Ήταν καιρός… Η Ελλάδα κάνει αρκετά καλά πράγματα για τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες
FILE PHOTO: Παιδάκια παίζουν στο δρόμο στο στρατόπεδο της Μόριας, στη Λέσβο. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΣΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το άρθρο στην εφημερίδα The Guardian, (της Helena Smith) ξεκινά αναφερόμενο στην καλή έκβαση της περίπτωσης ενός νέου Πακιστανού μετανάστη ο οποίος έχει καταφέρει, σήμερα, να σπουδάζει νοσηλευτική. Πολλοί, ωστόσο, από τους ανηλίκους που φτάνουν στην Ελλάδα δεν κάνουν τις σωστές επιλογές και καταλήγουν στο δρόμο, διακινώντας ναρκωτικά ή έχοντας άλλες παράνομες δραστηριότητες, σημειώνεται.
Έξι χρόνια μετά την έκρηξης της προσφυγικής κρίσης, η Αθήνα αναλαμβάνει επιτέλους δράση όσον αφορά τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες, σχολιάζει η Smith.
Προ ημερών, ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός μηχανισμού εντοπισμού και προστασίας άστεγων παιδιών με στόχο τη μεταφορά τους σε ασφαλή χώρο στέγασης. Σύμφωνα με την Σοφία Κουβελάκη, επικεφαλής του HOME Project, «πρόκειται για ένα πολύ καλό βήμα το οποίο αναμενόταν εδώ και πολύ καιρό.
Το HOME Project έχει στεγάσει περισσότερα από 600 παιδιά σε 14 διαφορετικά καταφύγια στην Αθήνα την τελευταία πενταετία. «Από το 2015, έχουν εξαφανιστεί τόσα πολλά παιδιά επειδή ξέφυγαν από το ραντάρ και αφέθηκαν απροστάτευτα εκτός του επίσημου συστήματος φροντίδας. Είναι ασυγχώρητο», σχολιάζει.
Για χρόνια, ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα ασκούν δριμεία κριτική στην Ελλάδα για τη διαχείριση των ασυνόδευτων ανηλίκων. Η πολιτική της χώρας να κρατά τους νέους υπό την επιμέλειά της, συχνά σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έχει συγκεντρώσει κριτική και καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η σημερινή κυβέρνηση η οποία είναι σκληρότερη στη διαχείριση των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο σε σχέση με την προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση, έχει κατηγορηθεί και για διακρίσεις εις βάρος των αιτούντων άσυλο. Πολλές είναι, επίσης, οι κατηγορίες για επαναπροωθήσεις προσφύγων που αποπειρώνται να φτάσουν στις ελληνικές ακτές.
Η Κουβελάκη, ωστόσο, αναγνωρίζει πως έχει υπάρξει μια αξιόλογη μετατόπιση προς το καλύτερο όσον αφορά την επίσημη πολιτική για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Έχει δημιουργηθεί μια ειδική γραμματεία για την προστασία τους και η Ελλάδα συνεργάζεται με άλλα ευρωπαϊκά κράτη προκειμένου να επανενώσει τα παιδιά αυτά με τις οικογένειές τους ή να τα μετεγκαταστήσει. Πέρυσι, ταξίδεψαν για το Λουξεμβούργο τα πρώτα παιδιά. Η προσπάθεια μεταφοράς ανηλίκων από τις δομές στα νησιά έχει ενταθεί, ιδίως μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Μόρια. Έκτοτε, περίπου 2 χιλιάδες παιδιά έχουν μετακινηθεί στην Αθήνα.
Η Ειρήνη Αγαπηδάκη, η ψυχολόγος η οποία ηγείται της ειδικής γραμματείας, δήλωσε στη Guardian ότι η δημιουργία πολύγλωσσης γραμμής επικοινωνίας ήταν το πιο πρόσφατο βήμα για την καταπολέμηση του φαινομένου των άστεγων παιδιών. «Πρόκειται για τη σημαντικότερη μας προτεραιότητα», δήλωσε.
«Τώρα που έχουμε απαλλαγεί από την επαίσχυντη πρακτική της επιμέλειας, η οποία αποτελούσε ένα ενδιάμεσο μέτρο γιατί δεν διαθέταμε αρκετές δομές φροντίδας, ο εθνικός μηχανισμός θα παράσχει μια λειτουργική εναλλακτική», σημειώνει. Στόχος της ειδικής γραμματείας είναι να μην εξαφανιστούν και άλλα παιδιά. «Τα περισσότερα παιδιά που καταλήγουν άστεγα είναι στη βόρεια Ελλάδα γιατί, σε αντίθεση με τα νησιά, δεν υπάρχει κέντρο υποδοχής στα σύνορα του Έβρου», σχολιάζει.
Τον τελευταίο χρόνο, ομάδες κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων εργάστηκαν κάνοντας έρευνα στους δρόμους προκειμένου να εντοπίσουν παιδιά χωρίς έγγραφα. Πολλά παιδιά είπαν ότι θέλουν να μεταφερθούν σε κάποιο καταφύγιο αλλά δεν ήξεραν τον τρόπο.
«Η τηλεφωνική γραμμή λειτουργεί σε έξι γλώσσες, καθώς και σε Αγγλικά και Ελληνικά, και από την έναρξη λειτουργίας της έχουν υπάρξει πολλά τηλεφωνήματα, και από παιδιά», σημειώνει η Θεοδώρα Τσοβίλη, επικεφαλής της μονάδας προστασίας παιδιών της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες.
«Ο μηχανισμός δεν αποτελεί απλά μια γραμμή εντοπισμού. Φέρνει κοντά τις ΜΚΟ που εργάζονται στο πεδίο, τα κέντρα ημέρας, τους χώρους επείγουσας στέγασης, την υπηρεσία ασύλου, την εισαγγελία ανηλίκων και την ελληνική αστυνομία», σημειώνει.
Το δημοσίευμα αναφέρεται, στη συνέχεια, στις περιπέτειες παιδιών και το πώς κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Σοφία Κουβελάκη, η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ελλάδα και την ΕΕ είναι να «αναγνωρίσει την ανάγκη» κατάρτισης συνολικών πολιτικών ενσωμάτωσης.
«Στα πέντε χρόνια λειτουργίας μας, έχουμε δει μόνο παιδιά που θέλουν να ανταποδώσουν. Πολλά από τα παιδιά μας εργάζονται στα καταφύγιά μας, τα οποία έχουν αποδειχθεί ένα εξαιρετικό εργαλείο για την ενσωμάτωσή τους όταν ενηλικιώνονται. Κάποια στιγμή, όλα αυτά τα παιδιά θα ενηλικιωθούν και η ενσωμάτωσή τους πρέπει να είναι προτεραιότητα», καταλήγει.
ΠΗΓΗ: The Guardian, Helena Smith – ‘I was alone, I had nothing’: from child refugee to student nurse in Athens