File photo: Στην Τουρκία, οι νεοαφιχθέντες Ρώσοι πασχίζουν να κάνουν καταθέσεις και μεταφορές χρημάτων μέσω των τουρκικών τραπεζών, οι οποίες έχουν υιοθετήσει προσεκτική και επιφυλακτική στάση εκ του φόβου παραβίασης των δυτικών κυρώσεων κατά της Μόσχας, σύμφωνα με πολλές πηγές. EPA, ERDEM SAHIN
Εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες, που, είτε με την ψήφο τους είτε με τη σιωπή τους στήριξαν και συνέτειναν στη δημιουργία ενός κράτους μαφιόζων, πειρατών και κατακτητών, σήμερα φωνάζουν: «Πεθαίνουμε της πείνας – Βγες στον δρόμο Ερντογάν».
Τέτοιου είδους φαινόμενα δεν παρατηρούνται μόνο στην Τουρκία και σε άλλες χώρες όπου καταργήθηκε το κράτος δικαίου. Διεφθαρμένες εξουσίες και ποικιλόμορφα σκάνδαλα είναι συνηθισμένες καταστάσεις και σε χώρες που θεωρούνται ακόμα και υπόδειγμα δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Από την αρχή, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα δεν θέλησαν να αντιμετωπίσουν το καθεστώς Ερντογάν με βάση τις προκλητικές, αντιδημοκρατικές και επικίνδυνες για την περιφερειακή ασφάλεια, μεθοδεύσεις και επιλογές του. Αντιθέτως, επιμένουν μέχρι σήμερα να τρέφουν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.
Με τη στάση τους έδειξαν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν τους ενδιαφέρει ο σεβασμός του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ούτε και οι συνέπειες του τουρκικού επεκτατισμού, αλλά πολύ περισσότερο τους ενδιαφέρει η διαφύλαξη των οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων τους.
Αν τελικά ο Ερντογάν και οι εθνικιστές σύμμαχοί του φύγουν κυνηγημένοι από την εξουσία δεν θα οφείλεται στο γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα επέδειξε αποφασιστικότητα και έδρασε για την προάσπιση της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου, αλλά επειδή εκατομμύρια Τούρκοι έχουν βυθιστεί στη φτώχεια και την πείνα.
Τώρα, ο Ερντογάν τρέχει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο Κατάρ για να προλάβει ώστε να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας. Βέβαια, οι συνθήκες είναι μεταβαλλόμενες και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Πέρα από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει μεγάλο ποσοστό του τουρκικού λαού, τις σκληρές συνέπειες της μεγαλοϊδεατικής τουρκικής πολιτικής πληρώνει ακριβά και η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων. Η κατρακύλα της τουρκικής λίρας και η βαθιά οικονομική κρίση σ’ αυτή τη χώρα ανέδειξε και τις προεκτάσεις της πλήρους εξάρτησης των κατεχομένων περιοχών από την Τουρκία.
Την ίδια στιγμή όμως, η σημερινή κατάσταση διαμορφώνει συνθήκες ανάπτυξης μιας νέας δυναμικής που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί συγκροτημένα από τις δυο κοινότητες για να οδηγήσει σε αντίσταση ενάντια στην κατοχική δύναμη και με κοινό σκοπό και όραμα την αποτίναξη της τουρκικής κατοχής.
Η διχοτόμηση είναι υπαρκτή και εδραιώνεται. Η ισλαμοφασιστική ιδεολογία, πάνω στην οποία στηρίχθηκε ο Ερντογάν, αποτελεί πλέον και το πλαίσιο λειτουργίας και δράσης του ψευδοκράτους.
Αρχιμαφιόζοι που ευθύνονται για την πείνα και την εξαθλίωση εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών, επιδιώκουν τον τελευταίο καιρό, μαζί με τους εγκάθετούς τους στα κατεχόμενα εδάφη, να θησαυρίσουν εκμεταλλευόμενοι τις χρυσές αμμουδιές της Αμμοχώστου.
Όπως προαναφέρεται, η διαφθορά ως διαχρονικό και παγκοσμιοποιημένο φαινόμενο δεν αποτελεί γνώρισμα μόνο χωρών με αυταρχικά, μοναρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά επικρατεί σχεδόν παντού. Και, δυστυχώς, οι ελεύθερες περιοχές της Κύπρου βρίθουν περιπτώσεων σκανδάλων και αδιαφάνειας.
Όλα αυτά, μαζί με τα παιχνίδια των συγκρουόμενων συμφερόντων στην περιοχή, κάνουν το τοπίο ακόμη πιο ομιχλώδες και σκοτεινό.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE