Το Κυπριακό, η Τουρκία, οι …δημοσκοπήσεις και ο πραξικοπηματίας Τζον Μπόλτον: Το τελικό άλμα του λύκου…

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ




Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ

Ο Τζόν Μπόλτον, άλλοτε πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής στον ΟΗΕ  και άλλοτε σύμβουλος εθνικής ασφαλείας στον Λευκό Οίκο, ομολόγησε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι συνέβαλε να σχεδιαστούν στρατιωτικά πραξικοπήματα σε άλλες χώρες και κράτη.

Ακόμα μια παραδοχή παρόμοια με ανάλογες που έχουν γίνει και στο παρελθόν όπως έγινε και στην περίπτωση της Κύπρου και σε πάμπολλες άλλες περιπτώσεις στον 20ο  και 21ο αιώνα.  Και αυτά ανήμερα σχεδόν της μαύρης επετείου του προδοτικού και τουρκοφόρου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 με πρωταγωνιστές, πέραν από τους εκτός Κύπρου και Ελλάδας σχεδιαστές, την Χούντα των Αθηνών και την ΕΟΚΑ Β΄.

Αυτή η παραδοχή από τα πλέον αρμόδια χείλη έρχεται ως αποτέλεσμα της κατάθεσης του κ. Μπόλτον στην εξεταστική επιτροπή της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων για την επίθεση στις 6 Ιανουαρίου 2021 στο ομοσπονδιακό Καπιτώλιο, που θεωρήθηκε απόπειρα πραξικοπήματος.

  • Αυτό το γεγονός, αυτή η κατάθεση αποδεικνύει ότι οι ΗΠΑ όταν θέλουν να προωθήσουν μια πολιτική και τα συμφέροντα τους δεν σταματούν ουσιαστικά μπροστά σε τίποτα.  Στο δικό μου μυαλό προκύπτει ένα ερώτημα, θεωρώ φυσιολογικό ειδικά,  αυτές τις μέρες.

Αφού τόσον αποφασιστικά, μέχρι με πραξικοπήματα και εισβολές προωθούν τις πολιτικές και τα συμφέροντα τους, η στάση τους στο κυπριακό, πως πρέπει να εκληφθεί;  Το ότι ουσιαστικά δεν έχουν αντιδράσει 48 χρόνια τώρα από την τουρκική εισβολή είναι απότοκο του ότι το άλυτο κυπριακό, η εμπέδωση του κατοχικού διαχωρισμού, το καλόπιασμα της Τουρκίας και άλλα πολλά, συνιστούν σταθερές πολιτικές και προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων;

Και αν αυτή η στάση απέναντι στην Τουρκία δικαιολογείται στο όνομα των αμερικανικών συμφερόντων ασφάλειας, οικονομίας κλπ.  τότε με την ίδια λογική  «δικαιολογούνται» να δρουν και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις και κατ΄ ακολουθία οι μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις και θα κατηφορίζει η ανθρωπότητα συνεχώς.

Εμάς εδώ μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα να δούμε αυτήν την αποφασιστικότητα να εκφράζεται δίκαια και αντικειμενικά πολύ περισσότερο που αφορά μια χώρα κράτος μέλος της Ε.Ε., την Κύπρο και εμπλέκονται και δύο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, η μία στενότατη σύμμαχος των ΗΠΑ, η Ελλάδα, και η άλλη ο γνωστός πειρατής της περιοχής αλλά και ασυνεπέστατος σύμμαχος των ΗΠΑ η Τουρκία.

Τι κάνει η αμερικανική διοίκηση για να επιστρέψει η Τουρκία στο γήπεδο του ΟΗΕ, όπου στη βάση των αποφάσεων του Οργανισμού να λυθεί το κυπριακό;  Τι καθοδήγηση δίνουν στον Γ.Γ.  του ΟΗΕ, ως χώρα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και κύριος χρηματοδότης του διεθνούς οργανισμού;

Από ότι φαίνεται ή αδιαφορούν πλήρως ή οι νουθεσίες προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ δεν οι κατάλληλες.  Αλλιώς πώς να εξηγηθεί το πρόσφατο εντελώς εκτός λογικής των αποφάσεων του ΟΗΕ προσχέδιο έκθεσης του Γ.Γ. του Οργανισμού;  Διότι αυτό το προσχέδιο έκθεσης, που δίκαια προκάλεσε την αντίδραση της Λευκωσίας, όχι μόνο δεν στηρίζει τις θέσεις του Οργανισμού για λύση του κυπριακού αλλά για μια ακόμα φορά διευκολύνει την τουρκική λογική για «λύση» εκτός παραμέτρων του οργανισμού (Ο.Η.Ε) του οποίου ο ίδιος προΐσταται και του οποίου θεσμικά είναι ο εντολοδόχος να προωθεί και να αγωνίζεται να εφαρμοσθούν!

  • Η λογική μάλιστα την οποία προωθεί στα τελευταία κατά σειρά προσχέδια εκθέσεων του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας περι Κύπρου, στρώνουν το χαλί στην απαράδεκτη τουρκική θέση περι δύο οντοτήτων στο νησί, που θα πρέπει να ζήσουν πλάϊ – πλάϊ και χωριστά.

Και ενώ αυτή η νέα στάση της Γραμματείας του ΟΗΕ και όσων την υποθάλπουν και στηρίζουν είναι εκπληκτικά ότι στην Κύπρο η αντίδραση είναι από θεσμική (κυβέρνηση) έως ανύπαρκτη ή στενά για την εσωτερική πολιτική κονίστρα.  Δεν θα έπρεπε αυτή τη στιγμή που ο ίδιος ΟΗΕ τηρεί τη στάση που τηρεί, που η Τουρκία είναι όσον ποτέ άλλοτε επιθετική, που τα μεγάλα κράτη του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Ε.Ε. και άλλοι ανέχονται την Τουρκική επεκτατικότητα, άρα οι κίνδυνοι για μας όσον ποτέ πριν μεγάλοι να υπήρχε μια άλλη συμπεριφορά.

Μια συλλογική μεγάλη αντίδραση με κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που διαθέτουν, πολιτικό σύστημα, οργανωμένοι φορείς, θεσμοί (π.χ. Βουλή και εκκλησία) οργανώσεις και ιδρύματα, να υψώσουμε φωνή αντίδρασης σε κάθε βήμα που προσφέρεται εντός και κυρίως εκτός Κύπρου.

Να αισθανθούν παντού όπου μπορεί να φθάσει η φωνή μας ότι δεν συμβιβαζόμαστε με τη διχοτόμηση και τα δύο κράτη.  Ότι απαιτούμε για το καλό του συνόλου των κυπρίων αλλά και της περιοχής μια λύση που να ενώνει τον τόπο και τον λαό μας.  Αντ΄ αυτού η μεγάλη έγνοια είναι τα προεκλογικά debates, ελληνιστί, (στα αγγλικά συζητήσεις ή τηλεμαχίες) και η ακρίβεια και αντικειμενικότητα ή όχι των δημοσκοπήσεων.

Οφείλουμε να ενοχλήσουμε τους πάντες.  Πρώτιστα την Ελλάδα και μετά την Ε.Ε.  Αλλιώς αυτό που θα συμβεί είναι ότι ομαλά και αδιάφορα θα παγιωθεί η αντίληψη των δύο οντοτήτων, που θα συνεργάζονται όλο και περισσότερο σε θέματα καθημερινότητας και τεχνικά και μια μέρα, αφού θα το έχουμε όλοι συνηθίσει θα μας πουν, αποδεχτείτε την πραγματικότητα και αναγνωρίστε ο ένας τον άλλον.

Και η Τουρκία θα στρογγυλοκαθίσει πλέον στο νησί μας και θα σχεδιάζει από τον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο την τελική φάση.  Το τελικό άλμα του λύκου.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Η μάχη των τηλεμαχιών: Θεμελιακές αλλαγές έχουν επέλθει στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των Κυπρίων πολιτών

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: