Παλληκάρι στο μυαλό και στη σκέψη: Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας τεράστιος αγωνιστής της Λευτεριάς
Κόσμος βρίσκεται στην πύλη Ε3 στο λιμάνι του Πειραιά, όπου «αποχαιρετά» τον κορυφαίο Έλληνα δημιουργό, Μίκη Θεοδωράκη για το ταξίδι της σορού του στην Κρήτη, την Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2021. ΑΠΕ ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Είναι Πέμπτη, 2 Σεπτεμβρίου 2021 και η Ελλάδα γίνεται ξαφνικά φτωχότερη. Μικραίνει. Χαμηλώνει απότομα και επικίνδυνα. Μία πολύ μεγάλη κολώνα του Ελληνισμού, μια τεράστια κολώνα που για χρόνια κρατούσε ψηλά τη μουσική παιδεία του παγκόσμιου γίγνεσθαι, έπεσε. Έφυγε και άφησε τη χώρα ορφανή.
Φτωχότερη η Ελλάδα, φτωχότερος ο πολιτισμός, φτωχότερη η μουσική. Μίκης Θεοδωράκης, ετών 96. Έφυγε στα ουράνια ησυχαστήρια πλήρης ημερών.
- Ήταν 96 χρονών, αλλά νεότατος. Έφηβος και στο νου και στην καρδιά. Παλληκάρι στο μυαλό και στη σκέψη. Αγαπούσε με πάθος την Ελλάδα του και όποτε η χώρα κινδύνευε, αυτός ήταν δυναμικά παρόν. Εκεί όρθιος.
Με τη μουσική του παιδεία έδωσε αγώνες και μάχες εναντίον της Χούντας και του φασισμού, στήριξε την Κύπρο στα δύσκολα, ενώ δεν δίστασε στα γεράματα του να τα βάλει με τους Τροϊκανούς, οι οποίοι προσπαθούσαν νυχθημερόν να βουλιάξουν το σκάφος «Ελλάς».
Η Κομισιόν, έλεγε το 2012, μαζί με τους τραπεζίτες, το ΔΝΤ και την Τρόικα «έχουν αναλάβει να μας τρομοκρατούν και να καταστρέφουν συστηματικά τον κοινωνικό μας ιστό, με τελικό στόχο την ολοκληρωτική διάλυση της χώρας».
Δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του. Δεν φοβήθηκε ποτέ κανένα και δεν έκρυψε ποτέ τις σκέψεις του. Όλα τα έκαμε μουσική, με την οποία εμβολίασε το DNA των Ελλήνων. Και αυτός ο εμβολιασμός θα κρατήσει χρόνια. Αιώνες…
Από τότε που ήταν 15 χρονών, (το 1940), και εγκατέλειψε το πατρικό του σπίτι και επιχείρησε να φθάσει στο Αλβανικό μέτωπο, μέχρι και την τελευταία του πνοή, υπήρξε ένας τεράστιος αγωνιστής. Ένας αγωνιστής που διεκδικούσε λευτεριά και αξιοπρέπεια για τη χώρα του. Διεκδικούσε σεβασμό και εθνική ανεξαρτησία, απόλυτη ελευθερία, ισχυρή άμυνα και δυνατή οικονομία.
Διεκδικούσε για τη μικρή του Ελλάδα τα αυτονόητα. Αυτά που ισχυροί της Γης αρνούνται στους μικρούς και αδύνατους λαούς.
- Η μουσική ήταν μια διεκδίκηση και μέσα απ’ αυτή οι στόχοι του Ελύτη, του Ρίτσου, του Σεφέρη, του Λειβαδίτη, του Αναγνωστάκη και πολλών άλλων, έγιναν κτήμα και ελπίδα της ανθρωπότητας και της παγκόσμιας κοινότητας.
Ο Μίκης ήταν ένας λαός όρθιος από μόνος του. Τώρα που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», πενθεί «η Δραπετσώνα», θλίβεται «το Γελαστό παιδί», αλλά σε λίγο «θα σημάνουν οι καμπάνες».
Μίκη Θεοδωράκη, καλό ταξίδι, καλό παράδεισο και πολλά χαιρετίσματα στον Μπιθικώτση, στον Μητροπάνο, στον Ρίτσο και την Μπέλλου…
Αιωνία σου η μνήμη.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE