Ο Νίκος Κοτζιάς εναντίον του δογματικού Άντρου Κυπριανού: Σύγκρουση δύο φιλοσοφιών…

File Photo: O πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ




Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥ*

Η πρόσφατη αντιπαράθεση του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Νίκου Κοτζιά και του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ κ. Αντρο Κυπριανού, τείνει να περιορισθεί στο ποιος λέει την αλήθεια, αν δηλαδή ο δεύτερος συναντήθηκε με τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Αλέξη Τσίπρα και τι του είπε κάτι που γραπτά διαψεύδει ο κ. Κυπριανού (Φιλ. 6/1/21).

Το ποιος λέει αλήθεια θα το μάθουμε αν κάποιος από τους παρόντες μιλήσει, βασικά ο κ. Κατρούγκαλος, ή από τα Μ.Μ.Ε., βασικά η Χαραυγή ή με το χρόνο και την παρέμβαση τρίτων.

Κατά την άποψη μου το κυριότερο και εκείνο που αναδεικνύεται είναι η λογική της λύσης και πως η Κύπρος θα γίνει “κανονικό κράτος”. Κάτι που από τα γραφόμενα είναι και η θέση του Γ.Γ. του ΟΗΕ.

  • Ο κ. Κοτζιάς υποστηρίζει πως λύση του Κυπριακού θα βοηθηθεί και θα υπάρξει, αν καταργηθούν οι αναχρονιστικές συνθήκες εγγύησης και συμμαχίας μαζί με το δικαίωμα επέμβασης και την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού κατοχής.
  • Ο δε κ. Κυπριανού (ΑΚΕΛ) ακολουθώντας την κλασσική γραμμή της Ε/Κ πλευράς, υποστηρίζει ότι πρέπει να αρχίσουμε από τις εσωτερικές πτυχές (έδαφος, εξουσίες, αρμοδιότητες, επιστροφή των προσφύγων), τα λεγόμενα coreissues.
  • Αυτή ήταν και είναι η γραμμή της Ε/Κ πλευράς, κάτι που δεν φαίνεται να υιοθετεί ο κ. Κοτζιάς και αλλαγή που δεν συζητήθηκε στο Εθνικό Συμβούλιο, από ότι γνωρίζω.

Η σύγκρουση αυτή έγινε στο Γκρανς Μοντανά και θα γίνει και στην άτυπη διεθνή διάσκεψη, (στη σύγκλιση της οποίας είμαι προσωπικά αντίθετος και έχω δημοσιοποιήσει την άποψη μου στο philenews.com (Infognomon Politics – Posts / facebook) στις 16/12/20), αν προηγουμένως δεν ξεκαθαρισθούν τα θέματα αυτά. Επιπρόσθετα τώρα έχουμε άλλη Ελληνική Κυβέρνηση που φαίνεται να υιοθετεί την λογική ότι, “η Κύπρος κείται μακράν” ή τη λογική, κατά περίπτωση, “η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται”.

Επομένως δεν αναμένεται σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας στην διεθνή άτυπη διάσκεψη γι’ αυτό το θέμα, αλλά μεταξύ των κυπριακών κομμάτων με άλλη μορφή. Κατάλληλη προετοιμασία χρειάζεται και στα κυπριακά κόμματα.

Η σύγκρουση αυτή είναι πολύ σημαντική και αποδεικνύει, μεταξύ άλλων, τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας που δεν ενδιαφέρεται για το πώς θα λύσει το Κυπριακό και να κατοχυρώσει τα συμφέροντα των Τ/Κ, αλλά πως θα μετατρέψει τη Κύπρο σε προτεκτοράτο και να την χρησιμοποιήσει για να υλοποιήσει τους στόχους της.

Γι’ αυτό απέδωσε σε λάθος κατανόηση από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, τα όσα του είπε ο Τσαβούσογλου, και αρνήθηκε να τα υιοθετήσει η Τουρκία, όταν τα έβαλε ο Ν. Κοτζιάς, θέτοντας έτσι τέρμα στην διάσκεψη του Κρανς Μοντανά.

Ο Ν. Κοτζιάς χωρίς να αγγίξει τον διαχωρισμό που έκανε η Ε/Κ πλευρά, σε εξωτερική και εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, και την θέση ότι πιο εύκολη για λύση είναι η δεύτερη, λύση της οποίας θα οδηγήσει και στην πρώτη (κάτι που βασικά είναι τουρκική άποψη) και που επέτρεψε στην Τουρκία να κρατήσει άλυτο το πρόβλημα για 46 χρόνια και οδήγησε στην ΔΔΟ όπως την αντιλαμβάνεται η Τουρκία και στο σχέδιο ΑΝΑΝ αλλά και στο δημοψήφισμα το 2004 με 76% ΟΧΙ και 24% ΝΑΙ και στην ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  • Από τότε και παρά το αποτέλεσμα, οι σκέψεις για λύση του Κυπριακού βασίζονται στον σχέδιο ΑΝΑΝ ώστε ακόμη και ο Πρόεδρος της Κ.Δ. που ήταν επικεφαλής των υποστηρικτών του σχεδίου, να έχει δηλώσει πολλές φορές ότι δεν θα δεχθεί κάποιο σχέδιο, που η πλειοψηφία του λαού θα απορρίψει.

Από την άλλη η ηγεσία του ΑΚΕΛ επιμένει στη ΔΔΟ πεισματικά, με το βασικό επιχείρημα ότι μπροστά μας δεν έχουμε να επιλέξουμε Ενιαίο ή Ομοσπονδία, αλλά ή θα δεχθούμε ότι μας προτείνουν, ή θα έχουμε διχοτόμηση ή δύο κράτη. Δηλαδή ή ΔΔΟ με πολιτική ισότητα ή διχοτόμηση ή δύο κράτη. Χωρίς να εξετάζεται τι αυτά σημαίνουν. Στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα, δηλαδή διχοτόμηση.

Σε τέτοιο βαθμό επιμένουν οι ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ώστε, δικαιολογημένα να θεωρείται ότι σκοπός του αγώνας μας είναι η δικαίωση και εφαρμογή της ΔΔΟ και όχι η λύση του Κυπριακού που να αντιστοιχεί στις επιθυμίες του Κυπριακού Λαού. Ευτυχώς στην Ελλάδα η Αριστερά φαίνεται να άρχισε να καταλαβαίνει και υπάρχει ουσιαστική διαφορά με τις θέσεις των ηγεσιών ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ. Αυτό φάνηκε και από την σύγκρουση Κοτζιά – Τσαβούσογλου – ΑΚΕΛ στο Κρανς Μοντανά που αγγίζει την ουσία του Κυπριακού και δεν περιορίζεται στο ποιος λέει την αλήθεια απλά.

Η τουρκική θέση, για δύο κράτη ή και για άλλη μορφή λύσης, και η όποια λύση πάντοτε να επιτρέπει στη Τουρκία να χρησιμοποιεί την Κύπρο για εκπλήρωση των στόχων της στην Μεσόγειο, δεν είναι νέα. Είναι από το 1956. Απλά εμείς είχαμε και φαίνεται να εξακολουθούμε να έχουμε ψευδαισθήσεις.

*Πρώην Βουλευτής

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Η Τουρκία πήρε το άλλοθι που αναζητούσε: Αθήνα και Λευκωσία πάνε “βλέποντας και κάνοντας”!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: