Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν με την Πρώτη Κυρία Τζιλ Μπαιντεν, αναχωρούν από το Λευκό Οίκο. EPA, SHAWN THEW
«Ήμασταν εκπαιδευμένοι. Αλλά δεν δώσαμε την προσοχή που έπρεπε. Ο στρατός μας είχε μια μονάδα (ντόπιων) εκεί που προετοιμάστηκε. Ήταν πολύ ικανοί. Αλλά ορισμένοι αρνήθηκαν να πάρουν τα όπλα. Έτσι έγινε κατανοητό ότι δεν έχει πια νόημα και αποσυρθήκαμε».
Θα μπορούσαν να είναι τα λόγια του Τζο Μπάιντεν στο διάγγελμα της περασμένης Δευτέρας για το Αφγανιστάν. Παρόλα αυτά, είναι τα λόγια του θρυλικού προέδρου, Ρόναλντ Ρίγκαν, από το μακρινό 1984, έπειτα από την απομάκρυνση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ από τον Λίβανο. Παρά την μεγάλη κατακραυγή, ο Ρίγκαν επανεκλέχθηκε πανηγυρικά, επτά μήνες αργότερα.
Αν βάλουμε στην ίδια σειρά τις ομιλίες των δύο προέδρων, σε πολλά σημεία δεν διαφέρουν σε τίποτα. Πιο χαρακτηριστικό ήταν μέρος που ο Τζο Μπάιντεν τόνισε ότι οι ίδιοι οι Αφγανοί δεν έχουν σκοπό να πολεμήσουν, οπότε δεν θα στείλει τους Αμερικανούς στρατιώτες σε νέα μάχη.
Η Αμερική έχει βρεθεί ξανά στο παρελθόν σε δύσκολα μονοπάτια που την εξέθεσαν, αλλά στο τέλος δεν κλόνισαν την αξιοπιστία των προέδρων της.
Ακόμη ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ιστορική ομιλία του Τζον Κένεντι, τον Απρίλιο του 1961. Με αφορμή την κρίση στην Κούβα και το φιάσκο της Αμερικής στον Κόλπο των Χοίρων, ο νεοεκλεγείς Κένεντι, έχοντας «κληρονομήσει» το σχέδιο εισβολής του Αϊζενχάουερ, απέτυχε παταγωδώς.
Ο ίδιος δήλωσε «Η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα όμως είναι ορφανή». Οι ΗΠΑ ταπεινώθηκαν κυριολεκτικά στη διεθνή σκηνή και έστειλαν την Κούβα στην αγκαλιά της ΕΣΣΔ μια και καλή.
Μάλιστα, τότε είχε ειπωθεί ότι μέχρι και ο Τσε Γκεβάρα, ευχαρίστησε ειρωνικά τον Κένεντι, γιατί η επανάσταση είχε αρχίσει να αποδυναμώνεται. Με την «νίκη» τους ανανεώθηκε ο αέρας της ενώ η Ουάσινγκτον υποχρεώθηκε να αποζημιώσει την Αβάνα με φάρμακα, βρεφικές κρέμες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης προκειμένου να στείλει πίσω τους Αμερικανούς αιχμαλώτους.
Παρά το σοκ του διεθνούς διασυρμού της υπερδύναμης, ο Κένεντι μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι. Η ειλικρίνειά του προς τον λαό, του έδινε ποσοστά αποδοχής άνω του 80% ενώ ήταν δεδομένο πως αν δεν είχε δολοφονηθεί, θα κέρδισε τις επόμενες εκλογές με την ίδια άνεση που τις πήρε και ο αντιπρόεδρός του, Λίντον Τζόνσον.
Οι Αμερικανοί πολίτες εστιάζουν κυρίως στην οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα. Ότι συμβαίνει μακριά τους, δύσκολα τους συγκινεί και ακόμη πιο δύσκολα μπορεί να επηρεάσει ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Ο μόνος που πλήρωσε το μάρμαρο της εξωτερικής πολιτικής του στο παρελθόν ήταν ο Μπους ο πρεσβύτερος, ο οποίος ξεκίνησε τον χαμό στο Ιράκ.
*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία, είναι ο εκδότης του ιστολογίου American Herald και αρθρογράφος γνώμης της Hellas Journal.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Hellas Journal στο GOOGLE NEWS
Το Αφγανιστάν δεν είναι φταίξιμο του Μπάιντεν: Οι ΗΠΑ πληρώνουν «αμαρτίες» του παρελθόντος…