Κοντεύει μισός αιώνας από τότε… Πώς γυρίσαμε έτσι τον κόσμο ανάποδα και φαινόμαστε εμείς οι ένοχοι για την κυπριακή τραγωδία

Στιγμιότυπο από την επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων αξιωματικών και οπλιτών κατά την τουρκική εισβολή του 1974 που τελέστηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, Λευκωσία 20 Ιουλίου 202ς. ΓΤΠ, Ανδρέας Λουκαίδης, PIO




 

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Πέρασε σαν οδοστρωτήρας πάνω από το μυαλό μας. Σχεδόν μισός αιώνας. Ούτε που προλάβαμε να κάνουμε τα πρώτα ετήσια μνημόσυνα και είχαν έτοιμα τα σχέδια για την άλωση. Στη γλώσσα, στη συνείδηση, στην ταυτότητα, στην ιστορία.

Πριν καν συνέλθουμε από τις τεράστιες απώλειες της εισβολής, από τον πόνο των ανθρώπων μας που χάθηκαν, από την προσφυγιά, ξεκίνησαν τα πειράματα πάνω στη σκέψη μας. Έπρεπε να ελεγχθεί το μυαλό μας, να στραφεί μακριά από την εθνική αυτογνωσία.

  • Και πλάκωσαν καθηγητάδες και ψυχολόγοι από τον Καναδά, από τη Νορβηγία, από την Αμερική. Πλάκωσαν οι ΜΚΟ με τις μεγάλες χρηματοδοτήσεις. Όλοι να πειραματιστούν στον πόνο μας.

Σεμινάρια επί σεμιναρίων και εκθέσεις επί εκθέσεων για το μυαλό των πειραματόζωων. Έπρεπε κατεπειγόντως να αποκτήσουν νεοκυπριακή συνείδηση, να απορρίψουν την ταυτότητά τους, να πιστέψουν στο «κυπριακό έθνος». Πλύση εγκεφάλου κανονικά.

Σου λένε, τρεις χιλιάδες χρόνια περνούσαν από πάνω τους ορδές, Αιγύπτιοι, Πέρσες, Φράγκοι, Βενετοί, Οθωμανοί, Εγγλέζοι, αιώνες για αιώνες, κι αυτοί εκεί, πεισμωμένοι να σκάβουν ακόμα πιο βαθιά τη γη τους για να φτάνουν βαθύτερα οι ρίζες και να μην ξεριζώνονται ποτέ.

Έτσι σχεδίασαν να ξεριζώσουν πρώτα το μυαλό, να μην το γυροφέρνουν ερινύες να το βασανίζουν και να του μιλούν για το καθήκον, για την πατρίδα, για το άδικο και το δίκαιο, για εκείνους που θυσιάστηκαν, για τους τάφους των προγόνων και τις λεηλατημένες εκκλησίες…

Μέχρι που φύτεψαν στη θέση του μυαλού φαντασιώσεις για μια σύγχρονη ζωή, που όλα αυτά περί πατρίδας, έθνους και ελευθερίας, τα θεωρεί ντεμοντέ. Τρακόσια χρόνια Φράγκοι, άλλα 300 Οθωμανοί, έναν αιώνα Βενετοί, άλλον αιώνα Βρετανοί, δεν τα κατάφεραν. Πεινούσαν και σφάζονταν οι παππούδες μας, αλλά τη συνείδηση τους την είχαν φυλαγμένη καλά για να την παραδώσουν ακέραια στους επόμενους. Εμείς, φάγαμε και σκάσαμε. Άντεξαν αιώνες οι παππούδες μας, εμείς μέσα σε λίγες δεκαετίες ξεκινήσαμε την πορεία μας προς τα Σούσα.

Πώς τα καταφέραμε έτσι; Πώς στο καλό από θύματα της πιο μεγάλης βαρβαρότητας, θύματα πολέμου και ληστρικής επιδρομής, να γίνουμε ύποπτοι θύτες. Κατηγορούμενοι. Να κάνουμε δική μας τη βαρβαρότητα των άλλων.

Ακόμα και όσα γεννά η φαντασία της τουρκικής προπαγάνδας και της ελληνικής βλακείας, ακόμα και ιστορία γεμάτη στοιχεία ενοχής σε βάρος της Τουρκίας και της Βρετανίας, σε βάρος της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων, σε βάρος μιας δράκας ανισόρροπων δικτατόρων, καταφέραμε να τα στρέψουμε εναντίον μας, εναντίον ενός λαού, φιλήσυχου, ειρηνικού, που βλέπει μόνο την προκοπή του σπιτιού του. Πώς γυρίσαμε έτσι τον κόσμο ανάποδα να φαινόμαστε εμείς οι ένοχοι!

Φτάσαμε σήμερα απαθείς και αδιάφοροι, ανίκανοι, παραδομένοι σε μια άδικη μοίρα, να μας φορτώνουν ακόμα και την τουρκική εισβολή και τις συνέπειες της. Λες και όλοι μαζί, ένας ολόκληρος λαός, ευθύνεται για το πραξικόπημα, ευθύνεται για την τουρκική πολιτική της διχοτόμησης που τον κυνηγά από το 1946, ευθύνεται για την τουρκοανταρσία, ευθύνεται για τα συμφέροντα των Βρετανών, ευθύνεται γιατί κάποιοι υποσχέθηκαν στις «μεγάλες δυνάμεις» να τους τον παραδώσουν τυλιγμένο σε ένα φτηνό χαρτί με το χυδαίο σχέδιο Ανάν κι αυτός αντέδρασε.

  • Δεν τους άφησε να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους και πρέπει να πληρώσει την ανυπακοή του. Ένας ολόκληρος λαός ευθύνεται που δεν τον άφησαν ποτέ να ζήσει ελεύθερα και ειρηνικά στον τόπο που ρίζωσαν γι΄ αυτόν χιλιάδες θυσιασμένοι πρόγονοι. Αιώνες και αιώνες.

Τέτοια ανθρωπάκια γίναμε! Να σου λέει το ξεπλυμένο πια μυαλό των νεοκυπρίων, χάσαμε τον πόλεμο και πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες. Κι όπως πάντα δεν έχουμε μέτρο ούτε στην αυτοκαταστροφή.

Για να μην μας λένε εθνικιστές, πρέπει να δηλώσουμε την υποδούλωση μας στον σουλτάνο, πιστεύοντας ότι θα μας λυπηθεί. Και θα γίνει συνεργάτης μας, όχι αφέντης μας, και θα κάνουμε μαζί του δουλειές, με φυσικό αέριο, με εμπόριο, με τουρισμό, να γίνουμε το Χονγκ Κονγκ του κατακτητή μας, το προτεκτοράτο του. Αυτό το απατηλό όνειρο μάς φύτεψαν και το καλλιεργούμε πια μόνοι μας με μεγάλη επιτυχία.

Μας ξεσκεπάζει, όμως, μια και καλή ο ποιητής μας, ο Κώστας Μόντης:

«Κάντε λοιπόν τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις
Να περάσουν οι βάρβαροι
Κάντε λοιπόν τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις
Να μην υπάρχουν νομικά κωλύματα για τη διέλευση»

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Όλα στο τραπέζι -και τα δυο κράτη- για να μην… παρεξηγηθούν: Εν μέσω των πανηγυριών για την εισβολή διαβίβασε ο Τατάρ την πρότασή του

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: