχνες, θαυμαστών είδαμε τον ζήλο και την αγάπη τους.
Ολοι, αν και επαγγελματίες, είτε σαν τενόροι, είτε ως σοπράνο είτε ακόμη και ως μέλη ορχήστρας ή σολίστ, συμμετείχαν στην συναυλία μετά από πρόσκληση του μαέστρου Φυτου Στράτη για να συμβάλλουν ώστε να καταλήξουμε σε ενα “καλό” συνολικό αποτέλεσμα.
Μας άρεσε ιδιαιτερα, η φωνή, η παρουσία στην σκηνή και γενικά η προσέγγιση στο όλο εγχείρημα του Μπάμπη Βελισσαριου.
Σεμνός και ευγενικός, δεχόταν τα συγχαρητήρια εντός και εκτός “Κάρνεγκι Χολ”.
Οπως και η χορωδία “CNΥ Vocal Ansemble” με μαέστρο και διευθυντή τoν Φυτο Στράτη, ο οποίος έκανε μια γενναία προσπάθεια για να επιστρατεύσει όσες περισσότερες φωνές μπόρεσε, που οχι μόνο ξέρουν να τραγουδούν αλλά και έχουν πάρει εύσημα για την δράση τους στο χώρο της μουσικής.
Οπως και ο καλός δεξιοτέχνης του μπουζουκιού ο Κώστας Ψαρρος, που ξέρει φυσικα εκτός από την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, ολη τη γκάμα του λαϊκού και μη ελληνικού τραγουδιού.
Ηδη μάλιστα φέτος πήρε μέρος σε περισσότερα απο ενα αφιερώματα στον Μίκη Θεοδωράκη.
Κάποιοι είπαν οτι χρειάζονταν δύο μπουζούκια.
Αυτό ωστόσο δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την συμμετοχή του Κ. Ψαρρου, ο οποίος σήκωσε μόνος του ολο το βάρος.
Αν όπως μάθαμε, δεν πήρε βιζα ο έτερος οργανοπαικτης του..μπουζουκιού, δεν φταίνε οι υπόλοιποι.
Οπως είπε και ο εισηγητής της εκδήλωσης, ο γνωστός ηθοποιός και νυν αξιωματούχος της Περιφέρειας Αττικής, ο Χάρης Ρομας “παίξε Κωστάκη μου” (απο το παίξε Τσιτσανη μου) το μπουζουκακι…)
Και για να μην παρεξηγηθουμε…
Επειδή το προ-περασμένο Σάββατοειμασταν στο “Καρνεγκι Χολ” δεν επεται οτι θα κάνουμε μουσικο-κριτική μόνο και μόνο για να αρέσει στην αρμόδια υπηρεσία.
Θα μπορούσε να γεμίσει το η συγκεκριμένη αίθουσα του “Καρνεγκι Χολ;
Ασφαλώς ναι. Διατηρώ κάποιες αμφιβολίες αν για τον παραγωγό ήταν αυτό το ζητούμενο.
Γιατί και σχολεία με μαθητές υπάρχουν και άνθρωποι που λατρεύουν την μουσική του Θεοδωράκη ζούνε ακόμα ανάμεσα μας.
Αν ξέραμε εκ των προτέρων τα κίνητρα του παραγωγού θα ειμασταν σε θέση να του δώσουμε και χρήσιμες συμβουλές.
Όλοι έχουν μερίδιο φυσικά στην επιτυχία επί σκηνής άλλος λίγο, άλλος πολύ.
Εμείς διακρίνουμε εδω και τους επαγγελματίες και τους ερασιτέχνες.
Ο Κώστας Μακεδόνας θα μπορούσε να πει κάποιος οτι είναι καταξιωμένος. Δεν χρειάζεται δηλαδή πιστοποιητικά.
Η Ηρω, έχει τραγουδήσει σε πολλές συναυλίες, το ίδιο και η Σαβερια Μαργιολα.
Ο εγγονός του Θεοδωράκη, o Αγγελος, είπε κι ενα τραγούδι του Παύλου Σιδηροπουλου.
Και η Λίνα Ορφανού ενω έχει στο αίμα της τα τραγούδια του συνθέτη, έδειξε να εχει τρακ (ίσως κοιτάζοντας τις άδειες θέσεις της Πλατείας).
Σε αρκετά σημεία ο ήχος των οργάνων κάλυπτε την φωνή των τραγουδιστών.
Αυτό μάλλον οφειλόταν στο οτι οι πρόβες κράτησαν μόλις για τρεις ώρες , χρόνος που δεν είναι αρκετός για να καταγράψει ο ηχολήπτης τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Αφησα για το τέλος να αναφέρω την εντύπωση από την εισαγωγή της βραδιάς, ένα πολύ ωραίο “μεντλει” με συνθέσεις του Θεοδωράκη, στο πιάνο, με ερμηνεύτρια την σολίστ Αθηνά Αδαμοπουλου.
Η Αθηνά έδειξε οτι σέβεται το έργο του συνθέτη, όπως επιβεβαίωσε με την εκπληκτική απόδοση της.
Οσοι παρακολουθούν την εξέλιξη της Αθηνάς, δεν μπορεί παρά να νοιώθουν ικανοποίηση για το γεγονός ότι η συμμετοχή της σε αυτή την συναυλία έδωσε απο το πρώτο λεπτό το κατάλληλο χρώμα.
Θελήσαμε να σημειώσουμε τις καλές στιγμές, ελπίζοντας για ακόμα καλύτερες στο μέλλον.
Αυτή άλλωστε είναι και η ευχή μας.
Να συμμετέχουν οσο πιο πολλά ταλέντα απο την Ομογένεια γίνεται. Οχι μόνο έτοιμα σχήματα εξ Ελλάδος.
Οι παραγωγοί ας το έχουν υπόψη τους.
Θα ωφεληθούν όλοι απο αυτές τις συμμετοχές.
Φωτογραφίες: ΕΤΑ PRESS
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE