Με αφορμή την επίσκεψη του Μακρόν στο Αλγέρι: Πίσω από τη Γάλλο-Αλγερινή σκηνή, υπάρχουν βαριά στρατηγικά ζητήματα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Φινλανδός αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων δεν αποκλείει η Μόσχα να «τεστάρει» το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ: Συνεχείς οι υβριδικές επιθέσεις

Το Βαλκανικό καρτέλ «βασιλεύει» στην Ευρώπη και την πλημμυρίζει κοκαΐνη: Διείσδυση των γκάνγκστερ στην παγκόσμια ναυτιλία * Συλλήψεις και στην Ελλάδα [videos]

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι απίθανο να τελειώσει σύντομα εκτιμά η επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ: Προβλέπει αύξηση της ρωσικής επιθετικότητας

Τους λόγους της επίσκεψης του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, στο Αλγέρι αναλύει σε συνέντευξή του στο FIGAROVOX της εφημερίδας Le Figaro, ο Pierre Vermeren, καθηγητής Ιστορίας των σύγχρονων Βερβερίνων και αραβικών κοινωνιών στο Πανεπιστήμιο Paris–I Panthéon–Sorbonne. 

Τονίζει, ότι η ουσία αυτού του ταξιδιού είναι διεθνή και στρατηγικά ζητήματα, επισημαίνει τη συνάντηση του Γάλλου προέδρου με τη διοίκηση του στρατού και τις υπηρεσίες πληροφοριών στο Αλγέρι, και σημειώνει:

Aυτά «που διακυβεύονται με την Αλγερία είναι  μεγάλα  (ενέργεια, Σαχέλ, Ρωσία, δημητριακά, Λιβύη, μετανάστευση, τζιχαντισμός, Τυνησία, εντάσεις με το Μαρόκο και την Ισπανία κ.λπ.), αλλά δεν θα μάθουμε τίποτα από αυτές τις συζητήσεις.»

Υπογραμμίζει, ότι ο Emmanuel Macron επανεξελέγη με την υποστήριξη της Αλγερίας, ωστόσο, παρατηρεί, ότι δεν είναι αυτός που χρειάζεται το Αλγέρι, αλλά το αντίστροφο, δεδομένων των εσωτερικών προβλημάτων, αλλά και της απομόνωσής του στην διεθνή σκηνή.

Είναι σύμμαχος των Ρώσων και της Δαμασκού, αλλά και καχύποπτος με τους Ρώσους που βρίσκονται στο κατώφλι του στη Λιβύη και το Μάλι, σε αντίθεση με το Μαρόκο και την Ισπανία, και επιφυλακτικό έναντι των Τούρκων, που προστατεύουν την Τρίπολη στις πύλες της κ.λπ.

Η διεθνής προβολή, υποστήριξη και εταιρική σχέση με τη Γαλλία – πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- είναι ένα μεγάλο δώρο που έδωσε ο Πρόεδρος Macron στο καθεστώς της Αλγερίας και ελπίζει σε ανταπόδοση.

Κατά την άποψή του, η Αλγερία δεν φαίνεται «δυσαρεστημένη» από την άφιξη των Ρώσων στην περιοχή του Μάλι, ωστόσο, θεωρεί, ότι «δεν έχουν ούτε τη γνώση ούτε τα μέσα για να βάλουν τάξη στο βόρειο Μάλι και όλα δείχνουν, ότι ο τζιχαντισμός θα φουντώσει ακόμη περισσότερο.»

Αναφερόμενος στη Λιβύη, διερωτάται, πώς να ξεμπλοκαριστεί  και να βγει από αυτήν την αδρανοποιημένη κρίση στην καρδιά της Μεσογείου, η οποία, όπως σημειώνει, μπορεί να εκφυλιστεί σε τρομοκρατία, μεταναστευτικές ροές, περιφερειακή αποσταθεροποίηση κ.λπ., αλλά και το παγωμένο φυσικό αέριο!

Υποστηρίζει, ότι «τίποτα δεν θα γίνει χωρίς μια ευρώ αραβική εταιρική σχέση, που αυτή τη στιγμή έχει αντικατασταθεί από την Τούρκο-Ρωσική», το οποίο και χαρακτηρίζει «μείζον ζήτημα.»

Στο ερώτημα, αν είναι σοφό για τη Γαλλία να θέλει να αυξήσει τις εισαγωγές Αλγερινού φυσικού αερίου, αντί να προσελκύει άλλες χώρες παραγωγής, απαντά: 

«Αυτές τις μέρες, όλοι είναι περιζήτητοι. Πέρα από τη Γαλλία, η Ευρώπη χρειάζεται το Αλγερινό αέριο, που βρίσκεται στις πύλες της Ένωσης. Αυτό όμως δημιουργεί τρομερά προβλήματα. 

Ο Πρόεδρος μετέβη στο Αλγέρι για να προωθήσει το έργο επέκτασης του αγωγού φυσικού αερίου Μαγκρέμπ-Ευρώπης μέσω Ισπανίας (και την επέκτασή του Midcat στη Γαλλία) και είναι τελικά η Ιταλία που ανησυχεί για την ανάπτυξη των εξαγωγών αλγερινού φυσικού αερίου, καθώς, δεδομένης της επιδείνωσης των σχέσεων Ραμπάτ – Μαδρίτης, λόγω του ζητήματος της Δυτικής Σαχάρας, το Αλγέρι έχει μειώσει τη ροή της ποσότητας που εξάγεται μέσω  Μαρόκου, από τον δεύτερο ευρωμεσογειακό αγωγό φυσικού αερίου – από τον οποίο η Ισπανία εξαρτιόταν έως και 40%, το οποίο τελικά τιμωρεί τη Γαλλία.  

Πέραν αυτού, επισημαίνει την ανάγκη επενδύσεων για τους Αλγερινούς υδρογονάνθρακες, σημειώνοντας, ότι η αύξηση της παραγωγής τους απαιτεί δισεκατομμύρια ευρώ, που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της Sonatrach. \Yπογραμμίζοντας, ότι αυτές οι επενδύσεις αποτελούν κεφάλαιο για την προμήθεια της Ευρώπης τα επόμενα είκοσι χρόνια, διερωτάται, για το ποιος θα επενδύσει στην Αλγερία, αναφέροντας:

«Μπορεί η Γαλλία να ελπίζει σε περισσότερα και το θέλει η Total, και μπορεί; Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί είναι σίγουρα στις τάξεις. Τι ειπώθηκε στο Αλγέρι για αυτές τις ερωτήσεις μεταξύ του προέδρου Μacron και των συνομιλητών του; Απαντήσεις σε λίγους μήνες. Τελευταίο σημείο, η διαμάχη Αλγερίας-Μαροκινού τιμωρεί επίσης το Παρίσι: ποια είναι η διαπραγμάτευση στον ορίζοντα;»

ΠΗΓΗ: FIGAROVOX – Pierre Vermeren: «Derrière la mise en scène franco-algérienne, de lourds enjeux stratégiques»

Ακραία απαράδεκτο αν ισχύει η αποκάλυψη: Αμερικανοί και Ρώσοι επέτρεψαν τουρκικές επιθέσεις εναντίον των Κούρδων με drones…