Το Πολυτεχνείο άνοιξε τον δρόμο για την πτώση της χούντας: Αλλά η δικαίωση θα έρθει με την απελευθέρωση της Κύπρου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τρόμος στη Βραζιλία: Φονικές πλημμύρες στο Ρίο Γκράντε με 5 νεκρούς και 18 αγνοούμενους – Το νερό σκέπασε τα σπίτια και παρασύρει τα πάντα [videos]

Απίστευτες καταστάσεις και χάος… Εισβολή της αστυνομίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια: Συνέλαβε αρκετούς διαδηλωτές που υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους (video)

Τι σημαίνει τελικά η φράση «άξιος εἴη ο μισθός τους»; Δυστυχώς μερικοί άνθρωποι πρέπει επειγόντως να φρεσκάρουν τα ελληνικά τους για να μην γελοιοποιούνται…

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου θα μείνει ως διαχρονικό σύμβολο αντίστασης ενάντια σε κάθε μορφή δικτατορίας και αυταρχισμού.

Το πραξικόπημα στην Κύπρο, που άνοιξε την κερκόπορτα στον Τούρκο εισβολέα, θα μείνει ως η μεγαλύτερη προδοσία που επέφερε την εδαφική συρρίκνωση του Ελληνισμού μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Η κατάληψη της Νομικής Σχολής στις 21 Φεβρουαρίου 1973 και η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς αποτέλεσαν το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης κατά της ξενοκίνητης χούντας.

• Τίποτα δεν μπορεί να μειώσει ή να υποβαθμίσει το νόημα, τη σημασία και τα μηνύματα που είχαν αυτά τα γεγονότα στον αγώνα μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού και ειδικότερα της φοιτητιώσας νεολαίας για την αποτίναξη του αυταρχικού καθεστώτος.

Το πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη και των εκπροσώπων της στην Κύπρο πρόσφερε στην Τουρκία την επιζητούμενη από καιρό διεθνή «κάλυψη» για να εισβάλει στο νησί. Κι αυτός ήταν ο βασικός στόχος των φανερών και των «κρυφών» σχεδιαστών του, γιατί εκ των πραγμάτων και με βάση τα όσα συνέβησαν και υπογράφτηκαν στο παρελθόν, θα ήταν αδιανόητο μια τέτοια στρατιωτική ενέργεια (το πραξικόπημα) να αντιμετωπιζόταν από την Τουρκία ως εσωτερική ελληνική διαμάχη.

Τα όσα λοιπόν ακολούθησαν του διπλού εγκλήματος αναπόφευκτα δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν στην εξουσία κανένα καθεστώς στην Αθήνα, ούτε και όποια δημοκρατική κυβέρνηση που θα διέπραττε τέτοιου μεγέθους προδοσία. Επομένως, η τραγωδία της Κύπρου και η νέα συμφορά του Ελληνισμού οδήγησε στην πτώση του χουντικού καθεστώτος.

Μετά από 48 χρόνια φαίνεται ότι δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει πλήρως τις πραγματικές διαστάσεις εκείνου του εγκλήματος, γιατί διαφορετικές θα έπρεπε να ήταν οι επικρατούσες αντιλήψεις και οι πολιτικές σε Αθήνα και Λευκωσία.

Εκτός από το ανθρώπινο δράμα (τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες), εκτός από τη διχοτόμηση του νησιού και το μόνιμο στρατηγικό κόστος για τον Ελληνισμό, η προδοτική αυτή πράξη συνέτεινε στην ουσιαστική αναβάθμιση της γεωπολιτικής αξίας της Τουρκίας, αποθρασύνοντάς την περαιτέρω στις παράνομες διεκδικήσεις της σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Κι όμως, μετά από 48 χρόνια, διαπιστώνεται ξανά ότι ως Έθνος τίποτα δεν διδαχθήκαμε και τίποτα δεν αποφασίσαμε για να αποκατασταθεί η χαμένη ακεραιότητα της Κύπρου και η αξιοπρέπεια της Ελλάδας.

• Μετά από 48 χρόνια, στην Αθήνα συγκρούονται για το πώς έπεσε η χούντα και στη Λευκωσία για το αν η ΕΟΚΑ Β΄ συμμετείχε ή όχι στο πραξικόπημα.

Αν είναι δυνατόν!

Ούτε τις ωμές αλήθειες της εθνικής καταστροφής δεν τολμούμε να δούμε κατάματα και μετά ζητούμε απονομή δικαιοσύνης από τη διεθνή κοινότητα.

«Η χούντα διώχθηκε και τιμωρήθηκε μόνο για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 και για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973. Όχι για την εθνική προδοσία της Κύπρου» επεσήμανε ενδεικτικά σε πρόσφατο άρθρο του ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής και πρώην υπουργός Άμυνας, Γιαννάκης Ομήρου.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι κανένας δεν έχει δικαστεί για το ξεπούλημα της μισής Κύπρου και για τη διεύρυνση του «ζωτικού χώρου» της Τουρκίας, αλλά είναι και η τεράστια υποκρισία μεγάλης μερίδας του πολιτικού συστήματος που επιμένει να διχάζει τους πολίτες για πραγματικότητες και ιστορικά γεγονότα, ενώ συνάμα έχει μεγάλη ευθύνη για την έως τώρα «αθώωση» των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας.

• Όσοι κυβέρνησαν από το 1974 δεν θέλησαν και δεν έχουν επιδιώξει να γίνει μια τέτοια δίκη ώστε να ανοίξει πραγματικά ο περιβόητος «Φάκελος της Κύπρου». Βασικός σκοπός δεν είναι η τιμωρία, αλλά η ανάγκη για κάθαρση και για ιστορική μνήμη στηριγμένη στην αλήθεια.

Ευτυχώς που βρέθηκαν κάποιοι έντιμοι ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι για να αναζητήσουν έγγραφα, ντοκουμέντα και μαρτυρίες, καταγράφοντας τα όσα συνέβησαν στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Άλλωστε, χωρίς την ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει συγκροτημένη εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού.

Ο αγώνας των φοιτητών της Νομικής και του Πολυτεχνείου άνοιξε τον δρόμο για την πτώση της χούντας, αλλά η δικαίωση θα έρθει με την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Τούρκο κατακτητή.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Οι ανήθικοι πόλεμοι, τα αυταρχικά καθεστώτα, οι εκβιασμοί του Ερντογάν και ο διάλογος που ζητά η Άρντερν