Υποκριτές: Οι εξαγωγές όπλων από την Ε.Ε. διατηρούν τις συγκρούσεις στην Υεμένη και τη Λιβύη
FILE PHOTO: Γενική άποψη από τις εργασίες συνόδου κορυφής της Ε.Ε στις Βρυξέλλες. JOHN THYS, POOL.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άρθρο ερευνητικής δημοσιογραφίας της ιστοσελίδας Euobserver (Stefano Trevisan) επισημαίνει ότι οι συμβάσεις εκπαίδευσης και συντήρησης μεταξύ ευρωπαϊκών εταιρειών και ξένων στρατών συντηρούν τις συγκρούσεις στην Υεμένη και τη Λιβύη.
Υλοποιούνται αποτελεσματικά από τα κράτη μέλη της ΕΕ, επειδή παραμένουν εκτός πολιτικής και δικαστικής εποπτείας. Αυτό αποκαλύπτεται από κοινή έρευνα του ολλανδικού Lighthouse Reports και του Global Legal Action Network συνδυάζοντας νομική ανάλυση με πληροφορίες ανοιχτού κώδικα.
Στις αρχές Μαρτίου 2021, η Ομάδα Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τη Λιβύη δημοσίευσε έκθεση που τεκμηριώνει εκατοντάδες παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το εμπάργκο, σύμφωνα με την έκθεση, είναι “εντελώς αναποτελεσματικό”.
Η Τουρκία είναι ένας σοβαρός παραβάτης, καθώς διατηρεί με αποτελεσματικό τρόπο αερογέφυρα για να στέλνει μαχητές και εξοπλισμό στη Λιβύη. Τα στοιχεία στην έκθεση περιελάμβαναν 89 πτήσεις μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
Σε συμφωνία με το εμπάργκο του ΟΗΕ, η ΕΕ επιβάλλει τις δικές της κυρώσεις στη Λιβύη. Τις ανανέωσε λίγες μέρες μετά την έκθεση του ΟΗΕ, αλλά δεν έκανε τίποτα για να αποκαταστήσει τις αδυναμίες που επέτρεψαν στην Airbus, μια ευρωπαϊκή επιχείρηση, να παράσχει κρίσιμη υποστήριξη στην παράνομη αερογέφυρα της Τουρκίας. Αντί να στέκεται στο ύψος των διεθνών ευθυνών της, η ανανέωση εμπάργκο της ΕΕ είναι ένα παράδειγμα οργανωμένης ανευθυνότητας.
Ενώ η κοινή θέση της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων περιλαμβάνει σαφώς την εκπαίδευση, τη συντήρηση και την τεχνογνωσία, η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας στην εσωτερική νομοθεσία αλλάζει από κράτος σε κράτος, που παρουσιάζουν διαφορετικά διαρθρωτικά κενά.
Τα ευρωπαϊκά κράτη και οι εταιρείες τους εμπλέκονται σε εντατικές και μακροπρόθεσμες σχέσεις παροχής υπηρεσιών που δημιουργούν εξαρτήσεις στους ευρωπαίους δρώντες καθιστώντας τους έτσι συμμετέχοντες σε συγκρούσεις όπως η Υεμένη και η Λιβύη.
Συγχρόνως τους εκθέτει σε σοβαρούς νομικούς και πολιτικούς κινδύνους όσον αφορά τέτοιου είδους στρατιωτική βοήθεια. Το δημοσίευμα αναδεικνύει τα διαρθρωτικά κενά, με αναφορές στην Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, το Βέλγιο, καθώς στις περισσότερες χώρες που εξάγουν οπλικά συστήματα, οι υπηρεσίες μετά την πώληση (ανταλλακτικά, επισκευές κ.ά.) δεν υπόκεινται σε σχεδόν κανέναν έλεγχο μετά την εξαγωγή.
Καταλήγει στο συμπέρασμα πως εάν τα κράτη μέλη της ΕΕ που εγκρίνουν αυτές τις συνεχιζόμενες εξαγωγές όπλων πραγματικά δεσμεύονταν για τον τερματισμό της βίας στη Λιβύη, τότε τα στρατιωτικά αεροπλάνα της Τουρκίας θα παρέμεναν στο έδαφος εντός εβδομάδων.
ΠΗΓΗ: Euobserver, Stefano Trevisan – Revealed: loopholes letting EU firms ‘break’ arms embargoes
Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια: Ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα υψώθηκε στην Ανατολική Ευρώπη