Αν ο θυμός του κόσμου εκδηλώνεται με αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, στο τέλος τα όσα προκαλούν οργή θα μείνουν ανέγγιχτα
Διαδηλωτές που ανήκουν σε καλλιτεχνικά σωματεία παίρνουν μέρος σε πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στα συνεχιζόμενα απαγορευτικά μέτρα, που πλήττουν τον κλάδο τους, εδώ και ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, Αθήνα Σάββατο 13 Μαρτίου 2021. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υπάρχει πολύς θυμός μέσα στον κόσμο. Δεν είναι μόνο οι δραματικές επιπτώσεις της πανδημίας που έκλεψαν ζωές, στιγμές και όνειρα. Δεν είναι μόνο οι περιορισμοί στην καθημερινότητα και τα οικονομικά αδιέξοδα που συσσωρεύονται.
Δεν είναι μόνο οι κατά περιόδους λανθασμένες αποφάσεις και ενέργειες της όποιας εξουσίας ή οι αλληλοσυγκρουόμενες εκτιμήσεις κάποιων εκπροσώπων της επιστημονικής κοινότητας.
Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ, που, ο κορωνοϊός λειτούργησε καταλυτικά για να βγουν προς τα έξω χαρακτήρες, συμπεριφορές και νοοτροπίες με επικίνδυνες επιπτώσεις στην κοινωνία και τη χώρα.
- Φαίνεται ότι υπήρχαν πολλά απωθημένα για διαφορετικούς λόγους. Σαν να είναι κάτι που υπόβοσκε από καιρό και μια τέτοια πρωτόγνωρη κρίση ανέδειξε πρόσωπα που τρομάζουν, λες και φορούσαν για χρόνια αλλιώτικες μάσκες.
Όσοι βιώνουμε ή παρακολουθούμε τις καταστάσεις σε Ελλάδα, Κύπρο και Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουμε ότι μπορεί οι αιτίες και οι συνέπειες να είναι διαφορετικές, αλλά στην ουσία υπάρχει παντού μια κεντρική φιλοσοφία που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης και αντίδρασης μεγάλης μερίδας πολιτών. Βλέπουμε να βγαίνει ένα δολοφονικό μίσος.
Μπορεί ανέκαθεν οι επιλογές κομμάτων και κυβερνήσεων να καθορίζονταν κατά κύριο λόγο από ποικιλόμορφα συμφέροντα και να λειτουργούσαν οι παραδοσιακές ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, αλλά αυτή τη φορά διαφαίνεται ένα καταστροφικό συναίσθημα.
Ο πολυσύνθετος πόνος που επέφερε η πανδημία, η συνεχής αύξηση των θανάτων, η υπαρκτή απειλή του ιού και πάνω απ’ όλα η ανάγκη για προστασία της ανθρώπινης ζωής, αντί να ενισχύσουν το αίσθημα της συμπόνιας, της αλληλεγγύης και της ενότητας, οδήγησαν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Τα φαινόμενα του ατομικισμού, της εκμετάλλευσης, του ρατσισμού, του θρησκευτικού φανατισμού και της διοχέτευσης ψευδών πληροφοριών διογκώθηκαν περαιτέρω.
Ακόμα και τώρα, κατά την τελευταία σχεδόν φάση της πανδημίας, αντί η προσπάθεια ολονών να επικεντρώνονταν στον περιορισμό του αριθμού των θανάτων, διαμορφώνεται ένα περίεργο κλίμα άρνησης, ασυνεννοησίας, αυταρχικότητας και σύγκρουσης, που είναι ό,τι χειρότερο αυτή τη στιγμή.
Δεν είναι μόνο η παραπληροφόρηση, οι θεωρίες συνωμοσίας και οι σκοταδιστικές απόψεις που προκαλούν τεράστια ζημιά και επισκιάζουν ωμές αλήθειες, αλλά είναι και αρκετές ανεύθυνες ή εγκληματικές πολιτικές.
- Και είναι διπλά άδικο για μερικές εβδομάδες ή για δυο με τρεις μήνες να πεθάνουν δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες άτομα από τη στιγμή που είναι πλέον προδιαγεγραμμένη η πολυπόθητη επιστροφή στην κανονικότητα λόγω της ελπίδας και της ανοσίας που προσφέρει ο εμβολιασμός.
Με τον πλανήτη να βιώνει πρωτοφανείς συνθήκες για έναν και πλέον χρόνο, ηγέτες και αυταρχικά καθεστώτα που επιχείρησαν από την αρχή να αποκρύψουν ή να υποβαθμίσουν τις πραγματικότητες του κορωνοϊού, συνεχίζουν να προκαλούν με θρασύτητα και ασέβεια απέναντι στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ χάθηκαν τόσες ζωές και άλλαξε τόσο δραματικά ο τρόπος ζωής μας, με τραγικές επιπτώσεις σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς, το αυταρχικό καθεστώς της Κίνας εξακολουθεί να αρνείται να δώσει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ανεπεξέργαστα δεδομένα σχετικά με τα πρώτα κρούσματα του ιού.
Όπως ανέφεραν αξιωματούχοι του Οργανισμού, ανεπεξέργαστα, εξατομικευμένα στοιχεία θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να καθορίσουν πώς και πότε άρχισε να εξαπλώνεται ο κορωνοϊός, όχι μόνο για να διαπιστωθεί τι έγινε, αλλά κυρίως για να υπάρχει η απαιτούμενη γνώση μπροστά στο ενδεχόμενο μιας νέας πανδημίας.
- Ακόμη και για ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα, που αφορά ολάκερη την ανθρωπότητα, αποδεικνύεται ξανά ότι όπου υπάρχει ανελευθερία και ολοκληρωτισμός είναι πολύ πιο δύσκολο να αναζητηθεί η αλήθεια.
Όσον αφορά τον θυμό του κόσμου, που αναφερόμαστε παραπάνω, μπορεί να κρύβει μέσα του αγανάκτηση για αδικίες και απάτες, αλλά αν εκδηλώνεται με αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές και προς λανθασμένη κατεύθυνση, οι πραγματικοί ένοχοι θα παραμένουν ατιμώρητοι και θα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι.
Επιπλέον, ο ιός του πολιτικού ψεύδους και του διχασμού επιφέρει τύφλωση και φανατισμό, με αποτέλεσμα τα όσα προκαλούν οργή και κάνουν πολύ χειρότερες τις επιπτώσεις τις πανδημίας, στο τέλος θα μείνουν ανέγγιχτα.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ