Τι θέλουμε επιτέλους; Στρατό απελευθέρωσης της Κύπρου ή στρατό παρελάσεων: Εν αρχή ην το χάος…
File Photo: Η Κύπρος γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της με στρατιωτική παρέλαση. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Τα τραγικά γεγονότα που βιώσαμε εσχάτως, με την εκ τεκμηρίου ανεξέλεγκτη ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να αντεπεξέλθει στις πιεστικές ανάγκες εκτάκτων καταστάσεων, όπως, π.χ. οι πυρκαγιές, και λόγω ελλείψεως επιτελικού σχεδίου λεπτομερώς επεξεργασμένου και λόγω ελλείψεως καταλλήλων για την αντιμετώπισή τους μέσων, στρέφουν αυθόρμητα τη σκέψη μας στην περίφημη φράση του Ησιόδου, του πατέρα του δυτικού πολιτισμού, στην αρχή υπήρχε το χάος.
Η διαφορά του Ησιόδου από τα ανάλογα πρότυπα της Ανατολής που, ως γνωστόν, τον επηρέασαν, είναι ότι στη Θεογονία του καταλήγει στον Δία ως ανώτατο άρχοντα να εποπτεύει τον κόσμο με τη δικαιοσύνη. Η βασική αυτή αρχή ως θεμέλιο της εξέλιξης των ανθρωπίνων κοινωνιών, μαζί με την εργασία, ορίζουν τις βασικές συνιστώσες στην ανάπτυξη των πολιτικών κοινοτήτων. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ησίοδος και όχι ο Όμηρος πρέπει να θεωρείται γενάρχης των πολιτιστικών αξιών της Δύσεως.
Είναι όμως, σαφές ότι με τη σκέψη αυτή ο Ησίοδος απέφυγε οριστικά το χάος, το οποίο θεώρησε μόνο ως εναρκτήρια κατάσταση. Η οργάνωση και των θεών και των ανθρώπινων κοινωνιών αποκτά με τον Ησίοδο ένα ελπιδοφόρο νόημα για την πορεία του κόσμου.
- Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Σόλων με την Ευνομία μεταφέρει στην ουσία τις αντιλήψεις του Ησιόδου για την κρατική οργάνωση στην Αθήνα, μετατρέποντάς την από ένα άσημο πόλισμα σε πολιτισμικό φωτοδότη. Η οργάνωση της περικλεϊκής δημοκρατίας, παρά ορισμένες αδυναμίες, αποτέλεσε ένα πρότυπο κράτος ισηγορίας και ισοπολιτείας, όπου στην πολιτική λειτουργία προβλεπόταν η ευθυνοδοσία.
Αυτή η έννοια, εκτός των άλλων μεγάλων διαφορών προς την αρχαία δημοκρατία, αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα της σημερινής δημοκρατίας, αφού και οι καταχρήσεις και οι ανεπάρκειες στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση δεν ελέγχονται ποτέ, με αποτέλεσμα η έλλειψη του προγραμματισμού να οδηγεί σε ένα χαοτικό κράτος.
Δραματική επιβεβαίωση της απουσίας προγραμματισμού και στον τομέα της δασοπυρόσβεσης, όπως και σε όλους τους τομείς, υπήρξε η αδυναμία αντιμετώπισης πυρκαγιών, που, όπως υπογράμμισαν και οι Ρουμάνοι πυροσβέστες, ήταν εφικτό να είχαν ελεγχθεί από την πρώτη στιγμή.
Παρά το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια έχουν επισημανθεί στοιχειώδη μέτρα δασοπροστασίας, όπως η διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών, η εγκατάσταση συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και πυρόσβεσης σε στρατηγικά σημεία, οι περιπολίες με drones, η αγορά κατάλληλων εναέριων και χερσαίων πυροσβεστικών μέσων, η υποχρεωτική εφεδρεία σε δήμους, κωμοπόλεις και χωριά κατάλληλων οχημάτων, καθώς και η πρόβλεψη για δημιουργία μιας σειράς από δεξαμενές ύδατος, η εκπαίδευση απαραίτητου και επαρκούς σε εφεδρείες προσωπικού κ.τ.λ., τίποτα από αυτά τα αναγκαιούντα δεν αποδείχθηκε ότι υπήρχε.
Μπορεί να φαντασθεί κανείς τι θα συνέβαινε αν είχαμε πόλεμο και η εχθρική αεροπορία βομβάρδιζε με εμπρηστικές βόμβες πόλεις και δάση και επομένως τα καταστροφικά αποτελέσματα θα ήταν πολλαπλάσιας δυναμικής;
Είναι φανερό ότι η χαοτική αυτή κατάσταση που αναδείχθηκε στις πυρκαγιές με την έλλειψη προγραμματισμού, η ίδια χαοτική κατάσταση επικρατεί και στον τομέα της άμυνας.
Ενώ υπάρχουν αξιόλογες εγχώριες αμυντικές βιομηχανίες, οι οποίες ήδη συνεργάζονται, αλλά και μπορούν να επεκτείνουν το πλάνο των συνεργασιών τους με αμυντικές συνεργασίες φιλίων κρατών, επιδεικνύουμε μια ανεξήγητη βραδύτητα στην ανάλυση των πραγματικών απειλών και στην προγραμματισμένη αντιμετώπισή τους με δυναμισμό και με επάρκεια.
Η Ελλάδα και η Κύπρος, όταν απειλούνται καθημερινά και διπλωματικά με την τακτική του step by step και στρατιωτικά με την τακτική των τετελεσμένων γεγονότων, πρέπει να δραστηριοποιηθούν και στον άμεσο εφοδιασμό των απαραίτητων οπλικών συστημάτων, αλλά και τη συμπαραγωγή νέων με σκοπό τη αποφασιστική εκμηδένιση των απειλών.
Ιδίως οι Κύπριοι που διατρέχουν άμεσο κίνδυνο, πρέπει να καταβάλουν εργώδη προσπάθεια -ακόμη και με τη σύσταση ενός ταμείου εθνικής άμυνας- και να διαθέσουν τους απαραίτητους πόρους για την άμεση προμήθεια αεροσκαφών, έστω και μεταχειρισμένων, πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών, αντιπλοϊκών πυραύλων και συστημάτων laser -που παράγονται τώρα και στην Ελλάδα- κ.ά., που μπορούν να προμηθευθούν από πολλές χώρες, όπως Ιταλία, Σουηδία, Τσεχία, Γιουγκοσλαβία, Ρωσία κ.τ.λ., όχι μόνο για να κτίσουν ένα αποτελεσματικό κυματοθραύστη των τουρκικών επιθέσεων, αλλά και να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση απαραίτητη για την ανάληψη του απελευθερωτικού αγώνα, αλλά και υπόληψη για τη συνεχιζόμενη διαπραγματευτική διαδικασία.
- Είναι απαραίτητο να υιοθετηθεί αυτό ως μέθοδος δράσης και ως όρος εθνικής επιβίωσης, ιδίως τώρα, που η αναβαθμισμένη από το ταλιμπανικό εμιράτο Τουρκία θα επιδιώξει να κεφαλοποιήσει τη νέα της θέση στο παγκόσμιο σύστημα καταμερισμού ισχύος και να επιβάλει τις στρατηγικές επιλογές της στο Κυπριακό.
Πρωτίστως, πρέπει η Κύπρος να αποφασίσει αν χρειάζεται στρατό απελευθέρωσης ή στρατό παρελάσεων, αφού ο πρώτος χρειάζεται θυσίες, πρόγραμμα, σχέδιο και προοπτική, ενώ ο δεύτερος βερμπαλιστικές πομφόλυγες. Η υπερτρισχιλιετής ιστορία της Κύπρου απορρίπτει το δεύτερο, ενώ προτείνει το πρώτο. Αἰτία ἑλομένου· θεὸς ἀναίτιος (Πλ. Πολ. 617e).
Καθηγητής Πανεπιστημίου
Πρόεδρος του Φ. Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.