Το μέλλον έφθασε. Και είναι έξαλλο με το παρελθόν… Ή η ολική αποτυχία κράτους και κοινωνίας στην εποχή της κλιματικής κρίσης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Ταγίπ Ερντογάν στέλνει αρνητικά μηνύματα πριν από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Άγκυρα και θέτει την ατζέντα: Η Αθήνα όμως ακούει;

Η επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας για την Κύπρο πηγάζει από τον εθνικό όρκο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, το 1920: Οι επιδιώξεις της Άγκυρας δεν είναι σημερινές…

Αμανές εξωτερικής πολιτικής από τον Ερντογάν ενόψει της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη: Καημός του να του αναγνωρίσουν ρόλο μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΚΙΩΤΗ *

Οι κοινωνικοί μύθοι, μικροί και μεγάλοι, φτιάχνονται για να παραμυθιάζουν τις κοινωνίες, οι οποίες, διαχρονικά, έχουν την τάση να αποζητούν το παραμύθιασμα.

Με διαφορετικό τρόπο σε κάθε εποχή και τόπο, οι μυθοπλασίες παράγουν συλλογικό και ατομικό κίνητρο, εκλέγουν κυβερνήσεις, αναδεικνύουν δημόσια πρόσωπα που δεν το αξίζουν, επιβάλλουν επιλογές ανάπτυξης, διαμορφώνουν στάσεις και συμπεριφορές, εξυπηρετούν συμφέροντα.

Κάποια στιγμή όμως έρχεται η ώρα της απομυθοποίησης. Και καταρρέουν με πάταγο όσα και όσοι αναδείχθηκαν από τους μύθους που τους εξυπηρέτησαν.

Δυστυχώς όμως, οι μύθοι με τους οποίους τρέφεται η ελληνική κοινωνία τα τελευταία 50 χρόνια καταλήγουν σε στάχτες και αποκαΐδια, κατεστραμμένες ζωές, κατεστραμμένα τοπία και φύση και πάντοτε σε μια άρρωστη και σταθερά παθογενή οικονομική κατάσταση.

• Πυρκαγιές: τραγική αποτυχία και καταστροφική λειτουργία του «επιτελικού κράτους» της ΝΔ, μετά την διακυβέρνηση των καταστροφικών χειρισμών του ΣΥΡΙΖΑ

Με την ανθρώπινη τραγωδία στο Μάτι, κατέρρευσε ο μύθος της Αριστεράς (του ΣΥΡΙΖΑ) ως κοινωνικο-πολιτικής δύναμης που θέτει σε προτεραιότητα τον Άνθρωπο, καθώς οι τότε κυβερνώντες αριστεροί, με εγκληματικά λάθη και παραλείψεις οδήγησαν μια σημειακή πυρκαγιά λίγων ωρών σε ολοκαύτωμα με δεκάδες νεκρούς.

Επιπλέον, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την τραγωδία είπαν πολλά ψέματα, δεν καταλόγισαν ευθύνες, κρύφτηκαν πίσω από αστήρικτες θεωρίες κλιματικής αλλαγής (το Μάτι, όπως όλοι οι επιστήμονες που ασχολήθηκαν διαπίστωσαν, σε καμία περίπτωση δεν ήταν αποτέλεσμα εκδήλωσης ακραίου φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, αλλά τραγικό αποτέλεσμα των χειρισμών της πολιτείας) και έκτοτε, με ποταμούς δηλητηριωδών δημόσιων εκπομπών στα κοινωνικά δίκτυα ‘ψάχνουν’ μια ανάλογη ή και χειρότερη ανθρωπιστική καταστροφή από την παρούσα κυβέρνηση για να ‘πατσίσουν΄ το Μάτι…

Είναι να απορεί κανείς που αυτοί οι άνθρωποι, από στελέχη της ηγεσίας έως τοπικά στελέχη αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί. Δυστυχώς, σπουδαίες μορφές της πραγματικής Αριστεράς στην Ελλάδα, όπως ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης και ο Άγγελος Ελεφάντης έφυγαν νωρίς, ευτυχώς όμως που δεν έζησαν να δουν αυτήν την φρικτή κατάντια των αυτό-αποκαλούμενων αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ…

Τώρα όμως, ήρθε η σειρά του μύθου της δήθεν τεχνοκρατικής και χαρισματικής διακυβέρνησης της ΝΔ να καταρρεύσει με πάταγο.

Με τις τρομακτικά καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου 2021, ευτυχώς, μέχρι στιγμής μόνο με δύο τραγικές απώλειες (και ας ελπίσουμε να μην υπάρξει άλλη), όταν οι συνθήκες θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε εκατόμβες καμένων συνανθρώπων μας, κατέρρευσε ο μύθος του επιτελικού και ικανού κράτους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, καθώς για μια ακόμη φορά στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας αποδείχθηκε περίτρανα ότι το πολιτικό σύστημα, είτε πρόκειται για την Δεξιά είτε την Αριστερά είτε το Κέντρο (εποχής ΠΑΣΟΚ) είναι εγκληματικά άχρηστο και ανίκανο να αποτρέψει μείζονες φυσικές καταστροφές, ακόμη κι όταν αυτό είναι εφικτό, όπως στις τωρινές πυρκαγιές που, χωρίς άνεμο, και σε περιοχές που δεν καίγονταν πευκοδάση (τα οποία προσφέρονται για μεγάλες πυρκαγιές, ιδίως σε συνθήκες παρατεταμένου καύσωνα), αλλά χαμηλή δασική βλάστηση (πυρκαγιά στην ανατολική Μάνη, 3-9 Αυγούστου 2021), οι φλόγες προχωρούσαν επί ημέρες πρακτικά ανεμπόδιστες, αντιμέτωπες με ισχνότατες πυροσβεστικές δυνάμεις (καθώς το δήθεν επιτελικό κράτος πιάστηκε στον ύπνο και επέλεξε από τις 5 μεγάλες φωτιές που είχε να αντιμετωπίσει να στείλει τον κύριο όγκο των δυνάμεων πυρόσβεσης στην Αττική…) για να φτάσου να απειλήσουν πολύ σοβαρά να κάψουν το ιστορικό Γύθειο! 

• Το μέλλον της σοβαρής κλιματικής κρίσης είναι πλέον εδώ! Η Ελλάδα, δυστυχώς χωρίς καμία προετοιμασία…

Φυσικά, οι πρόσφατες, πρωτοφανείς συνθήκες ακραίου καύσωνα –μην  ξεχνάμε ότι ο καύσωνας και αμέτρητες δασικές πυρκαγιές σάρωσαν και σαρώνουν την ανατολική Μεσόγειο, με την Ιταλία και την Τουρκία να ζουν εξίσου δύσκολες στιγμές, με δραματικές εκκενώσεις οικισμών και ανεξέλεγκτες πυρκαγιές-, συνθήκες, που σε συνδυασμό με τις πρωτοφανείς σε ανθρώπινες απώλειες πρόσφατες πλημμύρες του Ιουλίου σε Γερμανία και Βέλγιο (με τραγικό απολογισμό 230 νεκρούς σε 48 ώρες…) σηματοδοτούν την είσοδο στην εποχή της σοβαρής κλιματικής κρίσης.

Σε μια συγκυρία τραγικής ειρωνείας σήμερα η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) των Ηνωμένων Εθνών, μετά από 8 χρόνια κατά τα οποία οι διαφωνίες δεν επέτρεπαν να εκδώσει ολοκληρωμένες εκθέσεις, δημοσιοποίησε την νέα της έκθεση, εκτιμώντας ότι η παγκόσμια θερμοκρασία θα ανεβεί κατά 1,5 ^o C  μέσα στα επόμενα 20 χρόνια (σε σχέση με την έναρξη της βιομηχανικής εποχής 1850-1900), ακόμη και με το καλύτερο σενάριο των μέγιστων δυνατών περικοπών αερίων θερμοκηπίου σε διεθνή κλίμακα. Και η θερμοκρασία θα συνεχίσει να αυξάνει μέχρι το 2050, προκαλώντας περαιτέρω ακραία καιρικά φαινόμενα!

Ο ΓΓ του ΟΗΕ δήλωσε ότι τα ευρήματα της έκθεσης ενεργοποιούν τον κόκκινο κώδικα για την ανθρωπότητα!

Αυτή η συγκυρία προσφέρει μια πολύ καλή δικαιολογία στην ελληνική κυβέρνηση για την αδυναμία της να σταματήσει τις πυρκαγιές πριν αυτές ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο. Στην Εύβοια η πυρκαγιά σχεδόν σταμάτησε – όπου σταμάτησε, διότι καίει ακόμη…- όταν έφτασε στην θάλασσα και αφού είχε κατακάψει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και εκατοντάδες σπίτια, χτισμένα κατά κανόνα από κυνικούς συμφεροντολόγους μέσα σε κατάφυτες από πεύκα περιοχές…

Ωστόσο, από την μακρά λίστα πραγμάτων που όφειλε να έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση, και φυσικά οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, εν ολίγοις η πολιτεία, σε επίπεδο πρόληψης απουσιάσαν και απουσιάζουν τα πλέον σημαντικά:

·       Η χώρα είναι γεμάτη ξερόχορτα και διάσπαρτα σκουπίδια σε όλη την ύπαιθρο. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Πολιτικής Προστασίας, που για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία οργάνωσε φέτος μεγάλης κλίμακας καθαρισμούς ξερών αγριόχορτων σε αστικές και περιαστικές περιοχές, εξασφαλίζοντας ένα πολύ καλό τείχος άμυνας απέναντι στις πυρκαγιές στις πόλεις, δεν υπήρξε ανάλογη δράση σε περιοχές της ελληνικής υπαίθρου.

Οι πληροφορίες που παρουσιάζονται στον Τύπο μιλάνε για μεγάλης κλίμακας ακαθάριστες από ξερόχορτα εκτάσεις, ιδίως δε στις περιοχές που ξέσπασαν οι πλέον καταστροφικές πυρκαγιές, μεταξύ των οποίων και η Βαρυπόμπη, η πυρκαγιά της οποίας προκάλεσε ασύμμετρη με τα δεδομένα της καταστροφές, δυστυχώς πολύ μεγάλης κλίμακας.

·       Φορείς μακροπρόθεσμης πρόγνωσης του καιρού (μεταξύ αυτών και το ευρωπαϊκό JRC) είχαν εδώ και καιρό προγνώσει πολύ θερμό καλοκαίρι στα Βαλκάνια και την Μεσόγειο. Η κυβέρνηση όφειλε να έχει αξιοποιήσει τις επιστημονικές αυτές πληροφορίες και να έχει οργανώσει ένα πολύ ισχυρότερο δίχτυ πυροσβεστικών δυνάμεων, με μαζικές προσλήψεις έκτακτων εποχικών πυροσβεστών.

Η παρουσίαση στατιστικών στοιχείων από τον υπουργό Άκη Σκέρτσο που συνέκρινε το παρόν δυναμικό των πυροσβεστικών δυνάμεων με εκείνο του 2018 (όταν οι προσλήψεις επιτρέπονταν με το σταγονόμετρο, λόγων μνημονιακών δεσμεύσεων) είναι το λιγότερο ατυχής και πολιτικάντικη, καθώς αντί και αυτή η κυβέρνηση να αναλάβει παλικαρίσια τις ευθύνες της σπεύδει να κάνει συγκρίσεις με την χρονιά που έγινε η καταστροφή στο Μάτι…

Με άλλα λόγια, η ΝΔ είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος του ολικά αποτυχημένου πολιτικού συστήματος που ταλαιπωρεί την χώρα στην ύστερη μεταπολίτευση… Επίσης, η κυβέρνηση όφειλε –αν υπήρχε έστω και ένα ψήγμα επιτελικής λειτουργίας- να έχει καταγράψει, δικτυώσει και αξιοποιήσει το σύνολο των υδροφόρων βυτίων (ιδιωτικών, δημοτικών και δημόσιων στην χώρα), να έχει εκπαιδεύσει τους οδηγούς τους κοκ.

Δεν νοείται η πυρκαγιά της Βαρυπόμπης, χωρίς άνεμο, να διασχίζει πανεύκολα την μεγαλύτερη αντιπυρική ζώνη στην χώρα, την εθνική οδό ΠΑΘΕ στο πλατύτερο σημείο της με 5 λωρίδες εκατέρωθεν. Αρκούσε η παράταξη μερικών δεκάδων βυτίων στη πλευρά του Αγίου Στέφανου και της Μαλακάσας, με προσωπικό σε ετοιμότητα να σβήσει τις εστίες που δημιουργούσαν πυρωμένα κουκουνάρια που πετάγονταν από τα απέναντι καιγόμενα πεύκα… Δραματική αποτυχία…

·       Και οι δήμοι, ιδίως αυτοί που βρίσκονται στις ευάλωτες για πυρκαγιά περιοχές; Κατά κανόνα, αγρόν αγόραζαν… Πώς και πόσο συντονίστηκαν με τις κρατικές υπηρεσίες, σε ποιο βαθμό οργάνωσαν ξεχορταριάσματα και μάζεμα σκουπιδιών από τα δάση;

Να αναφέρουμε εδώ πάντως ότι υπάρχουν και ΟΤΑ με εξαιρετική οργάνωση και προετοιμασία για την πρόληψη των πυρκαγιών, δυστυχώς όμως αποτελούν μειοψηφία και εξαίρεση στον κανόνα. Κι αν τυχόν οι ΟΤΑ που αδράνησαν επικαλεσθούν την  έλλειψη πόρων, γιατί δεν κινητοποίησαν την άνοιξη τις τοπικές κοινωνίες εθελοντικά για να κόψουν τα ξερόχορτα και να μαζέψουν τα σκουπίδια;

·       Στην Ελλάδα πάντοτε υπήρχε ένα ευαισθητοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας, ενώ τα τελευταία χρόνια, ιδίως η νεολαία έχει την βούληση να δράσει συλλογικά για την προστασία του περιβάλλοντος. Το κράτος όμως και η τοπική αυτοδιοίκηση αδυνατούν να αξιοποιήσουν αυτό το ισχυρό κοινωνικό ρεύμα εθελοντισμού και να βρουν τρόπους κατάλληλης εκπαίδευσης για πολύ περισσότερους εθελοντές πυροσβέστες και εθελοντές δασοπροστασίας (που θα μπορούν πχ να ξεχορταριάζουν και να μαζεύουν σκουπίδια από τα δάση κάθε άνοιξη).

Το πλαίσιο για τους εθελοντές πυροσβέστες άλλαξε –με μια παλαιοκομματικού χαρακτήρα απόφαση από την κυβέρνηση Σαμαρά το 2011 – και περνά μόνο μέσα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, η οποία όμως δεν διαθέτει παρά ελάχιστους ανθρώπινους και υλικούς πόρους ώστε να οργανώσει ένα πανίσχυρο δίκτυο δεκάδων χιλιάδων εθελοντών σε όλη την χώρα. Πριν αλλάξει το πλαίσιο, περιβαλλοντικές οργανώσεις ή ΟΤΑ έφτιαχναν δίκτυα εθελοντών και είχαν θετικά αποτελέσματα, αλλά συχνά υπήρχε ελλιπής εκπαίδευση και δυστυχώς σοβαρά ατυχήματα και ανθρώπινες απώλειες.

Το ότι υπήρχε ένα πλαίσιο που είχε προβλήματα και αντικαταστάθηκε από ένα πιο αξιόπιστο, το οποίο όμως είναι ζήτημα αν αξιοποιεί το 10% του ανθρώπινου δυναμικού που θα μπορούσε να συμμετάσχει στην εθελοντική δασοπροστασία και πυρόσβεση δεν σημαίνει ότι είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ένα πολύ καλύτερο και αποτελεσματικό πλαίσιο.

Δυστυχώς, όμως, η δήθεν προοδευτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η δήθεν εκσυγχρονιστική και ευρωπαϊστική κυβέρνηση της ΝΔ αδιαφόρησαν πλήρως να αναλάβουν σχετικές πρωτοβουλίες. Αν υπήρχε ενεργό δίκτυο εθελοντών δασοπροστασίας -αναφέρουν κάποιοι ειδικοί επί του θέματος- το πιθανότερο είναι η τραγωδία στο Μάτι θα είχε αποφευχθεί.

Το τεράστιο αυτό έλλειμμα συμπληρώνει την λίστα των προβληματικών λειτουργιών του αποτυχημένου πολιτικού μας συστήματος. Με τρομερές συνέπειες.

Αυτές οι απλές διαπιστώσεις –όπως και πληθώρα στοιχείων που διαθέτουν ειδικοί όπως οι δασολόγοι- επικυρώνουν την ολική αποτυχία της κυβέρνησης, αλλά και την διαρκή αποτυχία του πολιτικού μας συστήματος, της τοπικής μας αυτοδιοίκησης συμπεριλαμβανομένης, να οργανώσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην πρόληψη και την αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών.

Επιπροσθέτως, παγίως κάθε μεταπολιτευτική κυβέρνηση, κάθε φορά που οι ολέθριες πυρκαγιές αποκαλύπτουν την  ανικανότητα να διαχειριστεί τα δάση, τις δασικές εκτάσεις, την ίδια την χώρα, καταφεύγει σε φθηνές και κατά κανόνα γελοίες διαδόσεις και δηλώσεις, με δικαιολογίες περί οργανωμένων εμπρηστών που άλλοτε τους βάζει η Τουρκία (τι σύμπτωση, κι ο τριτοκοσμικός Ερντογάν αόρατους Έλληνες εμπρηστές κατηγορεί για τις πυρκαγιές στην χώρα του…), άλλοτε οι οικοπεδοφάγοι, άλλοτε μανιακά στελέχη της εκάστοτε αντιπολίτευσης που προσβλέπουν σε μεγάλη φθορά της κυβέρνησης και κατακαίνε την χώρα.

Από την πλευρά της, κάθε αντιπολίτευση αλλά και πολλοί τοπικοί εκλεγμένοι παράγοντες που αδράνησαν και δεν έκαναν το παραμικρό στο πεδίο της πρόληψης για τις πυρκαγιές, διαδίδουν ότι τις πυρκαγιές τις βάζει αν όχι η εκάστοτε κυβέρνηση, σίγουρα κάποια μεγάλα συμφέροντα που άλλοτε θέλουν να χτίσουν μεγαθήρια ξενοδοχεία (λες και οι τουρίστες θα τρέχουν σε περιοχές διαλυμένες από τις φωτιές), να στήσουν ανεμογεννήτριες (όταν είναι γνωστό ότι οι δασικοί χάρτες έχουν ολοκληρωθεί και μετά από κάθε φωτιά δεν μπορεί να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας μιας περιοχής, ενώ οι πυρκαγιές είναι τελείως αχρείαστες για την χωροθέτηση των γενικώς επιθυμητών ανεμογεννητριών -που είναι ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην κλιματική αλλαγή-, καθώς οι κυβερνήσεις προσφέρουν πολλές εξαιρέσεις στους επενδυτές, επιτρέποντάς τους να στήνουν αιολικά πάρκα ακόμη και σε περιοχές NATURA, ευτυχώς όμως, οι περισσότερες από αυτές τις απόπειρες σταματούν στο ΣτΕ που τιμά την χώρα ως θεματοφύλακας της συνταγματικής τάξης και της συμμετοχής της Ελλάδας στην Δύση και όχι στην ασιατική ανατολή…).

Οι πιο αλλόκοτες και γελοίες διαδόσεις που έχουν κυκλοφορήσει ευρέως έως σήμερα ήταν οι εκπεμπόμενες από νεοδημοκράτες το 2007 ότι τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία (με τον γνωστό τραγικό απολογισμό σε ανθρώπινες ζωές) τις έβαλαν οι Αμερικανοί για να τιμωρήσουν τον Καραμανλή που προωθούσε τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης με ρωσικό φυσικό αέριο και το 2018 με το Μάτι, όταν κάποιοι κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ διέδιδαν –για λίγες μόνο ώρες πάντως, αφού γρήγορα φάνηκε τι είχε γίνει- ότι την φωτιά εκείνη την έβαλαν ρωσικές μυστικές υπηρεσίες που ήταν σφόδρα δυσαρεστημένες με την Συμφωνία των Πρεσπών με την οποία η Ελλάδα άνοιγε την πόρτα εισόδου της τότε ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ…

• Βαθύτερη, ολική αποτυχία της ανάπτυξης στην Ελλάδα. Και η δραματική απουσία πράσινου κόμματος

Τα προβλήματα και οι ευθύνες δεν περιορίζονται όμως στο πολιτικό σύστημα και τις δυνάμεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η ελληνική κοινωνία φέρει επίσης πολύ μεγάλη ευθύνη για τις βιβλικές καταστροφές που βιώνουμε από τις τεράστιες πυρκαγιές (και δυστυχώς, θα υπάρξει και συνέχεια, με δραματικά πλημμυρικά φαινόμενα στις καμένες εκτάσεις).

Διότι, παραμυθιασμένη από τον άθλιο μύθο του ‘εξοχικό με κάθε τίμημα’ που ήταν κυρίαρχος στις δεκαετίες ’70, ’80 και ’90, εκατομμύρια Έλληνες καταπάτησαν ή αγόρασαν οικόπεδα σε δασικές εκτάσεις –όπου απαγορεύεται η δόμηση- και εν συνεχεία έχτισαν αυθαίρετα μέσα στα πεύκα. Κτηματολόγιο ολοκληρωμένο ακόμη δεν έχουμε –έχουμε τουλάχιστον, και αυτό με φορτική πίεση από την ΕΕ, δασολόγιο-, ωστόσο το ΤΕΕ, σε εκτίμηση που έκανε το 2020 αναφέρει το συγκλονιστικό νούμερο των 1,9 εκατομμυρίων αυθαίρετων κτισμάτων στην Ελλάδα, σε σύνολο 4.105.637 κτιρίων που κατέγραψε η ΕΛΣΤΑΤ το 2011!!!

Αυτή είναι λοιπόν η άθλια πραγματικότητα στην αγαπημένη μας χώρα που έρχεται από το παρελθόν, ένα παρελθόν με το οποίο είναι τελείως έξαλλο το μέλλον: σχεδόν τα μισά μας κτίρια είναι αυθαίρετα!!! Πολλά δε εξ αυτών ίσως και η πλειονότητα- χτισμένα εντός των δασών.

Και τι έχει γίνει με αυτά τα αυθαίρετα; Αντί, όπως θα έπραττε κάθε ανεπτυγμένο κράτος της Δύσης να τα γκρεμίσει και να αποκαταστήσει τις βλάβες που επέφερε η παράνομη δόμηση στο φυσικό περιβάλλον, με την σύμπραξη όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Μεταπολίτευση, τα σχεδόν 2 εκατομμύρια αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν!!!

Άλλοτε με αποφάσεις υπουργών, άλλοτε με αποφάσεις της Βουλής, πολλές φορές μάλιστα και με διακομματική στήριξη. Αυτή η ατέρμονη διαδικασία τέλεσης μικρών εγκλημάτων από κάθε αυθαιρετούχο και η εν συνεχεία νομιμοποίηση των από το πολιτικό σύστημα, με αντάλλαγμα φυσικά την παροχή ψήφων από κάθε ‘ευνοημένη’ οικογένεια στους πολιτικούς που πρωτοστατούσαν στην νομιμοποίηση (άμεση με νόμους ή έμμεση, εξασφαλίζοντας μέσω των πολιτικών γραφείων τους, με την πολιτική δύναμη που κατείχαν, ‘φως, νερό, τηλέφωνο΄, σταδιακά σε όλα τα αυθαίρετα) έφτιαξε εκατοντάδες πολιτικές καριέρες, μεταξύ άλλων και του πατέρα του νυν πρωθυπουργού. 

Ας μιλήσουμε σταράτα: ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα είχε καταφέρει ποτέ να γίνει πρωθυπουργός αν ο πατέρας του δεν είχε υπάρξει ένας από τους πολιτικούς με τα μεγαλύτερα πελατολόγια, κυρίως ως μεγα-νομιμοποιητής αυθαιρέτων (φυσικά δεν ήταν  ο μόνος) και αν δεν αποτελούσε κυρίαρχο μοντέλο αναπαραγωγής του πολιτικού προσωπικού η εκτεταμένη οικογενειοκρατία, καθαρά ασιατικού τύπου… Το αποτέλεσμα όμως ήταν ένα εθνικό έγκλημα διαρκείας ενάντια στην φύση και τις επόμενες γενιές Ελλήνων που θα έρθουν να κατοικήσουν σε αυτόν τον τόπο.

Υπάρχει άραγε ελπίδα να βγει η χώρα από τον εφιάλτη των οικιστικών σκουπιδιών μέσα στα δάση; Ή αναπότρεπτα θα καούν εντέλει όλα τα δάση, και με τα ακραία φαινόμενα που αναμένονται στην εποχή της κλιματικής κρίσης, θα αποκολληθεί το γόνιμο έδαφος από τις θύελλες και τις πλημμύρες και τα υπέροχα και μοναδικά ελληνικά τοπία θα απογυμνωθούν και θα γίνουν κρανίου τόπος, μια Σαχάρα στην Ευρώπη;

Η αποτροπή της πλήρους κατάρρευσης είναι δύσκολη, όχι όμως ανέφικτη. Καθοριστική σημασία στην τιτάνια προσπάθεια πλήρους αλλαγής του μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της χώρας θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα σοβαρό, υπεύθυνο και με άξια στελέχη πράσινο κόμμα. Το οποίο, κυρίως από τεράστια σφάλματα των επαγγελματιών πολιτικών του οικολογικού χώρου στην Ελλάδα, δυστυχώς, αν και φτιάχτηκε δύο φορές, κατεδαφίστηκε, αδυνατώντας να παρουσιάσει ουσιαστικές και πειστικές προτάσεις στην ελληνική κοινωνία.

Οι συνθήκες για δημιουργία ενός σοβαρού πράσινου κόμματος είναι σήμερα πολύ καλές, καθώς ισχυρό τμήμα ψηφοφόρων που έχουν γυρίσει την πλάτη στα δύο μεγάλα κόμματα και εκφράζονται από τις αξίες της αειφορίας και την αγάπη για την μοναδική ελληνική φύση θα το αγκάλιαζε αμέσως και θα το ανεδείκνυε σε σημαντική πολιτική δύναμη.

Δεν ξέρουμε αν η ελληνική κοινωνία θα βρει τον τρόπο να δημιουργήσει ένα ανάλογο κόμμα, το ευχόμαστε πάντως. Μέχρι τότε, αν ο πρωθυπουργός έχει ακόμη μια τελευταία ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι πολιτικός της Δύσης και όχι της υπανάπτυκτης Ανατολής και εκφραστής του άθλιου πελατειακού κράτους που έχει καταστρέψει την χώρα, έχει την δυνατότητα να αναλάβει πρωτοβουλίες εθνικής συνεννόησης, με προσκλητήριο σε όλες τις δυνάμεις της κοινωνίας (επιστήμονες, κοινωνία πολιτών) να προσέλθουν σε έναν διάλογο για την δραστική αλλαγή διαχείρισης του τόπου, ιδίως στην εποχή βίωσης της κλιματικής κρίσης.

Δεν το πολυπιστεύουμε αυτό το τελευταίο. Κρατάμε όμως την αισιοδοξία μας βλέποντας πολλούς νέους να πονάνε την χώρα πολύ περισσότερο από τους γονείς και τους παππούδες τους. Πρέπει όμως να κάνουν κάτι, να κινητοποιηθούν.

Γιατί όχι έναν Σεπτέμβη του 2021 ανάλογο του Μάη του 68;