Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος τσιμεντώνουν την ασέβεια στη Δημοκρατία: Δεν σέβονται το ΟΧΙ του λαού…
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης επισκέφθηκε το Μακάρειο Νοσοκομείο. ΓΤΠ, Σ. Ιωαννίδης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δυστυχώς, έσυρε πρώτος τον χορό ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποβιβάζοντας τη δημόσια συζήτηση σε πολύ χαμηλό επίπεδο και υποκύπτοντας στην υποκριτική αντιπολίτευση του ΑΚΕΛ:
«Θα μπορούσα άνετα να απαντήσω στην κριτική του ΑΚΕΛ ότι δεν είμαστε, και ιδιαίτερα δεν είμαι εγώ εκείνος ο οποίος είπε το ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ», δήλωνε προχθές, θεωρώντας πως επιτίθεται στο κόμμα της Αριστεράς, μα κατ’ ακρίβειαν επιτιθέμενος στο 76% του κυπριακού Ελληνισμού.
Το ΑΚΕΛ του απάντησε ότι άφησε ανεκμετάλλευτο τον Ακιντζί, ωσάν αν πρόκειται για… καιρικό φαινόμενο, και έπειτα μπήκε στο «κόλπο» ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος, πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων και λησμονώντας την ολιγωρία του κόμματός του το καλοκαίρι του 2011, προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί από τη διαφαινόμενη πτώση του κυβερνώντος ΔΗΣΥ.
Όπως είπε, αναζητώντας χειροκροτήματα, η διακυβέρνηση ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ είχε υπό την ευθύνη της τρία κοντέινερ «και ανατίναξε την Κύπρο» – τι έκανε ο Αναστασιάδης για τους 13 νεκρούς;
Ακολούθησαν τιτιβίσματα μεταξύ των δύο μεγάλων ανδρών, Άντρου και Αβέρωφ (με τα μικρά τους προσφωνεί ο ένας τον άλλον), για να επιστρέψει κι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ στο σχέδιο Ανάν: «Κάποιοι ίσως μείνετε στην ιστορία ως το κόμμα που με το “ΟΧΙ” σας το 2004, αντί να τσιμεντώσετε το “ΝΑΙ”, τσιμεντώσατε τη διχοτόμηση», έγραψε καμαρωτός-καμαρωτός.
Είχε προλάβει να κατηγορήσει το ΔΗΚΟ για τα «μόνιμα ΟΧΙ» χωρίς φυσικά να εξηγήσει τι εννοεί και σε τι έπρεπε να υπάρξει συναίνεση. Όλα αυτά εις βάρος ενός λαού που –σαν τηλεθεατής– παρακολουθεί την πατρίδα του να χάνεται, μέσα σε σικέ τραπέζια διαπραγματεύσεων, σε χάρτες και σημεία, καρτερώντας αγγελικούς ή διαβολικούς κατοχικούς ηγέτες και ενώπιον ηγετίσκων που αντιλαμβάνονται το Κυπριακό ως «ψυχολογικό» πρόβλημα, που επιλύεται σε συμβούλους γάμων ή αν το φυσικό αέριο περάσει από την υπό διαστολή Τουρκία – σ’ αυτό συμφωνούν, Αβέρωφ και Άντρος.
Λοιπόν, τα δύο μεγάλα κόμματα θα είναι ξανά οι μεγάλες δυνάμεις της Βουλής των Αντιπροσώπων, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Για άλλη μια πενταετία, οι πολίτες θα φάνε στη μάπα διάφορες αρλούμπες για τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ ή για το Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου. Αβέρωφ και Άντρος θα συνεχίσουν να αλληλοκατηγορούνται –μπροστά από τις κάμερες– μέχρι την επόμενη Πενταμερή και ενώπιον του μοναδικού εγγράφου που μένει από την προηγούμενη:
Των έξι σημείων της τουρκικής πλευράς, για τον δρόμο προς τα δύο κράτη. Κι αντί να σωπάσουν παραδεχόμενοι ότι οι πολιτικές τους οδήγησαν τον τόπο μπροστά στη διχοτόμηση, αντί να εξηγήσουν στον λαό ότι η εμμονή στην τουρκικής έμπνευσης Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και η εκστρατεία για τη ρεβάνς του 2004, οδήγησε στη γιγάντωση της τουρκικής αδιαλλαξίας και στη σμίκρυνση της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τι τσιμεντώθηκε, λοιπόν, τόσα χρόνια; Η ασέβεια προς την ετυμηγορία του κυπριακού Ελληνισμού από τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, που συνέχισαν τις προσπάθειες για «λύση» τύπου απαρτχάιντ, αποδεχόμενοι παραμονή εγγυήσεων και κατοχικού στρατού. Που συνέχισαν, κατά παράβαση της δημοκρατίας, όπως εκφράστηκε το 2004, τις προσπάθειες για επαναφορά του σχεδίου Ανάν.
Υπάρχει τρίτος δρόμος στο Κυπριακό, ένας αξιοπρεπής τρίτος δρόμος και πρέπει να τον φτιάξουμε. Για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.