Υπάρχουν ακόμη σκεπτόμενοι Έλληνες: Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ο σκυλοκαυγάς Συριζαίων και…Γαλαζαίων…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η φουρτούνα κάτω από τη νηνεμία: Το αδιάντροπο τουρκικό παιχνίδι με την διχοτόμηση του Αιγαίου, που τώρα θα περάσει και στα σχολικά βιβλία, ξεκίνησε το 1982…

Συνελήφθη μέλος της φρουράς του Γενικού Προξένου της Ελλάδας, στα Ιεροσόλυμα: Στον Πανάγιο Τάφο από στρατιώτες του ισραηλινού στρατού, ο Σύριζα ζητά ενημέρωση (video)

Ο Ραφαήλ μετέφερε το Άγιος Φως, με ειδικό καντήλι, στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου: Εκατοντάδες πιστοί βρέθηκαν, κατά την υποδοχή του, στην Πλάκα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Η μοναδική θετική «παρενέργεια» της Ουκρανικής κρίσης στην Ελλάδα ήταν ότι βοήθησε να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Να φανεί δηλαδή επιτέλους ποιοί πραγματικά νοιάζονται για τον τόπο και ποιοί είναι οι αμετανόητοι «φιλήκοοι των ξένων», όπως έλεγε ο Καποδίστριας, που θα πέσουν ακόμη και στον γκρεμό επειδή έτσι τους ζητούν τα αφεντικά τους.

Γκρέμισε αυτή η κρίση τα ιδεολογικά στεγανά που τόσο εντέχνως έχουν διχάσει την ελληνική κοινωνία σε «ζαίους» και «αντι-ζαίους», αναδεικνύοντας στα μεσοαστικά σαλόνια ως μοναδικό θέμα συζήτησης τους Πολάκηδες που θέλουν να ξανακάνουν γιουρούσι στην εξουσία και τους…Ψαριανούς ή τον Αδωνι  που τάχα την υπερασπίζονται.

Την ώρα που η χώρα κατά κυριολεξία «πωλείται», σε όλα τα επίπεδα, είναι εντελώς αποπροσανατολιστική αυτή η κουβέντα. Στο κάτω-κάτω κάθε κόμμα έχει τον τρελό του χωριού που δεν μπορεί να κρατήσει τη γλώσσα του και παράλληλα η πολιτική ζωή αναδεικνύει τσανακογλείφτες τύπου Ψαριανού ή Αδωνι που μεταμορφώνονται εν μία νυκτί για τις ανάγκες του ρόλου τους.

Αλλά ευτυχώς όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας συνειδητοποιούν ότι  αυτός, ο ποδοσφαιρικού τύπου,  σκυλοκαυγάς δεν είναι το πρόβλημα της Ελλάδας. Γιατί η χώρα δεν πωλείται μόνον από τους μεν ή από μόνον από τους δε.

• Πωλείται από ολόκληρο το κοινοβουλευτικό σύστημα που φαίνεται να έχει προσκυνήσει αξίες και αρχές, εντελώς έξω από εθνικό πλαίσιο αναφοράς. Υπακούει δηλαδή σε ξένα κελεύσματα, βαφτίζοντας την υποθήκευση της χώρας, (πολιτική, οικονομική και γεωστρατηγική) είτε «ιστορική αναγκαιότητα», είτε «μοναδική ρεαλιστική επιλογή».

Εχουν αρχίσει και ενοχλούνται πολλοί Ελληνες από αυτό τον νέο δωσιλογισμό που εκδηλώθηκε απροσχημάτιστα στην περίπτωση της Ουκρανικής κρίσης. Οταν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, με την τιμητική εξαίρεση του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης, έγειρε μονόπαντα υπέρ αβασάνιστων επιλογών, ιδιαίτερα εκείνων που βρήκαν αντίθετη την συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης(αποστολή οπλισμού-πρόσκληση Ζελένσκι).

Μια περιπλάνηση στα «social media»-που προσωπικά αντιπαθώ, αλλά μπροστά στην γκαιμπελικού τύπου προπαγάνδα των εκμαυλισμένων μέσων ενημέρωσης προσφέρουν την μοναδική διέξοδο ελεύθερης έκφρασης, θα σας πείσει για του λόγου το αληθές. Ειδικά στο twitter που αποτελεί την βασικότερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων για θέματα εσωτερικής και διεθνούς επικαιρότητας, έγινε μια μικρή επανάσταση.

Κάποιοι που παρίσταναν όλον αυτό τον καιρό τους πατριώτες και τους υπερευαίσθητους στα θέματα της λαθρομετανάστευσης και των τουρκικών προκλήσεων όταν πέταξαν τις μάσκες και αποκάλυψαν το σκληρό φιλο-ατλαντικό τους πρόσωπο κυρίως όμως την πραγματική κομματική τους προσήλωση, έχασαν τους μισούς τους followers. Γιατί στήριξαν με χουλιγκανικό φανατισμό τις ανεύθυνες επιλογές Μητσοτάκη και επιδόθηκαν σε ένα άνευ προηγουμένου αντι-ρωσικό υβρεολόγιο, λες και είναι αυτοί που πολεμούν στο Ντονμπάς, όχι οι Ουκρανοί.

Γρήγορα η συζήτηση «οπαδοποιήθηκε»  στο γνωστό δίπολο «Ζαίοι-Αντιζαίοι», ή αν θέλετε «Μπολσεβίκοι-Δεξιοί» παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι η θέση του Σύριζα στο Ουκρανικό ελάχιστα διαφέρει από αυτήν του Μητσοτάκη και επιπλέον η (πραγματική) θέση του Μητσοτάκη για τα Σκόπια και τις Πρέσπες ελάχιστα διαφέρει από αυτή του Σύριζα. Δηλαδή ούτε οι «Ζαίοι» που αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ευλύγιστοι στις απαιτήσεις της Δύσης είναι ακριβώς κομμουνιστές, ούτε οι φανατικοί «αντι-Ζαίοι», σημερινοί ψηφοφόροι του Μητσοτάκη είναι δεξιοί. Το έχουν καταλάβει και οι πέτρες.

Γι αυτό και τούτη τη φορά οι περισσότεροι δεν τσίμπησαν στην ποδοσφαιροποίηση. Το Ουκρανικό και οι προεκτάσεις του για το μέλλον μας, απέχουν πολύ από το αν ο Πολάκης πήγε να δείρει τον Αδωνι, ή από το αν έμαθε αγγλικά ο Αλέξης.

• Οι Ελληνες δεν κρίνουν πλέον τα πρoτάγματα μέσα από την ψευδεπίγραφη κλίμακα αριστεράς-δεξιάς. Γιατί ο διαχωρισμός δεν είναι πλέον κάθετος, είναι απολύτως οριζόντιος και τέμνει στα δύο την κοινωνία: Πατριώτες με άποψη από τη μία, εθνομηδενιστές και «πολίτες του κόσμου», από την άλλη.

Στην πρώτη λοιπόν κατηγορία των πατριωτικά σκεπτόμενων, ξεχωρίζουν πολλοί αυτές τις μέρες. Ελληνες με «Ε» κεφαλαίο που αξιολογούν πολιτικούς, κυβερνήσεις και την εξέλιξη της επικαιρότητας με βασικό κριτήριο τα εθνικά τους ανακλαστικά. Και πολύ σωστά. Γιατί όταν η χώρα εκποιείται, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος «μέτρησης» όσων μας εκπροσωπούν.

Τις μέρες λοιπόν αυτές που περιπλανήθηκα λίγο περισσότερο στο Twitter ανακάλυψα ότι μια σημαντική μερίδα σκεπτόμενων και μορφωμένων Ελλήνων έχει ξυπνήσει για τα καλά.

Τοποθετούνται είτε επώνυμα, είτε κάτω από ένα ψευδώνυμο(κατανοητό όταν πρόκειται για ανώτερους κρατικούς λειτουργούς, ή άλλους που δεν θέλουν να μιλήσουν δημόσια επωνύμως) και προσεγγίζουν τα ζητήματα στην πραγματική τους διάσταση. Δεν είναι απαραίτητα συντηρητικοί, αλλά σίγουρα δεν είναι κομματόσκυλα όπως αυτά που αποκαλύφθηκαν με αφορμή την Ουκρανία.

Εντελώς ενδεικτικά αναφέρω στους επώνυμους τους Panagiotis G. Pavlos, Afroditi Manou, Chryssa Xeni, Αθανάσιος Τζουγανάτος, Penny Smirlis, Angelos Themelis και στους «ανώνυμους» τον εξαιρετικό «Σταυροφόρο» (με ιδιαίτερη ευαισθησία και πληροφόρηση για το λαθρομεταναστευτικό), τους Gadget Lover, Mirovolos, Nikiforoc Fokac, Apolitique, όπως και τα Tourkika Nea (καμία σχέση με…ΣΚΑΙ).

• Αυτοί λοιπόν και χιλιάδες άλλοι που τοποθετούνται στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης έχουν πιάσει το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας που δεν είναι αν θα ξανάρθουν οι «Ζαίοι» αλλά το πώς θα ξεκουμπιστούν όλοι μαζί αυτοί που ναρκοθετούν το μέλλον της χώρας προσδένοντας της σε ένα άρμα υποτέλειας και αλλοιώνοντας ταυτόχρονα την πληθυσμιακή της υπόσταση.

Ο Σύριζα και ο Μητσοτάκης είναι εξίσου βλαπτικοί και αυτό απέδειξε, μετά την μειοδοσία των Πρεσπών η υπόθεση της Ουκρανίας.

Προσωπική μου άποψη είναι μάλιστα ότι ο Μητσοτάκης στα εθνικά θέματα μπορεί να γίνει πιο επικίνδυνος καθώς διαθέτει μία στρατιά από πληρωμένα μέσα ενημέρωσης που αποθεώνουν κάθε του πρωτοβουλία ακόμη και αν είναι βλακώδης (πρόωρη απολιγνιτοποίηση) ή στρέφεται προδήλως εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Χθες ήταν οι Πρέσπες, σήμερα η Ουκρανία, μεθαύριο μπορεί να είναι το Αιγαίο…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Απο ποιον κινδυνεύει η Φινλανδία και θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ; Σε λίγο ο τρίτος παγκόσμιος δεν θα αποτελεί σενάριο…