Γιατί το Ναγκόρνο-Καραμπάχ φλέγεται εκ νέου; Τα “χαρτιά” που κρατά η Ρωσία και ο ρόλος της Τουρκίας
File Photo: Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν (Α) με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν (Δ) στη Μόσχα. EPA, ALEXEI NIKOLSKY, SPUTNIK, KREMLIN POOL, POOL MANDATORY CREDIT
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Λευκός Οίκος βάζει τα πράγματα στη θέση τους μετά τη δήλωση του κ. Μπάιντεν για παύση στην αποστολή όπλων στο Ισραήλ: Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου (video)
Ρεσιτάλ τοξικότητας κατά Μπάιντεν από τον Τραμπ: «Ο Τζο ο αχρείος παίρνει το μέρος των τρομοκρατών» της Χαμάς, δηλώνει -«Οποιος Εβραίος τον ψήφισε πρέπει να ντρέπεται»
Για ένα «ξεχασμένο πόλεμο», που μπαίνει στο «μεγάλο παιχνίδι» των δυνάμεων, κυρίως της Τουρκίας και της Ρωσίας, γράφει στην εφημερίδα Le Figaro, ο Alain Barluet. Αναφέρεται στις συγκρούσεις στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Σημειώνει σχετικά:
Η επιθυμία του Recep Tayyip Erdogan να καθιερωθεί ως ηγέτης Μουσουλμάνων και Τουρκόφωνων είναι γνωστή. Από την πλευρά της Αρμενίας, καταγγέλλεται η θέληση Τούρκου προέδρου να ηγηθεί μιας επεκτατικής πολιτικής, που αναπτύσσεται επίσης στον Νότιο Καύκασο.
Η σαφής υποστήριξη και ενθάρρυνση που εξέφρασε η Άγκυρα στο Αζερμπαϊτζάν από τις 27 Σεπτεμβρίου, εμπίπτει στο πλαίσιο σημαντικής στρατιωτικής υποστήριξης, παρόλο που το 68% των υλικών που χρησιμοποιεί το Μπακού είναι ρωσικής προέλευσης.
Όπως επισημαίνει ο εξειδικευμένος ιστότοπος Meta Defense, πολλά βίντεο επιθέσεων εναντίον αρμενικών συστημάτων και αντιαεροπορικών, που δημοσιεύθηκαν τις τελευταίες ημέρες, από το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν δείχνουν συντριπτική υποστήριξη από την Τουρκία.
Η επιστροφή της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα συνδεόταν επίσης με την κατάσταση στη Συρία, όπου οι Τούρκοι είδαν τις φιλοδοξίες τους να ματαιώνονται από τη ρωσική επέμβαση, και τη Λιβύη, όπου οι τουρκικές επιτυχίες έχουν δείξει τα όριά τους.
Για την πολιτική επιστήμονα Ilya Grachtchenkov, «τόσο στη Συρία, όσο και στη Λιβύη, η τουρκική πολιτική είναι σε αδιέξοδο», το οποίο και εξηγεί την επιθυμία της Άγκυρας να ανοίξει μια τρίτη πιθανή ζώνη αντιπαράθεσης στον Καύκασο.
«Η Τουρκία αποφάσισε να ασκήσει πίεση στη Ρωσία, όχι για να ξεκινήσει αντιπαράθεση με αυτήν, αλλά για να αυξήσει τα σημεία της στις ανταλλαγές γύρω από τη Συρία και τη Λιβύη», προσθέτει η ειδικός.
Κατά παρατηρητές, οι ρωσικές αρχές ενδεχομένως να «έχουν κλείσει τα μάτια» στην επίθεση των Αζέρων, δείχνοντας έτσι τη δυσπιστία τους στον πρωθυπουργό των Αρμενίων, τον φιλοευρωπαίο Nikol Pachinian, υπόθεση ωστόσο μη επαληθεύσιμη. Σε κάθε περίπτωση, «η Ρωσία έχει μια κάπως σχιζοφρενική προσέγγιση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Καταβάλλει πολλές διπλωματικές προσπάθειες και ταυτόχρονα συντηρεί μια σύγκρουση που της επιτρέπει να διατηρήσει την επιρροή της», συνοψίζει Δυτικός διπλωμάτης πολύ εξοικειωμένος με το ζήτημα.
Ρώσοι και Δυτικοί ειδικοί επισημαίνουν τον τουρκικό παράγοντα. «Η Ρωσία δεν είναι σύμμαχος της Αρμενίας εναντίον του Αζερμπαϊτζάν, είναι σύμμαχος της Αρμενίας ενάντια στην Τουρκία που, κατά τη γνώμη της Μόσχας, αντιπροσωπεύει το ΝΑΤΟ», αναφέρει μια καλή πηγή.
Στην πραγματικότητα, «εάν οι ρωσικές δυνάμεις επικρατήσουν των τουρκικών, η Άγκυρα σίγουρα θα επικαλεστεί το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ να ενισχύσει την άμυνα της επικράτειάς της», αναλύει ο ιστότοπος Meta Defense.
«Ο κίνδυνος ανάφλεξης είναι πραγματικός, αλλά το συμφέρον των περιφερειακών δυνάμεων δεν είναι προς την κατεύθυνση ενός ολοκληρωτικού πολέμου », δήλωσε ο Hovhannès Guévorkian, ο εκπρόσωπος του Αρτσάχ στη Γαλλία.
Η Ρωσία κρατά «τα χαρτιά ατού», πιστεύει δυτικός διπλωμάτης εξοικειωμένος με αυτό το ζήτημα, στοιχηματίζοντας, ότι η Μόσχα θα επιβάλει τέλος», εάν η κατάσταση αρχίσει να ξεφεύγει.
ΠΗΓΗ: Le FigaroAlain Barluet, Pourquoi le Haut-Karabakh s’est-il à nouveau embrasé?