File Photo: Εμβολιασμός κατά της covid-19 σε Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων. ΑΠΕ ΜΠΕ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ *
Εδώ και δεκαοκτώ μήνες ζούμε κάτω από συνθήκες πρωτόγνωρες που όσο κι αν προσπαθούμε να τις αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα και αποτελεσματικά είναι σχεδόν αδύνατον να αφήσουν ανεπηρέαστο τον ψυχικό κόσμο μας.
Πανδημία και φυσικές καταστροφές με αποκορύφωμα τις τελευταίες πυρκαγιές που έκαναν στάχτη πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα δάσους και καλλιεργήσιμων γεωργικών εκτάσεων έχουν προκαλέσει σε μεγάλο βαθμό αισθήματα θυμού, λύπης και συντριβής σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως ηλικίας.
H πανδημία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ψυχική υγεία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συνέπειές της, μάλιστα, θα είναι σίγουρα αισθητές για χρόνια αφότου καταφέρουμε να την ελέγξουμε. Αν φυσικά την ελέγξουμε. Κάποιοι λένε πως τα πιο δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας. Με την παγκόσμια μαφία που μπλέξαμε τίποτε πλέον δε μπορεί να θεωρείται ασφαλές και δεδομένο.
Πολλοί από εμάς έχουν ανησυχίες, νοιώθουν άγχος και μοναξιά. Ανησυχούμε για την ασφάλεια της οικογένειας και των φίλων μας, ανησυχούμε για το μέλλον της πατρίδας και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία η ανάγκη να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν κάποιον να τους στηρίξει είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Άνθρωποι που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να πάνε ούτε στο παντοπωλείο της γειτονιάς τους, να αγοράσουν τα βασικά είδη.
Αλληλεγγύη και φιλανθρωπία είναι η μόνη μας ελπίδα για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο. Η φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο δεν προϋποθέτει απαραίτητα μεγάλη οικονομική άνεση και απεριόριστο ελεύθερο χρόνο. Η μόνη αναγκαία προϋπόθεση είναι ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο, την ανθρώπινη ζωή και τον εαυτό μας.
Από ψυχολογική υποστήριξη μέχρι οικονομική συνδρομή κάθε βοήθεια είναι άκρως σημαντική. Η ικανοποίηση δε που λαμβάνουμε είναι μεγαλύτερη από κάθε οικονομική πληρωμή. Το αίσθημα πως κάνουμε την διαφορά έστω και σε μικρή κλίμακα για την κοινωνία γύρω μας είναι δύσκολο να συγκριθεί με οποιοδήποτε άλλο.
Άλλωστε οι άνθρωποι που έχουν πονέσει και αντιμετωπίσει κακοτυχίες δεν ξεχνάνε εύκολα τους ανθρώπους που πραγματικά βρέθηκαν δίπλα τους και η ευγνωμοσύνη που μπορεί να γεννηθεί μέσα από αυτές τις καταστάσεις είναι μια ανεκτίμητη σχέση ζωής. Και να έχουμε πάντα υπόψη μας: Βοηθάμε εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη και όχι τους επαγγελματίες ζητιάνους και τους συστηματικούς τεμπέληδες!
Υστερόγραφο: Σίγουρα μέσα από τις μεγάλες δοκιμασίες ξεπηδούν και κάποια θετικά πράγματα. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», που σημαίνει από κάθε δυσάρεστη κατάσταση μπορεί να προκύψει και κάτι καλό. Όπως η εγκράτεια στα περιττά αγαθά, η προσοχή και έμφαση την υγεία, η αναζήτηση χαράς, η βαθιά περίσκεψη για τα ανούσια και άλλα πολλά…. Και το πιο σημαντικό: Ίσως κάποια στιγμή να αναληφθούμε ότι τελικά, τίποτε στη ζωή μας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο!
Το σίγουρο πάντως είναι πως θα νοιώθουμε δυνατότεροι βγαίνοντας από αυτή την κρίση μόνο αν συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον.
* Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστής
Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.[email protected]