Η Ευρώπη περιμένει τον Πρόεδρο Μπάιντεν να αποτρέψει ένα πόλεμο στη γειτονιά της: Η Ουκρανία μεγάλο πρόβλημα για την Ε.Ε.
File photo: Ο Ύπατος εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ κατά την 23η Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε.-Ουκρανίας . Σε δεύτερο πλάνο ο Πρόεδρος του ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σάρλ Μισέλ. EPA, PRESIDENTIAL PRESS SERVICE HANDOUT
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άρθρο γνώμης της Politico (των Paul Taylor, Oksana Antonenko) επισημαίνει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει την αυξανόμενη κρίση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αναμένοντας να αποτρέψει ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν (Biden) έναν πόλεμο στο κατώφλι της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έχει στην κατοχή της τα εργαλεία για να βοηθήσει το Κίεβο να αμυνθεί και να αναπτύξει την οικονομία του.
Ωστόσο, παρά όλες τις συζητήσεις για στρατηγική αυτονομία, αυτό που λείπει μέχρι στιγμής είναι η πολιτική βούληση να χρησιμοποιηθεί η πλήρης εργαλειοθήκη.
Η σύνοδος κορυφής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης της ΕΕ, η οποία περιλαμβάνει την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν (η Λευκορωσία ανέστειλε τη συμμετοχή της τον Ιούνιο), είναι μια ευκαιρία για μια πιο προδραστική ευρωπαϊκή πρωτοβουλία στην περιοχή.
H Ε.Ε. θα πρέπει να καταστήσει σαφές πώς το τίμημα μιας στρατιωτικής επίθεσης στην Ουκρανία μπορεί να γίνει μεγαλύτερο για τη Ρωσία, καθώς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε συνεργασία με την Ουάσιγκτον, ίσως είναι σε θέση να αλλάξουν τη στάση της Μόσχας διευκρινίζοντας πιθανές πρόσθετες κυρώσεις.
Αναφερόμενοι στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 οι συντάκτες προτείνουν ότι ο Καγκελάριος Olaf Scholz θα μπορούσε να θέσει τη λειτουργία του στο τραπέζι. Η Γερμανία μπορεί να αντιμετωπίσει ένα πιθανό ενεργειακό έλλειμμα, αλλά μια σαφής προειδοποίηση ότι το μέλλον του έργου είναι ασταθές μπορεί απλώς να κάνει τον Putin να το ξανασκεφτεί.
Οι Ευρωπαίοι μπορούν επίσης να προσφέρουν ασφάλεια και οικονομική υποστήριξη στο Κίεβο, πιέζοντας ταυτόχρονα και τις δύο πλευρές να εφαρμόσουν τις ειρηνευτικές συμφωνίες του Μινσκ στην ανατολική Ουκρανία.
Η ΕΕ θα πρέπει να ενσωματώσει ένα σύμφωνο ασφαλείας στην Ανατολική Εταιρική Σχέση —τουλάχιστον για το Associated Trio Ουκρανίας, Γεωργίας και Μολδαβίας —με στρατιωτική εκπαίδευση, μεταρρύθμιση των υπηρεσιών πληροφοριών και καταπολέμηση του υβριδικού και κυβερνο- πολέμου.
Για το σκοπό αυτό, θα μπορούσε να διευρύνει την εντολή της υφιστάμενης Συμβουλευτικής Αποστολής της ΕΕ για τη Μεταρρύθμιση του Τομέα Πολιτικής Ασφάλειας και στο Κίεβο.
Επισημαίνουν ότι η Γαλλία και η Ιταλία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενίσχυση του ουκρανικού στρατού, όπως κάνουν ήδη οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Τουρκία.
Επιπλέον, καθώς οι ΗΠΑ δεν παρέχουν καμία ουσιαστική επένδυση και το κινεζικό ενδιαφέρον δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτο, μόνο η ΕΕ μπορεί να προσφέρει στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας μεγαλύτερη ευημερία και οικονομική σταθερότητα.
Η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το αναπτυσσόμενο ταμείο υποδομών της Global Gateway για την ανάπτυξη μεταφορών, ενέργειας και ψηφιακών υποδομών. Θα πρέπει να εμπλέξει τους ανατολικοευρωπαίους γείτονές της σε μεγάλα έργα όπως η πράσινη ενέργεια υδρογόνου, με την πρόταση να συμπεριλάβει τη Ρωσία, εάν ακυρώσει τις στρατιωτικές απειλές κατά της Ουκρανίας.
Η εμπειρία της ΕΕ στην προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας και των επαφών μεταξύ ανθρώπων στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της οικονομικής και ανθρώπινης σύνδεσης στη Μαύρη Θάλασσα.
Η κρίση στην Ουκρανία θα δοκιμάσει την ικανότητα της Ευρώπης να συνδράμει στη σταθεροποίηση της γειτονιάς της καθώς και την προθυμία της νέας γερμανικής κυβέρνησης προθυμία να αντιμετωπίσει τις απειλές για την ασφάλεια.
Θα δοκιμάσει επίσης τη νέα σχέση συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ, που πρόκειται να υιοθετήσουν νέες στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές, καθώς και μια ευκαιρία για την ΕΕ να καταστήσει την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας στο επίκεντρο ανανεωμένης στρατηγικής δέσμευσης με την Τουρκία.
Η Άγκυρα έχει οικοδομήσει στενές σχέσεις τόσο με τη Μόσχα όσο και με το Κίεβο, και μια κοινή πρωτοβουλία ΕΕ-Τουρκίας θα μπορούσε να συντελέσει στην αποφυγή της τρέχουσας αντιπαράθεσης, εάν ο Putin επιλέξει να προχωρήσει.
Η ΕΕ ήταν πάντα διχασμένη ως προς τη Ρωσία. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία είναι αντίθετες σε υπερβολική πίεση προς τη Μόσχα για τη διασφάλιση των διμερών σχέσεων και των οικονομικών συμφερόντων τους, και τα κ-μ της Κεντρικής Ευρώπης εμποδίζουν κάθε ουσιαστικό διάλογο και συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, ιδιαίτερα σε σχέση με την κοινή τους γειτονιά. Αλλά είναι καιρός να αφήσουν στην άκρη αυτές τις διαφορές.
ΠΗΓΗ: Politico Paul Taylor, Oksana Antonenko – How Europe can calm the Russia-Ukraine crisis
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE