Τι κάνουν λάθος στην Ε.Ε. η Ελλάδα και η Κύπρος; Οι “κόκκινες γραμμές” αποσύρονται στην πρώτη πίεση
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Krišjānis KARIŅŠ, πρωθυπουργό της Λιθουανίας και τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη. Copyright: European Union
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το αποτέλεσμα στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Δεκέμβριος 2020) σε σχέση με το ζητούμενο της Κύπρου και της Ελλάδας για κυρώσεις στην Τουρκία, συνοψίζεται σε μια λέξη: αποτυχία.
Τον περασμένο Οκτώβριο λήφθηκε ομόφωνη απόφαση στο Ευρ. Συμβούλιο για επανεξέταση της συμπεριφοράς της Τουρκίας τον Δεκέμβριο 2020 και αναλόγως να τεθούν στο τραπέζι οι σχετικές επιλογές για κυρώσεις.
Λίγες βδομάδες πριν, η Τουρκία επέκτεινε τις παρανομίες της στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στην Αμμόχωστο και το Ευρωκοινοβούλιο με συντριπτικό του ψήφισμα ζήτησε αυστηρές κυρώσεις στην Τουρκία. Το Ευρ. Συμβούλιο διαπίστωσε μεν την τουρκική ετσιθελική συμπεριφορά, αλλά έδωσε νέα αναβολή για επανεξέταση μέχρι τον Μάρτιο 2021…
- Η αποτυχία της Ε.Ε. αποτελεί στην πράξη αποτυχία για την Ελλάδα και Κύπρο απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία διαπίστωναν το ίδιο π.χ. το ανεξάρτητο ειδησεογραφικό πρακτορείο “EURACTIV” που επικεντρώνεται στα ευρωπαϊκά θέματα, περιέγραψε το αποτέλεσμα για Ελλάδα-Κύπρο ως φιάσκο.
Μάλιστα, ο Πρόεδρος του ΕΛΚ (είναι η πολιτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο που ανήκουν ΔΗΣΥ και Νέα Δημοκρατία) εξέφρασε την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα. Φυσικά, την ικανοποίησή του εξέφρασε ο Ερντογάν.
Μοναδική αντίφαση στην αντικειμενική αποτίμηση υπήρξε η στάση του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος εξέφρασε την “απόλυτη ικανοποίησή του”! Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Έλληνας πρωθυπουργός. Στις μέρες που ακολούθησαν έκτοτε, προσπάθησα να κατανοήσω την “χαρούμενη” στάση τους. Μοναδική εξήγηση ότι προέχει η ικανοποίηση της εσωτερικής κοινής γνώμης.
Είμαστε στην ευνοϊκότερη συγκυρία στην Ε.Ε. κατά της Τουρκίας εδώ και πολλά χρόνια και κάποια μαθήματα ενόψει Μαρτίου 2021 είναι αναγκαία:
- α) Μια αξιόπιστη πρόθεση για βέτο δημοσιοποιείται και κοινοποιείται εκ των προτέρων για να λειτουργήσει αποτρεπτικά, αλλά τηρείται απόλυτα αν χρειαστεί. Δεν υπήρξε ούτε μια φορά που η Λευκωσία ή η Αθήνα να θέσουν μια τέτοια γραμμή απέναντι στην Τουρκία. Αντιθέτως, διάφορες “κόκκινες γραμμές” και βέτο, αποσύρθηκαν στην πρώτη πίεση.
β) Δεν υπάρχει ουσιαστική στήριξη στην βάση κομματικής αλληλεγγύης. Η Μέρκελ (Γερμανία) ανήκει σε “αδελφό” κόμμα με τα κυβερνώντα κόμματα σε Κύπρο και Ελλάδα. Η Γαλλία του Μακρόν, που δεν ανήκει ιδεολογικά στην ίδια ομάδα, προσφέρθηκε αρκετές φορές για περαιτέρω ουσιαστική στήριξη και αμυντική συμμαχία αλλά … επικράτησαν άλλες προτεραιότητες.
- γ) Η καταδίκη της τουρκικής συμπεριφοράς έχει την σημασία της. Όμως, το να είμαστε αρεστοί στους ξένους και να ικανοποιούμαστε με επανάληψη της λεκτικής καταδίκης είναι επικίνδυνος ρομαντισμός.
δ) Άλλα κράτη-μέλη με συμφέροντα λιγότερης σημασίας (οικονομικά, εμπορικά κλπ.) εμποδίζουν την επιβολή κυρώσεων. Εμάς, που κινδυνεύει η ύπαρξή μας από τον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό, οφείλουμε να αξιοποιούμε τα πάντα.
(*) Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S & D), και Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο – [email protected]
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Τι είναι τελικά η Κύπρος; Ένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τσιφλίκι της κατοχικής Τουρκίας;