Ως πότε οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. θα αφήνουν τον αρχιτρομοκράτη Ερντογάν να τους «τραβάει από το μανίκι»;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τονωτική ένεση ενός εκατομμυρίου ευρώ στα ταμεία της Κυπριακής Δημοκρατίας: «Χρυσάφι» τα παράβολα των 6.594 υποψηφίων για την Ευρωβουλή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση

Απειλεί και την Ελλάδα το βακτήριο xylella fastidiosa που ευθύνεται για τη «μεγάλη σφαγή» των ιταλικών ελιών: Χωρίς αντίδοτο, ήρθε από τη λατινική αμερική με ένα φυτό καφέ [videos]

Ετοιμο εντός των επόμενων ημερών το τεχνητό λιμάνι στη Γάζα: Θα μεταφέρει την ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της Κύπρου ανακοίμωσε ο Λευκός Οίκος

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Δεν ήταν μόνο τα δημοσιεύματα, με καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών, σε διεθνή ΜΜΕ όσον αφορά τη διασύνδεση της Άγκυρας με το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.

Δεν ήταν μόνο οι εκθέσεις και τα ντοκουμέντα μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας που επιβεβαίωναν ότι το καθεστώς Ερντογάν ήταν βασικός υποστηρικτής και χρηματοδότης των τζιχαντιστών που αποκεφάλιζαν ανθρώπους στη Μέση Ανατολή.

Δεν ήταν μόνο η έρευνα του Ινστιτούτου Μελέτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης το 2014, σύμφωνα με την οποία «η Τουρκία πρόσφερε στο Ισλαμικό Κράτος πλήρη στρατιωτική στήριξη, υλικοτεχνική και οικονομική βοήθεια».

• Πάνω απ’ όλα ήταν το γεγονός ότι οι ηγεσίες σε Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες, Μόσχα και Πεκίνο γνώριζαν πολύ καλά τον βρόμικό ρόλο του Ερντογάν στην ανάπτυξη και την δράση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Και αντί από την αρχή να βρεθούν απέναντί του, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: είτε τον στήριξαν με διαφορετικούς τρόπους για τους δικούς τους λόγους είτε επέδειξαν εγκληματική ανοχή.

Ειδικά όταν τον Μάρτιο του 2017, ο Τούρκος δικτάτορας είχε ξεστομίσει εκείνη την πρωτοφανή απειλή ότι «αν η Ευρώπη συνεχίσει έτσι, κανένας Ευρωπαίος, σε κανένα σημείο της Γης, δεν θα μπορεί να περπατά με ασφάλεια στους δρόμους», ήταν αδιανόητο αυτό που συνέβη στη συνέχεια με τις εκκλήσεις και τα παρακάλια από Ευρωπαίους ηγέτες για συνεργασία μαζί του και σύναψη συμφωνιών, χωρίς καν να ασχοληθούν σοβαρά με την κατάργηση του κράτους δικαίου στην Τουρκία.

Πριν λίγες μέρες, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε την επιβολή κυρώσεων εναντίον τριών φυσικών προσώπων και μιας εταιρείας που έχει έδρα στην Τουρκία επειδή είχαν σημαντικές οικονομικές συναλλαγές με το Ισλαμικό Κράτος. Οι αμερικανικές αρχές προχώρησαν σ’ αυτή την απόφαση επειδή τα τρία άτομα και η εταιρία διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διασύνδεση του Ισλαμικού Κράτους με δίκτυο διεθνών χρηματοδοτών. Με βάση εκτιμήσεις ειδικών, αυτό το παράνομο κύκλωμα είχε την προστασία του καθεστώτος Ερντογάν.

Αφού λοιπόν βρίσκει και τα κάνει, έφτασε στο σημείο να επιτεθεί στον Τζο Μπάιντεν για την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση. Απευθυνόμενος προς τον Αμερικανό ηγέτη, τού είπε: «Συντάχθηκες με τους Αρμένιους για την αποκαλούμενη Γενοκτονία. Τώρα, δυστυχώς, περνάς στην ιστορία έχοντας αίμα στα χέρια σου».

Μπορεί η τακτική της Χαμάς και η πολιτική Νετανιάχου να οδηγούν προς την ίδια σκοτεινή κατεύθυνση, ενισχύοντας την ιδεολογία του μίσους ανάμεσα στους δυο λαούς και δημιουργώντας νέες στρατιές τρομοκρατών, μπορεί οι ΗΠΑ να έχουν μεγάλες ευθύνες για μια σειρά λανθασμένων επιλογών και ενεργειών στη Μέση Ανατολή, αλλά πρόκειται για τεράστια πρόκληση προς τη διεθνή κοινότητα όταν ο Ερντογάν έχει το θράσος να μιλάει για αίμα στα χέρια των άλλων, «ξεχνώντας» το αίμα στα δικά του χέρια.

• Έστω και αργοπορημένα, τίθεται ένα ξεκάθαρο ερώτημα και δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αλλά κυρίως την Ελλάδα και την Κύπρο:

Μετά από τόσα γεγονότα και τόσες αποδείξεις για τις ισλαμοφασιστικές πρακτικές του Ερντογάν, μετά από τόσες απειλές, προκλήσεις και παρανομίες στην Ανατολική Μεσόγειο, την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Αρμενία και μέσα στην ίδια την Τουρκία, μπορεί πλέον να υπάρξει οποιαδήποτε βοήθεια, στήριξη και νέα πίστωση χρόνου στην Άγκυρα;

Συγκεκριμένα:

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 24-25 Ιουνίου θα συζητηθούν τα ζητήματα που αφορούν την τελωνειακή σύνδεση Τουρκίας – ΕΕ και ο Ερντογάν προσβλέπει να εξασφαλίσει νέα γενναία χρηματοδότηση. Ήδη, θεωρεί ότι ξεπέρασε τον σκόπελο των ευρωπαϊκών κυρώσεων (λόγω της διαδικασίας των διερευνητικών επαφών για ελληνοτουρκικά και της επικείμενης νέας διάσκεψης που κάλεσε ο ΓΓ του ΟΗΕ για Κυπριακό).

Επίσης, στη συνάντηση Μπάιντεν – Ερντογάν στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου, αναμένεται ότι θα συζητηθούν τα προβλήματα που εμποδίζουν την βελτίωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Δεν αποκλείεται σε ορισμένα θέματα ο Τούρκος πρόεδρος να εμφανιστεί μεταλλαγμένος (σαν το κορωνοϊό), επιχειρώντας να αποφύγει νέους κλονισμούς στην τουρκική οικονομία. Άλλωστε, έχει σημειωθεί τελευταία από Αμερικανούς αναλυτές ότι «η Τουρκία έχει περισσότερη ανάγκη τις ΗΠΑ, παρά οι ΗΠΑ την Τουρκία» και ο νοών νοείτω…

Στις δυο επικείμενες συναντήσεις – συνόδους, οι ηγεσίες της ΕΕ και των ΗΠΑ είτε θα ξεκαθαρίσουν προς τον Ερντογάν ότι το διεθνές δίκαιο, οι δημοκρατικές αξίες και τα κυριαρχικά δικαιώματα κάθε κράτους είναι αδιαπραγμάτευτα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (σε σχέση με συμφωνίες και συμμαχίες), είτε θα ακολουθήσουν τη γνωστή πεπατημένη οδό του κατευνασμού και του καλοπιάσματος της Τουρκίας. Δηλαδή, ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός παράγοντας, στο πλαίσιο της συνήθους τακτικής, θα επιδιώξουν να βρουν και πάλι «σημεία συνεννόησης» με την Άγκυρα.

Για να δοθεί προοπτική στο πρώτο ενδεχόμενο απαιτείται να διαμορφωθεί εκ των προτέρων ο κατάλληλος περίγυρος και να καλλιεργηθούν συνθήκες «πίεσης» προς τον Λευκό Οίκο και προς ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – κλειδιά.

• Δεν είναι εύκολο εγχείρημα, αλλά όχι ακατόρθωτο αν ληφθεί υπόψη τόσο η εχθρική συμπεριφορά του νεοσουλτάνου απέναντι στη Δύση, όσο και η στρατηγική αξία Ελλάδας και Κύπρου για μια σειρά ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Μετά την εκλογή του Μπάιντεν, ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά για τα φιλελληνικά αισθήματά του και για την πολύχρονη σύνδεσή του με την ελληνοαμερικανική κοινότητα. Και, πράγματι, έτσι είναι.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή, που, πλέον ως πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί τουλάχιστον να προσπαθήσει για να υλοποιήσει αυτά που διακηρύσσει τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες. Όχι απαραιτήτως για να υπερασπιστεί τα δίκαια του Ελληνισμού, αλλά για να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο.

Αλλά, όπως έχει τονισθεί επανειλημμένως, κανένας Μπάιντεν και κανένας Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα πασχίσει για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου εάν πρώτα η Αθήνα και η Λευκωσία δεν φροντίσουν με συγκροτημένη στρατηγική να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Και επειδή η τουρκική παρανομία δεν περιορίζεται μόνο εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου και επειδή ο Ερντογάν είναι -αποδειγμένα- επικίνδυνος για την περιφερειακή σταθερότητα, σήμερα υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την προώθηση μιας τέτοιας πολιτικής, ενώ αύριο ενδέχεται να αλλάξουν οι καταστάσεις, χωρίς να σταματήσει η τουρκική απειλή και επιθετικότητα.

Γι’ αυτό, εν όψει αυτών των συναντήσεων, θα πρέπει να καταδειχθεί σε κάθε επίπεδο και με κάθε διεκδικητική διάθεση η προτεραιότητα του Ελληνισμού για τερματισμό της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και των τουρκικών προκλήσεων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

• Μήπως ήρθε η ώρα, που, ο Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να απαιτήσει από την Τουρκία τα αυτονόητα για Ελλάδα και Κύπρο, όπως απαιτεί για την ασφάλεια του Ισραήλ;

Μήπως ήρθε η ώρα, που, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αποδείξει με έργα και όχι με αόριστες υποσχέσεις ότι είναι υποχρέωσή της να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών μελών της και συνάμα να υπερασπιστεί τη δική της ασφάλεια και αξιοπρέπεια;

Ως πότε θα αφήνουν τον αρχιτρομοκράτη Ερντογάν να τους «τραβάει από το μανίκι»;

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε την Hellas Journal στη NEWS GOOGLE

Η Βρετανία, η Τουρκία και ο Γκουτέρες έστησαν παγίδα: Η Αθήνα και η Λευκωσία απλά έπεσαν μέσα